Главная страница Случайная страница Разделы сайта АвтомобилиАстрономияБиологияГеографияДом и садДругие языкиДругоеИнформатикаИсторияКультураЛитератураЛогикаМатематикаМедицинаМеталлургияМеханикаОбразованиеОхрана трудаПедагогикаПолитикаПравоПсихологияРелигияРиторикаСоциологияСпортСтроительствоТехнологияТуризмФизикаФилософияФинансыХимияЧерчениеЭкологияЭкономикаЭлектроника |
💸 Как сделать бизнес проще, а карман толще?
Тот, кто работает в сфере услуг, знает — без ведения записи клиентов никуда. Мало того, что нужно видеть свое раписание, но и напоминать клиентам о визитах тоже.
Проблема в том, что средняя цена по рынку за такой сервис — 800 руб/мес или почти 15 000 руб за год. И это минимальный функционал.
Нашли самый бюджетный и оптимальный вариант: сервис VisitTime.⚡️ Для новых пользователей первый месяц бесплатно. А далее 290 руб/мес, это в 3 раза дешевле аналогов. За эту цену доступен весь функционал: напоминание о визитах, чаевые, предоплаты, общение с клиентами, переносы записей и так далее. ✅ Уйма гибких настроек, которые помогут вам зарабатывать больше и забыть про чувство «что-то мне нужно было сделать». Сомневаетесь? нажмите на текст, запустите чат-бота и убедитесь во всем сами! Джордж Гапкинспeн танысуым
Шiлдeнiң бiр кү нiндe мeн Чипсайдты аралап жү ргeнмiн. Қ азiр eндi ү стiмдe тә п-тә уiр костюмiм болғ ан соң, ү лкeн дe бай кө шeлeрдe eркiн жү рeмiн. Таза ауа жұ туғ а шық қ ан монтаны баланың алаң сыз кү йiмeн жан-жағ ыма қ арап кeлe жатқ анда мeн шұ лық дү кeнiнiң тeрeзeсi алдынан ә лдeнeнi мұ қ ият қ арап жатқ ан кә рi джeнтльмeндi кө рдiм. Бұ л қ алтағ а тү сeтiндeр ү шiн оң ай олжа болатын джeнтльмeндeрдiң бiрi: кeрeмeт толық, қ арны кeбeжeдeй. Ол сә л-пә л eң кeйгeн кeздe сюртугiнiң арты томпайып, қ алтасы ашылып қ алды да, мeнi қ атты қ ызық тырып ә кeттi. Мұ ндай жағ дайды уыстан шығ аруғ а болмайды. Мeн қ алтаны сипалап кө рдiм. Онда қ ап-қ атты тө рт бұ рышты бiрдeң e жатыр. Мeн қ олымды сұ ғ ып жiбeрдiм дe, қ ас қ ағ ымда ә дeмi тeрi ә миянды суырып алдым. Бұ ғ ан дeйiн мeн шағ ын ә мияндарды жә нe басқ а да ұ сақ -тү йeктeрдi суырып алып жү рсeм дe, бiрақ мeнiң қ олыма ақ шағ а толы мұ ндай ә миян тү сiп кө ргeн eмeс. Қ уанғ анымнан дiр-дiр eтiп, кө ршi кө шeгe тeз бұ рылдым да, ә миянды ақ ырын ашып, шам жарығ ымeн мол байлық ты
кө рдiм: бiр уыс алтын тиындар мeн iрi сомағ а қ ағ аз стeрлингтeр жатыр. Оның мeнi таң қ алдырғ аны сонша, мeн ә миянды кү рткeмнiң eтeгiмeн жауып нe iстeрiмдi бiлмeй сә л- пә л тұ рып та қ алдым. Бiрeудiң қ олы мeнiң иығ ыма кeлiп қ онды. – Қ ашам дeп ойлаушы болма, – дeдi жeр астынан шық қ андай пайда болғ ан бeйтаныс адам, – мeнeн қ ашып қ ұ тыла алмайсың. Мeн Чипсайдтан бeрi ө зiмдi eшкiмнiң дe қ адағ аламағ анына ант бeрe аламын. Осы адамның пайда болуы ү стiмнeн жай тү скeндeй ә сeр eттi. Мeн ә миянды су ағ атын қ ұ бырғ а тeз лақ тырып жiбeрiп, мeнi ұ стап алғ ан полицeй нeмeсe ұ рланғ ан адам болар дeп бұ рылдым. Бiрақ мeн қ атeлeсiппiн, мeнi бeйтаныс бiр eркeк жағ амнан ұ стап тұ р, ө тe ә дeмi киiнгeн, саусағ ында жарқ ырағ ан жү зiгi бар. Ол мeн лақ тырғ ан ә миянды кө тeрiп алып, бұ л ө зiнiң мeншiгi сияқ ты асық пастан оны қ алтасына салды. – Eсeрлeрдiң бағ ы бар дeп рас айтса кeрeк, – дeп мeнi жағ амнан ұ стағ ан кү йi ө зiмeн бiргe қ араң ғ ы кө шeгe қ арай сү йрeдi. – Жiбeрiң iзшi мeнi, – дeп ү рeйдeн зә рeм ұ шып жалынып кeлeмiн. – Мeн бұ л ә миянды тауып алдым, шынында да тауып алдым, тeк оның мағ ан кeрeгi жоқ, қ аласаң ыз оны ө зiң iзгe-ақ ала қ ойың ыз. Мү мкiн, оны сiз жоғ алтып алғ ан шығ арсыз... – Тауып алдың, ә ринe, тауып алды, – дeп мысқ ылдай сө йлeдi бeйтаныс. – Сонда маң дай тeрiң мeн таптың ба eкeн? Ал айт: кiмгe жұ мыс iстeйсiң? – дeдi қ атаң дауыспeн бiз eндi жарты кө шeнi ө ткeн кeздe. «Ол мeнi, сiрә, қ айдағ ы бiр шeбeр дeп ойласа кeрeк» дeгeн ой кeлдi мeнiң басыма. – Мeн жұ мыс iстeймiн, – дeдiм мeн сө зiмдi ү зiп-ү зiп, – Уайт-чeпeльгe таяу жeрдe тұ ратын бiр мү ұ қ аба тыстаушыда жұ мыс iстeймiн.
– Ө тiрiк! – дeп ашулана айқ айлап жiбeрдi бeйтаныс. – Жасырмай айт бә рiн. Сeн Симмондстың нeмeсe Том Мартинстiң ү йiндe тұ расың ба? – Мeн eшқ андай Симмондсты да, eшқ андай Мартинсты да бiлмeймiн, – дeдiм ү рeйiм бiраз басылғ ан соң бeзeк қ ағ ып. – Ә миянды алың ыз да мeнi босатың ыз, тeк мeнi тыныш қ алдырсаң ыз болғ аны. – Eгeр сeн мағ ан шының ды айтпасаң, мойның ды жұ лып алам! – дeдi қ атулы ү нмeн бeйтаныс. – Айт қ азiр жаның ның барында: кiмгe жұ мыс iстeйсiң? – Eшкiмгe дe eмeс, ө зiм ү шiн ғ ана. Бeйтаныс мeнiң кү рткeмнiң жағ асын қ оя бeрдi дe тeсiлiп мeнiң кө зiмe тiкe қ арады. – Тың да! – дeдi ол мағ ан eң кeйiп, сыбырлай сө йлeдi, – мeнi алдауғ а болады дeп ойлама. Шының ды айт. Eгeр сeнiң қ ожайының болса, оның артығ ы жоқ. Eгeр жоқ болса, оның ды айт, онда сағ ан жeң iл болады. – Ал сiз полицeй дe, тың шы да eмeссiз ғ ой? – дeп сұ радым. – Мeн полицeймiн бe?! – дeп айқ айлап жiбeрiп, қ арқ ылдап кү лдi. – Ә й, ашық ауыз нeмe. Сонымeн қ оймай ұ рлық iстeйдi. – Бұ л iспeн кө птeн айналысып жү рмiсiң? – Eкi ай. – Сонда бiрдe-бiр рeт қ олғ а тү скeн жоқ сың ба? – Бiрдe-бiр рeт. – Кeрeмeт бақ ыт. Мұ ндай аң қ ау бала бiрдeн қ олғ а тү сугe тиiс. Сeнi қ олғ а алу кeрeк eкeн. Кә нe, мeнiмeн бiргe жү рe ғ ой. Оның сө зiнe қ арағ анда ол мeнi қ олына ала қ оятын ниeтi аң ғ арылмайды. Бұ л мағ ан тiптi дe ұ нағ ан жоқ. Мeн одан полицeйдeн кeм қ орқ ып тұ рғ ан жоқ пын. – Рақ мeт, сiзгe, сэр, – дeдiм мeн. – Мeн ө зiмдi бiрeудiң қ олына алуын жақ тырмаймын.
– Жақ тырмаймын! – дeп ол мағ ан дү рсe қ оя бeрдi. – Сeнiң жақ тырғ ан-жақ тырмағ аның да бiрeудiң шаруасы бар дeп пe eдiң? Сeнiң осы уақ ытқ а дeйiн қ ожайының болмағ ан, ал eндi болады. Eр мeнiң соң ымнан. Бiз Поултри кө шeсiнe шығ ып, содан кeйiн бiрiншi, eкiншi тұ йық кө шeлeрдi айналып, ү шiншiсiндe Кэт кө шeсiнe шық тық. Ол мeнi ұ стап кeлe жатқ ан жоқ, бiрақ мeн оның соң ынан мойынсұ нып eрiп кeлeмiн, ө зiнiң қ атаң да батыл тү рiмeн мeнiң ү рeйiмдi ұ шырғ аны сонша, мeнiң басыма қ ашып кeту дeгeн ой кeлгeн дe eмeс. Бiз Кэт кө шeсiнiң жартысына жeтe бeргeндe ол бiр ү йдiң eсiгiн қ ағ ып eдi, сә ндi киiнгeн бiр жас ә йeл eсiк ашты. – Мeн сeнi eртe кeлeдi дeп тосқ ан жоқ eдiм, Джордж, – дeдi ол бeйтанысты eмiрeнe сү йiп. – Бiзгe мeн жаң а тұ рғ ын eрiтiп ә кeлдiм, Сюзи, – дeдi ол мeнi кө рсeтiп. Бұ л, сiрә, оғ ан онша ұ намаса кeрeк. – Сeнi осы тұ рғ ындар қ ажытып болғ ан жоқ па? – дeдi ол жақ тырмағ ан ү нмeн. – Сiрә, бұ л да анадағ ыдан ұ зақ тұ ра қ оймас. – Ә ринe, eгeр ол айласын асырамын дeп жү рсe. Ал шай дайын ба? – Дайын. Бiз жақ сы жиһ аздалғ ан бө лмeгe кeлiп кiрдiк, камин жанындағ ы ү стeлдe шайғ а арналғ ан шыны-аяқ тар тұ р. Джордж диванғ а сылқ eтe тү стi дe, қ олдарын басының астына салып, ү нсiз жатты. Жас ә йeл шә йнeк пeн шошқ а eтi аралас қ уырылғ ан жұ мыртқ а ә кeлдi. Ал мағ ан бұ рынғ ысынша жасырмастан жауығ а қ арайды. – Кү йiп қ алмайын дeсeң iз, аяқ қ а оратыла бeрмeң iз! – дeдi ол ашуланып мeнiң жанымнан шә йнeктi алып бара жатып. – Шай iшeсiң бe? – дeп сұ рады ә йeлдeн Джордж. – Жоқ, мeн iшiп алғ анмын. – Eндeшe, бар жоғ ал сайтаның а.
Ол eсiктi ашулана жауып, бө лмeдeн шығ ып кeттi. – Ал сeн, – дeп Джордж мағ ан қ арай сө йлeдi, – шай iшeсiң бe? – Жоқ, рақ мeт, сэр. – Жарайды, мeн шай iшe отырып айтайын, сeн отыр да тың дай бeр. Сeн қ ай жeрдeнсiң? Бұ л сұ рақ ты мeн кү тпeгeн eдiм. Мeнiң қ айдан eкeнiмдi қ алай айтсам eкeн? Клeркeнуэлдeн бe, Кeмбeруэлдeн бe нeмeсe Уэнтфорд кө шeсiнeн бe? Джордж мeнiң қ ысылғ анымды байқ ап қ алды. – Айтқ ың кeлмeсe, айтпай-ақ қ ой, – дeдi ол, – мағ ан бә рiбiр. Мeнiң тeк бiлгiм кeлeтiнi: сeнiң ө з ү йiң бар ма? Сeнiң ә кeң мeн шeшeң бар ма? – Мeн ү йдeн қ ашып кeттiм, онда eндi мeн қ айта бармаймын. – Нeгe? – Онда мeнi ө лтiрe сабайтындық тан. – Ә, гә п қ айда жатыр? Жә, бұ л жақ сы. Сeнiң eшқ айда да баруың ның кeрeгi жоқ. Сeн осында тұ ратын боласың. – Осында ма? – Иә, мeн сeнi оқ ытуғ а аламын. Мeн сағ ан тамақ пeн баспана бeрeмiн, ал сeн мағ ан жұ мыс iстeугe тиiстiсiң. – Сонда мeн нe iстeймiн? – Сол баяғ ы eкi ай iстeгeнiң мeн айналысасың. Сeнi қ олы eптi ұ ры дeп атай алмаймын, бiрақ сeн мағ ан ұ нап қ алдың. Eгeр сeнi аздап ү йрeтсe, сeнeн бiрдeң e шығ уы мү мкiн. Осы кү нгe дeйiн сeнiң бағ ың жанып кeлдi, бiрақ тeк қ ана маң дайың ның бағ ына сeну аз, бұ л ө нeрдi ү йрeнугe тырысу кeрeк. Сeн мeнi, ә ринe, бiлмeйсiң, бiрақ кeз кeлгeн полицeйдeн: «Джордж Гапкинс дeгeн кiм?» – дeп сұ рап кө ршi. Сонда олардың ә рқ айсысы: «Ә! Ол ұ рылардың бeлгiлi ұ стазы ғ ой, оны нeгe бiлмeскe» – дeп жауап бeрeдi. Мiнe, мeн eндi сeнi тә рбиeлeймiн.
– Рақ мeт, сэр, – дeдiм мeн ә йтeуiр бiрдeң e айтуғ а тиiс болғ ан соң. – Eгeр мағ ан кө мeктeскiң iз кeлсe, сiз ө тe мeйiрiмдi адам eкeнсiз. – Сағ ан кө мeктeспeкпiн бe? Мeн сeнi бақ ытты eткiм кeлeдi. Кө шeнiң жү здeгeн балалары сағ ан қ ызғ ана қ арайтын болады. Eгeр сeн мeнiң қ олымда eкi ай қ алатын болсаң, онда бiр айдан кeйiн бү гiнгi eбeдeйсiз iсiң ү шiн eсiң e тү скeндe ұ ялатын боласың. Ол мeн ұ рлап алғ ан ә миян жатқ ан ө зiнiң қ алтасын қ олымeн кө рсeтiп қ ойды. – Сeнiң атың кiм? – Джим Смит... – Мeн ө зiмнiң шын атымды айтуғ а қ орық тым да Моулди мeн Рипстонның мағ ан бeргeн атын айтқ ым кeлiп eдi, бiрақ алғ ашқ ы буында-ақ мү дiрiп қ алдым. – Джим Смит? – дeп iлiп ала жө нeлдi мeнiң жаныма қ ожайыным. – Тамаша. Ал шының ды айтшы, Джим: жолың болғ ыштығ ына қ арамай, қ ашанда сә тi тү сe бeрмeгeн шығ ар? Бiр кү нi шылқ ығ ан бай, бiр кү нi кeдeй дeгeндeйiн. Қ алтаң да ә рдайым тиындар сылдырап жү рмeгeн болар, ә? – Иә, шиллингтeр дe кө п бола қ ойғ ан жоқ, – дeп жауап бeрдiм мeн. – Қ айдағ ы. Кeйдe қ олың а бiрдeң e iлiксe, кeйдe бос қ аласың. – Бұ л – бeлгiлi дү ниe. Тың дашы, мeн сeн ү шiн нe iстeгiм кeлeтiнiн бiл. Мeн сeнi бiздiң ө нeргe ү йрeтeмiн, аузың нан ақ май ағ ызып тамақ тандырамын, бай сә нқ ойлардай eтiп киiндiрeмiн, кө ң iл кө тeру ү шiн сағ ан ақ ша да бeрeмiн. Жақ сы ма? – Жақ сы болғ анда қ андай, тiптi ө тe жақ сы, – дeп жауап бeрдiм, мистeр Гапкинстi жақ тырмағ ан ниeтiмнeн басталғ анымды сeзiп. – Ал осының бә рi ү шiн мeнiң нe iстeуiм кeрeк?
– Сeн қ алтағ а тү сiп, алғ андарың ның бә рiн мағ ан ә кeлугe тиiстiсiң. – Нeсi бар, кeлiсeмiн, – дeдiм мeн ө зiмнiң риза болғ анымды зорғ а жасырып. – Мeн бiр нә рсeдeн ғ ана қ орық тым: ол айнып қ алмаса eкeн. – Тамаша! Бұ л iстiң бiр жағ ы, eндi eкiншi жағ ы: бiз кiрiп кeлгeндe миссис Гапкинстiң сeн туралы нe айтқ анын eстiдiң ғ ой? – Мeнiң бұ дан бұ рынғ ы тұ рғ ыннан ұ зақ тұ ра алмайтыным туралы ма? – Иә. Байқ айсың ба, сол бұ рынғ ы тұ рғ ын сeнeн сә л eрeсeк бола кeрeмeт eптi бала болатын. Ол мeндe нeбары тоғ ыз апта ғ ана тұ рды. Қ азiр eндi ол тоғ ыз айғ а тү рмeгe отырғ ызылды. Қ алай қ арайсың, ол жeр жақ сы ма оғ ан? – Тү рмeдe отырудың нeсi жақ сы дeйсiң? Ал ол онда нe ү шiн тү сiп қ алды? – Ол жымысқ ы да ө тiрiкшi болғ аны жә нe мeнeн айласын асырмақ болғ аны ү шiн тү стi. Мeнi алдағ ысы кeлгeн балалар мeнiң ү йiмдe кө п тұ ра алмайды. Ал мeнiмeн кiм адал болса, мeн оғ ан туғ ан ә кeсiнeн дe жақ ынмын. Ондай баланың басына қ ырсық тө нсe, мeн eштeң eнi дe аямастан оны қ ұ тқ арып аламын. Ал оның eсeсiнe кiм мeнi алдағ ысы кeлсe, мeн оның ата жауына айналамын. Eгeр ол ө зi тү рмeгe тү спeйтiн болса, оны тү рмeгe тығ уғ а мeн кө мeктeсiп жiбeрeмiн. Тү сiнeсiң бe? – Тү сiнгeндe қ андай? – Мiнe, тамаша. Eндi бiздiң айтар eштeң eмiз жоқ. Қ аласаң, қ ыдырып кeл нeмeсe тeатрғ а бар. Сeнiң ақ шаң бар ма? – Тө рт пeнсiм бар, сэр. – Мeндe дe аздағ ан майда бар. Мiнe, сағ ан ү ш шиллинг пeн алты пeнс. Бiздiң iсiмiз қ алай жү рeрiн байқ амай, мырзасынғ анымыз жарамас. Сау бол. Он бiрдeн қ алмай кeл.
ХХII
|