Ona təkcə Allahın əvəzinə ibadət etdiyi mane olurdu, axı o, kafir xalqa məxsus idi”.

Sə ba mə likə si hə qiqə ti yalandan ayı ra bilmə si ü ç ü n kifayə t qə də r ağ ı llı, lakin onun yanlı ş tə sə vvü rlə ri ona haqqı gö rmə kdə və İ slam dininə gə lmə kdə mane olurdu. Ona bu maneə ni aş maq ç ox ç ə tin idi, ç ü nki o, kafir xalqa mə xsus idi və o da hə mqə bilə lə rinin etdiklə rini tə krar edirdi.

İ nsanlar, bir qayda olaraq, ö z xalqları nı n inancları na etiqad edirlə r, hə tta ə gə r bu etiqadı n yanlı ş və qü surlu olduğ unu bilsə lə r də. Bu qaydalar­dan istisnalar olduqca nadir hallarda baş verir və buna gö rə də Sə ba mə likə sinin uzun mü ddə t mü ş rik qalması nda qə ribə heç nə yox idi.

ﰄ ﰅ ﰆ ﰇ ﰈ ﰉ ﰊ ﰋ ﰌ ﰍ ﰎ ﰏ ﰐ ﰑ ﰒ ﰓ ﰔ ﰕ ﰖ ﰗ ﰘ ﰙ ﰚ ﰛ ﰜ ﰝ ﰞ ﰟ ﰠ ﰡ ﰢ ﰣ

Ona[123] dedilə r: “Saraya daxil ol”. Onu[124] gö rdü kdə fikir­lə ş ­di ki, o də rin hovuzdur və ə tə klə rini qaldı rı b, baldı rları nı aç dı. O, dedi: “Bu – bü l­lurdan cilalanmı ş saraydı r”. Qadı n dedi: “Ey Rə bbim! Bə li, mə n ö zü m ö zü ­mə zalı m olmuş am. Mə n Sü leymanla birlikdə alə m­lə rin Rə bbi Allaha tə slim olu­ram”.

Sonra Sü leyman peyğ ə mbə r (ə) qə rara aldı ki, onu ö z qü drə ti ilə heyrə tə salsı n və ona Sə rhə [125] daxil olmağ ı tə klif etdi. Bu, bö yü k və hü ndü r salon idi, dö ş ə mə si bü llurdan hazı rlanmı ş və altı ndan da ç ay axı rdı. Mə likə bü llur sarayı gö rdü kdə, onu su hovuzuna bə nzə tdi. Bü llur o qə də r ş ə ffaf idi ki, o, hə qiqə tə n elə bildi ki, sarayı n iç ində ç ay axı r. O, su ilə getmə k istə ­yə rə k libası nı qaldı rı b ayaq­ları nı aç ı q qoydu. Mə likə nin bu hə rə kə ti onun ağ ı llı və gö zə l ə xlaqa malik oldu­ğ unu tə sdiq edir. Qadı n Sü leymanı n (ə) saraya girmə k tə klifində n boyun qaç ı r­mayı b, iç ə ri girmə yi qə t etdi, ç ü nki baş a dü ş ü rdü ki, qü drə tli hö kmdarı n tə klifi ö zü nə yö nə ldilmiş hö rmə t və ehtiram ə lamə tidir. O, artı q ə min olmuş du ki, Sü leyman ö z sə ltə nə tini mü drik bir plana mü vafiq olaraq yaratmı ş dı r və bü tü n gö rdü k­lə rində n sonra o, hə tta artı q ehtiyat etmirdi ki, qü drə tli hö kmdar ona qarş ı pis rə ftar gö stə rə bilə r. O, saraya girmə yə cə hd gö stə rə ndə, Sü leyman (ə) dedi ki, ayaqqabı ları nı ç ı xarmağ a və ya ə tə yini qaldı rı b ayaqları nı aç ı q saxlamağ a ehtiyac yoxdur. Sü leymanı n (ə) sə ltə nə tində Sə ba mə likə si ç ox­saylı qə ribə mö cü zə lə r gö r­dü ki, onlar Sü leymanı n (ə) Allahı n peyğ ə mbə ri və seç diyi insan olduğ una də lalə t edirdi. Bunları n nə ticə sində, mə likə tö vbə etdi və ö z kafirliyində n ə l ç ə kdi.

Quranda Sə ba mə likə si və Sü leyman peyğ ə mbə r (ə) haqqı nda veril­miş sə hih ə hvalat belə dir. Bu hadisə nin daha geniş tə fsilatı ya uydurmadı r, ya da İ srail oğ ulları nı n nağ ı lları na ə saslanı r. İ stə nilə n halda, biz onları Allahı n kə lamları kimi ş ə rh etmə k ü ç ü n istifadə edə bilmə rik, ç ü nki Quranı n tə fsiri sə hih sə ciyyə daş ı malı və aydı n də lillə rə istinad etmə lidir ki, bunlar da yalnı z ya Quranı n digə r ayə lə ri, ya da Muhə mmə d Peyğ ə mbə rin (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) sə hih hə ­dislə ri olmalı dı r. Ə ks halda Sə ba mə likə si haqqı nda ravilə rin sö ylə mə diklə ri ç oxsaylı ə hvalatlar bu yü k­sə k tə lə blə rə uyğ un gə lmir. Buna gö rə, yaxş ı olar ki, insanlar belə ə hva­lat­lardan uzaq olsunlar, onları sonuncu Sə mavi Və hyin tə fsiri ilə qarı ş dı r­ması nlar. Fö vqə luca Allah bu barə də daha yaxş ı bilir.

ﭑ ﭒ ﭓ ﭔ ﭕ ﭖ ﭗ ﭘ ﭙ ﭚ ﭛ ﭜ ﭝ ﭞ

Biz sə mudlulara ö z qardaş ları Salehi gö ndə rdik ki, Allaha iba­də t etsinlə r, lakin onlar bir-biri ilə mü bahisə edə n iki fə rqli tə rə fə ç evrildilə r”.

Fö vqə lqü drə tli Rə bb bildirir ki, Saleh peyğ ə mbə ri (ə) sə mudluları n ara­sı nda Vahid Allaha iman gə tirmə lə rini tə bliğ etmə si ü ç ü n gö ndə rdik. Rə bb Ö z peyğ ə mbə rini (ə) tə kcə qan qohumluluğ una gö rə sə mudluları n qardaş ı adlandı rı r. Saleh (ə) ö z qə bilə daş ları nı tə k Allaha ibadə t etmə yə və mü ş riklikdə n ə l ç ə kmə yə ç ağ ı rı r. Belə olduqda sə mudluları n bir hissə si haqqa iman gə tirmiş, lakin bö yü k ə ksə riyyə t isə kafirliyi ü stü n tutub qalmı ş dı lar.

ﭟ ﭠ ﭡ ﭢ ﭣ ﭤ ﭥ ﭦ ﭧ ﭨ ﭩ ﭪ ﭫ ﭬ

O dedi: “Ey xalqı m! Siz xeyirdə n ə vvə l ş ə ri niyə tə lə sdi­rirsi­niz? Niyə Allahdan bağ ı ş lanmanı zı xahiş etmirsiniz? Ola bilsin ki, ə fv edilə siniz”.

Niyə siz hə və slə gü nah edirsiniz və xeyirxah ə mə llə r etmə k istə ­mirsiniz, halbuki bunları n sayə sində ö z dü nyə vi və dini mə sə lə lə rinizi sahmana salmağ ı bacarardı nı z. Hə qiqə tə n, heç kim sizi gü nahlar tö rə tmə yə və cinayə tlə r iş lə tmə yə mə cbur etmir. Ö z mü ş rikliyinizə və kafirliyinizə gö rə tö vbə edin və Allahdan bağ ı ş lanmanı zı istə yin. Ola bilsin ki, siz ə fv edilə siniz. Yadda saxlayı n ki, Allah xeyirxah iş lə r gö rə nlə ri Ö z mə rhə mə ­tində n mə hrum etmir, o cü mlə də n, tö vbə də bu gö zə l ə mə llə rə daxildir.

ﭭ ﭮ ﭯ ﭰ ﭱ ﭲ ﭳ ﭴ ﭵ ﭶ ﭷ ﭸ ﭹ ﭺ ﭻ ﭼ

Onlar[126] dedilə r: “Biz sə ndə və yanı ndakı larda uğ ursuz­luq niş a­nə si gö rü rü k”. O dedi: “Uğ ursuzluğ unuz – Allahı n də rgahı nda­dı r. Siz isə imta­hana ç ə kilə n bir xalqsı nı z”.

Sə mudlular – Allah onları rü svay etsin! – Saleh peyğ ə mbə rin (ə) də və tini rə dd etdilə r. Onlar alicə nab peyğ ə mbə rin tə bliğ etdiyi xeyirxahlı ğ ı gö rə bilmə dilə r və belə qə rara gə ldilə r ki, o (ə) digə r mö minlə rlə birlikdə onları n bu dü nyada ə min-amanlı q ə ldə etmə lə rinə mane olurlar. Saleh (ə) onlara dedi: “İ nsanlar bu dü nyada ö z gü nahları və cinayə tlə ri ü zü ndə n cə zalandı rı lı rlar. Allah sizi firavan­lı q və mə hrumiyyə tlə rlə və hə m də yaxş ı lı q və pisliklə sı naqdan keç irir ki, bu, ö z cinayə tlə rində n ə l ç ə kib, tö vbə edə nlə rin də, kafirlə rin arası nda qalanları n da hamı sı na bə lli olsun”. Heyhat! Sə mudlular ö z peyğ ə mbə rlə rinə iman gə tirmə kdə n inadkarcası na imtina etdilə r və onun də və tinə mü qavimə t gö stə rmə kdə n ə l ç ə k­mə dilə r.

ﭽ ﭾ ﭿ ﮀ ﮁ ﮂ ﮃ ﮄ ﮅ ﮆ ﮇ