Студопедия

Главная страница Случайная страница

Разделы сайта

АвтомобилиАстрономияБиологияГеографияДом и садДругие языкиДругоеИнформатикаИсторияКультураЛитератураЛогикаМатематикаМедицинаМеталлургияМеханикаОбразованиеОхрана трудаПедагогикаПолитикаПравоПсихологияРелигияРиторикаСоциологияСпортСтроительствоТехнологияТуризмФизикаФилософияФинансыХимияЧерчениеЭкологияЭкономикаЭлектроника






Dilləri, əlləri və ayaqları onların törətdiklərinin əleyhinə şahid­lik edəcəkləri gündə”.






Gü nah sahibi olduqları halda zina tö rə tmə kdə n uzaq olan və hə tta belə bir ş eyi ağ ı lları na belə gə tirmə yə n mö min qadı nları ittiham edə nlə r lə nə tə layiqdirlə r, halbuki lə nə t tə kcə ə n ağ ı r gü nah tö rə də nlə rə verilə cə k ə və zdir. Lə nə t bu gü nah­karları nə inki bu dü nyada, hə m də ö lü mdə n sonra da mü ş ayiə t edə cə k və onlara ə lavə mü dhiş ə zablar verilə cə kdir. Bu o de­mə kdir ki, Allah onları Ö z mə rhə mə ­tində n uzaqlaş dı rı r və onları Qiyamə t gü nü baş layacaq də hş ə tli ə zab-ə ziyyə tə dü ç ar edir. Hə min Gü n bu fasiq­lə rin hə r bir orqanı onları n tö rə tdiklə ri bü tü n ə mə l­lə ri haqqı nda ş ahidlik edə cə kdir. Onları, hə r varlı ğ a nitq qabiliyyə ti ə ta et­mə yə qadir Olan Allah danı ş dı racaqdı r. Bu baş verdiyi zaman, gü nahkarlar tö rə t­diklə ri cinayə tlə ­rini inkar edə bilmə yə cə klə r. Allah qulları na qarş ı o də rə cə də ə dalə tli olacaq ki, onlar ö zlə ri ö z ə leyhinə ş ahidlik edə cə klə r.

 

ﮮ ﮯ ﮰ ﮱ ﯓ ﯔ ﯕ ﯖ ﯗ ﯘ ﯙ ﯚ

 

Hə min gü n Allah onlara layiq olduqları nı n hesabı nı bü sbü tü n verə cə kdir və onlar bilə cə klə r ki, Allah – aç ı q-aş kar Haqdı r”.

 

İ nsanları n ö z ə mə llə rinə gö rə alacaqları ə və z gerç ə k, insaflı və qə rə z­­sizdir. Hə r bir insan layiq olduğ unu bü tö vlü klə alacaqdı r və heç bir ə mə l yaddan ç ı xa­rı lmayacaqdı r. Bu barə də Fö vqə luca belə buyurur: “Hə r kə sin kitabı ona verilə ­cə k və gü nahkarları n onda yazı lanlardan titrə mə yə dü ş dü yü nü gö rə cə k­sə n. On­lar deyə cə klə r: “Vay halı mı za! Bu nə kitabdı r belə? Onda nə kiç ik, nə də bö yü k gü nahlar gö zdə n qaç mamı ş dı r – hə r ş ey hesaba alı nmı ş dı r”. Onlar qarş ı ­ları nda tö rə tdiklə ri bü tü n ə mə llə rini gö rə cə klə r və sə nin Rə bbin heç kimə qarş ı insaf­sı z­lı q etmə yə cə k” (Kə hf, 18/49). Bu də hş ə tli gü ndə onlara aydı n olacaqdı r ki, Allah aç ı q-aydı n bir Haqdı r və aç ı q-aydı n Haqq olmaq və sfi tə kcə Fö vqə luca Allaha mə xsusdur. Onun ə zə mə tli sifə ti - haqdı r, hə mdə layiq ə mə llə ri də - haqdı r. Ona ibadə t – haqdı r, Onunla gö rü ş – haqdı r, Onun ə və z vermə qanunu – haqdı r, Onun elç ilə ri – haqdı r. İ stə nilə n haqq ya Allaha mə xsusdur, ya da Ondan gə l­miş ­dir.

ﯛ ﯜ ﯝ ﯞ ﯟ ﯠ ﯡ ﯢ ﯣ ﯤ ﯥ ﯦ ﯧ ﯨ ﯩ ﯪ ﯫ ﯬ ﯭ ﯮ

 

Xə bis qadı nlar xə bis kiş ilə r ü ç ü n və xə bis kiş ilə r də xə bis qa­dı nlar ü ç ü ndü r; yaxş ı qadı nlar yaxş ı kiş ilə r ü ç ü n və yaxş ı kiş ilə r də yaxş ı qa­dı nlar ü ç ü ndü r. Deyilə nlə rin onlara aidiyyə ti yoxdur. Onları n nə sibi bağ ı ş ­lanma və bol ruzi olacaqdı r”.

Ə xlaqsı z kiş ilə r və qadı nlar və hə mç inin pozğ un sö zlə r və ə mə llə r hə miş ə bir-birilə rinə xasdı r. Onlar bir-birilə rinə layiqdir, bir-biri ilə ə laqə ­dardı r və bir-birilə rinə oxş ayı rlar. Abı r-hə yalı kiş ilə r və qadı nlar və hə mç i­nin xeyirxah sö zlə r və ə mə llə r də bir-birilə rinə xasdı rlar. Onlar hə mç inin bir-birilə rinə layiqdirlə r, bir-biri ilə bağ lı dı rlar və bir-birilə rinə bə nzə yirlə r.

Bu mü ddə anı n mə nası ç ox geniş dir və o istisna hallara malik deyil. Bunun ə n ə dalə tli də lili – Allahı n peyğ ə mbə rlə ri və, xü susilə də, ruhə n mö h­kə m olan elç i­lə ridir ki, onlardan ə n gö rkə mlisi, bü tü n elç ilə rin ağ ası Muhə mmə d Peyğ ə mbə rdir (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!). O (s.ə.s.) insanları n ə n yaxş ı sı dı r və bu­na gö rə onun zö v­cə lə ri də ə n yaxş ı və mö min qadı nlar idilə r.

Aiş ə nin (A. o. r.) və fası zlı qda ittiham edilmə sinə gə ldikdə isə, bu ə slində Peyğ ə mbə rin (s.ə.s.) ö zü nü n ə leyhinə yö nə ldilmiş di, ç ü nki mü na­fiqlə r mə hz buna nail olmağ a cə hd gö stə rirdilə r. Lakin Aiş ə (A. o. r.) Allahı n Elç isinin (s.ə.s.) zö vcə si idi və tə kcə bu ona də lalə t edir ki, o (A. o. r.) pak qadı n idi və belə ə xlaqsı z ə mə lə aidiyyə ti yoxdu. Axı Aiş ə (A. o. r.) ə n lə yaqə tli, bilə n və mö min olduğ u halda, bu baş qa cü r necə ola bilə rdi ki?! O (A. o. r.), alə mlə rin Rə bbinin Elç isinin (s.ə.s.) sev­gili zö vcə si idi. Hə tta o (s.ə.s.) onun (A.o.r.) yorğ anı nı n altı nda olanda da ona (s.ə.s.) və hy nazil edilirdi, halbuki, Peyğ ə mbə rin (s.ə.s.) digə r zö vcə lə ri bu ş ə rə fə layiq gö rü l­mə miş ­dilə r.

Sonra Allah bu mə sə lə ni ə saslı surə tdə aydı nlaş dı rdı və haqqı n inkar edil­mə sinə və ya ona ş ü bhə edilmə sinə, cü zi də olsa, imkan vermə di. Fö vqə luca bil­dirdi ki, mö minlə rin iftiraç ı lar tə rə fində n onlara atı lan bö h­tana heç bir aidiyyə ti yoxdur. Bu sö zlə r ilk nö vbə də Aiş ə yə, sonra – gü nah­dan uzaq olan və hə tta bu barə də heç dü ş ü nmə yə n mö min qadı nlara aid­dir. Onlara Mə rhə mə tli Rə bdə n gü nahları nı n bağ ı ş lanması və bol Cə nnə t mü kafatı hazı rlanmı ş dı r.

 

ﯯ ﯰ ﯱ ﯲ ﯳ ﯴ ﯵ ﯶ ﯷ ﯸ ﯹ ﯺ ﯻ ﯼ ﯽ ﯾ ﯿ ﰀ ﰁ ﰂ

 

Ey iman gə tirə nlə r! İ cazə almadan və sakinlə rinə salam ver­mə ­də n ö zgə evlə rinə daxil olmayı n. Bu sizin ü ç ü n daha yaxş ı dı r. Ola bilsin ki, siz nə sihə ti yadda saxlayarsı nı z”.

Yaradan qulları na buyurur ki, ö zgə evlə rinə icazə siz girmə sinlə r, ç ü nki belə rə ftar ola bilsin ki, ö z ardı nca bir sı ra xoş agə lmə z nə ticə lə r verə bilə r.

Allahı n Elç isi (s.ə.s.) belə nə ticə lə rdə n birini xatı rladaraq deyir ki, ev sa­hiblə rində n icazə istə mə k gü nahkar baxı ş lardan qorunmağ a yö nə ldil­miş dir. Ev sahiblə rinin icazə si olmadan ora daxil olan insan, onun gö rmə ­mə li olduğ u ş eyi gö rə bilə r, ç ü nki ev insanı, paltar onun bə də nini ö rtdü yü kimi ö rtü r.

Digə r tə rə fdə n, belə bir hə rə kə t sahiblə rinin icazə si olmadan evə daxil olan haqqı nda ş ü bhə lə kə si yarada bilə r. Onun oğ urluq niyyə tində olması ndan və ya digə r bir cinayə t tö rə tmə k istə mə sində n ş ü bhə lə nə bilə r­lə r, ç ü nki baş qası ­nı n evinə gizlicə girmə k pis fikirlə r oyadı r.

Mə hz buna gö rə Allah mö minlə rə ö zgə evlə rinə sahiblə rində n icazə al­madan daxil olmağ ı haram edir. Bu ayə də ə rə b feli “istə nə sə ” (“ü nsiyyə t saxla­maq”, burada: “icazə almaq” mə nası ndadı r) istifadə edilmiş dir ki, mə hz onun sayə sində, yə ni evə daxil olmağ a icazə almaqla insanları n ara­sı nda ü nsiy­yə t yara­dı lması na nail olunur, icazə nin olmaması isə onları tə nhalı ğ a mə hkum edir.

İ nsan evə daxil olmaq xahiş i ilə bə rabə r ev sakinlə rini də salamla­malı dı r və buna gö rə bir hə disdə deyilir ki, evə daxil olan demə lidir: “Ə ssalamu ə leykum! Gə lə bilə rmmi? ” Ə gə r ona icazə verilə rsə, onda evə daxil ola bilə r. Belə etdikdə insan ç oxlu nemə t qazanı r. Belə davranı ş fə rz­dir və mü sə lmanı n yü ksə k ə xlaq sahibi olması na də lalə t edir.

 

ﭑ ﭒ ﭓ ﭔ ﭕ ﭖ ﭗ ﭘ ﭙ ﭚ ﭛ ﭜ ﭝ ﭞ ﭟ ﭠ ﭡ ﭢ ﭣ ﭤ ﭥ ﭦ ﭧ ﭨ ﭩ ﭪ

 

Gə r siz onlarda heç kimi tapmasanı z, sizə icazə verilə nə qə də r daxil olmayı n. Ə gə r sizə desə lə r ki, “Gedin! ” – onda ç ı xı b gedin. Sizin ü ç ü n bu daha tə mizdir. Hə qiqə tə n, Allaha etdiklə rinizi Bilə ndir”.

 

Sizə icazə verilmə dikdə, qayı dı b gedin və qə zə blə nmə yin, ç ü nki evin sa­hibi sizin tam haqqı nı z olan bir iş də sizi rə dd etmir. O, ö z evində istə diyi kimi rə ftar edə bilə r. O, istə sə sizi evinə buraxa bilə r, lakin sizə daxil olmağ a icazə ver­mə mə yə də tam haqqı var. Bu halda siz tə kə bbü r gö stə rmə mə li və ya hid­də t­lə n­mə mə lisiniz. Belə etmə yiniz sizin ü ç ü n daha yaxş ı dı r, ç ü nki belə rə ftarı nı z sizin gü nahlardan tə mizlə nmə nizə və saleh ə mə llə riniz sayə sində yü ksə lmə nizə kö mə k edə r. Ə mə llə riniz Allaha mə ­lum­dur və siz yaxş ı və pis ə mə llə rinizin, az və ya ç oxluğ undan ası lı olmayaraq, ə və zini alacaqsı nı z.

Bu və bundan ə vvə lki ayə lə rdə sö hbə t sahiblə ri evdə olan və ora daxil ol­maq istə yə n insana mə xsus ə ş yaları n orada olması ndan ası lı olma­yan və hə mç inin sahibi iç ində olmayan və daxil olana mə xsus ə ş yaları n olmadı ğ ı ev­lə rdə n gedirdi. Sahiblə ri evdə olmayan və daxil olmaq istə yə nin ə ş yaları nı n oldu­ğ u evə gə lincə isə, bu hal nö vbə ti ayə də xatı rlanı r. Bunlar icarə yə verilə n evlə r və ya sakinlə rinin hal-hazı rda olmadı ğ ı binalar ola bilə r ki, buna gö rə də evə girmə k istə yə nə icazə verə bilmirlə r. Fö vqə luca buyurur:

 

ﭫ ﭬ ﭭ ﭮ ﭯ ﭰ ﭱ ﭲ ﭳ ﭴ ﭵ ﭶ ﭷ ﭸ ﭹ ﭺ ﭻ ﭼ ﭽ

 

Nsanları n yaş amadı ğ ı və sizin istifadə edə bilə cə yiniz evlə rə gir­mə yinizdə sizə gü nah yoxdur. Allah sizin aş karda etdiyinizi də, gizlə tdiyi­nizi də bilir”.

 

Bu sö zlə rdə n belə aydı n olur ki, yuxarı dakı ayə lə rdə bə hs edilə n evlə rə icazə siz girmə k gü nahdı r. Lakin bu, sakinlə rinin iç ində yaş amadı ğ ı və ə ş yası nı n olduğ u evə girmə k istə yə n ş ə xsə aid deyil. Bu ö rnə yin ə sa­sı nda Quran ayə lə rinin ecazkar də qiqliyinə ə min olmaq mü mkü ndü r, ç ü nki ə vvə lcə Fö vqə luca Allah ö zgə evlə rində n xə bə r verir ki, bu adla evin evə daxil olmaq istə yə nə mə xsus olmadı ğ ı nə zə rdə tutulur, sonra isə bu qay­dada, girə cə yi ö zgə evində ev sahiblə rinin olmadı ğ ı halda, girə nə mə xsus ə ş yaları n saxlandı ğ ı ş ə xslə r istisna edilir.

Allah, insanları n aç ı q ş ə kildə və ya gizlə də rə k etdiklə ri ə mə llə rin hamı sı haqqı nda biliyə malikdir. O (Pak və Mü qə ddə s Olan), onları n ə mə l­lə rində n və niyyə tlə rində n xə bə rdardı r və onlara nə yin fayda verə ­cə yini bilir. Mə hz buna gö rə, Allahı n mü ə yyə n etdiyi ş ə riə t hö kmlə ri insan­ları n ehtiyacları na və tə lə bat­ları na uyğ undur.

 

ﭾ ﭿ ﮀ ﮁ ﮂ ﮃ ﮄ ﮅ ﮆ ﮇ ﮈ ﮉ ﮊ ﮋ ﮌ ﮍ ﮎ ﮏ

Mö min kiş ilə rə de ki, onlar baxı ş ları nı aş ağ ı salsı nlar və cinsi orqanları qorusunlar. Belə etsə lə r onlar ü ç ü n daha tə miz olar. Hə qiqə tə n, Allah onları n nə tö rə tdiklə rini bilir”.

 

Ey Muhə mmə d! İ nsanı hə r ş eydan qoruyan imana malik olan mö minlə rə mü raciə t et! Onlara ə mr et ki, insan bə də ninin ö rtü lmə si zə ruri olan hissə lə rinə, ö zgə qadı nlara, insanı tamaha salan və yoldan ç ı xmağ a sö vq edə n və hə mç inin insanda azdı rı cı hə və s oyadan maddi gö zə lliklə rə və onu itaə tsizlik gö stə rmə yə itə lə yə n ş eylə rə baxması nlar. Onlara ə mr et ki, ö z cinsiyyə t orqanları nı cinsiyyə t ü zvlə ri və ya arxa keç iddə n istifadə etmə klə haram cinsi ə laqə lə rə girmə kdə n qo­ru­sunlar və qoy onlar kə nar ş ə xslə rə onlara toxunmağ a və ya baxmağ a imkan vermə sinlə r. Onlar ö z nə zə rlə rini və cinsiyyə t ü zvlə rini qorusalar, onlar daha tə miz və daha mü rü vvə tli olarlar, ç ü nki belə davranan hə r kə s, ə xlaqsı z insanları murdar­layan iyrə nclikdə n tə mizlə nə r. Belə insanlar nə fslə rinin tö rə dilmə ­sinə sö vq etdiyi və ç ağ ı rdı ğ ı gü nahlardan ç ə kindikcə onları n ə mə llə ri paklaş ı r. Ə gə r insan Allah xatirinə bir ş eydə n ç ə kinib uzaqlaş ı rsa, onda Allah onun ü ç ü n o ş eyi daha yaxş ı sı ilə ə və z edir. Ə gə r insan baxı ş ı nı endirirsə, onda Allah onun ş ü urunu ziyalandı rı r. Ö z ş ə hvə tinə qarş ı mü barizə aparan, baxı ş ları nı və cinsi orqanları nı gü nahlardan və insanı itaə tsizliyə yö nə ldə n ə mə llə rdə n qoruyan Allahı n qulu ö zü nü digə r gü nah­ları tö rə tmə kdə n daha yü ksə k sə viyyə də imtina edir. Mə hz buna gö rə bu gü nahlardan ç ə kinmə ni qo­runma adlandı rı r. İ nsan hə r hansı bir ş eydə n ö trü ciddi qayğ ı ç ə kmə sə və buna gö rə zə ruri ö lç ü lə r gö tü rmə sə, onu qo­ruyub saxlaya bilmə z. Eyni ş eyi cə hd və sə ylə rin sayə sində gü nahlardan və az­ğ ı nlı qdan qorunmalı olan baxı ş lar və tə nasü l ü zvlə ri haqqı nda da demə k olar.

Qeyd etmə k lazı mdı r ki, cinsiyyə t orqanları nı gü nahlardan qoru­maq hö k­mü ü mumi sə ciyyə daş ı yı r, ç ü nki bu qadağ anı heç bir ş ə raitdə pozmaq olmaz. Baxı ş ları aş ağ ı endirmə k hö kmü nə gə ldikdə isə, o, fə rdi xü susiyyə t daş ı yı r ki, bunu da ayə də istifadə edilmiş “min” ə rə b ö n sö zü tə sdiq edir. Bu onunla bağ lı dı r ki, zə ruriyyə t yarandı qda, ş ahid, ə mə kdaş, moizə ç i və ya baş qa bir kiş i yad qadı na baxa bilə r.

Sonra Fö vqə luca Allah xatı rladı r ki, insanları n ə mə llə ri Ona agahdı r və bununla da O (Pak və Mü qə ddə s Olan) insanları gü nahlar­dan və itaə tsizlikdə n daha da ciddi-cə hdlə ç ə kinmə yə ç ağ ı rı r. Mö min kiş ilə rə ba­xı ş ­ları nı aş ağ ı salmaq və tə nasü l orqanları nı qorumaq hö kmü ilə mü raciə ­tində n sonra isə, Fö vqə luca Allah qadı nlar ü ç ü n də belə bir hö km nazil edir. Fö vqə luca buyurur:

 

ﮐ ﮑ ﮒ ﮓ ﮔ ﮕ ﮖ ﮗ ﮘ ﮙ ﮚ ﮛ ﮜ ﮝ ﮞ ﮟ ﮠ ﮡ ﮢ ﮣ ﮤ ﮥ ﮦ ﮧ ﮨ ﮩ ﮪ ﮫ ﮬ ﮭ ﮮ ﮯ ﮰ ﮱ ﯓ ﯔ ﯕ ﯖ ﯗ ﯘ ﯙ ﯚ ﯛ ﯜ ﯝ ﯞ ﯟ ﯠ ﯡ ﯢ ﯣ ﯤ ﯥ ﯦ ﯧ ﯨ ﯩ ﯪ ﯫ ﯬ ﯭ ﯮ ﯯ ﯰ ﯱ ﯲ ﯳ ﯴ ﯵ ﯶ ﯷ ﯸ ﯹ ﯺ ﯻ ﯼ ﯽ ﯾ ﯿ ﰀ ﰁ ﰂ ﰃ

 

Mö min qadı nlara da de ki, baxı ş ları nı aş ağ ı salsı nlar və tə nasü l ü zvlə rini qorusunlar. Qoy onlar, gö rü lə nlə r istisna edilmə klə, ö z gö zə lliklə rini nü mayiş etdirmə sinlə r və qoy ö rpə klə ri ilə yaxaları nı ö rt­sü nlə r və ö z gö zə llik­lə rini ə rlə rində n və ya ö z ataları ndan və ya qa­yı n­ataları ndan və ya ö z oğ ulla­rı ndan, ya da ə rlə rinin oğ ulları ndan və ya ö z qardaş ları ndan, ya da qardaş la­rı ­nı n oğ ulları ndan, ya da bacı ları nı n oğ ul­ları ndan və yaxud ö z qadı nları ndan, ya da sahibi olduqları ndan və yaxud ş ə hvə tdə n mə hrum olan kiş i xidmə tç ilə rdə n və yaxud qadı n lü tlü yü nü n fə rqinə hə lə varmayan uş aq­lardan baş qa heç kimə gö stə rmə sinlə r; qoy onlar gizlə tdiklə ri zinə tlə rini bü ruzə vermə k mə qsə dilə ayaqları nı bə rk­də n yerə vurmaqla yerimə sinlə r. Ey mö min­lə r! Hamı nı z birlikdə Allaha tö vbə edin – ola bilsin ki, uğ ur qaza­nası nı z”.

 

Mö min qadı nlara kiş ilə rin ö rtmə li olduqları ə zaları na və hə mç inin onları n qarş ı laş dı qda baxı ş ları nı aş ağ ı salmalı olduqları na baxmaq haram edilmiş dir. Onlar ö z tə nasü l ü zvlə rini haram cinsi ə laqə lə rdə n qorumalı və kiş ilə rə onlara baxmağ a və toxunmağ a imkan vermə mə lidirlə r. Onlar hə m də ö z gö zə lliklə rini nü mayiş etdirmə mə lidirlə r. [41] Bu ifadə ilə cə zbedici libas, bə zə k ş eylə ri və qadı n ə n­damı nə zə rdə tutulur. Lakin qadı n ö z paltarı nı gizlə tmə k qabiliyyə tinə malik ol­madı ğ ı ü ç ü n, Allah onlar ü ç ü n diqqə tç ə kici olmayan adi ü st geyimi bu qaydadan istisna etmiş dir [42].

Sonra Fö vqə luca Allah mö min qadı nlara ə mr edir ki, ü zlə rini, bo­yun­ları nı və sinə lə rini ö rtsü nlə r. Bu, mü sə lman qadı nları n tamamilə ö r­tü nmə li olduq­ları nı tə sdiq edir. Biz ə vvə lcə də xatı rlatmı ş dı q ki, qadı n bə də ­ninin bü tü n hissə lə ri, onun yad nə zə rlə rdə n gizlə dilmə si zə ruri olan gö zə lliklə rinə aiddir. Sonra isə Allah bildirir ki, qadı n kimin qarş ı sı nda tam ö rtü nmə mə k[43] ixtiyarı na malikdir. Bu, onun ə rinə, atası na, babaları na, ə c­dad­ları na və i. a., ə rin atası na, ə rin babası na, ə rin ə c­da­dı na və i. a., doğ ma qardaş lara, hə mç inin ata və ya ana tə rə fdə n olan qardaş lara, qardaş ları n oğ ulları na, bacı ları n oğ ulları na və hə mç i­nin qadı nlara aiddir. Qadı nlar bir-birinin qarş ı sı nda tamamilə ö rtü nmə yə borclu deyillə r və bu hö km istisna­sı z olaraq bü tü n qadı nlara aiddir. Lakin bir rə y də vardı r ki, “ö z qadı nları ” ifadə sində iş lə dilə n ə və zlik qadı nları n dini mə nsu­biyyə tini gö zə ç arpdı rı r. Bu ş ə rhə ə saslanan ilahiyyatç ı lar belə hesab edirlə r ki, mü sə lman qadı n digə r dinə mə nsub qadı nları n qarş ı sı nda tamamilə ö rtü nmə ­lidir və mü sə lman olmayan qadı nlar ö rtü nmə miş mü sə lman qadı nlara baxmaq haqqı na malik deyillə r.

Bununla yanaş ı tamamilə qadı na mə xsus olan kö lə lə r ü ç ü n istisna mü ­ə yyə nlə ş dirilmiş dir. Kö lə tamamilə qadı na mə xsus olduqda, ona bax­maq ixti­ya­rı na malikdir. Ə gə r qadı n ona tamamilə və ya qismə n sahiblik etmə kdə n mə hrum edilə rsə, onda kö lə də ona baxmaq haqqı ndan mə hrum olur[44].

Qadı nlara xidmə t edə n və ya onlarla sı x ə laqə də olan və ehtiras hissin­də n mə hrum olmuş kiş ilə r ü ç ü n də istisna mü ə yyə n edilmiş dir. Bunlar qadı nı n ç ı lpaq­lı ğ ı haqqı nda mə lumatsı z olan kə mağ ı l və hə mç inin nə tə nasü l ü zvü ndə, nə də ü rə ­yində ş ə hvə t hiss etmə yə n impotent[45] kiş i­lə rdir. Belə insanlar ü ç ü n onları n ö z­gə qadı nlara baxması tə hlü kə li nə ticə lə r doğ urmur.

Hə ddi-buluğ yaş ı na ç atmamı ş uş aqlar da istisna edilmiş dir. Onlara ö zgə qadı nlara baxmağ a icazə verilmiş dir və Fö vqə luca Allah buna ona gö rə icazə vermiş dir ki, onlar qadı n ç ı lpaqlı ğ ı haqqı nda mə lumatsı z olurlar və qadı nlara ehtiras hissi duymurlar. Bundan aydı n olur ki, uş aq hə ddi-buluğ a ç atdı qda, ö zgə qadı nlar onun yanı nda ö rtü nmə lidirlə r, ç ü nki o, ə v­və llə r də rk etmə diyini, indi artı q baş a dü ş ü r.

Sonra Fö vqə luca Allah qadı nlara buyurur ki, onlar yeriyə rkə n, ayaq­ları na taxdı qları bə zə k ş eylə rini ə trafdakı lara gö stə rmə k xatirinə, ayaq­ları nı yerə bə rk vurub taqqı ldatması nlar. Onlar belə etmə klə ö z zinə tlə rini bü ruzə verir və bu­nunla yad kiş ilə ri yoldan ç ı xarı rlar.

Gü nahları n qarş ı sı nı n alı nması haqqı nda dini qaydalar buna və buna bə n­zə r hö kmlə rə istinad edir. Ə mə l halal ola bilə r, lakin ə gə r o, gü na­ha aparı rsa və yaxud apara bilə rsə, onda ş ə riə t onu haram elan edir. Ə slində, ayağ ı yerə bə rkdə n vurmaq haram deyildir, lakin qadı n bunu bə zə klə rinin sə sinin eş idil­mə si ü ç ü n edirsə, onda bu haramdı r.

Bu gö zə l hö kmlə r və ecazkar nə sihə tlə r xatı rlandı rı ldı qdan sonra, Fö vqə luca Allah xü susilə qeyd edir ki, mö minlə r qü surlardan qorunmurlar. Mə hz buna gö rə Allah onlara ə mr edir ki, tö vbə etsinlə r və Ona, xilası n rə hni olan bağ ı ş ­lanmaları ü ç ü n dua etsinlə r. Xoş bə xtliyin qazanı lması və uğ ura nail olun­ması, tə kcə Allahı n qə zə binə sə bə b olan gü nahlardan qə lbə n və bə də n hə rə kə ti ilə ə l ç ə kmə yi və Onun sevdiyinə qə lbə n və bə də n hə rə kə ti ilə mü raciə t etmə yi nə zə rdə tutan tö vbə ilə ə ldə edilir. Rə bbə bağ ı ş lanma haqqı nda dua etmə k hö kmü bü tü n mö minlə rə aiddir və bundan aydı n olur ki, hə r bir mö minin tö vbə yə ehtiyacı vardı r. Bu ayə insanları sə mimiyyə tlə tö vbə etmə yə ç ağ ı rı r. Bu tö vbə bu dü nyada firavan yaş amaq, ö zü nü gö stə rmə k, ş ö hrə t və ya digə r ta­mah­karlı q mə qsə dlə ri xatirinə deyil, sə mimiyyə tlə və Allah xatirinə edilmə lidir.

 

ﭑ ﭒ ﭓ ﭔ ﭕ ﭖ ﭗ ﭘ ﭙ ﭚ ﭛ ﭜ ﭝ ﭞ ﭟ ﭠ ﭡ ﭢ ﭣ ﭤ

 

Ouml; zü nü zdə n olan subayları, kö lə və cariyə lə riniz ara­sı n­dan mö ­min­lə ri evlə ndirin. Kası bdı rlarsa, Allah onları Ö z lü tfkar­lı ğ ı ilə zə nginlə ş ­dirə r. Allah – hə r ş eyi Ə hatə edə ndir, Bilə ndir”.

 

Fö vqə luca yaş lı mü sə lmanlara və kö lə sahiblə rinə onları n himayə ­sində olanları evlə ndirmə yi ə mr edir. Bu, subay kiş ilə rə, bakirə qı zlara, boş anmı ş və dul qadı nlara aiddir. Qohumlar və yetimlə rin hamilə ri onları n himayə sində olan və evlə nmə yə və ya ə rə getmə yə ehtiyacı olanları evlə n­dirmə lidirlə r. Ə gə r insanlara onları n himayə sində olanları nikahlan­dı rmaq ə mr olunubsa, onda onlar ö z ailə hə yatı nı qurmaq haqqı nda daha ç ox qayğ ı ç ə kmə lidirlə r.

Bununla yanaş ı Fö vqə luca Allah kö lə sahiblə rinə pozğ unluqdan və zina­dan ç ə kinə n mö min kö lə lə rini və cariyə lə rini evlə ndirmə yi ə mr etmiş dir. Kö lə sa­hiblə ri bu ü sulla kö lə lə rini mö minliklə rinə gö rə mü kafat­lan­dı rmalı və onları baki­rə liyə hə və slə ndirmə lidirlə r. Kö lə zinakarlı q etdikdə, sahibinə onu evlə n­dirmə k qadağ an olunur. Bu ş ə rh tə sdiq edir ki, zinakar kiş i və zinakar qadı n, tö rə tdiklə ri gü nahı tö vbə etmə dikcə, evlə n­mə k haqqı na malik olmurlar və biz bu barə də bu surə nin ə vvə lində bə hs etmiş dik. Fö vqə luca bu hö kmü azad mü sə lman­lar ü ç ü n deyil, tə kcə mö min kö lə və mö min cariyə lə r ü ç ü n tə yin etmiş dir, ç ü nki zina, bir qayda olaraq, kö lə lə r arası nda yayı lmı ş olur.

Lakin belə bir rə y də var ki, ə rə b sö zü olan “saleh” (“dindar”, “yararlı ”) mü zakirə etdiyimiz ayə də evlə nmə yə və ya ə rə getmə yə ehtiyacı olan kö lə və cariyə lə rə aiddir. Bu ş ə rhə gö rə, kö lə lə rin sahibi, onlar evlə n­mə yə ehtiyac duyma­dı qda, kö lə lə rini nikahlandı rmamalı dı r. Yə qin bu hə r iki ş ə rh doğ rudur. Bu barə də ə n yaxş ı bilə n Allahdı r.

Sonra Fö vqə luca Allah evlə nə nlə ri Ö z lü tfkarlı ğ ı ilə zə nginlə ş di­rə cə yini və d edir. Mü sə lman sə hvə n dü ş ü nmə mə lidir ki, evlə nmə klə və ailə ü zvlə rinin sayı nı artı rmaqla maddi və ziyyə ti ç ə tinlə ş ə cə k, ç ü nki Fö vqə luca Ö z qulları na ev­lə nmə yi ə mr etmiş və onları ehtiyacdan və kası blı qdan qoruyacağ ı nı və d etmiş dir.

Ə hatə edə n və Bilə n – Onun gö zə l adları ndandı r. Onun mə rhə mə ti və xe­yirxahlı ğ ı nı n hə ddi yoxdur. O (Pak və Mü qə ddə s Olan) mə nə vi və maddi zə ngin­liyə layiq olanlardan və Allahı n iltifatı na layiq olmayanlardan xə bə rdardı r və on­lardan hə r birini Ö z biliyinə və Ö z mü drikliyinə mü vafiq olaraq mü kafat­landı rı r.

 

ﭥ ﭦ ﭧ ﭨ ﭩ ﭪ ﭫ ﭬ ﭭ ﭮ ﭯ ﭰ ﭱ ﭲ ﭳ ﭴ ﭵ ﭶ ﭷ ﭸ ﭹ ﭺ ﭻ ﭼ ﭽ ﭾ ﭿ ﮀ ﮁ ﮂ ﮃ ﮄ ﮅ ﮆ ﮇ ﮈ ﮉ ﮊ ﮋ ﮌ ﮍ ﮎ ﮏ ﮐ ﮑ ﮒ ﮓ ﮔ ﮕ ﮖ ﮗ ﮘ ﮙ

Qoy evlə nmə yə imkan tapmayanlar, Allah Ö z lü tfkarlı ğ ı sayə ­sində onları zə nginlə ş dirə ­nə də k, bakirə liyə riayə t etsinlə r. Ə gə r ə li­nizin altı nda olanlar sizdə n azad olma haqqı nda yazı lı icazə almaq istə ­sə lə r, onu on­lara verin və ə gə r siz onlarda xeyir gö rsə niz, Allahı n sizə bə xş etdiyi malı ndan onlara da ə ta edin. Fani dü nya nemə tlə ri ə ldə etmə k xatirinə cariyə ­lə rinizi, ba­kirə liklə rinə riayə t etmə k istə yirlə rsə, pozğ un­luğ a mə cbur etmə yin. Ə gə r kimsə onları buna mə cbur edə rsə, onlar mə cbur edildikdə n sonra da, Allah Bağ ı ş layan və Rə hmli Olandı r”.

 

Evlə nmə k imkanı na malik olmayan mü sə lman bakirə liyinə riayə t etmə li­dir, yə ni, gü nahdan uzaq durmalı və ə lində n gə lə n hə r ş eyi etmə lidir ki, itaə t­sizliyə batması n. Bundan ö trü o, insanı gü naha doğ ru sö vq edə n dü ş ü ncə ­lə rdə n ç ə kinmə li və Muhə mmə d Peyğ ə mbə rin (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) nə sihə tlə rini rə hbə r tutmalı dı r. O (s.ə.s.) belə demiş dir: “Ey gə nclə r! Sizdə n kim ki, ə r-arvadlı q hə yatı keç irmə k imkanı na malikdirsə, qoy evlə nsin. Kim ki, bu­nu etmə k imkanı na malik deyil, qoy oruc tutsun, ç ü nki oruc onun ü ç ü n axta­lanmağ a bə nzə r”.

Bu hö km ö z kası blı ğ ı və ya hamilə rinin və sahiblə rinin kası blı ğ ı ü zü ndə n nikah bağ laya bilmə yə nlə rə aiddir. Bu hö km hə mç inin gə nclə rin hamilə rinin və ya kö lə lə rin sahiblə rinin onları evlə ndirmə k istə mə diklə ri və cavanları n da onları buna sö vq edə bilmə diklə ri halları na da aiddir.

Bu ş ə rh digə r bir ş ə rhdə n daha yaxş ı dı r. Hə min ş ə rhə gö rə, burada sö hbə t mehr ö də mə k imkanı olmayanlardan gedir. Ə gə r “nikah” sö zü doğ ­rudan da “mehr” (“mehr ə n-nikah”) ifadə sinin yerinə iş lə dilmiş dirsə, onda be­lə ç ı xı r ki, sö z birlə ş mə sində ası lı sö z ə sas sö zü ə və z etmiş dir. Bu ş ə rh iki qü sura malikdir. Birincisi, sü but edilmə sinə ehtiyacı olan sö zü n buraxı lma­sı nı n nə zə rdə tutul­ması ­dı r, ç ü nki ə sas gö tü rü lə n – Quran mə tnində hə r hansı bir buraxı lı ş ı n[46] mö vcud ol­ma­ması dı r. İ kincisi isə, ayə nin mə nası maddi imkana malik olanlar və maddi im­kanlardan mə hrum olanlarla mə hdud­laş dı rı lmı ş dı r. Bu halda mü za­kirə etdi­yi­miz ayə, evlə ndirilmə k mə suliyyə ti hamilə rinin ö hdə sinə dü ş ə n kö lə lə rə, cariyə lə rə və gə nclə rə aid edilmir. Biz ö ncə bu barə də artı q demiş dik.

Sonra Allah Ö z lü tfkarlı ğ ı ilə, bakirə liyinə riayə t edə nlə rin rifahı nı tə min edə cə yini və onları n bu mə sə lə sini hə ll edə cə yini və d etmiş dir. Bununla da O (Pak və Mü qə ddə s Olan) onlara yü ngü llə ş mə və kö mə k gö zlə mə yi və bu gö zlə mə də n tə ngə gə lmə mə yi[47] tapş ı rmı ş dı r.

Allah hə m də sahiblə rində n ö z azadlı ğ ı nı satı n almaq istə yə n kö lə lə ri xa­tı r­lamı ş dı r. Ə gə r kö lə kiş i və kö lə qadı n ö z sahibində n bu barə də xahiş edir­lə rsə, onda onları n sahibi razı laş malı və ə gə r o bu kö lə lə rdə xeyirxahlı q baş lanğ ı cı ta­pı rsa, onda o, kö lə lə rin satı nalma mə blə ğ ini tə yin edir. Xeyirxahlı q baş lanğ ı cı deyildikdə, onları n ö zü nü tə min etmə k ü ç ü n və sait ə ldə etmə k bacarı ğ ı və dində mö minliyi nə zə rdə tutulur.

Kö lə lə rin fidyə alı b azad edilmə si ikiqat fayda gə tirir. Birincisi, kö lə sə r­bə stlik ə ldə edir. İ kincisi, o, azad edilmə sinə gö rə muzd ö də yir və sahi­binə onu itirmə sinin yerini doldurur. Ola da bilə r ki, fidyə alı b, azadlı ğ a buraxı lacağ ı və d edilmiş kö lə, mü ə yyə n olunmuş azadedilmə haqqı nı n ö də nilmə si dö vrü ndə can-baş la iş lə mə yə baş layacaq və sahibinə, ə vvə l­kində n daha ç ox fayda gə tirə cə k. Belə liklə, ə və zi ö də nilmə klə sə rbə st buraxı lan kö lə sahibinə zə rə r vurmur və kö ­lə nin ö zü nə bö yü k fayda gə tirir. Buna gö rə Allah mü sə lmanlara buyurur ki, kö lə lə ri, ə və zi ö də nilmə klə, azad etsinlə r. Ayə nin aydı n mə nası na uyğ un olaraq, bu buyruq hö kmü n fə rz olduğ unu vurğ ulayı r. Digə r bir rə yə gö rə isə, bu buyruq arzu edilə ndir.

Sonra Fö vqə luca kö lə sahiblə rinə ə mr edir ki, ş ə rtlə ş dirilmiş ö də nc mə b­lə ğ ini[48] ö də mə kdə kö lə lə rə yardı m gö stə rsinlə r, ç ü nki onları n buna doğ rudan da ehtiyacı var və onlar mü lkiyyə tə malik deyillə r. Sahibkar ş ə rt kə silmiş mə blə ğ in azaldı lması nda kö lə yə maddi kö mə k etmə li və ya onu azaltmalı dı r. Bununla ya­naş ı, Allah ə trafdakı lara da, fidyə haqqı barə də sahibkarla razı lı ğ a gə lə n kö lə lə rə yardı m gö stə rmə yi ə mr edir. Allah hə mç inin qə rara almı ş dı r ki, yı ğ ı lmı ş zə kat və saitlə rinin bir hissə si hə min kö lə lə rə verilsin.

Ey mö minlə r! Sizə bə xş edilmiş mal-mü lkdə n ö z kö lə lə rinizə də ə ta edin. Sizin var-dö vlə tiniz Allahı n nemə tidir. O (Pak və Mü qə ddə s Olan) sizə xeyirxah olduğ u kimi, siz də Onun qulları na qarş ı xeyirxah olun!

Bu ayə də n aydı n olur ki, ə gə r kö lə fidyə verib, ö zü nü n azadlı ğ a buraxı l­ması nı ağ ası ndan xahiş etmirsə, onda ağ ası ona bunu[49] tə klif etmə ­mə lidir. Sahibin hə m də kö lə ni fidyə ilə azadlı ğ a buraxmamaq haqqı var. Bu o zaman ola bilə r ki, belə sə rbə stliyə buraxı lmanı n kö lə ü ç ü n bir faydası olması n, o, ö zü nü sə rbə st do­lan­dı ra bilmə sin və azad edildikdə n sonra ə trafdakı lara ə lavə yü k olsun və hə m də azadlı ğ a buraxı landan sonra gü nah iş lə tmə yə baş lası n. Belə hallarda kö lə sahibi­nin buna nə inki haqqı var və hə tta o, kö lə nin mü raciə tini rə dd etmə lidir.

Sonra Fö vqə luca Allah kö lə sahiblə rinə cariyə lə rini, ə gə r onlar bakirə liyə meyillidirlə rsə, ə xlaqsı zlı ğ a sö vq etmə yi qadağ an etmiş dir. Ə ks halda onları buna mə cbur etmə zə ruriyyə ti olmazdı. Ə gə r cariyə bakirə liyə meyil etmir və yava gə zirsə, onda sahibi onun bu ə mə llə rinin qarş ı sı nı almalı dı r. Fö vqə luca Allahı n bu hö kmü nazil etmə sinin sə bə bi cahillik dö nə mində cariyə sahiblə rinin onları ə xlaq­sı zlı ğ a mə cbur etmə lə ri və onları n gö stə rdiklə ri “xidmə t” haqqı nı mə nimsə mə lə ri idi. Kö lə sahiblə rinə ö z cariyə lə rində n daha qanacaqsı z və daha ismə tsiz olmaq yaraş mı r.

Ey insanlar! Doğ rudanmı sizin cariyə lə riniz ə xlaqsı zlı qdan ç ə kin­mə k istə ­sə lə r, siz onları buna mə cbur edə rsiniz? Doğ rudanmı sizin bu davranı ş ı nı z tə kcə cü zi miqdarda fani maddi nemə tlə r ə ldə etmə kdə n ö trü dü r?! Ə gə r siz bu rə zalə t­də n tə mizlə nsə niz, alicə nablı q gö stə rsə niz və ö lü mdə n sonra alacağ ı nı z mü kafat və cə za ü zə rində dü ş ü nsə niz, bu sizin ü ç ü n sizi rə zalə tə və alç almağ a mə hkum edə n cı lı z maddi nemə tlə rdə n də fə lə rlə daha ç ox faydalı olardı.

Sonra Fö vqə luca ö z cariyə lə rini ə xlaqsı zlı ğ a mə cbur edə nlə ri tö vbə etmə yə ç ağ ı rı r. Ə gə r onlar tö vbə etsə lə r və Onu qə zə blə ndirə n ə mə llə rdə n ə l ç ə ksə lə r, onda O (Pak və Mü qə ddə s Olan) onları n gü nahları nı bağ ı ş layar və onlara rə hm edə r. Onlar buna, ö zlə ri ö zlə rinə rə hm edib, cə zadan xilas etdiklə ri və ö z cariyə ­lə rinə lü tfkarlı q gö stə rib, onları zə rə r verə n ş eylə rdə n xilas etdiklə ri vaxt layiq gö rü lə rlə r.

 

ﮚ ﮛ ﮜ ﮝ ﮞ ﮟ ﮠ ﮡ ﮢ ﮣ ﮤ ﮥ ﮦ ﮧ

 

Biz artı q sizə aydı n ayə lə r, sizə qə də r ö tü b keç ə nlə r haqqı nda də lillə r və tə qvalı lar ü ç ü n ö yü d-nə sihə t nazil etmiş ik”.

 

Allah Onun qulları na oxunan ayə lə rin mü hü mlü yü nü və bö yü klü ­yü nü xü susilə vurğ ulayı r ki, qulları o ayə lə ri layiqincə qiymə tlə ndirsinlə r və onlarla bağ ­lı olan və zifə lə rini yerinə yetirsinlə r. Bu ayə lə r son də rə cə aydı n və anlaş ı qlı dı r. Onlar insanları n bilmə yə ehtiyac duyduqları bü tü n ə sas və fə rdi hö kmlə ri[50] izah edir. Onlar insanı ç ə tin və ziyyə tə salmı r və onu ş ü bhə lə r iç ində ə zab ç ə kmə yə qoymur.

Bu ayə lə rlə yanaş ı Allah bə ş ə riyyə tin keç miş nə sillə ri haqqı nda ibrə tamiz hekayə tlə r nazil etmiş dir. O, xə bə r vermiş dir ki, onları n arası nda saleh insanlar da, yolunuazmı ş lar da olmuş dur. Allah onları n ə mə llə rini sə ­ciyyə lə ndirmiş və onları n qismə ti olmuş sonluğ unu tə svir etmiş dir. İ nsan­lar bu hekayə tlə rdə n ibrə t də rsi alı rlar və onda anlayı rlar ki, ö z sə lə flə rinin ə mə llə rini tə krarlayanları hansı ə və z gö zlə yir.

Allah mü ttə qi mö minlə r ü ç ü n də nə sihə tlə r nazil etmiş dir. Bu – və d və xə bə rdarlı q, mü jdə və ciddi tə hdiddir. Allah xofu olan qullar bu nə si­hə tlə rə qulaq ası r, Allahı n bə yə nmə diyində n ç ə kinir və Onun bə yə ndiyi ə mə llə ri hə yata keç i­rirlə r.

 

ﮨ ﮩ ﮪ ﮫ ﮬ ﮭ ﮮ ﮯ ﮰ ﮱ ﯓ ﯔ ﯕ ﯖ ﯗ ﯘ ﯙ ﯚ ﯛ ﯜ ﯝ ﯞ ﯟ ﯠ ﯡ ﯢ ﯣ ﯤ ﯥ ﯦ ﯧ ﯨ ﯩ ﯪ ﯫ ﯬ ﯭ ﯮ ﯯ ﯰ ﯱ ﯲ ﯳ ﯴ ﯵ ﯶ ﯷ ﯸ ﯹ ﯺ ﯻ ﯼ ﯽ ﯾ ﯿ ﰀ ﰁ

 

Allah – gö ylə rin və yerin Nurudur. Onun iş ı ğ ı iç ində ç ı ­raq ya­nan taxç aya bə nzə yir. İ ş ı q ş ü ş ə nin iç ində dir, ş ü ş ə isə mirvari kimi bir ulduzdur. O, nə tə kcə ş ə rqdə n, nə də tə kcə qə rbdə n ziyalan­mayan mü barə k zeytun ağ a­cı ndan yandı rı lı r[51]. Onun yağ ı od toxunma­dan da nur saç mağ a hazı rdı r. Nur ü s­tü ndə nurdur! Allah istə diklə rini Ö z nuruna yö nə ldir. Allah insanlara hikmə ­tamiz mə sə llə r ç ə kir. Allah hə r ş eyi Bilə ndir”.

Allah – gö ylə rin və yerin birbaş a və mə cazi mə nası nda nurudur. Onun ilahi mahiyyə ti iş ı qdı r və Onun ö rtü yü də iş ı qdandı r. Ə gə r Allah onu qaldı rsa, onda Onun Ü zü nü n ə zə mə ti Onun baxı ş ları nı n ə hatə etdiyi hə r ş eyi yandı rardı. Onun nuru sayə sində Onun Kü rsü sü və Ə rş i, gü nə ş və ay iş ı q saç ı r. Onun sayə ­sində Cə nnə t bağ ları iş ı qla nurlanı r.

Bu ayə nin Allahla bağ lı mə cazi mə nası da yol verilə ndir. Belə ki, Onun Kitabı – nurdur, Onun ş ə riə ti də nurdur. Allahı n elç ilə rinin və digə r qulları nı n qə l­bində yanan iman və biliklə r də hə mç inin nurdur. Onun iş ı ğ ı olmasaydı zü lmə t bü tü n Kainatı bü rü yə rdi. Buna gö rə də, o yerdə ki, Allahı n nuru[52] yoxdur, orada iş ı q ucu gö rü nmə yə n qaranlı q hö km sü rü r.

Mə xluqlara Allahı n yolunu gö stə rə n nur taxç aya qoyulmuş lampa­ya bə n­zə ­yir. Burada sö hbə t mö minlə rin qə lbinə nur saç an imanı n və Quranı n iş ı ğ ı ndan gedir. O, lampa qoyulmuş taxç aya bə nzə yir, ç ü nki taxç a iş ı ğ ı bir yerə toplayaraq, onun hə r tə rə fə dağ ı lması na imkan vermir. Bu lampa o qə də r tə miz və gö zə ldir və onun iş ı ğ ı o də rə cə də parlaqdı r ki, inci ulduza bə nzə yir. Onun nuru zeytun ağ ac­ları nı n meyvə sində n alı nan yağ la alı ş dı rı lı r, ç ü nki belə yağ ə n parlaq alovla yanı r. Belə yağ ı, baş qa ağ aclar kimi, gü nü n birinci yarı sı nda gü nə ş in ş ü aları nı n dü ş dü yü ş ə rq tə rə fə ə yilmə yə n və gü nü n ikinci yarı sı nda gü nə ş in ş ü aları nı n dü ş dü yü qə rb tə rə fə ə yilmə yə n, ağ aclardan ə ldə edirlə r. Mə hz belə zeytun ağ acları Ş amda bitir[53]. Onlar bü tü n gü n ə rzində gü nə ş in ş ü aları ilə qidalanı r və bunun sayə sində o ağ ac­larda yetiş ə n zeytun yağ ı ə n tə miz alı nı r. Bu yağ o də rə ­cə də tə miz olur ki, hə tta ona od toxunmadan belə iş ı q vermə yə hazı rdı r. Ə gə r od ona toxunarsa, onda o daha parlaq və gö zə l iş ı q saç ar. Odun iş ı ğ ı yağ ı n iş ı ğ ı ilə gü clə nir və bir iş ı q digə r bir iş ı ğ ı n ü zə rinə dü ş ü r.

Bu hikmə tamiz mə sə ldə Allah, qə lbi Onun nuru ilə iş ı qlanan mö minlə rin və ziyyə tində n xə bə r verir. Ə zə ldə n mö minlə rin ruhuna daxil edilmiş mə ziy­yə tlə r tə miz zeytun yağ ı na bə nzə rdir. Bu keyfiyyə tlə r pak və qü sursuzdur. Buna gö rə mö minlə r Allahı n elmini qavramağ a və Allahı n hö kmlə rini yerinə yetir­mə yə ha­zı r­dı rlar. İ man və elm onları n qə lbinə daxil olduqda, onlar, lampanı n piltə si od toxunduqda alı ş dı ğ ı kimi, iman nuru ilə ziyalanı rlar. Onlar Allah barə də pis niy­yə tlə rə və tə sə vvü rlə rə malik olmurlar. Buna gö rə iman onları n mirvari ulduzları n iş ı ğ ı kimi tə miz və parlaq iş ı q saç ması na sə bə b olur. Onları n ü rə klə rində tə htə l­ş ü urun qü sursuz iş ı ğ ı, iman iş ı ğ ı və elmin iş ı ğ ı birlə ş ir – bir iş ı q digə r iş ı ğ ı n ü stü ­nə ç ö kü r. Lakin heç də hə r bir insan qə lbində Allahı n nurunun cilvə lə nmə sinə layiq olmur və buna gö rə O (Pak və Mü qə ddə s Olan), Ö z nuruna tə kcə Ö z istə di­yini yö nə ldir. O (Pak və Mü qə ddə s Olan), bu insanları n paklı ğ ı nı və qü sursuz­luğ unu bilir və bilir ki, onlar tə mizlə nmə yə və yü ksə k də rə cə yə ç atmağ a qadir­dirlə r.

Allah Ö z qulları ü ç ü n belə hikmə tamiz mə sə llə r ç ə kir ki, onlar bu mə sə llə r ü zə rində dü ş ü nsü nlə r, onları n mə naları nı də rk etsinlə r və haqqı yalandan fə rqlə n­dirə bilsinlə r. Bu Onun mə xluqları na bə slə diyi mə rhə mə ­tinin və xeyirxahlı ğ ı nı n tə zahü rlə rində ndir. İ nsanlar belə hikmə tamiz mə sə llə rin kö mə yi sayə sində maddi alə m vasitə si ilə ruhi alə mi də rk edir və bu onları n qarş ı sı nda aydı n biliklə rin ge­niş imkanları nı aç ı r. Allah isə bü tü n varlı ğ ı Ö z elmi ilə ə hatə edir. O (Pak və Mü qə ddə s Olan) baş verə n hadisə lə rin mahiyyə tində n, onları n istə nilə n tə fə rrü at­ları ndan xə bə rdar olduğ u ü ç ü n insanlara belə mə sə llə r ç ə kir və ç ox gö zə l bilir ki, bu mə sə llə r insanlara bö yü k fayda verir. Bu isə o demə kdir ki, qullar onları n ü zə ­rində dü ş ü nmə li, onlardan ü z dö ndə rmə mə li və onlara mü qavimə t gö stə rmə mə ­lidirlə r. Hə qiqə tə n, Allah bilir, onlar isə bilmirlə r.

İ manı n və Quranı n nuru mə scidlə rdə daha gü clü iş ı q saç dı ğ ı na gö rə, daha sonra Fö vqə luca mə scidlə rin ç ox bö yü k faydası olduğ unu vurğ ulayı r:

 

ﰂ ﰃ ﰄ ﰅ ﰆ ﰇ ﰈ ﰉ ﰊ ﰋ ﰌ ﰍ ﰎ ﰏ ﰐ ﭑ ﭒ ﭓ ﭔ ﭕ ﭖ ﭗ ﭘ ﭙ ﭚ ﭛ ﭜ ﭝ ﭞ ﭟ ﭠ ﭡ ﭢ ﭣ ﭤ ﭥ

 

(24. 36) “Allahı n ucaldı lması na yol verdiyi evlə rdə Onun adı xa­tı rlanı r. On­larda Ona sə hə r-axş am hə md edirlə r” –

(24. 37) “o kiş ilə r ki, onları Allahı zikr etmə kdə n, namaz qı lmaq­dan və zə kat vermə kdə n nə ticarə t, nə də alı ş -veriş yayı ndı rmı r. Onlar ü rə klə rin və baxı ş ları n ç evrilə cə yi Gü ndə n qorxurlar”

 

İ nsanlar, Allahı n yer ü zü ndə ə n sevimli yerlə ri olan ş an-ş ö hrə tli və ə zə ­mə tli mə scidlə rdə Allaha ibadə t edirlə r. O (Pak və Mü qə ddə s Olan) insanlara ə mr edə rə k tapş ı rmı ş dı r ki, mə scidlə r tiksinlə r və onlarda Onun adı nı zikr etsinlə r. Bu iki hö km hə r bir mə scid ü ç ü n ə sas hö kmlə rdir. Mə scid inş a etmə k hö kmü mü sə lmanları tə kcə mə scidlə rin tikilmə sinə deyil, onlarda tə mizliyin saxlanma­sı na, onları natə mizliklə rdə n və narahat­ç ı lı q tö rə də n hə r ş eydə n tə miz­lə mə yə, kafirlə rdə n və hə mç inin ö zlə rini murdarlanmaqdan saxlaya bilmə yə n kə mağ ı l və






© 2023 :: MyLektsii.ru :: Мои Лекции
Все материалы представленные на сайте исключительно с целью ознакомления читателями и не преследуют коммерческих целей или нарушение авторских прав.
Копирование текстов разрешено только с указанием индексируемой ссылки на источник.