B) Nominativus cum infinitivo

а) Прочтите, разберите и переведите предложения:

1. Caesar Galliam expugnatū rus erat. 2. Dareus, rex Persarum, sperabat a se Graecos facĭ le victum iri. 3. Cato dixit litterarum radices amaras esse, fructus dulces. 4. Scimus Cicerō nem oratō rem maxĭ mum fuisse. 5. Lē gĭ mus Graecos Trojam expugnavisse. 6. Notum est lunam circum terram movē ri. 7. Caesar jubet milĭ tes pontem facĕ re. 8. Thales, philosŏ phus Graecus antiquus, docē bat ex aqua constā re omnia. 9. Homē rus dicĭ tur caecus fuisse. 10. Qui tacet, consentire videtur. 11. Hippocră tes et Galē nus medĭ ci peritissĭ mi fuisse putabantur. 12. Galli putā bant Apollĭ nem morbos depellĕ re. 13. Gallia in partes tres divī sa esse dicĭ tur. 14. Caesar sperā bat Britanniam a se victum iri. 15. Aesopus servus fuisse tradĭ tur. 16. Scio me nihil scire (Socră tes). 17. Romŭ lus et Remus urbem Romam condidisse narrabantur. 18. Pyrrhus, Apollĭ ne de exĭ tu belli interrogā to, hoc responsum ambĭ guum accē pit: “Puto te Romā nos vincĕ re posse”. 19. Caelo tonantem credĭ mus Jovem regnare (Horatius). 20. Dareus, rex Persarum, sperabat a se Graecos facĭ le victum iri. 21. Germā ni antī qui, ut Caesar narrat, vinum ad se importā ri non sinē bant. 22. Ariovistus respondit non esse Gallis, sed Gallos sibi bellum intulisse. 23. Fortis ac vehemens orator existimā tur esse G. Gracchus. 24. In Sicilia te Syracū sis natum esse dixisti. 25. Lycurgi temporibus Homē rus fuisse traditur. 26. Alexander voluit Jovis filium dici se. 27. Disciplī na druidum in Britannia reperta atque inde in Galliam translā ta esse existimā tur. 28. Pisistratus primus Homē ri libros, confuses antea, sic disposuisse traditur, ut nunc habē mus.

b) Образуйте Part. Praes. Act.; Part. Perf. Pass. и Part. Fut. Act. от глагола aedifico, avi, atum, ā re и согласуйте их с существительными arx, urbs, castra, oppĭ dum, murus.

c) Просклоняйте словосочетания существительных с причастиями arx deleta, mens intellectū ra, aedificium construens.

d) Образуйте все инфинитивы от глаголов cognosco, nō vi, nĭ tum, ĕ re и puto, avi, atum, ā re.

e) Переведите на латинский язык: я запретил, ты запрещаешь, они запрещены, вы запрещали, запретите, запрещаться, запрещенная, запрещающие.

f) Переведите на латинский язык предложения:

1. Известно, что в римском легионе насчитывалось десять когорт или шесть тысяч воинов. 2. Говорят, любовь слепа. 3. Казалось, что Цицерон спасет отечество.

g) Прочтите и переведите тексты.

De Tantă lo

Tantă lus, Jovis filius, rex Phrigiae, omnĭ bus deis carus erat et Juppĭ ter jussit eum admitti ad convivial deorum, vetuit tamen ea, quae audit, homĭ mbus aperire. Tantă lus autem putabat hoc sibi licere. Ob eam perfidiam Juppĭ ter jussit eum apud infĕ ros in media aqua collocari et perpetuā siti et fame cruciari. Nam quamquam in media aqua stabat, Juppĭ ter jussit aquas recedĕ re, si Tantă lus haurire cupiebat. Item poma pulcherrĭ ma ei super caput pendebant, sed, si is ea cupiebat decerpĕ re, Juppĭ ter jussit ramos vento amoveri. Nec dormire quidem misĕ ro licuit, nam capĭ ti ejus saxum ingens impendebat, cujus ruinam semper timebat. Talia de Tantă lo poē tae antiqui tradunt.

De Ennio poē ta et de Nasica

Scipio Nasica aliquando Ennium poē tam visitatum venit. Ei ancilla dixit dominum domi non esse et sero venturum esse. Sed Nasica ancillae non credĭ dit, nam sensit illam domĭ ni jussu dixisse et Ennium domi esse. Postridie poē ta Nasicam visitatum venit et ostiarium rogavit: " Estne domi domĭ nus tuus? " Tum Nasica, qui domi erat, clamavit se domi non esse. Tum Ennius: " Credis me vocem tuam non cognoscĕ re? " At Nasica: " Homo es impŭ dens. Ego ancillae tuae credĭ di, et tu mihi ipsi non credis me domi non esse? "

Aesō pus et viā tor

Aesō pus aliquando Athē nis ibat (imp. ind. act глагола eo – идти), multa secum cogitans. Subito viā tor quidam ei obviam iens (part. praes. глагола eo): “Quot horas, – inquit, – usque ad urbem ibo? ” Aesō pus nihil respondit. Postquam ille iratus aliquantum prodiit, Aesō pus, qui euntem observaverat, magnā voce: “Duas horas ibis, amī ce! ” Tum ille: “Cur, – inquit, – non statim respondisti? ” Et Aesō pus: “Nunc tantum video celeriter ire posse”.