Аллаһы Тәғәләнең пәйғәмбәрҙәренә ышаныу.

Аллаһ ы Тә ғ ә лә китаптар бирә, тип ә йттек. Лә кин Аллаһ ы Тә ғ ә лә китаптарҙ ы кемдә р аша бирә? Пә йғ ә мбә рҙ ә р аша. Мө хә ммә т пә йғ ә мбә р (саллаллаһ у ғ ә лә йһ и ү ә сә ллә м) ә йткә нсә, кешелек тарихында йә мғ еһ е 124 мең пә йғ ә мбә р булғ ан.

Эйе, Аллаһ ы Тә ғ ә лә кешелә рҙ е бер ҡ асан да яң ғ ыҙ ҡ алдырмағ ан. Уларғ а ә ленә н-ә ле, тура юлды аң латыр ө сө н, Ү ҙ енең илселә рен – пә йғ ә мбә рҙ ә рҙ е ебә реп торғ ан. Ошо донъяла ҡ айҙ а ғ ына кеше йә шә мә һ ен, ҡ асандыр уларғ а пә йғ ә мбә р килеп, Аллаһ ы Тә ғ ә лә нең барлығ ын, берлеген һ ә м ахыр сиктә беҙ ҙ ең Уғ а ҡ айтасағ ыбыҙ ҙ ы аң латып киткә н. Тик беҙ был пә йғ ә мбә рҙ ә рҙ ең ҡ айһ ы берҙ ә ре тураһ ында ғ ына яҡ шылап белә беҙ. Ҡ ө рьә ндә, мә ҫ ә лә н, 25 пә йғ ә мбә рҙ ең исемдә ре телгә алынғ ан: Ә ҙ ә м, Нух, Салих, Һ уд, Иҙ рис, Ибраһ им, Лут һ ә м башҡ алар, ғ ә лә йһ им сә лә м (уларғ а сә лә м). Пә йғ ә мбә рҙ ә р барыһ ы ла бер хә ҡ иҡ ә т – иман хә ҡ иҡ ә тен килтергә н. Улар барыһ ы ла Аллаһ ы Тә ғ ә лә тураһ ында аң латҡ андар, барыһ ы ла Аллаһ ы Тә ғ ә лә нең барлығ ын, берлеген һ ә м Уғ а ғ ибә ҙ ә т итеү кә рә клеген һ ө йлә гә ндә р.

Мосолман кеше бө тә пә йғ ә мбә рҙ ә ргә лә ышанырғ а тейеш. Һ ис бер ҡ асан да мосолман, мә ҫ ә лә н: «Мин Муса пә йғ ә мбә ргә ышанмайым», - тип ә йтә алмай. Былай тип ә йткә н кеше Исламдан сығ ып китә. Ә гә р мосолман ниндә йҙ ер пә йғ ә мбә рҙ е пә йғ ә мбә р тип танымай икә н, тимә к ул Аллаһ ы Тә ғ ә лә нең һ ү ҙ ҙ ә рен инҡ ар итә. Шул уҡ Муса пә йғ ә мбә р (ғ ә лә йһ иссә лә м), мә ҫ ә лә н, Ҡ ө рьә ндә кү п кенә урындарҙ а атап ә йтелгә н. Пә йғ ә мбә рҙ ә рҙ е инҡ ар итергә ярамай.

Ә гә р барлыҡ пә йғ ә мбә рҙ ә р ҙ ә бер ү к нә мә не аң латкан икә н, ниң ә беҙ Мө хә ммә т пә йғ ә мбә ргә генә (саллаллаһ у ғ ә лә йһ и ү ә сә ллә м) эйә рергә тейешбеҙ, тип һ орар кемдер. Яуап бирә беҙ. Ә йтә йек, хә ҙ ерге кө ндә христиандар, Ғ айса пә йғ ә мбә р артынан эйә рә беҙ, тиҙ ә р. Лә кин ысынында улар уның артынан тейешенсә эйә рмә й. Ғ айса пә йғ ә мбә р ү ҙ енә ғ ибә ҙ ә т итеү ҙ е, табыныуҙ ы талап итмә гә н. Ә христиандар иһ ә бө гө н туранан-тура уғ а табыналар, шул рә ү ешле улар ширк (иң ҙ ур гонаһ!) эшлә йҙ ә р. Ҡ ө рьә ндә ә йтелгә н: «Һ ә м бына Аллаһ (Ғ айса пә йғ ә мбә рҙ ә н): «Эй, Мә рйә м улы Ғ айса! Ә ллә һ ин кешелә ргә: «Аллаһ тан тыш мине һ ә м минең ә сә йемде ике илаһ итеп алығ ыҙ», - тип ә йттең ме?» - тип һ ораясаҡ. Ғ айса пә йғ ә мбә р: «Дан Һ иң ә, Аллаһ! Ә йтергә хаҡ ым булмағ ан нә мә не нисек ә йтә йем мин? Ә гә р быны ә йткә н булһ ам, Һ ин белер инең. (...) Мин уларғ а Һ ин ә мер иткә ндә н башҡ а бер нә мә лә ә йтмә нем: «Аллаһ ҡ а – минең Раббыма һ ә м һ еҙ ҙ ең Раббығ ыҙ ғ а ғ ибә ҙ ә т итегеҙ!» - тинем», - тиер» («Аш табыны» сү рә һ е, 116 – 117 аяттар). Эйе, христиандар ү ҙ диндә рен ҡ урҡ ыныс итеп боҙ ҙ олар. Ә Ғ айса пә йғ ә мбә рҙ ең ө йрә ткә н нә мә лә ре иһ ә дө рө ҫ хә лдә һ аҡ ланып ҡ алманылар. Шуғ а Аллаһ ы Тә ғ ә лә кешелеккә яң ы пә йғ ә мбә р – Мө хә ммә т пә йғ ә мбә рҙ е (саллаллаһ у ғ ә лә йһ и ү ә сә ллә м) ебә рҙ е. Уғ а эйә реү – кешенең берҙ ә н-бер ҡ отолоу юлы. Ә башҡ а кешелә ргә эйә ргә н бә хетһ еҙ ҙ ә р Ҡ иә мә т кө нө ндә бик ныҡ ү кенерҙ ә р, лә кин ул кө ндө ү кенес һ ә м илау-аҡ ланыуҙ ар ярҙ ам итмә ҫ. Был турала Аллаһ ы Тә ғ ә лә Ҡ ө рьә ндә шулай ти: «Ул кө ндө залим кеше ҡ улдарын тешлә р һ ә м: «Аһ! Ә гә р мин Аллаһ рә сү ле менә н бер юлды тотҡ ан булһ ам икә н! Ниндә й ҡ айғ ы миң ә! Ә гә р мин фә лә н-фә лә нде ү ҙ емә дуҫ итмә гә н булһ ам ине!» - тип ә йтер». («Айырғ ыс» сү рә һ е, 27 – 28 аяттар).

Эй, кешелә р! Ошо аятта ә йтелгә н фә лә н-фә лә ндә р – ялғ ан юл ө йрә теү селә р, алдаҡ сылар артынан эйә рмә геҙ! Ҡ урҡ ыныс Ҡ иә мә т кө нө ндә Фирғ ә ү ен, Будда, Рим папаһ ы, Ленин, Сталин, Гитлер, Саи-баба кеү ек ә ҙ ә мдә р артынан эйә реү селә р шул ү ҙ кумирҙ ары менә н Мә хшә ргә йыйылыр. Ә ҡ отолоусы кешелә р – улар фә ҡ ә т пә йғ ә мбә рҙ ә ргә эйә ргә н бә ндә лә р!

Беҙ ҙ ең заманда кү п кешелә р, диндә р араһ ында, пә йғ ә мбә рҙ ә р араһ ында айырма юҡ, улар барыһ ы ла яҡ шылыҡ ҡ а ө йрә тә, шуғ а кү рә беҙ диндә рҙ е айырырғ а тейеш тү гелбеҙ, һ ә р кемдең ү ҙ юлы, тиҙ ә р. Уларғ а яуап итеп беҙ шулай тиербеҙ: эйе, юлдар кү п, быны Мө хә ммә т пә йғ ә мбә ребеҙ ҙ ә (саллаллаһ у ғ ә лә йһ и ү ә сә ллә м) ә йткә н ине, лә кин был юлдарҙ ың барыһ ы ла Аллаһ ы Тә ғ ә лә гә илтә ме? Юҡ! Ә гә р Мө хә ммә т пә йғ ә мбә рҙ ә н алда йә шә гә н ниндә йҙ ер пә йғ ә мбә рҙ ең береһ е ул заманда тере булһ а, ул ү ҙ е лә бары тик Мө хә ммә т пә йғ ә мбә ребеҙ (ғ ә лә йһ иссә лә м) артынан эйә рер ине. Быны ла Мө хә ммә т пә йғ ә мбә ребеҙ (ғ ә лә йһ иссә лә м) ә йтте: «Ә гә р Муса тере булһ а һ ә м минең пә йғ ә мбә р булғ ан ваҡ ытыма тура килһ ә, ул тик минең артымдан эйә рер ине». Аллаһ ы Тә ғ ә лә Ҡ ө рьә ндә ә йтә: «Был – Минең тура юлым, ошо юлдан барығ ыҙ. Һ еҙ ҙ е уның юлынан айырмаһ ындар ө сө н, башҡ а юлдарҙ ан китмә геҙ. Быны һ еҙ гә Ул васыят ҡ ылды. Моғ айын, һ еҙ тә ҡ ү ә ле булырһ ығ ыҙ». («Мал-тыуар» сү рә һ е, 153 аят). Йә ғ ни, ислам дине – Аллаһ ы Тә ғ ә лә нең тура юлы, һ ә м ошо юлдан барыуҙ ы, башҡ а юлдарғ а тайпылмауҙ ы Аллаһ ы Тә ғ ә лә беҙ гә васыят иткә н.