💸 Как сделать бизнес проще, а карман толще?

Тот, кто работает в сфере услуг, знает — без ведения записи клиентов никуда. Мало того, что нужно видеть свое раписание, но и напоминать клиентам о визитах тоже. Проблема в том, что средняя цена по рынку за такой сервис — 800 руб/мес или почти 15 000 руб за год. И это минимальный функционал. Нашли самый бюджетный и оптимальный вариант: сервис VisitTime.
⚡️ Для новых пользователей первый месяц бесплатно. А далее 290 руб/мес, это в 3 раза дешевле аналогов. За эту цену доступен весь функционал: напоминание о визитах, чаевые, предоплаты, общение с клиентами, переносы записей и так далее.
✅ Уйма гибких настроек, которые помогут вам зарабатывать больше и забыть про чувство «что-то мне нужно было сделать».
Сомневаетесь? нажмите на текст, запустите чат-бота и убедитесь во всем сами!

TATİL GÜNÜM

Ö nceki gü n cumaydı. Akş amı n yedisinde halazadem bize konuk (misafir) geldi.

- Biz yarı n, ö bü r gü n ava gideceğ iz. Dedi. Beraberimizde (bizimle birlikte) gitmek İ stiyor musun? Seni bilhassa davet ediyorum..

Genellikle ben av meraklı sı değ ilim, fakat bu defa meraklandı m (merak ettim).

— Hayvan avı mı yapacaksı nı z?

- Hayı r, halen hayvan ve kuş avı yasaktı r. Balı k tutacağ ı z,
Gel, bizimle birlikte gidelim. Vallahi, bu davetim son davet.
Sonra duydum duymadı m deme. Razı ol.

Gü ldü m: insanı bu kadar korkuttuktan sonra ö nerini kabul etmemek olanaklı değ il galiba. Dedim.

— Yani, kabul ediyorsun, değ il mi?

- Niye kabul etmeyeyim? Kabulü m.

Pazar gü nü ben pek erken uyandı m. Yatağ ı mı topladı m. Kahvaltı ettikten sonra palto, ş apka filâ n giydim ve saat yediyi yirmi beş dakika geç e evden ç ı ktı m, ü ç numaralı troleybü sle hala oğ luma gittim. Troleybü sten Ç ehof caddesinde indim. Halamla oğ lu iki katlı taş bir binada oturuyorlar. İ ki odaları var. Halazademin odası kü ç ü k fakat aydı nlı ktı r. Burada mobilya namı na bir dolap (takı mı), bir televizyon, kü ç ü k bir tahta masa, bir de demir karyola var. Masa odanı n ortası nı tutuyor. Yemek masası yle diğ er eş ya ö teki (ö bü r) odadadı r. Halaoğ lumu yatakta buldum. Ş aş tı m.

— Ne o? Hâ lâ yatakta mı sı n? Allah Allah!

— Aksi gibi hasta dü ş tü m, dedi. (Ben derhal: «Geç miş
olsun», dedim). Demek, bugü n bu iş olmayacak.

— Zarar yok, dedim. Ben de doğ rusu o kadar hazı r değ ilim. Bak, elbisem bile tam balı kç ı elbisesi değ il.

— Yoook! Ö yle deme. Ö nü mü zdeki cumartesi gü nü mutlaka
gideceğ iz balı k tutmaya. Geriye yol yok!

İ ş te bö yle o gü nkü plâ nı mı z suya dü ş tü. Halam bana bir bardak ç ay ikram etti. Ü ç ü mü z biraz daha konuş tuktan sonra kalktı m gittim.

Sabahı n daha erken saatiydi. Kol saatime baktı m, sekize on dakika vardı. Yavaş yavaş yü rü dü m. Halamı n evinden ç ı ktı ktan yarı m saat kadar sonra bir arkadaş ı ma rasgeldim. Beraber parka gittik. Arkadaş ı m İ yi bir kayakç ı dı r. Ben de bu sporu seviyorum. Arkadaş ı mla bü tü n parkı baş tan baş a dolaş tı k. Nihayet acı ktı k, lokantaya gittik. İ yi bir ö ğ le yemeğ i yedik. Yemekten sonra ardadaş ı mı evime davet ettim. Burada

ü ç parti satranç oynadı ktan sonra arkadaş ı m gitti. Ben de baktı m, televizyonda iyi bir filim oynuyor. Aç tı m televizyonumu, filmi seyretmeye baş ladı m. Ancak biraz sonra televizyonu kapadı m. Taganka dram tiyatrosunda «Ü stat (Usta) ve Margarit» piyesi ç oktandı r dikkatimi ç ekiyor. Aksi gibi biletim yok. Biletsiz nası l seyredeyim? Satı n almak da mü mkü n değ il. Baktı m, bir ç are yok. Kalktı m, stadyoma, daha doğ rusu yeni spor sarayı na gittim. Ç ü nkü evime ç ok yakı ndı r. Orada hokey değ il, bir futbol maç ı seyrettim. Dokuzu ç eyrek geç e eve dö ndü m, paltomu, ş apkamı ç ı kardı m. Akş am yemeğ imi yedikten sonra bir sigara iç tim. Ona on kala Tü rkç e'ye ç alı ş maya oturdum ve bir buç uk saat sı kı sı kı ç alı ş tı m.