Студопедия

Главная страница Случайная страница

Разделы сайта

АвтомобилиАстрономияБиологияГеографияДом и садДругие языкиДругоеИнформатикаИсторияКультураЛитератураЛогикаМатематикаМедицинаМеталлургияМеханикаОбразованиеОхрана трудаПедагогикаПолитикаПравоПсихологияРелигияРиторикаСоциологияСпортСтроительствоТехнологияТуризмФизикаФилософияФинансыХимияЧерчениеЭкологияЭкономикаЭлектроника






Рых выпадках — нават адраджэнне, што






звязана з ростам цікавасці да культурнай

спадчыны і пэўнымі практычнымі мерамі па

яе зберажэнні. Як паказала практыка, най-

Больш рэальны шлях — падтрыманне

промыслу ў яго натуральным выглядзе з

традыцыйнымі формамі вытворчасці, ар-

ганізацыі вучнёўства і г.д. Стварэнне на

Аснове традыцыйнага промыслу прадпрые-

мстваў прамысловага тыпу супярэчыць яго

характару і ў лепшым выпадку не вырашае

Праблемы яго зберажэння, у горшым —

прыводзіць промысел да канчатковай па-

гібелі, як у Івянцы. А вось стварэнне не-

вялікіх арцеляў ці майстэрняў, дзе дапуска-

ецца механізацыя нятворчай працы, але

захоўваюцца традыцыйныя працэсы, што

ўплываюць на мастацкае аблічча вырабаў,

падтрымала б існаванне і развіццё про-

Мыслу.

Очеркм по археологмн Белоруссмн. Мн., 1970.

4. 1. С.67—108; Нсаенко В.Ф. Нёолмт Прмпятского

Полесья. Мн., 1976.

З.Ж ы л і н с к і. Цацкі *Мужык*• і іБаба».

1978. Гліна, глазураванне. Ружаны Пружан-

скага раёна.

Народнае мастацтва Беларусі

Нсаенко В.Ш. Неолмт Прнпятского Полесья. Нл.

48; Чармяўскі М. М. Вобраз чалавека ў найстаражы-

тмым мастацтве / / ПГКБ. 1973. № 4.

Пытанне пра ганчарныя клеймы канчаткова не вы-

светлена. Адны даследчыкі лічаць, што клеймы былі

знакамі рамеснікаў, другія — змакамі заказчыкаў.

Аднак у любым выпадку клеймы сведчаць пра масавы

рамесміцкі характар ганчарства.

Макарова Т.Н. Полнвная керамнка в Древмей

Русм. М., 1972. С.10.

Мнлюченков С. А. Белорусское народмое гончар-

Ство. М н., 1984. С.8.

Копысскнй З. Ю. Экономнческое развнтне горо-

Дов Белорусснм в XVI — первой половнме XVII в. М н.,

С.84 (табл.13).

Прадукцыя гарадскога цэхавага рамяства (бытавы

посуд, кафля і інш.) разглядаецца тут толькі ў самых

агульных рысах. На гэтую тэму ёсць вялікая і разна-

стайная літаратура беларускіх археолагаў, мастацтва-

знаўцаў, гісторыкаў.

НРК. М., 1959. Т.4. С.283.

Русско-белорусскне связн во второй половпне

XVII в. (1667—1686 г г.): Сб. документов. Мм., 1972.

С. 43—47.

Мнлюченков С.А. Белорусское мародное гом-

Чарство. С.17.

Тамсама. С.15—17.

12 Рак Р. Да пытамня геаграфічнага размяшчэння

дробмарамесніцкай прамысловасці па БССР. Мн.,

С.42—82.

13 Jankowska-Orynzyna J. Sztuka ludowa na P. W. K. "

/ / Tygodnik ilustrowany. 1929. № 38. S.738.

Мнлюченков C.A. Белорусское народмое гон-

Чарство. С.106.

15 Кафля, якая некаторымі даследчыкамі (мапры-.

клад, украінскімі) выдзяляецца ў асобмую групу, у Бе-

ларусі ме стала здабыткам народнага мастацтва. У

познім сярэднявеччы гэта было вьісокапрафесійнае

цэхавае рамяство, а ў канцы 19 — першай палове 20

стагоддзя кафля, хоць і выраблялася ў многіх га-

радскіх і местачковых ганчарных цэнтрах, у большасці

выпадкаў капіравала заходнееўрапейскія ўзоры ў

стылі «мадэрн».

16 Васнленко В.М. Народное нскусство: Нзбр. тр.






© 2023 :: MyLektsii.ru :: Мои Лекции
Все материалы представленные на сайте исключительно с целью ознакомления читателями и не преследуют коммерческих целей или нарушение авторских прав.
Копирование текстов разрешено только с указанием индексируемой ссылки на источник.