О народном творчестве X — X X вв. М . , 1974. С.157.

17 Хохлова Е. Русское гончармое нскусство / / Со-

Ветское декоратнвмое мскусство. М., 1983. С.244.

18 Салтыков А.Б. Нзбр. трудьі. М., 1962. С.130.

Хохлова Е. Русское гончарное мскусство. С.246.

20. Бобрнмскнй А. А. Гончарство Восточмой Европы:

Нсточннкм н методьі нзучеммя. М., 1978. С.163—164.

Бобрннскмй А. А. О древнерусской обварной ке-

рамнке / / Славяне п Русь. М., 1968. С.17—24.

Елатомцева Н. М. Художественная к е р а м к к а Со-

Ветской Белорусснн. Мн., 1966. С. 6 2 — 6 5.

23 У 1865 г. ў горадзе налічвалася 106 «гар-

шочнікаў» (Географнческо-статмстнчеСкнй словарь

Росснйской нмпернн. СПб., 1873. Т.4. С.266). У п^ча-

тку 20 ст. іх колькасць узрасла да 250 чалавек (Города

Росснм в 1904 году. СПб., 1906. С.120). У 20—30-я

гады ў Пружанах працавапа каля 80 ганчароў.

Лысенко П.Ф. Города Туровской землн. Мн.,

С. 4 1 — 4 5; 82—85.

25 У пачатку 20 ст. ў Гарадной малічвалася 200

300 ганчароў, у 20-я гады — д а 500 (Россмя: Полн. ге-

О г р. опнсамне нашего отечества. СПб., 1905. Т.9.

С.282; Памятная кнмжка Мннской губерннн на 1901

год. М н., 1900. С.13 (Пршіоженме).

26 «У ваколіцах мястэчка здабываецца шмат адбо-

рнай гліны, з якой мясцовыя гаршчочнікі вырабляюць

розны посуд, што знаходзіць сабе збыт на Валыні, у

Беларусі і нават у Варшаве» (Россня. Т.9. С.548).

27 Мілючэнкаў С. 3 гісторыі гарадзенскай керамікі

/ / ПГКБ. 1981. № 2. С.41.

28 Orynzyna J. Przemysf ludowy w wojewodstwach:

Wileriskiem, Nowogrodzkiem, Poleskiem i Wotyriskiem.

Warszawa, 1927. S.60.

Сразневскмй K.kl. Матерналы для словаря дре-

Внерусского языка по пнсьменмым памятннкам. СПб.,

Т.2. С. 12.

30 Становішча івянецкага промыслу неаднойчы

было тэмай праблемных. лублікацый у д р у к у (гл.,

мапр.: Сахута Е. Проблемьі нвенецкой фляндровкн / /

ДН СССР. 1986. № 11; Яго ж: Захаваць традьіцыі

. п р о м ы с л у / / Літ. і мастацтва. 1985. 15 лют.).

Канцеднкас А.С. Урокн мародного нскусства.

М., 1986. С.46.

32 Нзобразнтельное нскусство Белорусской ССР:

Кат. выставкм. М.; Л., 1940; Мастацкія рамёствы Бе-

ларусі: Пуцевадзіцель па выстаўцы маст. вырабаў

прамкааперацыі БССР. М н., 1947. С.27.

33 Данченко Л. Мародна кераміка Середнього

Прндніпров'я. Кні'в, 1974. С.76.

Мельнмковская О. Племена Ю ж н о й Белоруссмн

В раннем железном веке. М., 1967. С.ЗОЗ.

Розенфельдт Н.Г. Керамнческне погремушкм

/ / Древнне спавяне н мх соседм. М., 1970. С. 5 6 — 6 0.

Рыбаков Б.А. Язычество древннх спавян. М.,

С.236.

МАСТАЦКАЯ

АПРАЦОЎКА

МЕТАЛУ

MACTAUKAE КАВАЛЬСТВА Ў НАРОЛНЫМ

AOHAIACTBE

КАВАНЫЯ ВЫРАБЫ БЫТАВОГА

ПРЫЗНА ЧЭННЯ

У беларусаў, як і ў іншых народаў Еў-

ропы, асабліва яе лясной паласы, гэты від

народнага мастацтва звязаны галоўным чы-

нам з мастацкай апрацоўкай чорных мета-

лаў — кавальствам. Гэта адно з найстара-

жытных рамёстваў на тэрыторыі Беларусі,

узнікненне якога звязана з вынаходніцтвам

выплаўкі жалеза з мясцовай балотнай

Руды.