Да Панямоння, але характарам дэкаравання

чорнаглянцаваных вырабаў бліжэй да захо-

днепалескіх. Крыху асобна стаіць Пагост-

Загародскі (Пінскі раён), дзе лаканічныя,

чаканеныя, нават трохі суровыя формы

апрацоўвапі суцэльным глянцаваннем, што

ў выніку выклікае пэўныя асацыяцыі з узо-

рамі заходнееўрапейскага сярэдневяковага

бронзаліцейнага мастацтва.

Развіццё ганчарнага рамяства ў Пружа-

нах налічвае некалькі стагоддзяў. Аднак

найбольшага росквіту яно дасягнула ў ка-

Нцы 19 — першай папове 20 стагоддзя, па

сваіх маштабах і якасці прадукцыі захоўва-

ючы высокі ўзровень практычна да сярэ-

дзіны 20 ст.23 Пружанскія ганчары заслу-

жана ўтрымлівалі спаву лепшых майстроў

па вырабе чорнаглянцаванай керамікі, якая

была вядома па ўсёй паўднёва-заходняй Бе-

ларусі, нават у Англіі і Амерыцы, куды яе

цэлымі партыямі вывозілі перакупшчыкі ў

Я гады.

Адточаныя, класічныя формы пружанскіх

вырабаў падкрэслены глянцаваным дэко-

рам, які можна лічыць узорам даскана-

Берасцень і слоік. 1930-я гады. Гліна, тачэн-

не, глазураванне, бяроста. Заходняя Віцеб-

Шчына. БДМНАП.

ласці. На шарападобных гляках — рам-

бічныя скрыжаваныя палоскі, і ствараецца

ўражанне, што пасудзіну змясцілі ў буйна-

ячэістую сетку, якая моцна расцягнулася ад

цяжару. Слоікі разлінеены рэдкімі верты-

кальнымі палосамі, у прамежках — частыя

косыя рысачкі, што ўтвараюць малюнак

накшталт хваёвых галінак. На гаршках вер-

тыкальныя палоскі згрупаваны па некалькі,

вольныя ўчасткі пакрыты густой сеткай.

Радыяльныя палоскі, нібы сонечныя промні,

разбягаюцца па схілах накрывак. Тулава

збанкоў ахоплівае рамбічная сетка, гарла-

віна ладкрэсліваецца вертыкальнымі рос-

чыркамі, адсюль выразнасць члянення фор-

маў.

У дэкаратыўных адносінах заходнепале-

ская кераміка, найперш пружанская, выяў-

ляе амаль поўныя аналогіі з формамі і дэ-

корам вырабаў паўночных раёнаў Валыні

(Ракіта, Камень-Кашырскі), а на захадзе —

ганчарных цэнтраў Падляшша (Польшча).

Падобныя прынцыпы дэкаравання характэ-

Рныя таксама для чорнаглянцаванай ке-

рамікі Цэнтральнай Расіі, Закарпацця, Сла-

У.Татарыс. Ганчарны посуд. 1980. Глі-

На, тачэнне, глазураванне. Гарадок.

Народнае мастацтва Беларусі

вакіі, аднак там яна крыху адрозніваецца

формамі.

Хоць у заходнепалескім рэгіёне Беларусі

пераважае чорнаглянцаваная кераміка, для

зоны залягання светлых каалінавых глінаў

характэрны белагліняныя вырабы. Трады-

цыя іх вытворчасці ў басейне Прыпяці ідзе