O, yetkinlik yaşına çatdıqda, Biz ona hikmət və elm əta etdik. Budur yaxşılıq edənlərin əvəzi”.

Kiş ilə r, bir qayda olaraq, ö zlə rinin fiziki və ə qli bacarı qları nı n ç iç ə k­lə n­mə si dö vrü nə tə xminə n qı rx yaş ı nda nail olurlar. Musa peyğ ə mbə r (ə) yetkinlə ş ə rə k bu yaş ı na ç atdı qda, Allah ona (ə) hikmə t və elm ə ta etdi. O (Pak və Mü qə ddə s Olan), Ona sə mimiyyə tlə ibadə t edə nlə ri və Onun mə x­luqları na yaxş ı lı q edə nlə ri mə hz belə mü kafatlandı rı r. Mü kafat olaraq onlara hikmə t və elm bə xş edir və onları n ə mə llə ri nə qə də r yaxş ı olursa, ə ldə etdiklə ri biliklə r də bir o qə də r də rin və kamil olur. Belə liklə, Musanı n (ə) peyğ ə mbə rliyi və kamil biliklə ri onun (ə) dindarlı ğ ı və xeyirxahlı ğ ı nı n kamilliyinə də lalə t edirdi.

ﭝ ﭞ ﭟ ﭠ ﭡ ﭢ ﭣ ﭤ ﭥ ﭦ ﭧ ﭨ ﭩ ﭪ ﭫ ﭬ ﭭ ﭮ ﭯ ﭰ ﭱ ﭲ ﭳ ﭴ ﭵ ﭶ ﭷ ﭸ ﭹ ﭺ ﭻ ﭼ ﭽ ﭾ ﭿ ﮀ ﮁ ﮂ ﮃ ﮄ ﮅ ﮆ

Musa ə halisinin qə flə tdə olduğ u bir zamanda ş ə hə rə gir­dikdə, bir-biri ilə dalaş an iki kiş iyə rast gə ldi. Onlardan biri onun tə rə f­darları ndan, digə ri isə dü ş mə nlə rində n idi. Onun tə rə fdarı ondan xahiş et­di ki, dü ş mə ni ə leyhinə ona yardı m etsin. O da onu yumruqlayı b ö l­dü rdü. Ö z-ö zü nə isə dedi: “Bu ş eytan ə mə lidir. Hə qiqə tə n, o, zə lalə tə sa­lan aç ı q-aş kar dü ş mə ndir”.

Ehtimal etmə k olar ki, bu insanları n istirahə t etdiyi və ə trafda baş verə nlə rə diqqə t yetirmə diklə ri bir vaxtda idi. Bir sö zlə, Musa (ə) bir-biri ilə dü ş mə n ə hval-ruhiyyə sində olan iki kiş iyə rast gə ldi. Onlardan biri onun (ə) qə bilə daş ları ndan, digə ri isə gibti[141] idi. İ srailli ona (ə) yardı m ü ç ü n mü ­raciə t etmiş di. Bu isə onu gö stə rir ki, artı q o zaman insanlar Musanı n (ə) İ srail oğ ulları ndan biri olduğ unu bilirdilə r. Bu hə mç inin onu bildirir ki, in­sanlar ondan (ə) qorxur və ona hö rmə t edirdilə r, ç ü nki onu firon ailə sinin bir ü zvü hesab edirdilə r. Musa (ə) da ö z qə bi­lə daş ı na kö mə k etmə k qə ra­rı na gə lə rə k, giptiyə elə bir ağ ı r zə rbə vurdu ki, o ö ldü. Musa (ə) baş vermiş hadisə də n peş man oldu və ö z-ö zü nə dedi: “Bu – ş eytanı n ə mə llə rində n biridir. İ nsanlar qə tli, onları yoldan ç ı xarmaq istə yə n ş eytanı n tə hriki ilə tö rə dirlə r. Mə n də bu bö yü k gü nahı onun tə hriki ilə etdim. Hə qiqə tə n, o bizə nifrə t edir və ə lində n gə lə n hə r ş eyi edir ki, bizi yoldan azdı rsı n”.

ﮇ ﮈ ﮉ ﮊ ﮋ ﮌ ﮍ ﮎ ﮏ ﮐ ﮑ ﮒ ﮓ ﮔ ﮕ

O dedi: “Ey Rə bbim! Mə n ö zü mə qarş ı zalı mlı q etdim. Mə ni bağ ı ş la! O, onu bağ ı ş ladı, ç ü nki O – Bağ ı ş layandı r, Rə hmlidir”.

Allah Ö z qulunu bağ ı ş ladı, ç ü nki bu Onun gö zə l adları arası nda olan Bağ ı ş layan və Rə hmli sifə tlə rinin tə cə ssü mü dü r. O (Pak və Mü qə ddə s Olan) Onun ilahi iradə sinə itaə t edə nlə ri və Ona sə mimi tö vbə ilə dua edə n­lə ri bağ ı ş ­lan­maqdan və mə rhə mə tində n mə hrum etmir. O qorxunc mə ­qamda Musanı n (ə) qə lbini mə hz bu hisslə r doldurmuş du.

ﮖ ﮗ ﮘ ﮙ ﮚ ﮛ ﮜ ﮝ ﮞ ﮟ

O dedi: “Ey Rə bbim, mə nə ə ta etdiyin nemə tinə gö rə, mə n gü nahkarlara ə sla yardı m gö stə rmə yə cə yə m”.

Ey Rə bbim! Sə n mə nim tö vbə mi qə bul etdin, gü nahları mı bağ ı ş ladı n və mə ni bö yü k nemə tlə ş ə rə flə ndirdin. Buna gö rə mə n bir də heç vaxt insanlara gü nah tö rə tmə kdə kö mə k etmə rə m.

Musa (ə) Allahı n ona bə slə diyi mə rhə mə tinə ş ü kü r edə rə k, gibti ilə baş vermiş hadisə nin tə krarlanmaması ü ç ü n bir daha gü nahkarlara yardı m gö stə r­mə yə cə yini və d etdi. Allahı n elç isinin (ə) alicə nab rə ftarı, Allahı n xeyirxahlı ğ ı na yaxş ı ə mə llə rlə və gü nahlardan ə l ç ə kmə klə cavab vermə k zə ruriyyə tini gö stə rir.

ﮠ ﮡ ﮢ ﮣ ﮤ ﮥ ﮦ ﮧ ﮨ ﮩ ﮪ ﮫ ﮬ ﮭ ﮮ ﮯ ﮰ ﮱ

Sə hə risi o, ə trafı na qorxa-qorxa baxaraq ş ə hə rə ç ı xdı və birdə n, onu bundan ə vvə l kö mə yə ç ağ ı ran, onu yenə də kö mə yə sə slə di. Musa ona dedi: “Sə n aç ı q-aş kar yolunu azmı ş san”.

O (ə) bə rk qorxu hissi keç irirdi və qə tl haqqı nda xə bə rin Firon (L) ə yan­ları na ç atdı ğ ı nı bilmə k istə yirdi. O (ə) bilirdi ki, belə bir kobud sə hvi nə ticə siz qalma­yacaq, hə m də, ç ü nki bu ə mə li tö rə də n İ srail oğ ulları ndan biri idi. Bu zaman o (ə) gö rdü ki, bundan ə vvə l ondan yardı m istə yə n hə ­mə n adam yenə də bir gibti ilə dava edir. İ srailli yenə ona kö mə k ü ç ü n mü ­raciə t etdi, ancaq Musa (ə) dedi: “Sə n dü z yoldan azmı ş san. Sə n hə ddini aş ı r və dü z hə rə kə t etmirsə n”.

ﯓ ﯔ ﯕ ﯖ ﯗ ﯘ ﯙ ﯚ ﯛ ﯜ ﯝ ﯞ ﯟ ﯠ ﯡ ﯢ ﯣ ﯤ ﯥ ﯦ ﯧ ﯨ ﯩ ﯪ ﯫ ﯬ ﯭ ﯮ ﯯ ﯰ ﯱ ﯲ ﯳ ﯴ

O, hə r ikisinin də dü ş mə ni olanı yaxalamaq istə dikdə, o dedi: “Ey Musa, sə n doğ rudanmı mə ni də, dü nə n ö ldü rdü yü n adam kimi, ö ldü rmə k istə yirsə n? Sə n yer ü zü ndə ancaq zü lmkar olmağ ı arzulayı rsan, barı ş dı rı ­cı ­lar­dan olmağ ı istə mirsə n”.

İ srail oğ ulları na mə nsub olan ş ə xs, gibti ilə davalaş maqda davam edə rə k, kö mə yə ç ağ ı rmaqdan da ə l ç ə kmirdi. Nə hayə t, Musa acı ğ a dü ş ə rə k, onları n hə r ikisinin dü ş mə ni olan adamı dö ymə k qə rarı na gə ldi. Bu zaman isə gibti fə ryad edə rə k, bağ ı rdı: “Ey Musa! Sə n doğ rudanmı dü nə n ö ldü r­dü yü n adam kimi, mə ni də ö ldü rmə k istə yirsə n? Yalnı z zü lü mkarlar və za­lı mlar belə qə tllə ri tö rə dirlə r və sə n də onlardan biri olmaq istə yirsə n. Ə gə r sə n xeyirxahlı q etmə yə ç alı ş saydı n, onda bizim mü naqiş ə mizi dinc yolla hə ll edə r və iş i ö lü mlə nə ticə lə ndirmə zdin”.

Musa (ə) gibtinin nə sihə tamiz sö zlə rinə qulaq asdı və onu ö ldü rmə di, bu iki hadisə haqqı nda xə bə r isə tezliklə ş ə hə rə yayı ldı. Firon (L) ö z ə yan­ları ilə bu barə də eş itdikdə, onlar Musanı (ə) edam etmə yi qə rara aldı lar və elə o vaxt Allah elə etdi ki, gə lə cə k elç isi (ə) Misir ə yanları nı n qə rarı ndan xə bə r tutsun.

ﯵ ﯶ ﯷ ﯸ ﯹ ﯺ ﯻ ﯼ ﯽ ﯾ ﯿ ﰀ ﰁ ﰂ ﰃ ﰄ ﰅ ﰆ ﰇ

Bir nə fə r ş ə hə rin ə n uzaq guş ə sində n tə lə sə -tə lə sə gə lə rə k dedi: “Ey Musa, ə yanlar sə ni ö ldü rmə k barə də mə slə hə tlə ş irlə r. Aradan ç ı x! Hə qiqə ­tə n, mə n sə nin yaxş ı lı ğ ı nı istə yirə m”.

Bu adam Musaya (ə) xeyirxahlı q etmə k istə yə nlə rdə ndi və ehtiyat edirdi ki, o (ə) mə sə lə nin nə yerdə olduğ unu də rk edə nə qə də r misirlilə r onu (ə) yaxalaya bilə rlə r. Musa (ə) onun mə slə hə tinə qulaq asdı və misir­lilə rin onu ö ldü rə cə k­lə ­rində n ehtiyatlanı b, ş ə hə ri tə rk etdi.

ﰈ ﰉ ﰊ ﰋ ﰌ ﰍ ﰎ ﰏ ﰐ ﰑ ﰒ ﰓ

(28. 21) “Musa qorxu iç ində ə trafa gö z gə zdirə -gə zdirə oradan ç ı xdı və dedi: “Ey Rə bbim! Mə ni zalı m camaatdan xilas et! ”

Musa (ə) o vaxt artı q qə zə bli olduğ u halda yol verdiyi gü nahı na gö rə tö vbə etmiş di. Onun gibtini ö ldü rmə k niyyə ti yox idi və buna gö rə də Misir ə yanları nı n qə rarı amansı z və ə dalə tsiz idi.

ﭑ ﭒ ﭓ ﭔ ﭕ ﭖ ﭗ ﭘ ﭙ ﭚ ﭛ ﭜ