O, ümidvaram ki, Din günü günahlarımı bağışlayacaq”.

Ə zə mə tli biliyi mə nə aç ı qla və haqq dinin nə yi halal, nə yi isə haram etdiyini mə nə ö yrə t ki, mə n ə dalə tli qə rarlar qə bul edə bilim və hə m də mə nə kö mə k et ki, peyğ ə mbə rlə rdə n və elç ilə rdə n olan qardaş ları ma qoş ula bilim və belə et ki, insan­lar mə ni xatı rlası nlar və bü tü n zamanlarda mə nim ü ç ü n sə mimi dua etsinlə r.

Fö vqə luca, İ brahimin (ə) duaları nı qə bul edə rə k, ona (ə) elm, hikmə t və ə da­lə tli ş ə riə t ə ta etdi. O (Pak və Mü qə ddə s Olan) onu (ə) elç ilə rin ə n bö yü klə rində n biri etdi, onu (ə) saleh qardaş ları nı n sı rası na daxil etdi və onu (ə) bü tü n zamanlar ü ç ü n və bü tü n xalqlar arası nda hö rmə tli və sevimli elç i etdi. Fö vqə luca Ö zü nü n İ brahim peyğ ə mbə rə (ə) gö stə rdiyi mə rhə mə ti haqqı nda belə buyurur: “Biz ona gö rə bö yü k bir qurban verdik. Onu son­rakı nə sillə rə ç atdı rdı q. İ brahimə salam olsun! Hə qiqə tə n, Biz yaxş ı lı q edə nlə rə belə ə və z veririk. Hə qiqə tə n, o – Bizim mö min qulları mı zdan biri idi” (Sə ffat, 37/107-111).

ﭘ ﭙ ﭚ ﭛ ﭜ ﭝ

(26. 85) “Mə ni Nə im Cə nnə tinin varislə rində n biri et! ”

Mə ni, ey Rə bbim Ö z iradə n ilə Cə nnə t mü lklə rinin varislə ri olan mö min­lə r­də n et. Allah Ö zü nü n sevimli qulunun bu duası nı da qə bul etdi. O (Pak və Mü ­qə d­də s Olan) Cə nnə tin yü ksə k bir guş ə sində ona (ə) gö zə l bir iqamə t­gah ə ta etdi və onu (ə) digə r mə xluqları ndan ucaltdı.

ﭞ ﭟ ﭠ ﭡ ﭢ ﭣ ﭤ

(26. 86) Mə nim atamı bağ ı ş la, ç ü nki o, yolunu azmı ş lardan idi! ”

İ brahim (ə) atası na verdiyi və di yerinə yetirmə kdə n ö trü ö z atası nı n bağ ı ş ­lanması haqqı nda dua etmiş di. Fö vqə luca onun (ə) ö z atası barə sində nə dediyini belə xə bə r verir: “Mə n mü tlə q sə ndə n ö trü bağ ı ş lanma dilə yə ­cə yə m, lakin mə n Allah qarş ı sı nda sə nə kö mə k etmə k haqqı na malik de­yilə m” (Mü mtə hinə, 60/4). Quranda hə mç inin deyilir: “İ brahimin atası ü ç ü n bağ ı ş lanma duası, sadə cə, onun ona verdiyi və din icra edilmə si idi. Atası nı n Allahı n dü ş mə ni olması ona aydı n olduqda, o atası ndan imtina etdi. Hə qiqə tə n, İ brahim mü ti və mə tanə tli idi” (Tö vbə, 9/114).

ﭥ ﭦ ﭧ ﭨ ﭩ ﭪ ﭫ ﭬ ﭭ ﭮ ﭯ ﭰ ﭱ ﭲ ﭳ ﭴ ﭵ ﭶ ﭷ

(26. 87) “Mə ni Mə hş ə r gü nü rü svay etmə -

(26. 88) “hə min gü n nə sə rvə t, nə oğ ullar heç kimə fayda vermə ­yə ­cə k –“

(26. 89) “Allahı n qarş ı sı na qü sursuz qə lblə gə lib dayananlardan baş qa! ”

Yol verdiyim gü nahlara gö rə mə ni qı nama, mə ni mə ş ə qqə tli cə zaya mə ruz qoyma və mə ni qalan mə xluqlar qarş ı sı nda rü svay etmə. Nə var-dö vlə tin, nə oğ ulları n, Sə nin hü zurunda qü sursuz qə lblə dayananlardan baş qa, heç kimə fayda vermə yə cə yi hə min Də hş ə tli gü ndə mə ni bağ ı ş lanma mü jdə si və Cə nnə t mü kafatı ilə sevindir.

Tə miz niyyə tlə r və qü sursuz qə lb – bunlardı r insana amansı z cə za­dan xilas olmağ a və bol mü kafat almağ a kö mə k edə bilə n vasitə. Onda gö ­rə k qü sursuz qə lb adı altı nda nə zə rdə tutulan nə dir? Bu, elə bir qə lbdir ki, orada mü ş rikliyə və ş ü b­hə ­lə rə yer yoxdur, o, ş ə rə nifrə t edə n insanı n qə l­bidir, bidə tç i baxı ş ları n ardı nca getmir və yol verilə n gü nahları tə krar­lamı r. Ə gə r Allahı n qulu sadalanan nö qsan­lardan xilas olmağ ı bacararsa, onda o, mü tlə q sə mimiyyə t, bilik, etiqad və mü qə d­də s və faydalı olan hə r ş eyə mə hə bbə tə nail olar. Onun niyyə tlə ri və mə qsə dlə ri Fö vqə luca Allahı n iradə sinə tabe olar, alç aq istə klə rin yerinə isə Allahı n bə yə ndiyi arzular gə lə r.

Sonra Fö vqə luca Rə bb Qiyamə t gü nü baş verə cə k hadisə lə r və hə mç inin Onun qulları nı gö zlə yə n mü kafatlar və cə zalar haqqı nda xə bə r verir.

ﭸ ﭹ ﭺ ﭻ ﭼ ﭽ ﭾ ﭿ

(26. 90) “Cə nnə t tə qvalı lara yaxı nlaş dı rı lacaq”,