Студопедия

Главная страница Случайная страница

Разделы сайта

АвтомобилиАстрономияБиологияГеографияДом и садДругие языкиДругоеИнформатикаИсторияКультураЛитератураЛогикаМатематикаМедицинаМеталлургияМеханикаОбразованиеОхрана трудаПедагогикаПолитикаПравоПсихологияРелигияРиторикаСоциологияСпортСтроительствоТехнологияТуризмФизикаФилософияФинансыХимияЧерчениеЭкологияЭкономикаЭлектроника






De fontibus iuris Romani






Ius popŭ li Romani constat ex legĭ bus, plebiscī ta, senatus. consulta, principium placĭ ta, magistratum edicta, responsa prudentium, morĭ bus. Lex est, quod popŭ lus Romā nus senatō re magistrā tu interrogante, velū ti consŭ le, constituē bat. Plebi scitum est, quod plebs plebeo magistrā tu interrogante, velū ti tribū no, constituē bat. Plebs autem a popŭ lo eo differt, quo species a genĕ re: nam appellatione popŭ li universi cives significantur connumerā tis etiam patriciis et senatorĭ bus: plebis autem appellatione sine patriciis et senatorĭ bus cetĕ ri cives significantur. Sed et plebi scita lege Hortensia lata non minus valē re quam leges coepē runt. Senā tus consultum est, quod senā tus iubet atque constituit, idque legis vicem obtī net. Constitutio princĭ pis est, quod imperā tor decrē to vel edicto vel epistŭ la constituit. Edicta sunt praesepta eō rum, qui ius edicendi habent, ius autem edicendi habent magistrā tus popŭ li Romā ni. Sed amplissĭ mum ius in edictis duō rum praetō rum, urbā ni et peregrini, quorum iurisdictionem in provinciis praesides eā rum habent, item in edicto aedilium curulium.

Responsa prudentium sunt sententiae et opiniones eō rum, quibus permissum est iura condĕ re. Si sententiae eō rum omnium in unum concurrunt, id, quod itа sentiunt, legis vicem obtinet; si vero dissentiunt, iudĭ ci licet (quamlĭ bet) sententiam sequi; idque rescripto divi Hadriani significantur.

Ex non scripto ius venit, quod usus comprobavit. Nam diuturni mores consensu utentium comprobā ti legem imitentur.

mos, moris m обычай

placo 1 умилостивлять

responsio, onis f ответ

prudens, entis сведущий

interrogo 1 спрашивать

differo, distuli,

dillatum (v. anom.) откладывать

veluti (velut) как, как бы

differo, -, -, differe (v.anom.) отличаться

appellatione, onis f обращение

universus, a, um весь, вообще

significo, avi, atum, 1 объявлять, выражать

ceteri, ae, a другие

in ceteris в других отношениях

lateo, tui, 2 укрываться

valeo, valui, 2 иметь силу

coepi, coepisse (v. defect.) я начал

iubeo, iussi, iussum 2 приказывать

idque и тот

adque и, а также, и притом

diuturnus, a, um продолжительный

obtineo, tinui, tentum 2 занимать

epistula, ae f письмо

vis (acc. vim) сила, насилие

praesto, stiti, stitum 1 проявлять

edico, dixi, dictum, приказывать

amplus, a, um обширный

edicendus, a, um приказывающий

praesidium, i n защита, помощь, стража

opinio, onis f мнение

permitto, missi, missum 3 редоставлять

concurro, curri, cursum 3 сходиться

sentio, usi, usum 4 чувствовать, понимать

ita итак

dissentio, sensi,

sentum, ire 4 не согласовываться

quamlibet как угодно

sequor, secutus sum, sequi 3 сопровождать

rescriptum, i n указ императора

comprobo 1 одобрять

usus, us m употребление

imitor 1 (асc.) подражать

 

 

 


Учебное издание

 

Марцелли Ллександр Александрович, канд. филол. наук, доцент






© 2023 :: MyLektsii.ru :: Мои Лекции
Все материалы представленные на сайте исключительно с целью ознакомления читателями и не преследуют коммерческих целей или нарушение авторских прав.
Копирование текстов разрешено только с указанием индексируемой ссылки на источник.