Сапар Тоқтарбайұлы Рауанов

Сапар Тоқ тарбайұ лы Рауанов 1960 жылы 19-ақ панда Алматы облысы Нарынқ ол ауданы Сарыбастау ауылында дү ниеге келген. Ә кесі – Рауанұ лы Тоқ тарбай қ айтыс болғ ан. Анасы – Бө дешқ ызы Баян сатушы болып қ ызмет істеген, қ азір зейнеткер. Ү ш ұ л, тө рт қ ыз жеті ағ айындылар: Мағ ираш, Нұ ргү л, Қ апар, Бақ ытгү л, Сайран, Гү лдә рия.

Сапардың жұ байы – Гү лжә милә Қ ыдырқ ұ лқ ызы, балалары – Самат, Салтанат, Қ анат. Осы кенжелері Қ анат туарда тү сінде ә кесі келіп: «Атын ұ л туса, Қ анат, қ ыз туса – Жасқ анат деп қ оясың», – деп аян беріп кетеді.

Екі мамандығ ы бар: инженер-механик жә не бокстан спорт жаттық тырушысы. Ә р тү рлі салада абыроймен қ ызмет атқ арғ ан азамат.

Сапар Тоқ тарбайұ лының 1996 жылдан бастап жү регі қ ысылып, талып қ алатын белгісіз аурумен ауырады. Дә рігерлер ауырын таба алмай, бір жарым жыл запа шегеді. Сапар Тоқ тарбайұ лы, Кең ес кезіндегі коммунистік атеистік тә рбиенің нә тижесінде ешкімге де, ешнә рсеге де сенбейтін. Сонан соң «Ақ анағ а» барып жазылады, имандылық жолына тү сіп, намазғ а жығ ылып, ө зі «Ақ ананың» сенімді кө мекшісі, ә рі орда емшісі болады.

2000 жылы наурыздың 2-жұ лдызында Италиядан қ азба жұ мысымен шұ ғ ылданатын бір адамды Тө леген деген жігіт «Ақ анағ а» ертіп келеді. Осы адамдардың қ асында «Ақ ананың» кө мекшісі Сапар Тоқ тарбайұ лы Рауанов та солармен бірге қ асында жү реді. Италиядан келген азаматтың жанында аудармашысы бар, ө зі ағ ылшынша сө йлейді екен. Итальяндық азамат Вангағ а тірі кезінде барыпты. Сол кезде ол Ванга ә жейге Қ азақ станғ а барып, жұ мыс істейтінін айтады. Сонда Ванга оғ ан: 20-ғ асырдың соң ында, 1995 жылдары Қ азақ станның Алматы облысының кішкентай ғ ана станциясынан қ азақ тың жас келіншегі шығ ады, ол бү кіл мұ сылманды имандылық қ а шақ ырады деп айтқ ан, станцияны жә не «Ақ ананың» тү р-тұ лғ асын, ерекше қ асиеттері мен қ абілеттерін қ олмен қ ойғ андай қ ылып суреттеп берген.

Ә лгі италияндық ты кө ріпкел Ванганың айтқ андары Қ азақ станғ а келгеннен кейін тыным таптырмайды. Жатса да, тұ рса да ойынан «Ақ ана» шық пайды. Ө зімен бірге жұ мыс істеп жү рген жерінде Тө леген дейтін қ азақ азаматынан: «Осындай жер бар ма? «Ақ ана» қ айдан шық қ ан? Сол жерді барып кө рейікші», – дейді. Бұ лар «Ақ ананың» дү мпуін естіп Қ опа станциясына келеді. Ауылғ а кіре бере кө пірді кө реді. Кө пірдің ү стіне шығ ып тоқ тағ анда, Ванганың айтып суреттеген станциясы, «Ақ ананың» ү йінің тұ рғ ан жері, кө шесі Ванганың айтқ анына дө п келеді. «Ақ анамен» танысады, Ванга ә жейдің айна-қ атесіз айтқ анына шү бә сіз сеніп, тылсым дү ниеге, ә руақ тардың барына, «Ақ ананың» жоғ арғ ы нә зік ә лемнен жіберген киелі ә руақ тардың ө кілі екенін мойындайды.

Ө мір сү р де қ ателес. Ө мір деген сол. Кемел боламын деп ойлама, ол мү мкін емес. Сын сағ аты келгенде – ол болмай қ оймайды – оны нағ ыз еркекше қ арсы алу ү шін ө зің ді, мінезің ді шынық тыр. Белгілі шындық тар мен кө пірме айқ айларғ а алданба... Сү рең сіз ө мірден қ орық. Р. Олдингтон