Дина апа (1861-1955)

Еліміздің ә йгілі кү йшісі Дина апамыз Батыс Қ азақ станның Жаң ақ ала ө лкесінде дү ниеге келген. Жастайынан домбырашы қ ыз атанып, ә йгілі Қ ұ рманғ азы ө зін арнайы іздеп келіп, батасын берген. Дина қ ашан ұ затылғ анша, ұ стазы ретінде одан кө з жазбай, кү й айтыстырына ертіп, домбыра тартудың терең сырларын ү йреткен. Дина апамыздың ө нері қ азақ кү йлерінің ө рісін ұ зартып, ө ресін биіктеткен жайы бар. 94 жасында дү ние салып, Алматы қ аласында жерленген.

112. Бә кір ата (1886-1940)

Сыпатайұ лы Бә кір Алматының маң айындағ ы Қ арақ ыстақ ауылында дү ниеге келген. Атақ ты би, халық тың жадында ә діл, қ айырымды, жанашыр адам болып қ алғ ан. Совет ө кіметімен жазық сыз қ удаланып, 1937 жылы «халық жауы» атанып сотталып кетеді. Архив бойынша 1940 жылы Красноярск қ аласында жазаланғ ан.

113. Ү мбетә лі Кә рібаев (1889-1969)

Халық ақ ыны, екі заманның куә сі болғ ан ел қ ұ рметіне бө ленген ү лкен ө нер иесі. Жамбыл атаның шә кірті, досы, жан сү йер інісі, ө нерін жалғ астырушы. Ол кісінің дастан, жырларын бү гінгі заманғ а сақ тап жеткізген. Жасынан ө нер қ уып, ақ ындық қ а талпынғ ан, ө з талабын айтыстарда сынағ ан. Жә кең шә кіртін ө лең -жырдың «қ ара жорғ асы» атағ ан екен. Жетісу ө ң іріндегі ұ стазынан кейінгі орынғ а, сый-қ ұ рметке ие болғ ан. Алматы обылысында Ү мбетә лі ауылында жерленген.

114. Бауыржан Момышұ лы (1910-1982)

Екінші дү ниежү зілік соғ ыстың даң қ ты жауынгері, ә скери қ айраткер, халық қ аһ арманы, кө рнекті жазушысы. Отан соғ ысында батальон, полк, гвардиялық дивизияны басқ арып, қ аһ армандық ерлігімен, ә скерлік шеберлігімен атағ ы шық қ ан. Жау шептеріне ішкерлей еніп, ұ рыс жү ргізу тә сілін соғ ыс тә жірибесінде алғ аш қ олданушылардың бірі. Батыр ата бос мақ тауғ а, жағ ымпаздық қ а жаны қ ас, ақ иқ атты бетке айтатын турашыл тұ лғ а. Халық «батырым» деп танып, ардақ тағ ан қ аһ арман ұ лын кө зі бар кезінде қ ошеметке бө леген. Алматы қ аласында Кең сай зиратында жерленген.

115. Қ аныш Сә тбаев (1889-1964)

Қ аныш ағ аны дә уірдің жұ лддызды тұ лғ асы сынды сегіз қ ырлы, бір сырлы тұ лғ а атағ ан. Ә рі геолог, ә рі кенші, ә рі металлург, ә рі кен байытушы, оғ ан қ оса химия, физика, тарих, ө нер зерттеушісі, ү лкен ә дебиетші. Сансыз қ ырының санаулысы десек, бір сыры отаншылдығ ы, халқ ы ү шін бар ө мірін арнап ө ткендігі. Алматыда жерленген.

116. Дінмұ хаммед Қ онаев (1912-1993)

Қ азақ тарихында айқ ын да айырық ша із тастағ ан алыптардың бірі. Димекең ү лкен мә дениетті, иманжү зді ізеттілігі, тағ лымы терең, ой-ө рісі биік жан болғ ан. 1964-1986 жылдары елімізді басқ арып, ұ лы саясаткер бола білген. Ел басында дербес билігі болмағ анмен, 60-шы жылдары Ө збекстанғ а беріліп кеткен, қ азақ елінің 3 ауданын қ айтарып алғ ан. Ел абыройын асырып, еселеп еткен ең бегң ұ шан-тең із, ө зінің асқ ақ мұ ратты парызын адал орындап кеткен тұ лғ а. Алматыда Кең сай зиратында жерленген.

117. Нұ рғ иса Тілендиев (1925-1998)

Атабайұ лы Нұ рғ иса дү ниеге аса сирек келетін дарын иелерінің біреуі. Тең десі жоқ кү йлерінің қ ұ діретімен аты шығ ып, еліміздің таң даулы ұ лдарының бірі болғ ан. Заманының ұ лы композиторы, дирижері, халық артисі. Қ азақ тың ұ лттық музыка ө нерінің тамаша дә стү рлерін дамытып, ә лем жұ ртшылығ ына насихаттап, ә йгілі «Отырар сазы» оркестірін қ ұ рғ ан. Нұ рғ иса қ азақ тың сал-серілік дә стү рінің соң ғ ы тұ яғ ы саналады. Жамбыл атаның кесенесінің іргесіне жерленген.

118. Ө збекә лі Жә нібек (1931-1998)

Мемлекет қ айраткері, тарихшы. Қ азақ халқ ының ұ лттық мә дениетінің, ана тілінің, дә стү рі мен ә дет-ғ ұ рыпының жаң арып, дамуына елеулі ү лес қ осқ ан. Тү ркістанды тү летуге, Қ ожа Ахмет Иассауи кесенесін қ алпына келтіруге белсене қ атысқ ан. Халық дә стү рлерін жаң ғ ыртып, Наурыз мейрамын тойлауды қ айтарғ ан. Саналы ғ ұ мырында санап таусылмастай кө п іс бітірген. Кө з жұ мар алдында ө зін Арыстанбабтың жанында жерлеуді ө сиет еткен.

119. Мұ қ ағ али Мақ атаев (1931-1976)

Ақ ынның балалық шағ ы Ұ лы Отан соғ ысына тұ спа-тұ с келген. Тума дарын Мұ қ ағ али 10 жасынан бастап соғ ысқ а кеткен ә кесін сағ ынып, ө лең дң р жазғ ан. Мұ қ ағ али ү шін ө лең жазудан артық бақ ыт болмағ ан. Ол ө лең боп ө мір сү ріп, ө лең боп ө мірден ө ткен. Халқ ы сү йген, тірісінде аты аң ызғ а айналғ ан ақ ын артынан мол мұ ра қ алдырғ ан. Алматыдағ ы Кең сай зиратында жерленген.