De: “Sizə vəd edilən Günü siz hətta bir saat belə nə uzaq­laşdıra, nə də yaxınlaşdıra bilməzsiniz”.

Bu, Qiyamə t gü nü nü n baş lanması haqqı nda insanları n bilmə li olduq­ları yeganə hə qiqə tdir. Onlar bu gü ndə n ç ə kinmə li və ona hazı rlaş ­ma­lı ­dı rlar.

ﯦ ﯧ ﯨ ﯩ ﯪ ﯫ ﯬ ﯭ ﯮ ﯯ ﯰ ﯱ ﯲ ﯳ ﯴ ﯵ ﯶ ﯷ ﯸ ﯹ ﯺ ﯻ ﯼ ﯽ ﯾ ﯿ ﰀ ﰁ ﰂ ﰃ ﰄ ﰅ ﰆ ﰇ

Kafirlə r dedilə r: “Biz nə bu Qurana, nə də bundan ə vvə l­kilə rə inanmı rı q”. Ə gə r sə n zalı mları Rə bbinin qarş ı sı nda, bir-birinə sö z atı b, dayandı qları zaman gö rsə ydin! Zə iflə r tə kə bbü rlə nə nlə rə deyə cə k­lə r: “Ə gə r siz olmasaydı nı z, biz mö min olardı q”.

Fö vqə luca Allah mü ə yyə n olunmuş Gü nü n labü dlü yü nü xatı rlatdı q­dan sonra, hə min də hş ə tli gü ndə kafirlə ri nə yin gö zlə diyini bildirir. Ə gə r yer ü zü ndə ki insanlarla kafirliyə baş ç ı lı q edə nlə rin və onları n ardı cı lları nı n Mə hş ə r ayağ ı nda bir-biri ilə necə ç ə kiş diklə rini gö rmə yə imkan verilsə ydi, onda onlar də hş ə tli və ağ lası ğ maz bir mə nzə rə nin ş ahidi olardı lar. Hə min gü n kafirlə r bir-birilə rini gü nahlandı racaq və bə dbə xtlə r onları doğ ru yol­dan ç ı xaran baş ç ı ları na deyə cə klə r: “Siz bizə iman gə tirmə yə mane oldunuz və kü frü bizə bə rbə zə kli gö stə rdiniz, biz isə yalnı z sizin ardı nı zca gedirdik. Bu gü n ancaq siz cə zalandı rı lmalı sı nı z, ç ü nki biz ə zablı iş gə ncə lə rə layiq deyilik”.

ﭑ ﭒ ﭓ ﭔ ﭕ ﭖ ﭗ ﭘ ﭙ ﭚ ﭛ ﭜ ﭝ ﭞ ﭟ ﭠ ﭡ

Ouml; zlə rini tə kə bbü rlə aparanlar zə iflə rə deyə cə klə r: “Mə gə r Haqq Tə limat gə ldikdə n sonra, bizmi sizi ondan uzaqlaş dı rdı q? Yox, siz ö zü nü z gü nahkar idiniz”.

Kafirliyə baş ç ı lı q edə nlə r binə siblə rə etiraz edə rə k, onları n hə r birinin mü stə qil surə tdə qə rar qə bul etdiyini sü but etmə yə cə hd gö stə rə cə klə r. Onlar deyə cə klə r: “Biz sizi kafirliyə gü clə mə cbur etmirdik və siz imtina etmə k və ardı mı zca gə lmə mə k imkanı na malik idiniz. Bizim sizin ü zə ri­nizdə heç bir hakimiyyə timiz yox idi”.

ﭢ ﭣ ﭤ ﭥ ﭦ ﭧ ﭨ ﭩ ﭪ ﭫ ﭬ ﭭ ﭮ ﭯ ﭰ ﭱ ﭲ ﭳ ﭴ ﭵ ﭶ ﭷ ﭸ ﭹ ﭺ ﭻ ﭼ ﭽ ﭾ ﭿ ﮀ ﮁ ﮂ ﮃ ﮄ ﮅ ﮆ

Belə olduqda, zə iflə r tə kə bbü rlü lə rə deyə cə klə r: “Xeyr! Siz gecə -gü ndü z bizə ə mr edirdiniz ki, Allahı inkar edə k və baş qaları nı Onun­la bə rabə r tutaq”. Onlar ə zabı gö rü ncə peş manç ı lı qları nı gizlə də ­cə klə r. Biz kafirlə rin boynuna buxov vuracağ ı q. Cə za isə onlara yalnı z ə mə llə rinə gö rə verilə cə kdir”.

Bə dbə xt kafirlə r ö z rə hbə rlə ri və baş ç ı ları ilə ç ə kiş mə kdə davam edə cə k və deyə cə klə r: “Siz, ö z mə krli nitqlə rinizlə gecə -gü ndü z aldat­ma­ğ ı nı z və kafirliyin ə dalə tli olması nda ə min etmə yiniz sayə ­sində bizi doğ ru yoldan ç ı xarda bildiniz. Siz azğ ı nlı ğ ı doğ ru yol, haqqı isə azğ ı nlı q adlan­dı rı rdı nı z. Siz Haqq Tə limi lə kə lə mə yə cə hd gö stə rirdiniz və fitnə kar­lı qlar edirdiniz ki, bizi tamamilə doğ ru yoldan sapdı rası nı z”.

Onsuz da bu ç ə kiş mə lə r kafirlə rə heç bir fayda vermə yə cə kdir – onlar ancaq bir-birilə rində n ə l ç ə kə cə klə r və onları n ü rə klə rini bö yü k ü midsizlik və mə yusluq bü rü yə cə kdir. Onlar cə zadan xilas olmaq ü midi ilə bir-birilə ­rinin qarş ı sı nda ö zlə rini doğ rultmaya ç alı ş acaqlar, lakin onlara aydı n ola­caq ki, doğ rudan da onlardan qisas alı nması na layiqdirlə r. Onlar ə mə llə rinə gö rə sonsuz də rə cə də peş man olacaq və doğ ru yolla getmə dik­lə rində n və onları ə bə di sarsı dacaq yalanı rə dd etmə diklə rində n qə m-qü ssə yə bata­caqlar. Lakin onlar peş manç ı lı qları nı ü rə klə rində ç ə kə cə klə r, ç ü nki ö z na­mussuzluqları nı rü svayç ı lı qla etiraf etmə kdə n qorxacaqlar. Uzunsü rə n Qiyamə t gü nü ə rzində kafirlə r tö vbə zamanı cə mi bir neç ə də fə ö z peş ­manç ı lı qları nı ucadan etiraf edə cə klə r. Eyni ş eyi onları Cə hə nnə mə atanda da edə cə klə r. Fö vqə luca belə buyurur: “Hə min gü n zalı m ö z ə llə rini ç ey­nə yə rə k deyə cə k: “Kaş ki, Elç inin yolu ilə gedə ydim! Kü l baş ı ma! Kaş ki, mə n filankə si ö zü mə dost tutmayaydı m! ” (Furqan, 25/27-28);

“Onlar deyə cə klə r: “Ə gə r biz qulaq assaydı q və dü ş ü nsə ydik, Od­un sakinlə ri arası nda olmazdı q”. Onlar ö z gü nahları nı etiraf edə cə klə r. Qə hr olsun Od sakinlə ri! ” (Mü lk, 67/10-11).

Sonra Fö vqə lqü drə tli Allah xə bə r verir ki, gü nahkarlara, mə hbuslar kimi, qandal vurulacaq. Fö vqə luca buyurur: “...Onları boyunları nda buxov və zə ncirlə nmiş halda qaynar suya sü rü yə cə k və Odda yandı racaqlar” (Mö min, 40/71-72). Hə qiqə tə n, ə zab-ə ziyyə tli cə za və ağ ı r buxovlar kafir­liyə, gü nahlara və itaə tsizliyə gö rə ə dalə tli qisasdı r.

ﮇ ﮈ ﮉ ﮊ ﮋ ﮌ ﮍ ﮎ ﮏ ﮐ ﮑ ﮒ ﮓ ﮔ ﮕ

Biz xə bə rdarlı q edə n nə sihə tç ini hansı mə skə nə gö ndə ­rirdiksə, onun naz-nemə t iç ində rahatlı ğ a alı ş mı ş sakinlə ri deyirdilə r: “Doğ rusu, biz sizin gə tirdiyinizə inanmı rı q”.

Fö vqə luca xə bə r verir ki, ö z elç ilə rində n imtina etmiş qə dim xalqlar, bu gü n Muhə mmə d Peyğ ə mbə ri (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) inkar edə n fasiqlə rə oxş ayı rdı lar. Allahı n elç isi (ə) hansı mə skə nə gə lirdisə, hə min yerin maddi nemə tlə rlə azdı rı lmı ş və ö z zə nginliyi ilə qü rrə lə nə n varlı kiş ilə ri onu (ə) rə dd edirdilə r.

ﮖ ﮗ ﮘ ﮙ ﮚ ﮛ ﮜ ﮝ ﮞ