Главная страница Случайная страница
Разделы сайта
АвтомобилиАстрономияБиологияГеографияДом и садДругие языкиДругоеИнформатикаИсторияКультураЛитератураЛогикаМатематикаМедицинаМеталлургияМеханикаОбразованиеОхрана трудаПедагогикаПолитикаПравоПсихологияРелигияРиторикаСоциологияСпортСтроительствоТехнологияТуризмФизикаФилософияФинансыХимияЧерчениеЭкологияЭкономикаЭлектроника
Есқалиева Эльназ (17.05.1990, Атырау) Радиотехника, электроника және телекоммуникация мамандығы, БРк-08-1 тобының студенті
|
|
Кем-анам
Ә кем-анам – тірегім, қ анаттарым,
Игіге жол сілтейтін тараптарым,
Ақ ылын беріп келеді, сабақ тарын,
Қ асық тап ө сиетін таратқ анын,
Ескеріп, нұ р сепсінші жаратқ аным!
Анам – бұ лақ, зә мзә міндей сә нін берген,
Атам – ө зен, таусылмайтын қ анын берген,
«Халық тың ұ лы» атанып келе жатқ ан,
Мағ ан атам ө здерің дей жанын берген.
Қ ұ тты болсын мына мейрам, тойлатайық,
Мә нерлеп, ә ндетіп біз ой айтайық,
70 жасқ а жеткені бар, жетпегені,
Сол себепті қ уанып бір шаттанайық.
Ә у деп жаздым кішігірім ә н жырымды,
Қ ұ ттық таумен жеткіздім мен сә нді ү нді,
Бақ ыттысың ө здерің қ уана бер,
Аллама мың алғ ыс, жеткізген осы кү нді!
Стазыма сағ ыныш!
Сә лем бердім ең алғ ашқ ы ұ стазым,
Сағ ынышпен санадым мен қ ыс-жазын,
Таудай болып мектебімнің босағ асын секіріп,
Қ асық тағ ан білімімді мә ң гілікке ұ штадым.
Ұ стазым, жылдар бойы ү йреттің ә ліппеден,
Асыл сө збен сү йреттің, ә ріппенен,
Қ алам ұ статқ ан бір ө зің тұ ң ғ ұ йық сың,
Жазып келем ә ріптерді салып берген.
Сағ ындым ғ ой ө зің ді ұ стаз-анам,
«Ең алғ ашқ ы ұ стазым деп»жү р ғ ой балаң,
Жү регімнен шығ армадым бір ө зің ді,
Кү тің із, шә кіртің із барады болса аман!!!
Ай қ ыздар-ай, қ ыздар-ай
Ай қ ыздар-ай, қ ыздар-ай,
Неткен жансыз, сіздер-ай,
Ойлансамда мына басқ а,
Кірмеді ғ ой, сызбады-ай.
Қ уанышты болдың ба?
Ашуғ а ә лде толдың ба?
Сан ө згеріп тұ ратын,
Қ ұ былмалы болдың ба?!
Жү реміз біз зерттеумен,
Нә тижесіз, шектеумен,
Ғ асырлардан ғ асырғ а,
Келеміз біз беткеумен.
Ай қ ыздар-ай, қ ыздар-ай,
Неткен ғ ажапсыздар-ай,
Қ ұ былмалы болсада,
Қ асиетті бұ збады-ай.
Мір
Жалғ ан ө мір уақ ыты ө тіп жатыр,
Қ алғ ан ө мір тағ аттана кү тіп жатыр,
Адасып бұ л ө мірде ө тпесін деп
Салғ ан ө мір достарың ды бітіп жатыр!
Тү рлі жағ дай алдың нан кү ткелі тұ р,
Қ уанышпен қ айғ ысында нү ктелі-ү тір,
Сабырлық пен адалдық бә рі болса,
Жаман ойлар тізесін бү ккелі тұ р.
Есқ алиева Эльназ (17.05.1990, Атырау) Радиотехника, электроника жә не телекоммуникация мамандығ ы, БРк-08-1 тобының студенті
Студенттік кездерімде тү йгендерім
Бала кезден білім жолын кө здедім,
Қ айран уақ ыт ө терің ді сезбедім.
Қ анағ ат пен шү кірлік қ ып бә ріне,
Ө тіп жатыр студенттік кездерім.
Бө тен қ ала, жат адамдар барлығ ы,
Сезіліп тұ р жатақ хана тарлығ ы.
Бір бө лмеде бес адамнан тұ ратын,
Шығ ып қ ойғ ан бастық тардың жарлығ ы.
Қ олда кітап, екі кө зім соткада,
Қ алайсың деп, бү гін анам соқ пады ә?
Кө зім де жас, ішім тола сағ ыныш.
Сотканы алып қ арай берем фоткағ а.
Ай соң ында ү йдегілер сеземе,
Қ алайсың деп папам телді соғ ады.
Бә рі жақ сы-ау сабақ, жағ дай тек қ ана,
Ақ ша керек боп тұ рғ аны шамалы.
Қ анша керек кө рмесін деп жоқ шылық,
Ертең інен қ алдырмастан салады.
Банкоматта тү сті ме деп тексерсең,
Карточкаң да тү сіп ақ ша тұ рады.
Уақ ыт тауып қ ыдырамыз жө німен,
Сырып тастап кітаптарды, сабақ ты.
Сә л кешіксек кешкі сағ ат он бірден,
Вахтерша апа кү тіп алар, тү йіп алғ ан қ абақ ты.
Бітсе тамақ ашығ амыз кей кезде,
Кейде байып, боп кетеміз тоқ мү лде.
Жақ ын деген достарымызды жиып ап,
Посылканы бітіреміз бір кү нде.
Айлар ө тті мен бә ріне ү йренгем,
Қ иындық та жамандық тан жиренгем.
Ө мірдің ақ -қ арасын ажыратар,
Біле білсең студентпін бү гін мен.
Сә л қ иналсам, еске тү сер ауылым,
Ата-анашым, ағ а-апам, бауырым.
Ә рбір тасы қ ымбат екен, ыстық та,
Жырақ кетіп сезілуде қ адірің.
Сағ ындым мен анамның алақ анын,
Деген сө зін айналайын балапаным.
Сағ ындым мен ә кемнің қ оң ыр ү нін,
Еркелеткен сө здерін қ ызым-кү нім.
Білмейм ана, қ алауым не, кім қ алауым,
Жете алман болса дағ ы тау талабым.
Ө мір соқ пақ ілесе алмай самалына,
Алауладым, бір ө шіп, бір жанамын.
Ата-анашым еркелікті тастадым,
Мен ө згердім, бү гінгі кү н басқ амын.
Кө зқ арасым ө згерді бұ л ө мірге,
Тебіренді енді ө згеше жас жаным.
Сұ рақ туар осы кү нде кө кейде,
Тойынбаймыз бұ л ө мірде біз неге?
Тә убе қ ылшы саулығ ың ның барына,
Ақ ша, байлық, басқ а тірлік бекерге.
Қ анағ ат жоқ, қ иратамыз барды біз,
Аяқ пенен тепкілейміз ә рнені.
Айтшы досым, жү регің де қ алмай ма із,
Кө рген кезде арбадағ ы пендені.
Саң ыраулар білсең сен, зар болып жү р бір ү нге,
Мылқ ауларда келеді, айта алмастан бірдең е.
Білесің бе ө мірде жанары жоқ қ анша адам,
Осы жарық ә лемді бір кө руді аң сағ ан.
Кө ріп жү рсің осыны, ұ ғ ып жү рсің саралап,
Иман керек алдымен, жаулау ү шін сананы ақ.
Шү кірлік қ ып барың а, тә убең е кел бірінші,
Етейікші ағ айын, қ олда барғ а қ анағ ат. /11.11.2008/
|
|