Ак аюлар арасында

Исә н калуыма дусларым бик шатландылар.

Гомумә н, минем дусларым кү п, һ ә м алар барысы да мине ү леп яраталар. Ядрә урынына туптан атылып та исә н-имин калганымны ишеткә ч, аларның ничек шатланганын белсә гез иде сез. Чө нки алар мине кү птә н ү лгә н дип уйлаганнар.

Барысыннан да битә р, моң а мә шһ ү р сә яхә тче Филиппе шатланды. Ул, кочагын җ ә еп, кычкырып җ ибә рде:

— Кадерле Мюнхаузен, сезне кочагыма алу бә хетенә дә ирешермен икә н! — диде ул, — Иң якын дустым буларак, хә зер ү к минем белә н юлга чыгарга тиешсез! Белә м, сезнең акыллы киң ә шлә регездә н башка юлым уң маячак!

Мин, ә лбә ттә, риза булдым, һ ә м бер айдан без котыпка барып җ итә яздык.

Шулай бер чак, палубада басып торганда, алагаем биек боз тавында ике ак аю йө ргә нен кү рдем.

Шунда ук мылтыгымны алдым да корабтан туп-туры боз кисә генә сикереп тө штем.

Кө згедә й шома боз кыясына ү рмә лә п менү лә ре бик кыен иде. Аягың таеп, тө псез упкынга мә тә лү ең не кө т тә тор. Ә мма мин, шундый авырлыкларга да карамастан, боз тавының башына менеп җ иттем һ ә м аюларга якынлаштым.

Һ ә м нә къ шул вакытта зур бә лагә юлыктым: аягым таеп, башым белә н бозга барып тө штем дә аң ымны югалттым.

Ярты сә гатьтә н аң ыма килсә м, куркудан чак кычкырып җ ибә рмә дем: котсыз зур ак аю ө стемә сузылып яткан да, авызын зур ачып, мине тә млә п-тә млә п ашарга җ ыена.

Ә мылтыгым бер читтә, кар ө стендә ята.

Хә ер, барыбер мылтыкның файдасы тимә с иде. Чө нки аю ү зенең бө тен авырлыгы белә н минем аркама яткан һ ә м кымшанырга да ирек бирми.

Кө ч-хә л белә н кесә мнә н кечкенә генә пә кемне алдым да аюның аягындагы ике бармагын кисеп ташладым.

Каты ә рнү дә н аю акырып җ ибә рде һ ә м бер минутка мине ү зенең котсыз кочагыннан ычкындырды.

Шул форсаттан файдаланып, мылтыгымны элә ктереп алдым һ ә м аюга тө зә п аттым. Котырынган ерткыч шунда ук кар ө стенә авып тө ште.

Лә кин маҗ аралар моның белә н генә тә мамланмады: шул тирә дә генә кар астында йоклап яткан берничә мең аю, мылтык тавышына уянып, җ ир ө стенә чыктылар.

Уйлап кына карагыз: берничә мең аю!

Алар бө тен ө ерлә ре белә н миң а ташландылар.

Нишлә ргә? Кү з ачып йомганчы аюлар мине теткә лә п ташлаячак. Бә хеткә каршы, шунда минем башка искиткеч шә п фикер килде. Пычагымны алып, ә леге ү лгә н аю янына йө гереп бардым да, тиресен тунап, ө стемә бө ркә ндем. Ә йе, ә йе, аю тиресен ө стемә ябындым! Теге аюлар мине сырып алдылар. Менә хә зер ө згә лә п ташларлар, дип дер калтырап торам. Ә мма алар аю тиресен иснә п-иснә п карадылар да, мине дә аю дип белеп, берә м-берә м китеп бардылар.

Тиздә н мин аюча ү керергә һ ә м нә къ аю кебек табанымны имә ргә ө йрә ндем.

Аюлар мине тә мам ү з иттелә р, һ ә м мин моннан файдаланып калырга булдым.

Кайчандыр бер доктор шундый хикмә тле хә л сө йлә гә н иде: нинди дә булса җ анварның муен тамырына пычак белә н кадасаң ул шунда ук җ ан бирә, имеш. Мин дә шулай эшлә дем. Янә шә мдә генә йө ргә н бер аю янына бардым да аның муен тамырына кададым. Белеп торам, ә гә р ул исә н калса, мине шунда ук чә йнә п йотачак. Бә хеткә каршы, тә җ рибә м уң ышлы чыкты. Аю, бернинди тын-тавыш та чыгармыйча, авып тө ште...

Шуннан сон башка аюлар белә н дә исә п-хисапны ө зә ргә булдым, һ ә м моның ө чен артык кө ч тү гә ргә дә туры килмә де. Иптә шлә ренең бер-бер артлы тә гә рә п җ ан биргә нен кү рсә лә р до, аюлар моның кем эше икә ненә һ ич тө шенә алмадылар. Чө нки алар мине дә ү злә ре кебек ү к аю дип уйлыйлар иде.

Сә гать тә тулмагандыр, берничә мең аю ү тердем.

Шундый зур батырлык эшлә гә ннә н соң, корабка ә йлә неп кайттым, дустым Филиппска бө тенесен дә сө йлә п бирдем.

Ул матрослардан таза-таза йө з егетне минем карамакка тапшырды. Алар мин ү тергә н аюларның тиресен тунадылар һ ә м корабка аю ите тө яделә р. Ит шулкадә р кү п булды, хә тта корабыбыз алга бара да алмады. Ниятлә гә н җ иребезгә барып җ итмичә, кире кайтырга туры килде.

Менә ни сә бә пле капитан Филиппе тө ньяк полюсны ача алмый калды.

Хә ер, моның ө чен артык уфтанмадык та. Чө нки без тө яп кайткан аю ите искиткеч тә мле булды.