Бірінші ереже

Сен Аллаһ тың Елшісімен (оғ ан Аллаһ тың игілігі мен сә лемі болсын) соғ ысқ ан кә пірлер Аллаһ Тағ аланың – Жаратушы, Ризық беруші, Басқ арушы екенін мойындағ анын білуің қ ажет. Бірақ оғ ан қ арамастан, бұ л оларды Исламғ а кіргізбеді. Мұ ны Аллаһ Тағ аланың мына сө здері дә лелдейді: «“Аспан мен жерден сендерді кім ризық тандырады? Есту, кө ру қ абілеттерің е кім иелік етеді? Ө ліден тіріні жә не тіріден ө ліні кім шығ арады? Ә рі істермен басқ аратын кім? ”, - деп сұ ра. Олар: “Аллаһ! ”, - деп жауап береді. “Неліктен қ орық пайсың дар?! ”, - деп айт» (Юнус сү ресі, 31-аят) [6].

[6] Бірінші қ ағ иданың мә нісі: Аллаһ елшісімен (оғ ан Аллаһ тың игілігі мен сә лемі болсын) соғ ысқ ан имансыздар тә ухид ә р-рубубияны (Аллаһ тың істеріндегі жалғ ыздығ ын) мойындағ ан, сонда да бұ л мойындаулары оларды Ислам дініне кіргізбеді де, олардың малдары мен қ анын харам етпеді.

Осыдан тү сінетініміздей, тә ухид – бұ л тек рубубияны ғ ана мойындау емес. Ал ширк – тек рубубия мә селесінде ғ ана Аллаһ қ а серік қ осу емес. Рубубияда Аллаһ қ а серік қ осқ ан кісілер жоқ дерлік. Ү мметтердің барлығ ы таухид ә р-рубубияны мойындағ ан. Таухид ә р-рубубия дегеніміз: Аллаһ ты Жаратушы, Ризық тандырушы, Тірілтуші жә не Ө лтіруші, Басқ арушы деп растау. Немесе одан да қ ысқ аша анық тама беруге болады: тә ухид ә р-рубубия – бұ л Аллаһ Тағ аланы Оның істерінде жалғ ыздау.

Жаратылыстардың ішінде ешкім Аллаһ пен бірге тағ ы да біреу жаратады немесе ризық тандырады, немесе тірілтеді, немесе ө лтіреді деп мә лімдемеген. Мушриктер (кө пқ ұ дайшылар) Аллаһ тың Жаратушы, Ризық тандырушы, Ө лтіруші, Тірілтуші, Басқ арушы екенін растағ ан. Аллаһ Тағ ала былай деді: «Егер олардан: “Аспандар мен жерді кім жаратты? ”, - деп сұ расаң, олар былай дейді: “Оларды аса Ү стем, Білуші жаратқ ан”» (Зухруф сү ресі, 9-аят). Тағ ы да Аллаһ былай айтты: «”Егер білсең дер, жер мен оның ү стіндегі барлық нә рсе кімдікі? ”, - деп сұ ра. Олар: “Аллаһ тікі”, - деп жауап береді. “Неліктен ойланбайсың дар?! ”, - деп айт! Олардан: “Жеті кө ктің жә не ұ лы `Арштың Раббысы кім? ”, - деп сұ ра! Олар: “Аллаһ! ”, - дейді. “Неліктен қ орық пайсың дар?! ”, - де! “Егер білсең дер ә р нә рсенің иелігі кімнің қ олында? Ә рі Ө зі қ орғ айтын, бірақ Одан қ орғ айтын ешкімі жоқ кім? ”, - деп сұ ра. Олар: “Аллаһ! ”, - деп жауап береді. Оларғ а айт: “Қ аншылық ты алдандың дар”» (Муминун сү ресі, 84-87-аяттар). Егер «Муминун» сү ресінің соң ғ ы аяттарын оқ итын болсаң ыз, мушриктердің тә ухид ә р-рубубияны мойындағ анын кө ресіз. Сол сияқ ты «Юнус» сү ресінде де Аллаһ былай дейді: «“Аспан мен жерден сендерді кім ризық тандырады? Есту, кө ру қ абілеттерің е кім иелік етеді? Ө ліден тіріні жә не тіріден ө ліні кім шығ арады? Ә рі істермен басқ аратын кім? ”, - деп сұ ра. Олар: “Аллаһ! ”, - деп жауап береді. “Неліктен қ орық пайсың дар?! ”, - деп айт» (Юнус сү ресі, 31-аят). Олар осыны мойындағ ан.

Пә лсапышылар (философтар) айтатындай, таухид – бұ л тек таухид ә р-рубубия емес. Олар былай деген: “ Аллаһ – затында жалғ ыз, тең десі жоқ; сипаттарында жалғ ыз, Оғ ан ұ қ сас ештең е жоқ; істерінде жалғ ыз, серігі жоқ ”. Ал бұ л тә ухид ә р-рубубия емес пе?! Пә лсапышылардың қ андай болсын кітабына қ айтсаң дар, онда тек тә ухид ә р-рубубия тақ ырыбынан шық пайтындарын табасың дар. Аллаһ Тағ ала елшілерін бұ л таухидпен жіберген жоқ еді. Жалғ ыз осыны ғ ана растау адамғ а пайда ә келмейді. Ө йткені, бұ ны мушриктер де, кә пірлердің беделділері де мойындағ ан. Алайда бұ л оларды имансыздық тан шығ арып, Исламғ а кіргізбеді. Бұ лай ойлау – ү лкен қ ателік. Кімнің сенімі (`ақ идасы) осындай болса, ол Ә бу Жә һ лдың, Ә бу Лә һ абтың сенген нә рселерінен асып отқ ан жоқ.

Ал ширк туралы ол адасқ андар: “Ол – Аллаһ тан басқ а біреу жаратады, ризық береді деп сенуің ”, - деп айтады. Біз айтамыз: “Ондай сө здерді тіпті Ә бу Лә һ аб та, Ә бу Жә һ л да айтпағ ан. Олар Аллаһ тан басқ а біреу жаратады, ризық береді деп жә рияламағ ан. Керісінше, олар Аллаһ тың ғ ана Жаратушы, Ризық тандырушы, Тірілтуші, Ө лтіруші екенін растағ ан”.