Fk Hadisəsi Və Böhtan Atanların Tövbəsinin Qəbulu 3 страница

1765. Aiş ə O rə vayə t edir ki, mə nim barə mdə bilmə diyim (etmə diyim bir iş) barə sində dedi-qodular ç ı xdı ğ ı zaman Peyğ ə mbə r r xü tbə verdi, ş ə hadə t gə tirdi, Allaha hə md edib layiqincə tə riflə r dedi və: “Ailə m barə də dedi-qodu danı ş ı b (mə nə ə ziyyə t) verə nlə r ö z sö zlə rini sö ylə sinlə r. Vallahi mə n ö z ə hlim (yoldaş ı m) haqqı nda xeyirdə n baş qa bir ş ey bilmirə m. Bu iftiraç ı lar bir adamı n adı nı da ortaya ç ı xardı blar ki, (Sə fvan İ bn Muattı l y) bu kimsə haqqı nda mə n xeyirdə n baş qa bir ş ey bilmirə m. Bu adı ç ə kilə n fə zilə tli insan bu ana qə də r mə nimlə bə rabə r olmaq mü stə sna mə nsiz ailə min yanı na girmə miş dir. Sə fə rə ç ı xdı ğ ı mı zda o, da mə nimlə sə fə rə ç ı xmı ş dı. Sonra Peyğ ə mbə r r evimə daxil oldu və xidmə tç idə n (Bə rirə də n) mə nim barə mdə soruş du: “Sə ni haqq ilə gö ndə rə n Allaha and olsun ki, ondan heç bir qə bahə tli iş gö rmə dim. (Ə gə r gö rsə ydim onu qı nayardı m). Yalnı z bir ş eyi demə k istə yirə m ki, az yaş lı tə zə bir qadı ndı r. Ailə sinin xə mirini yoğ urarkə n (xə miri) qorumağ ı ona tapş ı rı rdı m. O, da yatdı ğ ı ü ç ü n qoyun gə lib xə miri yeyə rdi. Peyğ ə mbə rin r sə habə lə rində n biri xidmə tç ini sı xı ş dı rd, ona doğ runu sö ylə mə yi və ortalı qda dolaş an dedi-qodunu ona sö ylə. O, da: “Subhə nə llah! Allaha and olsun ki, onun haqqı nda zə rgə rin qı zı lı n saf və tə miz olduğ unu bildiyi kimi ondan baş qa bir ş ey bilmirə m” dedi. Bu dedi-qodu Sə ffana y ç atdı ğ ı zaman: “Subhə nə llah! Allaha and olsun ki, hə yatı mda ə sla bir qadı nı n libası nı aç mı ş deyilə m” dedi. Aiş ə O deyir ki, haqqı nda dedi-qodu olan kimsə Allah yolunda ş ə hid olaraq və fat etdi” dedi. (Buxari 4757, Muslim 7198, 2770/58)

Hg

Dc

ك ت ا ب ص ف ا ت ا ل م ن ا ف ق ي ن و أ ح ك ا م ه م

Mü nafiqlə rin Və sfi Və Hö kmü Kitabı

Ab

Ef

ك ت ا ب ص ف ا ت ا ل م ن ا ف ق ي ن و أ ح ك ا م ه م

Mü nafiqlə rin Və sfi Və Hö kmü Kitabı

ح د ي ث ز َ ي ْ د ِ ب ْ ن ِ أ َ ر ْ ق َ م َ ، ق َ ا ل َ: خ َ ر َ ج ْ ن َ ا م َ ع َ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ، ف ِ ي س َ ف َ ر ٍ أ َ ص َ ا ب َ ا ل ن ّ َ ا س َ ف ِ ي ه ِ ش ِ د ّ َ ة ٌ ف َ ق َ ا ل َ ع َ ب ْ د ُ ا ل ل ه ِ ب ْ ن ُ أ ُ ب َ ي ّ ٍ ل أ َ ص ْ ح َ ا ب ِ ه ِ: ل ا َ ت ُ ن ْ ف ِ ق ُ و ا ع َ ل َ ى م َ ن ْ ع ِ ن ْ د َ ر َ س ُ و ل ِ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ح َ ت ّ َ ى ي َ ن ْ ف َ ض ّ ُ و ا م ِ ن ْ ح َ و ْ ل ِ ه ِ و َ ق َ ا ل َ: ل َ ئ ِ ن ْ ر َ ج َ ع ْ ن َ ا إ ِ ل َ ى ا ل ْ م َ د ِ ي ن َ ة ِ ، ل َ ي ُ خ ْ ر ِ ج َ ن ّ َ ا ل أ َ ع َ ز ّ ُ م ِ ن ْ ه َ ا ا ل أ َ ذ َ ل ّ َ ف َ أ َ ت َ ي ْ ت ُ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ َ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ، ف َ أ َ خ ْ ب َ ر ْ ت ُ ه ُ ف َ أ َ ر ْ س َ ل َ إ ِ ل َ ى ع َ ب ْ د ِ ا ل ل ه ِ ب ْ ن ِ أ ُ ب َ ي ّ ٍ ، ف َ س َ أ َ ل َ ه ُ ، ف َ ا ج ْ ت َ ه َ د َ ي َ م ِ ي ن َ ه ُ م َ ا ف َ ع َ ل َ ق َ ا ل ُ و ا: ك َ ذ َ ب َ ز َ ي ْ د ٌ ر َ س ُ و ل َ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ف َ و َ ق َ ع َ ف ِ ي ن َ ف ْ س ِ ي م ِ م ّ َ ا ق َ ا ل ُ و ا ش ِ د ّ َ ة ٌ ح َ ت ّ َ ى أ َ ن ْ ز َ ل َ ا ل ل ه ُ ع َ ز ّ َ و َ ج َ ل ّ َ ت َ ص ْ د ِ ي ق ِ ي ف ِ ي (إ ِ ذ َ ا ج َ ا ء َ ك َ ا ل ْ م ُ ن َ ا ف ِ ق ُ و ن َ) ف َ د َ ع َ ا ه ُ م ُ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ ُ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ، ل ِ ي َ س ْ ت َ غ ْ ف ِ ر َ ل َ ه ُ م ْ ف َ ل َ و ّ َ و ْ ا ر ُ ء ُ و س َ ه ُ م ْ و َ ق َ و ْ ل ُ ه ُ (خ ُ ش ُ ب ٌ م ُ س َ ن ّ َ د َ ة ٌ) ق َ ا ل َ: ك َ ا ن ُ و ا ر ِ ج َ ا ل ا ً ، أ َ ج ْ م َ ل َ ش َ ي ْ ء ٍ

1766. Zeyd İ bn Ə rqam y rə vayə t edir ki, sə fə rlə rin birində Peyğ ə mbə r r ilə bə rabə r idik. Bu sə fə rdə insanlar bir ş iddə t və ç ə tinlik isabə t etdi. Abdullah İ bn Ubeyy ö z yoldaş ları na: “Rə sulullahı n r yanı nda olanlara nə fə qə (yardı m) etmə yin, hə tta onun ə trafı ndan dağ ı lsı nlar. Mə dinə yə dö ndü klə ri zaman ə n ş ə rə fli və qü vvə tli olanı mı z zə if olanı oradan mü tlə q ç ı xaracaqdı r” dedi. Mə n Peyğ ə mbə rin r yanı na gə lə rə k bu sö zlə ri ona xə bə r verdim. Peyğ ə mbə r r Abdullah İ bn Ubeyyə xə bə r gö ndə rdi və bu sö zlə rin doğ ruluğ unu ö yrə nmə k ü ç ü n. Lakin o, andlarla belə demə diyini sö ylə di. (İ nsanlar arası nda): “Zeyd Allahı n Rə suluna yalan danı ş mı ş dı r” dedilə r. Bu sö zlə r qə lbimə ş iddə t və sı xı ntı salmı ş dı. Ta ki, Allah “Munafiqun” surə si iç ə risində mə ni doğ rulayan ayə tlə r nazil etdi. Zeyd: “Peyğ ə mbə r r (mü nafiqlə ri) yanı na ç ağ ı rdı ki, onlar ü ç ü n (Allahdan) bağ ı ş lanma dilə sin, lakin onlar bundan boyun qaç ı rdı lar.” “Xuş ubun Musə nnə də tun” onlar ə n gö zə l geyimli keç imli idilə r. (Buxari 4903, Muslim 7200, 2772/1)

ح د ي ث ج َ ا ب ِ ر ٍ ر ض ي ا ل ل ه ع ن ه ق َ ا ل َ: أ َ ت َ ى ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ ُ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ، ع َ ب ْ د َ ا ل ل ه ِ ب ْ ن َ أ ُ ب َ ي ّ ٍ ، ب َ ع ْ د َ م َ ا د ُ ف ِ ن َ ف َ أ َ خ ْ ر َ ج َ ه ُ ، ف َ ن َ ف َ ث َ ف ِ ي ه ِ م ِ ن ْ ر ِ ي ق ِ ه ِ ، و َ أ َ ل ْ ب َ س َ ه ُ ق َ م ِ ي ص َ ه ُ

1767. Cabir y demiş dir: “Abdullah İ bn Ubey də fn edildikdə n sonra Peyğ ə mbə r r gə lib onu qə birdə n ç ı xardı, onun ü stü nə yü ngü lcə tü pü rdü və ö z kö ynə yini ona geyindirdi.” (Buxari 1270, Muslim 7201, 2773/2)

ح د ي ث ا ب ْ ن ِ ع ُ م َ ر َ ر ض ي ا ل ل ه ع ن ه م ا أ َ ن ّ َ ع َ ب ْ د َ ا ل ل ه ِ ب ْ ن َ أ ُ ب َ ي ّ ٍ ، ل َ م ّ َ ا ت ُ و ُ ف ّ ِ ي َ ، ج َ ا ء َ ا ب ْ ن ُ ه ُ إ ِ ل َ ى ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ف َ ق َ ا ل َ: ي َ ا ر َ س ُ و ل َ ا ل ل ه ِ أ َ ع ْ ط ِ ن ِ ي ق َ م ِ ي ص َ ك َ أ ُ ك َ ف ّ ِ ن ْ ه ُ ف ِ ي ه ِ ، و َ ص ل ّ ِ ع َ ل َ ي ْ ه ِ ، و َ ا س ْ ت َ غ ْ ف ِ ر ْ ل َ ه ُ ف َ أ َ ع ْ ط َ ا ه ُ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ ُ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ، ق َ م ِ ي ص َ ه ُ ف َ ق َ ا ل َ: آ ذ ِ ن ّ ِ ي أ ُ ص َ ل ّ ِ ي ع َ ل َ ي ْ ه ِ ف َ آ ذ َ ن َ ه ف َ ل َ م ّ َ ا أ َ ر َ ا د َ أ َ ن ْ ي ُ ص َ ل ّ ِ ي َ ع َ ل َ ي ْ ه ِ ، ج َ ذ َ ب َ ه ُ ع ُ م َ ر ُ ر ض ي ا ل ل ه ع ن ه ف َ ق َ ا ل َ: أ َ ل َ ي ْ س َ ا ل ل ه ُ ن َ ه َ ا ك َ أ َ ن ْ ت ُ ص َ ل ّ ِ ي َ ع َ ل َ ى ا ل ْ م ُ ن َ ا ف ِ ق ِ ي ن َ ف َ ق َ ا ل َ: أ َ ن َ ا ب َ ي ْ ن َ خ ِ ي ْ ر َ ت َ ي ْ ن ِ ق َ ا ل َ (ا س ْ ت َ غ ْ ف ِ ر ْ ل َ ه ُ م ْ أ َ و ْ ل ا َ ت َ س ْ ت َ غ ْ ف ِ ر ْ ل َ ه ُ م ْ إ ِ ن ْ ت َ س ْ ت َ غ ْ ف ِ ر ْ ل َ ه ُ م ْ س َ ب ْ ع ِ ي ن َ م َ ر ّ َ ة ، ف َ ل َ ن ْ ي َ غ ْ ف ِ ر َ ا ل ل ه ُ ل َ ه ُ م ْ) ف َ ص َ ل ّ َ ى ع َ ل َ ي ْ ه ِ ف َ ن َ ز َ ل َ ت ْ (و َ ل ا َ ت ص َ ل ّ ِ ع َ ل َ ى أ َ ح َ د ٍ م ِ ن ْ ه ُ م ْ م َ ا ت َ أ َ ب َ د ً ا)

1768. İ bn Ö mə r y rə vayə t edir ki, Abdullah İ bn Ubey və fat etdikdə n sonra onun oğ lu Peyğ ə mbə rin r yanı na gə lib dedi: “Ya Rə sulullah, kö ynə yini ver, atamı ona bü rü yə k, onun namazı nı qı l və onun ü ç ü n (Allahdan) bağ ı ş lanma dilə ”. Peyğ ə mbə r r kö ynə yini ona verdi və dedi: “(Onu də fn etmə yə apardı qda) mə nə bildirə rsə n, cə nazə namazı nı qı laram.” (Bir mü ddə tdə n sonra Abdullahı n oğ lu gə lib) Peyğ ə mbə rə r xə bə r verdi. Peyğ ə mbə r r ona namaz qı lmaq istə yə ndə Ö mə r onun ə tə yində n dartı b dedi: “Mə gə r Allah mü nafiqlə rin cə nazə namazı nı qı lmağ ı sə nə qadağ an etmə yibmi? ”. Peyğ ə mbə r: “Mə n (onları n cə nazə namazı nı qı lı b-qı lmamaqda) ixtiyar sahibiyə m! ” deyib bu ayə ni oxudu: “ Onlar ü ç ü n bağ ı ş lanma dilə sə n də, dilə mə sə n də, hə tta, onlar ü ç ü n yetmiş də fə bağ ı ş lanma dilə sə n belə, Allah onları ə sla bağ ı ş lamayacaq”. (ə t-Tö vbə 80). sonra da onun cə nazə namazı nı qı ldı. (Onda) bu ayə nazil oldu: “Heç vaxt onlardan ö lmü ş bir kə sin cə nazə namazı nı qı lma, qə brinin baş ı nda da durma. Ç ü nki onlar Allahı və Onun Elç isini inkar etdilə r və gü nahkar olaraq ö ldü lə r”. (ə t-Tö vbə 84). (Buxari 1269, Muslim 7203, 2774/3)

ح د ي ث ع َ ب ْ د ِ ا ل ل ه ِ ب ْ ن ِ م َ س ْ ع ُ و د ٍ ر ض ي ا ل ل ه ع ن ه ، ق َ ا ل َ: ا ج ْ ت َ م َ ع َ ع ِ ن ْ د َ ا ل ْ ب َ ي ْ ت ِ ق ُ ر َ ش ِ ي ّ َ ا ن ِ و َ ث َ ق َ ف ِ ي ّ ٌ ، أ َ و ْ ث َ ق َ ف ِ ي ّ َ ا ن ِ و َ ق ُ ر َ ش ِ ي ّ ٌ ك َ ث ِ ي ر َ ة ٌ ش َ ح ْ م ُ ب ُ ط ُ و ن ِ ه ِ م ْ ق َ ل َ ي ل َ ة ٌ ف ِ ق ْ ه ُ ق ُ ل ُ و ب ِ ه ِ م ْ ف َ ق َ ا ل َ أ َ ح َ د ُ ه ُ م ْ: أ َ ت ُ ر َ و ْ ن َ أ َ ن ّ َ ا ل ل ه َ ي َ س ْ م َ ع ُ م َ ا ن َ ق ُ و ل ُ ق َ ا ل َ ا ل آ خ َ ر ُ: ي َ س ْ م َ ع ُ إ ِ ن ْ ج َ ه َ ر ْ ن َ ا ، و َ ل ا َ ي َ س ْ م َ ع ُ إ ِ ن ْ أ َ خ ْ ف َ ي ْ ن َ ا و َ ق َ ا ل َ ا ل آ خ َ ر ُ: إ ِ ن ْ ك َ ا ن َ ي َ س ْ م َ ع ُ إ ِ ذ َ ا ج َ ه َ ر ْ ن َ ا ، ف َ إ ِ ن ّ َ ه ُ ي َ س ْ م َ ع ُ إ ِ ذ َ ا أ َ خ ْ ف َ ي ْ ن َ ا ف َ أ َ ن ْ ز َ ل َ ا ل ل ه ُ ع َ ز ّ َ و َ ج َ ل ّ َ (و َ م َ ا ك ُ ن ْ ت ُ م ْ ت َ س ْ ت َ ت ِ ر ُ و ن َ أ َ ن ْ ي َ ش ْ ه َ د َ ع َ ل َ ي ْ ك ُ م ْ س َ م ْ ع ُ ك ُ م ْ و َ ل ا َ أ َ ب ْ ص َ ا ر ُ ك ُ م ْ و َ ل ا َ ج ُ ل ُ و د ُ ك ُ م ْ) ا ل آ ي ة َ

1769. Abdullah İ bn Mə sud y deyir ki: “Beytin yanı nda ü ç kiş i bir yerə toplandı lar. Bunlardan ikisi Qureyş li, biri Sə qifli və ya ikisi Sə qifli biri isə Qureyş li idi. Bunları n qarı nları nı n yağ ı ç ox (yemə kdə n harı nlamı ş), qə bilə lə rinin isə himmə si yox idi. Onlardan biri: “Sö ylə diyiniz bu sö zlə ri Allahı n eş itdiyini zə nn edirsinizmi? ” dedi. Digə ri: “Ə gə r aç ı q sö ylə sə k eş idir, gizli sö ylə sə k eş itmə z” dedi. Digə rlə ri isə: “Ə gə r aç ı q sö ylə diyimiz zaman eş idirsə, demə li gizli sö ylə diyimiz zaman da eş idir” dedilə r. Allah: “Siz qulaqları nı zı n, gö zlə rinizin və də rilə rinizin ə leyhinizə ş ahid olması ndan ç ə kinib gizlə nmirdiniz. Ə ksinə, elə zə nn edirsiniz ki, Allah sizin etdiyiniz ə mə llə rin ç oxunu bilmir”. (Fisillə t 22). (Buxari 4817, 7520, 7521, Muslim 7205, 2775/5)

ح د ي ث ز َ ي ْ د ِ ب ْ ن ِ ث َ ا ب ِ ت ٍ ر ض ي ا ل ل ه ع ن ه ، ق َ ا ل َ: ل َ م ّ َ ا خ َ ر َ ج َ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ ُ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ إ ِ ل َ ى أ ُ ح ُ د ٍ ، ر َ ج َ ع َ ن ا س ٌ م ِ ن ْ أ َ ص ْ ح َ ا ب ِ ه ِ ف َ ق َ ا ل َ ت ْ ف ِ ر ْ ق َ ة ٌ: ن َ ق ْ ت ُ ل ُ ه ُ م ْ و َ ق َ ا ل َ ت ْ ف ِ ر ْ ق َ ة ٌ: ل ا َ ن َ ق ْ ت ُ ل ُ ه ُ م ْ ف َ ن َ ز َ ل َ ت ْ (ف َ م َ ا ل َ ك ُ م ْ ف ِ ي ا ل ْ م ُ ن َ ا ف ِ ق ِ ي ن َ ف ِ ئ َ ت َ ي ْ ن ِ)

1770. Zeyd İ bn Sabit y rə vayə t edir ki, Peyğ ə mbə r r Uhud dö yü ş ü nə ç ı xdı ğ ı zaman sə habə lə ri arası nda bir də stə yoldan geri dö ndü kdə digə r də stə: “Bu geri dö nə nlə ri ö ldü rə k” dedilə r. Digə rlə ri isə: “Xeyr, onları ö ldü rmə yin” dedilə r. Bu ixtilaf ü zə rinə Allah: “Sizə nə oldu ki, mü nafiqlə r barə sində iki də stə yə ayrı ldı nı z? Halbuki Allah onları etdiklə ri ə mə llə rə gö rə geriyə qaytarmı ş dı r. Siz Allahı n azdı rdı ğ ı kimsə ni doğ ru yola yö nə ltmə kmi istə yirsiniz? Allahı n azdı rdı ğ ı kimsə ü ç ü n heç bir yol tapa bilmə zsə n”. (ə n-Nisa 88). (Buxari 1884, Muslim 7208, 2775/6)

ح د ي ث أ َ ب ِ ي س َ ع ِ ي د ٍ ا ل ْ خ ُ د ْ ر ِ ي ّ ِ ر ض ي ا ل ل ه ع ن ه ، أ َ ن ّ َ ر ِ ج َ ا ل ا ً م ِ ن َ ا ل ْ م ُ ن َ ا ف ِ ق ِ ي ن َ ، ع َ ل َ ى ع َ ه ْ د ِ ر َ س ُ و ل ِ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ك َ ا ن َ إ ِ ذ َ ا خ َ ر َ ج َ ر َ س ُ و ل ُ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ إ ِ ل َ ى ا ل ْ غ َ ز ْ و ِ ، ت َ خ َ ل ّ َ ف ُ و ا ع َ ن ْ ه ُ ، و َ ف َ ر ِ ح ُ و ا ب ِ م َ ق ْ ع َ د ِ ه ِ م ْ خ ِ ل ا َ ف َ ر َ س ُ و ل ِ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ف َ إ ِ ذ َ ا ق َ د ِ م َ ر َ س ُ و ل ُ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ، ا ع ْ ت َ ذ َ ر ُ و ا إ ِ ل َ ي ْ ه ِ ، و َ ح َ ل َ ف ُ و ا ، و َ أ َ ح َ ب ّ ُ و ا أ َ ن ْ ي ُ ح ْ م َ د ُ و ا ب ِ م َ ا ل َ م ْ ي َ ف ْ ع َ ل ُ و ا ف َ ن َ ز َ ل َ ت ْ (ل ا َ ي َ ح ْ س َ ب َ ن ّ َ ا ل ّ َ ذ ِ ي ن َ ي َ ف ْ ر َ ح ُ و ن َ) ا ل آ ي ة