Hərlər Fəth Edildiyi Zaman Mədinədə Yaşamağa Təşviq

ح د ي ث س ُ ف ْ ي َ ا ن َ ب ْ ن ِ أ َ ب ِ ي ز ُ ه َ ي ْ ر ٍ ر ض ي ا ل ل ه ع ن ه ، أ َ ن ّ َ ه ُ ق َ ا ل َ: س َ م ِ ع ْ ت ُ ر َ س ُ و ل َ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ي َ ق ُ و ل ُ: ت ُ ف ْ ت َ ح ُ ا ل ْ ي َ م َ ن ُ ف َ ي َ أ ْ ت ِ ي ق َ و ْ م ٌ ي ُ ب ِ س ّ ُ و ن َ ف َ ي َ ت َ ح َ م ّ َ ل ُ و ن َ ب ِ أ َ ه ْ ل ِ ه ِ م ْ و َ م َ ن ْ أ َ ط َ ا ع َ ه ُ م ْ ، و َ ا ل ْ م َ د ِ ي ن َ ة ُ خ َ ي ْ ر ٌ ل َ ه ُ م ْ ل َ و ْ ك َ ا ن ُ و ا ي َ ع ْ ل َ م ُ و ن َ ، و َ ت َ ف ْ ت َ ح ُ ا ل ش ّ َ ا م ُ ف َ ي َ أ ْ ت ِ ي ق َ و ْ م ٌ ي ُ ب ِ س ّ ُ و ن َ ف َ ي َ ت َ ح َ م ّ َ ل ُ و ن َ ب ِ أ َ ه ْ ل ِ ي ه ِ م ْ و َ م َ ن ْ أ َ ط َ ا ع َ ه ُ م ْ ، و َ ا ل ْ م َ د ِ ي ن َ ة ُ خ َ ي ْ ر ٌ ل َ ه ُ م ْ ل َ و ْ ك َ ا ن ُ و ا ي َ ع ْ ل َ م ُ و ن َ ؛ و َ ت ُ ف ْ ت َ ح ُ ا ل ْ ع ِ ر َ ا ق ُ ف َ ي َ أ ْ ت ِ ي ق َ و ْ م ٌ ي ُ ب ِ س ّ ُ و ن َ ف َ ي َ ت َ ح َ م ّ َ ل ُ و ن َ ب ِ أ َ ه ْ ل ِ ي ه ِ م ْ و َ م َ ن ْ أ َ ط َ ا ع َ ه ُ م ْ ، و َ ا ل ْ م َ د ِ ي ن َ ة ُ خ َ ي ْ ر ٌ ل َ ه ُ م ْ ل َ و ْ ك َ ا ن ُ و ا ي َ ع ْ ل َ م ُ و ن َ

876. Sufyan İ bn Ə bu Zuheyr y demiş dir: “Mə n Peyğ ə mbə rin r belə dediyini eş itmiş ə m: “Yə mə n fə th edilə cə k və bə zi insanlar ö z ailə lə rini və onlara itaə t edə nlə ri gö tü rü b ora kö ç ə cə klə r. Halbuki Mə dinə onlar ü ç ü n daha xeyirlidir. Kaş bilə rdilə r! Ş am fə th edilə cə k və bə zi insanlar ö z ailə lə rini və onlara itaə t edə nlə ri gö tü rü b ora kö ç ə cə klə r. Halbuki Mə dinə onlar ü ç ü n daha xeyirlidir. Kaş bilə rdilə r! İ raq fə th edilə cə k və bə zi insanlar ö z ailə lə rini və onlara itaə t edə nlə ri gö tü rü b ora kö ç ə cə klə r. Halbuki Mə dinə onlar ü ç ü n daha xeyirlidir. Kaş bilə rdilə r! ”. (Buxari 1875, Muslim 3430, 3431, 1388/497)

ف ي ا ل م د ي ن ة ح ي ن ي ت ر ك ه ا أ ه ل ه ا

Mə dinə Ə hlinin Onu Tə rk Edə cə lə ri Haqqı nda

ح د ي ث أ َ ب ِ ي ه ُ ر َ ي ْ ر َ ة َ ر ض ي ا ل ل ه ع ن ه ، ق َ ا ل َ: س َ م ِ ع ْ ت ُ ر َ س ُ و ل َ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ي َ ق ُ و ل ُ: ي َ ت ْ ر ُ ك ُ و ن َ ا ل ْ م َ د ِ ي ن َ ة َ ع َ ل َ ى خ َ ي ْ ر ِ م َ ا ك َ ا ن َ ت ْ ل ا َ ي َ غ ْ ش َ ا ه َ ا إ ِ ل ا ّ َ ا ل ْ ع َ و َ ا ف ِ ي ُ ر ِ ي د ُ ع َ و َ ا ف ِ ي َ ا ل س ّ ِ ب َ ا ع ِ و َ ا ل ط ّ َ ي ْ ر ِ و َ آ خ ِ ر م َ ن ْ ي َ ح ْ ش َ ر ُ ر َ ا ع ِ ي َ ا ن ِ م ِ ن ْ م ُ ز َ ي ْ ن َ ة َ ي ُ ر ِ ي د َ ا ن ِ ا ل ْ م َ د ِ ي ن َ ة َ ، ي َ ن ْ ع َ ق َ ا ن ِ ب ِ غ َ ن َ م ِ ه ِ م َ ا ف َ ي َ ج ِ د َ ا ن ِ ه َ ا و َ ح ْ ش ً ا ، ح َ ت ّ َ ى إ ِ ذ َ ا ب َ ل َ غ َ ث َ ن ِ ي ّ َ ة َ ا ل ْ و َ د َ ا ع ِ خ َ ر ّ َ ا ع َ ل َ ى و ُ ج ُ و ه ِ ه ِ م َ ا

877. Ə bu Hureyra y demiş dir: “Mə n Peyğ ə mbə rin r belə dediyini eş itmiş ə m: “Mə dinə nin ə n gö zə l vaxtları nda (Qiyamə tə yaxı n) insanlar onu tə rk edə cə klə r. (O zaman) orada yı rtı cı heyvanlardan və quş lardan baş qa bir kimsə qalmayacaq. Mə dinə yə ayaq basanları n ə n sonuncusu Muzeynə qə bilə sində n olan iki ç oban olacaq. Onlar ö z qoyunları nı haylayaraq Mə dinə yə gə lib onun boş qaldı ğ ı nı gö rə cə klə r. Nə hayə t, onlar gə lib vida vadisinə ç atdı qda ü zü qoylu yerə yı xı la­caqlar.” (Buxari 1874, Muslim 3433, 1389/499)

م ا ب ي ن ا ل ق ب ر و ا ل م ن ب ر ر و ض ة م ن ر ي ا ض ا ل ج ن ة

Qə birlə Minbə r Arası nı n Cə nnə t Baxç aları ndan Bir Baxç a Olması

ح د ي ث ع َ ب ْ د ِ ا ل ل ه ِ ب ْ ن ِ ز َ ي ْ د ٍ ا ل ْ م َ ا ز ِ ن ِ ي ّ ِ ر ض ي ا ل ل ه ع ن ه ، أ َ ن ّ َ ر َ س ُ و ل َ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ، ق َ ا ل َ: م َ ا ب َ ي ْ ن َ ب َ ي ْ ت ِ ي و َ م ِ ن ْ ب َ ر ِ ى ر َ و ْ ض َ ة ٌ م ِ ن ْ ر ِ ي َ ا ض ِ ا ل ْ ج َ ن ّ َ ة ِ

878. Abdullah İ bn Zeyd ə l-Mə zini y rə vayə t edir ki, Peyğ ə mbə r r buyurdu: “Mə nim evim ilə minbə rim arası Cə nnə t baxç aları ndan bir baxç adı r”. (Buxari 1195, 1196, 1888, 6588, 7335, Muslim 3434, 1390/500)

ح د ي ث أ َ ب ِ ي ه ُ ر َ ي ْ ر َ ة َ ، ع َ ن ِ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ، ق َ ا ل َ: م َ ا ب َ ي ْ ن َ ب َ ي ْ ت ِ ي و َ م ِ ن ْ ب َ ر ِ ي ر َ و ْ ض َ ة ٌ م ِ ن ْ ر ِ ي َ ا ض ِ ا ل ْ ج َ ن ّ َ ة ِ ، و َ م ِ ن ْ ب َ ر ِ ي ع َ ل َ ى ح َ و ْ ض ِ ي

879. Ə bu Hureyrə y rə vayə t edir ki, Peyğ ə mbə r r buyurdu: “Mə nim evim ilə minbə rim arası Cə nnə t baxç aları ndan bir baxç adı r, minbə rim isə hovuzun ü zə rində dir”. (Buxari 1196, Muslim 3436, 1391/502)

أ ح د ج ب ل ي ح ب ن ا و ن ح ب ه

Uhud Bizi Sevə n Bir Dağ dı r, Biz Də Onu Sevirik

ح د ي ث أ َ ب ِ ي ح ُ م َ ي ْ د ٍ ، ق َ ا ل َ: أ َ ق ْ ب َ ل ْ ن َ ا م َ ع َ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ م ِ ن ْ غ َ ز ْ و َ ة ِ ت َ ب ُ و ك َ ، ح َ ت ّ َ ى إ ِ ذ َ ا أ َ ش ْ ر َ ف ْ ن َ ا ع َ ل َ ى ا ل ْ م َ د ِ ي ن َ ة ِ ، ق َ ا ل َ: ه ذ ِ ه ِ ط َ ا ب َ ة ُ و َ ه ذ َ ا أ ُ ح ُ د ٌ ، ج َ ب َ ل ٌ ي ُ ح ِ ب ّ ُ ن َ ا و َ ن ُ ح ِ ب ّ ُ ه ُ

880. Ə bu Humeyd ə s-Sə idi y rə vayə t edir ki, Peyğ ə mbə r r ilə Tə buk dö yü ş ü ndə n qayı tdı ğ ı mı z zaman, Mə dinə ni yuxarı tə rə fdə n gö rdü yü mü z zaman buyurdu: “Bu Taybə dir, bu da Uhuddur. Uhud bizi sevə n və bizim sevdiyimiz bir dağ dı r”. (Buxari 4422, Muslim 3437, 1392/503)

ف ض ل ا ل ص ل ا ة ب م س ج د ي م ك ة و ا ل م د ي ن ة

Mə kkə Və Mə dinə Mə scidində Namaz Qı lmağ ı n Fə zilə ti

ح د ي ث أ َ ب ِ ي ه ُ ر َ ي ْ ر َ ة َ ر ض ي ا ل ل ه ع ن ه ، أ َ ن ّ َ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ َ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ، ق َ ا ل َ: ص َ ل ا َ ة ٌ ف ِ ي م َ س ْ ج ِ د ِ ي ه ذ َ ا خ َ ي ْ ر ٌ م ِ ن ْ أ َ ل ْ ف ِ ص َ ل ا َ ة ٍ ف ِ ي م َ ا س ِ و َ ا ه ُ ، إ ِ ل ا ّ َ ا ل ْ م َ س ْ ج ِ د َ ا ل ْ ح َ ر َ ا م َ

881. Ə bu Hureyra y rə vayə t edir ki, Peyğ ə mbə r r buyurdu: “Mə nim bu mə scidimdə qı lı nan (bir) namaz Mə scidü lhə ram istisna olmaqla, digə r mə scidlə rdə qı lı nan min namazdan daha yaxş ı dı r”. (Buxari 1190, Muslim 3440, 1394/505)

ل ا ت ش د ا ل ر ح ا ل إ ِ ل ا إ ِ ل ى ث ل ا ث ة م س ا ج د

Uuml; ç Mə sciddə n Baş qa Heç Bir Yerə Sə fə r Edilmə z

ح د ي ث أ َ ب ِ ي ه ُ ر َ ي ْ ر َ ة َ ر ض ي ا ل ل ه ع ن ه ، ع َ ن ِ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ، ق َ ا ل َ: ل ا َ ت ُ ش َ د ّ ُ ا ل ر ّ ِ ح َ ا ل ُ إ ِ ل ا ّ َ إ ِ ل َ ى ث َ ل ا َ ث َ ة ِ م َ س َ ا ج ِ د َ: ا ل ْ م َ س ْ ج ِ د ِ ا ل ْ ح َ ر َ ا م ِ ، و َ م َ س ْ ج ِ د ِ ا ل ر ّ َ س ُ و ل ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ، و َ م َ س ْ ج ِ د ِ ا ل أ َ ق ْ ص ى

882. Ə bu Hureyra y rə vayə t edir ki, Peyğ ə mbə r r buyurdu: “Ü ç mə sciddə n baş qa heç bir yerə (ibadə t mə qsə di ilə) sə fə r etmə k olmaz: (bu) – Mə scidü lHə ram, Peyğ ə mbə rin r mə scidi və Mə scidü lƏ qsadı r.” (Buxari 1189, Muslim 3450, 1397/511)

ف ض ل م س ج د ق ب ا ء و ف ض ل ا ل ص ل ا ة ف ي ه و ز ي ا ر ت ه

Quba Mə scidi, Orada Qı lı nan Namaz Və Ziyarə tin Fə zilə ti

ح د ي ث ا ب ْ ن ِ ع ُ م َ ر َ ، ق َ ا ل َ: ك َ ا ن َ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ ُ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ي َ أ ْ ت ِ ي ق ُ ب َ ا ء ً ر َ ا ك ِ ب ً ا و َ م َ ا ش ِ ي ً ا

883. İ bn Ö mə r y rə vayə t edir ki, Peyğ ə mbə r r Quba mə scidinə hə m piyada, hə m də miniklə gedə rdi. (Buxari 1194, Muslim 3457, 3459, 3460, 1399/519)

Hg

Dc

ك ت ا ب ا ل ن ك ا ح

Nigah Kitabı

Ab

Ef

ك ت ا ب ا ل ن ك ا ح

Nigah Kitabı

ح د ي ث ع َ ب ْ د ِ ا ل ل ه ِ ب ْ ن ِ م َ س ْ ع ُ و د ٍ ع َ ن ْ ع َ ل ْ ق َ م َ ة َ ، ق َ ا ل َ: ك ُ ن ْ ت ُ م َ ع َ ع َ ب ْ د ِ ا ل ل ه ِ ف َ ل َ ق ِ ي َ ه ُ ع ُ ث ْ م َ ا ن ُ ب ِ م ِ ن ً ى ، ف َ ق َ ا ل َ: ي َ ا أ َ ب َ ا ع َ ب ْ د ِ ا ل ر ّ َ ح ْ م ن ِ إ ِ ن ّ َ ل ِ ي إ ِ ل َ ي ْ ك َ ح َ ا ج َ ة ً ، ف َ خ َ ل َ ي َ ا ف َ ق َ ا ل َ ع ُ ث ْ م َ ا ن ُ: ه َ ل ْ ل َ ك َ ي َ ا أ َ ب َ ا ع َ ب ْ د ِ ا ل ر ّ َ ح ْ م ن ِ ف ِ ي أ َ ن ْ ن ُ ز َ و ّ ِ ج َ ك َ ب ِ ك ْ ر ً ا ت ُ ذ َ ك ّ ِ ر ُ ك َ م َ ا ك ُ ن ْ ت َ ت َ ع ْ ه َ د ُ ف َ ل َ م ّ َ ا ر َ أ َ ى ع َ ب ْ د ُ ا ل ل ه ِ أ َ ن ْ ل َ ي ْ س َ ل َ ه ُ ح َ ا ج َ ة ٌ إ ِ ل َ ى ه ذ َ ا ، أ َ ش َ ا ر َ إ ِ ل َ ي ّ َ ، ف َ ق َ ا ل َ: ي َ ا ع َ ل ْ ق َ م َ ة ُ ف َ ا ن ْ ت َ ه َ ي ْ ت ُ إ ِ ل َ ي ْ ه ِ و َ ه ُ و َ ي َ ق ُ و ل ُ: أ َ م َ ا ل َ ئ ِ ن ْ ق ُ ل ْ ت َ ذ َ ل ِ ك َ ، ل َ ق َ د ْ ق َ ا ل َ ل َ ن َ ا ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ ُ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ: ي َ ا م َ ع ْ ش َ ر َ ا ل ش ّ َ ب َ ا ب ِ م َ ن ِ ا س ْ ت َ ط َ ا ع َ م ِ ن ْ ك ُ م ُ ا ل ْ ب َ ا ء َ ة َ ف َ ل ْ ي َ ت َ ز َ و ّ َ ج ْ ، و َ م َ ن ْ ل َ م ْ ي َ س ْ ت َ ط ِ ع ْ ف َ ع َ ل َ ي ْ ه ِ ب ِ ا ل ْ ص ّ َ و ْ م ِ ف َ إ ِ ن ّ َ ه ُ ل َ ه ُ و ِ ج َ ا ء ٌ

884. Ə lqamə deyir ki, mə n Abdullah İ bn Mə sud y ilə birlikdə idim. Onunla Minada Osman İ bn Ə ffan y ilə qarş ı laş dı q. Ona: “Ey Ə bu AbdurRahman! Mə nim sə nə bir ehtiyacı m var! ” dedi. İ kisi də kə nara ç ə kildilə r. Osman, Abdullaha: “Ey Ə bu AbdurRahman! Gə l sə ni gə nc bir qadı nla evlə ndirə k, bə lkə sə nə keç miş ində olanları xatı rladar. Sə ni gə nc bir qadı nla evlə ndirmə yimizi istə yirsə nmi? ” dedi. Abdullah, Osmanı n ona bu tə klifinə ehtiyacı olmadı ğ ı na gö rə mə nə iş arə edə rə k: “Ey Ə lqamə! ” deyə ç ağ ı rdı. Mə n də ona yaxı nlaş dı m. Bu vaxt Abdullah, Osmana bunları sö ylə yirdi: “Xə bə rin olsun, ə gə r sə n bunları mə nə dedinsə, bilki sə ndə n ə vvə l bizə Peyğ ə mbə r r belə buyurmuş dur: “Ey cavanlar zü mrə si! Sizlə rdə n kimin evlə nmə yə gü cü yetirsə, evlə nsin! Ç ü nki evlilik gö zü (haramdan) daha ç ox qoruyar və namusu (iffə tini) yaxş ı hifz edə r. Hə r kim evlə nmə yə qadir deyilsə, oruc tutsun! Ç ü nki bu, onun ş ə hvə tini sö ndü rə n bir ş eydir”. (Buxari 5065, 5066, Muslim 3464, 1400/1)

ح د ي ث أ َ ن َ س ِ ب ْ ن ِ م َ ا ل ِ ك ٍ ر ض ي ا ل ل ه ع ن ه ، ق َ ا ل َ: ج َ ا ء َ ث َ ل ا َ ث َ ة ُ ر َ ه ْ ط ٍ إ ِ ل َ ى ب ُ ي و ت ِ أ َ ز ْ و َ ا ج ِ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ي َ س ْ أ َ ل ُ و ن َ ع َ ن ْ ع ِ ب َ ا د َ ة ِ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ، ف َ ل َ م ّ َ ا أ ُ خ ْ ب ِ ر ُ و ا ك َ أ َ ن ّ َ ه ُ م ْ ت َ ق َ ا ل ّ ُ و ه َ ا ، ف َ ق َ ا ل ُ و ا: و َ أ َ ي ْ ن َ ن َ ح ْ ن ُ م ِ ن َ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ، ق َ د ْ غ ُ ف ِ ر َ ل َ ه ُ م َ ا ت َ ق َ د ّ َ م َ م ِ ن ْ ذ َ ن ْ ب ِ ه ِ و َ م َ ا ت َ أ َ خ ّ َ ر َ ؛ ق َ ا ل َ أ َ ح َ د ُ ه ُ م ْ: أ َ م ّ َ ا أ َ ن َ ا ف َ إ ِ ن ّ ِ ي أ ُ ص َ ل ّ ِ ي ا ل ل ّ َ ي ْ ل َ أ َ ب َ د ً ا ؛ و َ ق َ ا ل َ آ خ َ ر ُ: أ َ ن َ ا أ َ ص ُ و م ُ ا ل د ّ َ ه ْ ر َ و َ ل ا َ أ ُ ف ْ ط ِ ر ُ ؛ و َ ق َ ا ل َ آ خ َ ر ُ: أ َ ن َ ا أ َ ع ْ ت َ ز ِ ل ُ ا ل ن ّ ِ س َ ا ء َ ف َ ل ا َ أ َ ت َ ز َ و ّ َ ج ُ أ َ ب َ د ً ا ف َ ج َ ا ء َ ر َ س ُ و ل ُ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ، ف َ ق َ ا ل َ: أ َ ن ْ ت ُ م ُ ا ل ّ َ ذ ِ ي ن َ ق ُ ل ْ ت ُ م ْ ك َ ذ َ ا و َ ك َ ذ َ ا ؛ أ َ م َ ا و َ ا ل ل ه ِ إ ِ ن ّ ِ ي ل أ َ خ ْ ش َ ا ك ُ م ْ ل ل ه ِ و َ أ َ ت ْ ق َ ا ك ُ م ْ ل َ ه ُ ، ل ك ِ ن ّ ِ ي أ َ ص ُ و م ُ و َ أ ُ ف ْ ط ِ ر ُ ، و َ أ ُ ص َ ل ّ ِ ي و َ أ َ ر ْ ق ُ د ُ ، و َ أ َ ت َ ز َ و ّ َ ج ُ ا ل ن ّ ِ س َ ا ء َ ؛ ف َ م َ ن ْ ر َ غ ِ ب َ ع َ ن ْ س ُ ن ّ َ ت ِ ي ف َ ل َ ي ْ س َ م ِ ن ّ ِ ي

885. Ə nə s İ bn Malik y demiş dir: “(Bir də fə) ü ç nə fə r Peyğ ə mbə rin r evinə gə lib onun ə hli-ə yalı ndan Peyğ ə mbə rin r ibadə ti barə sində soruş du. Bu haqda onlara xə bə r verildikdə onlar (etdiklə ri ibadə tin) az olduğ unu gü man edib belə dedilə r: “Yə ni biz Peyğ ə mbə r r kimi ola bilə rikmi? Ü stə lik Allah onun bü tü n keç miş və gə lə cə k xə taları nı bağ ı ş lamı ş dı r.” Onlardan birisi dedi: “Mə n bü tü n gecə lə ri ibadə t edə cə yə m, yatmayacağ am.” O birisi dedi: “Mə n il boyu oruc tutacağ am, (gü ndü zlə r) yemə k yemə yə cə yə m.” Ü ç ü ncü sü dedi: “Mə n qadı nlara yaxı n durmayacağ am, heç vaxt evlə nmə yə cə yə m.” Peyğ ə mbə r r (bunu eş idə ndə n sonra) onları n yanı na gə lib dedi: “Filan, filan sö zlə ri sizmi demisiniz?! Vallahi ki, aranı zda Allahdan ə n ç ox qorxanı nı z mə nə m. Bununla belə mə n bə zə n oruc tutur, bə zə n də tutmuram, gecə nin bir vaxtı nı namaz qı lı r, digə rində isə dincə lirə m və nə hayə t, mə n qadı nlarla evlə nirə m. Belə olduğ u halda mə nim yolumdan ç ı xan kimsə lə r mə ndə n deyildirlə r.” (Buxari 5063, Muslim 3469, 1401/5)

ح د ي ث س َ ع ْ د ِ ب ْ ن ِ أ َ ب ِ ي و َ ق ّ َ ا ص ٍ ، ق َ ا ل َ ر َ د ّ َ ر َ س ُ و ل ُ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ، ع َ ل َ ى ع ُ ث ْ م َ ا ن َ ب ْ ن ِ م َ ظ ْ ع ُ و ن ٍ ا ل ت ّ َ ب ت ّ ُ ل َ ، و َ ل َ و ْ أ َ ذ ِ ن َ ل َ ه ُ ل ا َ خ ْ ت َ ص َ ي ْ ن َ ا

886. Sə d İ bn Ə bu Və qqas y demiş dir: “Peyğ ə mbə r r Osman İ bn Mə zuna evlə nmə kdə n boyun qaç ı rmağ ı qadağ an etdi. Ə gə r Peyğ ə mbə r r ona (bu iş də) izn versə ydi, biz ö zü mü zü axtalayardı q.” (Buxari 5073, Muslim 3470, 3471, 1402/6)

ن ك ا ح ا ل م ت ع ة و ب ي ا ن أ ن ه أ ب ي ح ث م ن س خ ث م أ ب ي ح ث م ن س خ و ا س ت ق ر ت ح ر ي م ه إ ِ ل ى ي و م ا ل ق ي ا م ة

Mutə Nigahı Və Ə vvə l Bu Nigahı n Mubah Olub Sonra Nə sh Edilmə si, Tə krar Mü bah Olub Sonra Nə sh Edilmə si Və Qiyamə t Gü nü nə Qə də r Haram Edilmə si

ح د ي ث ع َ ب ْ د ِ ا ل ل ه ِ ب ْ ن ِ م َ س ْ ع ُ و د ٍ ر ض ي ا ل ل ه ع ن ه ، ق َ ا ل َ: ك ُ ن ّ َ ا ن َ غ ْ ز ُ و م َ ع َ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ، و َ ل َ ي ْ س َ م َ ع َ ن َ ا ن ِ س َ ا ء ٌ ، ف َ ق ُ ل ْ ن َ ا: أ َ ل ا َ ن َ خ ْ ت َ ص ِ ي ف َ ن َ ه َ ا ن َ ا ع َ ن ْ ذ َ ل ِ ك َ ، ف َ ر َ خ ّ َ ص َ ل َ ن َ ا ب َ ع ْ د َ ذ َ ل ِ ك َ أ َ ن ْ ن َ ت َ ز َ و ّ َ ج َ ا ل ْ م َ ر ْ أ َ ة َ ب ِ ا ل ث ّ َ و ْ ب ِ ؛ ث ُ م ّ َ ق َ ر َ أ َ (ي أ َ ي ّ ُ ه َ ا ا ل ّ َ ذ ِ ي ن َ آ م َ ن ُ و ا ل ا َ ت ُ ح َ ر ّ ِ م ُ و ا ط َ ي ّ ِ ب َ ا ت ِ م َ ا أ َ ح َ ل ّ َ ا ل ل ه ُ ل َ ك ُ م ْ)

887. Abdullah (İ bn Mə sud) y demiş dir: “Biz Peyğ ə mbə rlə r birlikdə dö yü ş lə rdə iş tirak edə rkə n yanı mı zda qadı n olmurdu. (Bir də fə) biz (ona) dedik: “Ö zü mü zü axtalayaqmı? ” O bunu bizə qadağ an etdi və bundan sonra qadı na (mehr olaraq) paltar (və ya baş qa bir ş ey verib) onunla (mü və qqə ti) nikaha girmə yə [59] rü sxə t verdi, sonra da bu ayə ni oxudu: “Ey iman gə tirə nlə r! Allhı n sizə halal buyurduğ u tə miz ruzilə ri haram etmə yin...” (Buxari 4615, Muslim 3476, 1404/2)

ح د ي ث ج َ ا ب ِ ر ِ ب ْ ن ِ ع َ ب ْ د ِ ا ل ل ه ِ ، و َ س َ ل َ م َ ة َ ب ْ ن ِ ا ل أ َ ك ْ و َ ع ِ ق َ ا ل ا َ: ك ُ ن ّ َ ا ف ِ ي ج َ ي ْ ش ٍ ، ف َ أ َ ت َ ا ن َ ا ر َ س ُ و ل ُ ر َ س ُ و ل ِ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ، ف َ ق َ ا ل َ: إ ِ ن ّ َ ه ُ ق َ د ْ أ ُ ذ ِ ن َ ل َ ك ُ م ْ أ َ ن ْ ت َ س ْ ت َ م ْ ت ِ ع ُ و ا ، ف َ ا س ْ ت َ م ْ ت ِ ع ُ و ا

888. Cabir İ bn Abdullah və Sə lə mə İ bn Ə kva y demiş dir: “(Bir də fə) biz dö yü ş də ikə n Peyğ ə mbə rin r gö ndə rdiyi adam bizim yanı mı za gə lib dedi: “Sizə mü və qqə ti nikah bağ lamağ a izn verildi, odur ki, (hə lə lik) bunu edə bilə rsiniz.” (Buxari 5117, 5118, Muslim 3479, 1405/13)

ح د ي ث ع َ ل ِ ي ّ ِ ب ْ ن ِ أ َ ب ِ ي ط َ ا ل ِ ب ٍ ر ض ي ا ل ل ه ع ن ه ، أ َ ن ّ َ ر َ س ُ و ل َ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ، ن َ ه ى ع َ ن ْ م ُ ت ْ ع َ ة ِ ا ل ن ّ ِ س َ ا ء َ ي َ و ْ م َ خ َ ي ْ ب َ ر َ ، و َ ع َ ن ْ أ َ ك ْ ل ِ ا ل ْ ح ُ م ُ ر ِ ا ل إ ِ ن ْ س ِ ي ّ َ ة ِ

889. Ə li İ bn Ə bu Talib y rə vayə t etmiş dir ki, Xeybə r gü nü Peyğ ə mbə r r siğ ə ni və ev eş ş ə yinin ə tini yemə yi haram buyurmuş dur”. (Buxari 4216, Muslim 3497, 5116, 1407/29)

ت ح ر ي م ا ل ج م ع ب ي ن ا ل م ر أ ة و ع م ت ه ا أ و خ ا ل ت ه ا ف ي ا ل ن ك ا ح

Bir Qadı nı n Xalası nı Və Ya Bibisini Bir Nigah Altı nda Cə m Edə rə k Evlə nmə yin Haram Olması

ح د ي ث أ َ ب ِ ي ه ُ ر َ ي ْ ر َ ة َ أ َ ن ّ َ ر َ س ُ و ل َ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ق َ ا ل َ: ل ا َ ي ُ ج ْ م َ ع ُ ب َ ي ْ ن َ ا ل ْ م َ ر ْ أ َ ة ِ و َ ع َ م ّ َ ت ِ ه َ ا ، و َ ل ا َ ب َ ي ْ ن َ ا ل ْ م َ ر ْ أ َ ة ِ و َ خ َ ا ل َ ت ِ ه َ ا

890. Ə bu Hureyrə y rə vayə t edir ki, Peyğ ə mbə r r buyurdu: “Bir qadı nla onun bibisi, bir qadı nla onun xalası ilə birlikdə nigah olmaz”. (Buxari 5109, Muslim 3502, 1408/33)

ت ح ر ي م ن ك ا ح ا ل م ح ر م و ك ر ا ه ة خ ط ب ت ه