QıŞDA XURMA

Soyuq bir qı ş gьnь Zə kə riyya Mə ryə min otağ ı na getmə k ьзьn ibadə tgaha yьksə lə n hьndьr nə rdivanla yuxarı qalxı rdı. Onun ьзьn bir qə də r зцrə k və bir az sьd aparı rdı.

Zə kə riyya su arxı nı n ş ı r-ş ı r sə sinə bə nzə r bir sə s eş itdi. Orada Mə ryə mdə n baş qa heз kə s yox idi. Mə ryə m onu seзib, pak saxlamı ş Rə bbi ilə raz-niyaz edirdi.

Zə kə riyya yavaş ca otağ a daxil oldu. Qə ribə bir sə hnə gцrdь. O gцrdь ki, ə tri otağ ı n fə zası nı doldurmuş bir qab tə zə xurma Mə ryə min qarş ı sı ndadı r.

Zə kə riyya tə ə ccьblə dedi:

-Bunları haradan gə tirdin?

Mə ryə m цzьnьn parlaq mə lə k simalı зцhrə si ilə və tə vazцkarlı qla dedi:

-Bunlar Allahı n tə rə fində ndir. Hə qiqə tə n, Allah istə diyi bə ndə sinə hesabsı z ruzi verir.

Zə kə riyyanı n bьtьn vьcudu imanla doldu. O цz-цzьnə dedi:

«Allah yay meyvə sini qı ş ı n ortası nda imanlı bə ndə lə rinə ruzi edir».

Gьnlə r цtdь. Yay fə sli зatdı. Zə kə riyya Bə tul Mə ryə min gцrьş ьnə gə ldi. Gцrdь ki, o, mehrabı nda Allah ьзьn sə cdə edir və qarş ı sı nda portağ al dolu bir qab vardı r. Zə kə riyya Allahı n yanı nda belə bir mə qam və də rə cə si olan bu cavan qı za bьtьn vьcudu ilə ehtiram gцstə rirdi.

Allah-tə ala Mə ryə mə lьtf gцstə rir, ona hesabsı z ruzi verirdi. O цz xцrə yini otağ ı nda gцrьrdь. Зьnki, o, Allah-tə alaya tapş ı rı lmı ş dı. Hə tta ə gə r acı ndan цlsə ydi də heз vaxt saleh qadı n olan anası nı n etdiyi nə zirə gцrə otağ ı ndan зı xmazdı.

ZƏ KƏ Rİ YYANı N DUASı

Zə kə riyya Allah də rgahı nda Mə ryə min mə qam və də rə cə sini gцrdь. O, Allahı n ona qı ş meyvə sini yayda və yay meyvə sini qı ş da nə sib etdiyini bildi. Allah hə r ş eyə qadirdir. O istə diyi mə xluquna hesabsı z ruzi ə ta edə r.

Saleh və tə qvalı kiş i olan Zə kə riyya namaz qı lmaq ьзьn ayağ a qalxdı. O, Allah də rgahı na dedi:

«İ lahi! Цz qьdrə tinlə mə nə pak bir цvlad ə ta et!»

Qə flə tə n mehrabı n fə zası nı bir nur bьrьdь. Zə kə riyya mə lə klə rin onu зağ ı rdı ğ ı nı eş idirdi:

-Allah-tə ala sə nə Yə hya adlı bir цvladı nı n olacağ ı nı mьjdə verir. Bundan qabaq heз kə s belə adlanmamı ş dı r.

Zə kə riyyanı n arzusu qə bul olundu. O, paklı q, dьzgьnlьk və imanda Mə ryə m kimi bir цvlad arzusunda idi. Amma, dedi:

-Necə mə n цvlad sahibi ola bilə rə m. Halbuki, yoldaş ı m doğ mur və qocalmı ş dı r.

Mə lə klə r dedilə r:

-Belə dir. Allahı n buyurdu ki, bu iş onun ьзьn asandı r.

Zə kə riyya dedi:

-Haradan bilim ki, Allah Yə hyanı mə nə ə ta edə cə kdir?

Mə lə klə r dedilə r:

-Ə lamə ti budur ki, sə n ьз gecə danı ş ı q qьdrə tini ə ldə n verə cə ksə n.

Gecə зatan kimi hə r ş ey qaranlı ğ a qə rq oldu. Zə kə riyya hiss etdi ki, dili ağ ac kimi olub və qə tiyyə n sцz danı ş a bilmir. O, mehriban və bağ ı ş layan Allaha sə cdə etdi.

Allah-tə ala ona, uca mə qama зatacaq pak bir цvlad ə ta etdi. Zə kə riyya ibadə tgahdan зı xdı. O, camaata moizə etmə k istə di. İ stə yirdi onlara desin ki, Allahı unutmayı n, ona sə cdə edin, hə miş ə onu yad edin. Amma, dili цz ixtiyarı nda deyildi. Zə kə riyya onlara sə manı gцstə rdi. Yə `ni, ey Bə ni-İ srail! Orada sizin ə mə llə rinizə nə zarə t edə n birisi var. Ey qцvm! Allaha zikr edin və onu xatı rlayı n.

Ьз gecə keзdi. Zə kə riyya hə lə də danı ş ı q qabiliyyə tini itirmiş di. Dцrdьncь gьn цz saleh yoldaş ı Yə sabata dedi:

-Allah-tə ala mə nə Yə hya adlı bir цvladı mı z olacağ ı nı xə bə r vermiş dir.

O saleh qadı n dedi:

-Yə hya? Necə də qə ribə bir addı r. Hə m də axı mə n doğ mayan bir qadı nam. Mə n necə цvlad sahibi ola bilə rə m?

Zə kə riyya dedi:

-Allah-tə ala hə r ş eyə qadirdir.

Yaradı lmı ş ları n qanunları onun ə lində dir. Yer və gцy onun ixtiyarı ndadı r. Bizim atamı z Adə mi torpaqdan yaradan odur.

MЦ`CЬZƏ

O zaman yə hudilə r daş ьrə kli insanlar idilə r. Gцrdьklə ri ş eydə n baş qa bir ş eyə iman gə tirmə zdilə r. Onları n bə `zisi sehrlə mə ş ğ ul olur, bə `zilə ri isə qı zı l və cə vahirat mə ’mulatları dьzə ldirdilə r. Amma, hamı sı mal-dцvlə ti hə r ş eydə n зox sevirdilə r.

Onlar gьnbə gьn Musanı n gцstə riş lə rində n uzaqlaş ı rdı lar.

Ona gцrə də Allah-tə ala onları bu qə flə tdə n oyatmaq istə di.

Allah Zə kə riyyaya bir цvlad ə ta etdi. Onun sonsuz hə yat yoldaş ı hamilə oldu. Ondan bir цvlad doğ uldu. Kцrpə nin ьzь iman və mə hə bbə t nuru ilə parlayı rdı.

Hə nnə də n isə Mə ryə m adlı bir qı z doğ uldu. Allah-tə ala İ mrana bцyьk mə qama зatacaq bir цvladı n olması nı və `də vermiş di. Amma, İ mran, цvladı Mə ryə mi gцrmə zdə n qabaq dьnyadan getdi.

Allah Mə ryə mi pak saxladı. Onu insanlar ьзьn niş anə etdi və ondan baş qa bir niş anə vьcuda gə ldi.

MЬJDƏ

Mə ryə m tə nha halda ibadə tlə mə ş ğ ul idi. Зцhrə si nurla parlayı rdı. Ьrə yi ulduzları n arası nda pə rvaz edir və gцylə ri seyr edirdi.

O pak və cavan qı z sə hə r зağ ı nı n ş eh damcı sı kimi parlayı rdı. Ьrə yi nur saзı rdı. Ruhu ş ə ffaf və lə tif idi; sanki nura bьrьnmьş dьnyalarda pə rvaz edirdi.

Mə ryə m цz ə traf alə mində n ayrı lmı ş dı və onunla dьnya arası nda kiзik bir pə ncə rə də n baş qa bir ş ey qalmamı ş dı. O, hə min pə ncə rə də n yaş ı l tə pə lə rin arxası nda olan mavi ьfьqlə rə baxı rdı.

Birdə n otağ ı nurla doldu. Nur halqası arası nda bir cavanı gцrdь. Mə ryə m qorxaraq dedi:

-Ə gə r tə qvalı sansa, sə nin ş ə rində n rə himli Allaha pə nah aparı ram.

O cavan dedi:

-Ey Mə ryə m! Mə n sə nin rə bbinin elзisiyə m. Gə lmiş ə m ki, sə nə pak bir цvlad bağ ı ş layam.

Mə ryə m hə ya və utancaq halda dedi:

-Mə n hə lə heз kə slə evlə nmə miş ə m. Necə цvlad sahibi ola bilə rə m?

Mə ryə m цzь mц`cьzə idi. Amma, indi, tezliklə doğ ulacaq baş qa bir bцyьk mц`cьzə nin anası olacaqdı. O isə hə lə də qı z idi.

Mə lə klə r dedilə r:

-Ey Mə ryə m! Mə sə lə belə dir: Rə bbin buyurub ki, bu iş mə nim ьзьn asandı r. Biz onu insanlar ьзьn niş anə edə cə yik. O, bizim tə rə fimizdə n bir rə hmə tdir. Bu, sona зatmı ş bir iş dir. Daha danı ş mağ a ehtiyac yoxdur.

Mə lə k Mə ryə mə yaxı nlaş dı və onun kцynə yinə ьfьrdь. Mə ryə m hiss etdi ki, onun vьcudunun də rinliklə rinə bцyьk və зox nьfuzlu bir ruh daxil oldu.

Mə lə k gцzdə n itdi. Mə ryə m bildi ki, qarş ı da зə tin gьnlə ri olacaqdı r. O bцyьk bir mə s`uliyyə ti daş ı malı dı r.

Mə ryə m цz bə tnində ilahi ruhu və ə zə mə tli bir vьcudu daş ı yı rdı. Amma, nigaran və narahat idi ki, kim ona inanacaqdı r. Camaat necə inanacaq ki, atası z uş aq doğ ula bilə r?

Mьbarə k kцrpə Mə ryə min pak bə tnində inkiş af etdi. Aydı n bir sə hə r vaxtı Mə ryə m yaxı nlı qdakı tə pə lə rə yollandı. O, heyrə t iзində idi. Amma, Allaha imanı, onun iradə sini daha da gьclə ndirmiş di.

Mə ryə m yoruldu. O bir xurma ağ acı nı n budağ ı yanı nda oturdu. Mцhkə m doğ uş ağ rı sı hiss etdi. Mə ryə m qı ş qı rdı:

-Kaş bundan цncə цlьb, xatirə lə rdə n silinə ydim!

Mə ryə m dьş ьnьrdь ki, atası z bir цvladı olduğ u ьзьn ona kim inanacaqdı r?

Birdə n kцrpə nin sə si eş idildi. O, Mə ryə mə mьraciə t edə rə k deyirdi.

-Anam qə mgin olma! Allah sə nin ьзьn bir su arxı hazı rlamı ş dı r. Ondan iз və xurma ağ acı na sцykə n! Sə nin ьзьn tə zə xurma tцkьlə cə k. Onlardan ye və sudan iз. Onlar gцzlə rini iş ı qlandı r.

Mə ryə m rahatlı q hiss etdi. Yavaş -yavaş qə lbinə daxil olan su arxı kimi idi. Amma, nigaranlı qla dedi:

-Oğ lum! Camaat necə? Ey Allahı n Ruhu! Camaata nə deyim?

-Ana! Onlara de ki, Allah ьзьn oruc tutmuş am. Bu gьn heз kə slə danı ş mayacağ am.

Mц`cьzə olan İ sa doğ uldu. Allahı n qьdrə tinə və onun insanlara qarş ı rə hmli olması na bir niş anə olmaq ьзьn atası z bir kцrpə doğ uldu. Pak kцrpə anası nı n ьzьnə tə bə ssьm edirdi. Anası onu qucağ ı na aldı. Sonra isə onu gцtьrьb, qцvmьnə tə rə f qayı tdı.

Mə ryə m tə pə lə rdə n ibadə tgaha doğ ru endi. Camaat qə ribə bir mə nzə rə yə ş ahid oldular. Цz-цzlə rinə dedilə r:

«Mə ryə m цzь ilə bir kцrpə gə tirir. İ mranı n qı zı Mə ryə m bir uş aqla gə lir. Hə nnə nin qı zı Mə ryə m hə lə evlə nmə yib, amma, bir kцrpə si var».

-Nə olub?

-Nə oldu?

-Necə? Harada olub?

Mə ryə m цzьnьn ibadə tgahdakı otağ ı na yollandı.

Bu hə yə canlı xə bə r hə r yerə yayı ldı. Dillə r ə zbə ri oldu. Hamı tə ə ccьb edirdi. İ manlı insanlar sakit durmuş dular. Amma, bə `zi insanlar dillə rinə pis sцzlə r gə tirirdilə r.

Zə kə riyya camaatı n acı sцzlə rini eş idirdi. Keş iş lə rin qulağ ı na da bə `zi ş aiyə lə r зatdı. Ona gцrə də Zə kə riyya ibadə tgahı n keş iş lə ri ilə birlikdə Mə ryə min yanı na getdi.