Behcətə xass əlamətlər

Ö z mə `nə vi mə qamı nı baş qaları ndan gizlə tmə k Behcə tə xass olan xü susiyyə tlə rdə n biridir. Ç ox nadir hallarda mü qabilində ki ş ə xs onun danı ş ı qları ndan və ya rə ftarı ndan bu insanı n xariqü ladə olması nı baş a dü ş ə rdi. Onunla yalnı z uzun illə r yaş amı ş yaxı nları onda gö zə ç arpan o ə lamə tlə ri qə ti olaraq hiss etmiş lə r. Onun yanı nda də rs aldı ğ ı mı z vaxtlar, adə tə n biz (Misbah Yə zdi) hamı dan qabaq də rsə gə lə r və bir neç ə də qiqə ustadı n ə xlaqi sö hbə tlə rində n faydalanardı q. Adə tə n, də rsə baş lamazdan qabaq mü xtə lif yollar və ç ox vaxt da dolayı sı ilə bizlə ri nə sihə t edə rdi. Sö hbə tini hə miş ə bir tarixi hekayə ilə baş layar, nə ql etdiyi tarixi ə hvalatlar bizim ö tə n gü ndə ki rə ftarı mı zla ç ox bağ lı olardı. Sanki, bü tü n dediklə ri bizə aid idi. Rə ftarı mı zda olan nö qsanı bir hə dis və ya bir ş ə xs barə sində olan tarixi ə hvalat vasitə silə bizə bildirə rdi. Bu dediklə rimi baş qaları da tə sdiq edib deyirdilə r ki, biz də eyni ş eylə ri ö z hə yatı mı zda tə crü bə etmiş ik. Behcə t qarş ı tə rə fin ehtiramı nı gö zlə diyi ü ç ü n, onun sə hvini birbaş a ü zü nə demə yib, sö zü nü dolayı sı yolla ç atdı rardı. Ç ox vaxt onun nə ql etdiyi hə dislə rdə hə r kə s ö z nö qsanı nı baş a dü ş ə r, bu nə sihə tin ona da aid olduğ unu hiss edə rdi.

Qı rx beş -qı rx altı il bundan ə vvə l Behcə tlə tanı ş olandan onun gü ndə lik xü susi sü bh proqramı var idi. O hə r gü n sü bh azanı ndan gü n ç ı xana qə də r Hə zrə t Mə sumə nin (ə) hə rə mində ibadə tlə mə ş ğ ul olar və gü ndə lik “Cə `fə r Tə yyar namazı ”nı qı lardı. Axş am ç ağ ı gü n batmazdan ə vvə l piyada gə ziş ə rə k “Sə faiyyə ” mə hə llə sinə tə rə f gedə rdi. Axş am namazı nı Sə faiyyə ə trafı ndakı ə kin sahə lə rinin kə narı nda–tə biə tin qoynunda qı lardı. Onu gö rmə k istə yə n dostlardan bə `zilə ri namazları nı Behcə tlə birgə qı lar və onun namazdakı qə ribə halı nı mü ş ahidə edə rdilə r.

Dostlardan biri belə nə ql edir: Bir də fə Behcə t ş am namazı nı qı landan sonra buyurdu: “Ə gə r yer ü zü ndə ki bü tü n padş ahlar insanı n ibadə tdə n necə lə zzə t aldı ğ ı nı bilsə ydilə r, heç vaxt maddi lə zzə tlə r dalı nca getmə zdilə r.”

Uzun illə r kirayə niş in yaş ayan Behcə t hal-hazı rda da ç ox kiç ik və sadə evdə yaş ayı r. Ə hli-beyt yolunda olmaq və ş ə r`i qayda-qanuna (ə də b-ə rkan) olan xü susi diqqə ti Behcə tin tə rbiyə vi ü sulundakı mü hü m xü susiyyə tlə rdə n biridir. Ş ə r`i ə də b-ə rkan və Ə hli-beyt yolunda olmaqda hamı eyni sə viyyə də deyildir. Amma Behcə tin ö z hə yat tə rzində və rə ftarı nda bu mə sə lə lə rə ç ox də qiq yanaş dı ğ ı aç ı q-aş kar ö zü nü bü ruzə verir. Hə tta ö z rə ftarı nda elə incə liklə rə diqqə t edir ki, bunları və sf etmə k belə ç ox ç ə tindir. Ata yurdundan irs olaraq ona kiç ik bir mü lk (torpaq sahə si) ç atmı ş dı. Bu torpaq sahə sində ə kilə n ç ə ltik (dü yü) ailə sinin illik dü yü payı nı n ç ox az bir hissə sini tə `min edirdi. Hə min mü lkdə ə kilə n dü yü də n qonş ulara və yaxı n dostlara az da olsa pay vermə yi heç vaxt yaddan ç ı xarmazdı.

İ nqilab vaxtı baş verə n bə `zi hadisə lə rə gö rə yaxı n dostları mdan bir neç ə si ş ahı n adamları tə rə fində n hə bs olunmuş du. Ə lə keç ə n mü hü m sə nə dlə r arası nda mə nim (Misbah Yə zdi) ö z xə ttimlə yazı lmı ş bir neç ə kağ ı z da var idi. Dostları n mə slə hə ti ilə bir mü ddə t Qum ş ə hə rində n ç ı xmalı oldum. Mü safirə tdə olduğ um vaxtlar hə tta yaxı n adamları m belə mə nim harada olduğ umu doğ ru-dü zgü n bilmirdilə r. Ailə min yanı nda olmadı ğ ı m mü ddə tdə bir də fə Behcə t bir kisə dü yü və bir miqdar pulu oğ lu ilə xanı mı na verib bizim evə gö ndə rmiş di. Oğ lu kü ç ə nin baş ı nda durur və Behcə tin xanı mı dü yü ilə pulu mə nim ailə mə ç atdı rı r. Mə n bunu eş idə ndə, ə vvə l ç ox tə ə ccü blə nmiş dim. Amma Quma qayı dandan sonra baş a dü ş dü m ki, Behcə t ş ə r`i adə t-ə n`ə nə yə ç ox ə hə miyyə t verdiyinə gö rə mə n evdə olmadı ğ ı m vaxt ö z xanı mı nı bizim qapı ya gö ndə ribmiş. Ş ə r`i qayda-qanuna gö rə ə ri mü safirə tdə olan qadı nı n qapı sı na namə hrə m ş ə xsin getmə si dü zgü n deyil. Ona gö rə də oğ lu kü ç ə nin baş ı nda durubmuş ki, bu ş ə r`i mə sə lə yə riayə t olunsun. Onun o vaxtı ailə m ü ç ü n gö ndə rdiyi pul elə də ç ox deyildi. Amma o ö z imkanı daxilində və ş ə r`i qayda-qanuna də qiq riayə t edə rə k hə min ə manə tlə ri bizim evə ç atdı rmı ş dı r.

Allah ö vliyaları nı n rə ftar və danı ş ı qda incə liklə rə də qiq riayə t etmə klə rini bilmə kdə n ə lavə, onları doğ ru-dü zgü n baş a dü ş mə k ü ç ü n insana bö yü k elm lazı mdı r.

Hö ccə tü l-islam Fehri ilə mü sahibə

Ayə tullah Behcə t haqqı nda xatirə lə rimdə n bir-neç ə sini burada sizin ü ç ü n nə ql edirə m.