Onlara Rəbbinin dərgahında əlamət qoyulmuş. (Ey Elçim!) O (daşlar) zalımlardan uzaq deyildir!”.

İ ş bu və ziyyə tə gə lib ç atdı qda və Lut peyğ ə mbə rin (ə) narahatç ı lı ğ ı tə svirolunmaz də rə cə də artdı qda, mə lə klə r ona (ə) ə slində kim olduqları nı xə bə r verdilə r. Onlar onu (ə) ə min etdilə r ki, fasiqlə r ona (ə) heç bir zə rə r toxundura bilmə yə cə klə r. Sonra mə lə k Cə brail qanadı nı aç an kimi fasiqlə r gö rmə qabiliyyə tini itirdilə r. Onlar evlə rinə dağ ı lı ş araq, sə hə r aç ı lan kimi Lutu cə zalandı racaqları ilə hə də lə dilə r. Sonra mə lə klə r ona (ə) gecə qaranlı ğ ı nı n pə rdə si altı nda ailə sini, sə hə r aç ı lmamı ş dan xeyli ə vvə l, ş ə hə rdə n ç ı xarması ə mrini verdilə r ki, onlar ö z ş ə hə rlə ­rində n kifayə t qə də r tə hlü kə siz bir mə safə yə uzaqlaş a bilsinlə r. Onlara tə lə smə lə ri, ö z xilası haqqı nda dü ş ü nmə k və hə tta geriyə belə dö nü b baxmamaq ə mr olunmuş du. Tə kcə Lut peyğ ə mbə rin (ə) arvadı nı n qismə tinə ş ə hə rdə qalmaq və ö z qə bilə daş ları ilə birlikdə cə zanı n ə zabı nı ç ə kmə k dü ş dü, ç ü ni o qadı n da fasiqlə rin cinayə tinin iş tirakç ı sı idi. Mə hz o, onlara Lutun (ə) evində cavanları n olması nı xə bə r vermiş di.

Mə lə klə r alicə nab peyğ ə mbə rə (ə) bu barə də xə bə r verdikdə, o (ə) sanki ə dalə tli qisası n tezlə ş dirilmə sini qə rara aldı və belə olduqda, elç ilə r dedilə r: “Onları n mö hlə ti sə hə r qurtaracaqdı r. Mə gə r sə hə r yaxı n deyilmi? ” Fö vqə luca Allah isə sü bh ç ağ ı bu gü nahkar xalqı cə zalandı rmağ ı ə mr etdi. Onları n yaş ayı ş yerlə ri alt-ü st edildi, ö z baş ları na isə biş irilmiş gildə n odlu kə sə klə r yağ dı rı ldı. Bu od kimi kö zə rdilmiş daş -kə sə klə r bir-birinin ardı yca dü ş ü r və ş ə hə rdə n qaç mağ a mü və ffə q olanları yaxalayı rdı. Bu daş lar Allahı n cə zası nı n və Allahı n qə zə binin ə lamə tlə ri ilə niş an­lanmı ş dı. Lut xalqı nı n tö rə tdiyi mə nfur gü naha gö rə mə ruz qaldı ğ ı ə zab-ə ziyyə tin yenə də belə gü nahları iş lə yə n fasiqlə rin baş ı na gə tirilmə si heç də tə ə ccü blü olmayacaqdı r. Qoy Allahı n qulları belə cinayə tlə r tö rə tmə kdə n ç ə kinsinlə r ki, onlar da onlardan ə vvə l­kilə ri mə hv edə n cə zaya mə ruz qalması nlar.

ﭨ ﭩ ﭪ ﭫ ﭬ ﭭ ﭮ ﭯ ﭰ ﭱ ﭲ ﭳ ﭴ ﭵ ﭶ ﭷ ﭸ ﭹ ﭺ ﭻ ﭼ ﭽ ﭾ ﭿ ﮀ ﮁ ﮂ ﮃ ﮄ ﮅ ﮆ

(11.84) “Mə dyə n ə hlinə də qardaş ları Ş ü eybi (peyğ ə mbə r gö n­də r­dik). O dedi: “Ey qö vmü m! Allaha ibadə t edin. Sizin Ondan baş qa heç bir tanrı nı z yoxdur. Ö lç ü nü və ç ə kini ə skilt­mə yin. Mə n sizi xeyir-bə rə kə t iç ində gö rü rə m. Bununla belə sizi bü rü yə cə k bir Gü nü n ə zabı ndan qorxuram! ”

Madyanlı larmə ş hur xalqdı r və Fə lə sində yerlə ş ə n Madyan adlı yerdə yaş ayı r­dı lar. Allah onları n yanı na ö z tayfları ndan olan və ç ox yaxş ı tanı dı qları Ş ueybi (ə) gö ndə rdi ki, heç bir maneə olmadan ondan (ə) tə lim alsı nlar. O (ə) onlara belə dedi: “Ey mə nim xalqı m! Sə mimiyyə tlə bir olan Allaha ibadə t edin və etiqad etdiyiniz mü ş riklikdə n ə l ç ə kin. Bü tpə rə stliklə yanaş ı siz baş qa gü nahlar iş lə dir, insanları ö lç ü də və ç ə kidə aldadı rsı nı z. Ö zü nü zü bundan saxlayı n, ö lç ə rkə n və tə rə zidə ç ə kə rkə n alı cı ları aldatma­yı n, ə dalə tli və qə rə zsiz olun. Mə n gö rü rə m ki, zə nginlikdə n, sağ lamlı qdan, rifahı nı zdan və uş aqları nı zdan zö vq alı rsı nı z. Sizə gö stə rdiyi sə xavə tinə gö rə Allaha hə md edin, minnə tdarlı ğ ı nı zı bildirin. Allahı n lü tfkarlı ğ ı na qarş ı naş ü kü rlü klə cavab vermə yin, yoxsa bü tü n nemə tlə rdə n mə hrum edilə rsiniz. Mə n qorxuram ki, sizi elə bir cə zaya dü ç ar olası nı z ki, o, sizi hə r tə rə fdə n ç ulğ ası n və sizdə n heç bir ş ey qalması n”.

ﮇ ﮈ ﮉ ﮊ ﮋ ﮌ ﮍ ﮎ ﮏ ﮐ ﮑ ﮒ ﮓ ﮔ ﮕ ﮖ ﮗ ﮘ ﮙ ﮚ ﮛ ﮜ ﮝ ﮞ ﮟ ﮠ ﮡ ﮢ ﮣ

(11.85) “Ey xalqı m! Ö lç ü də və ç ə kidə ə dalə tli olun. İ nsanları n heç bir ş eydə haqqı nı ə skiltmə yin. Yer ü zü ndə gə zib fitnə -fə sad tö rə tmə yin! ”

(11.86) “Ə gə r mö minsinizsə, Allahı n verdiyi mə nfə ə t sizin ü ç ü n daha xeyirlidir. Mə n sizə nə zarə tç i deyilə m! ”

Ö lç ü də və ç ə kidə ə dalə tli olun, insanlara, ö zü nü zə necə yanaş ı lması nı istə diyiniz kimi, yanaş ı n. Baş qa insanları n malları nı n bir hissə sini mə nimsə mə yin, ç ü nki alı cı ları n malları nı n ö lç ü sü nü n və ç ə kisinin azaldı lması oğ urluğ a bə rabə rdir. Yer ü zü ndə ş ə rə f­siz­lik yatmayı n, ç ü nki daima Allaha gö stə rilə n itaə tsizlik insanları n baxı ş ları nı korlayı r, onları n dindarlı ğ ı na və dü nya hə yatı na mə hvedici tə sir gö stə rir, mə hsulları nı puç edir və nə sillə rinə fə lakə t gə tirir. Allahı n sizə verdiyi nemə tlə r, ö z haqqı nı z kimi, ö zü nü zə mə xsusdur və sizə tamamilə bə s edə r. Buna gö rə qə tiy­yə n ehtiyacı nı z olmayan və sizə bö yü k zə rə r vura bilə n ş eylə rə tə rə f getmə yin. Ə gə r siz doğ rudan da mö minsinizsə, haqq dinin tə lə blə rinə uyğ un olaraq hə rə kə t edin. Mə n sizin ə mə llə rinizi mü ş ahidə etmə k ü ç ü n gö ndə rilmə miş ə m və mə n sizə zamin də deyilə m. Sizin ə mə llə rinizi yadda saxlayan Fö vqə luca Allahdı r, mə n isə sizə ancaq Allahı n mə nə nazil etdiyi və hyini ç atdı rı ram.

ﮤ ﮥ ﮦ ﮧ ﮨ ﮩ ﮪ ﮫ ﮬ ﮭ ﮮ ﮯ ﮰ ﮱ ﯓ ﯔ ﯕ ﯖ ﯗ ﯘ ﯙ ﯚ

(11.87) “Onlar (istehza ilə) dedilə r: “Ey Ş ü eyb! Ataları mı zı n tapı ndı ğ ı bü tlə ri tə rk etmə yimizi, malları mı zla istə diyimiz kimi hə rə kə t etmə kdə n vaz keç mə yimizi sə nə namazı nmı ə mr edir? Sə n doğ rudan da, hə lim xasiyyə tlisə n, ç ox ağ ı llı san! ”

Mü ş riklə r alicə nab peyğ ə mbə ri (ə) mə sxə rə yə qoymağ ı və onun (ə) ç ağ ı rı ş ı na cavab vermə yə hazı rlaş madı qları nı qə rara aldı ­lar. Onlar dedilə r: “Sə n bizə, ataları mı zı n ibadə t etdiklə ri ilahlara sitayiş etmə yimizi, ö zü nü n yə k bir Allaha ibadə t etdiyinə və namazı tə kcə Allah ü ç ü n qı ldı ğ ı na gö rə qadağ an edirsə n. Mə gə r biz ö z allahları mı zdan sə nin qə tiyyə n də llilə rə ə saslanmayan sö zlə rinə gö rə ə l ç ə kmə liyik? Doğ rudanmı biz ancaq sə nin xoş una gə lsin deyə belə etmə liyik? Mə gə r biz sə nin ardı nca gə lə rik və mü drik ata-babaları mı zı n yolundan ə l ç ə kə rikmi?! Biz heç vaxt belə davranmarı q və ö z malı mı za sə nin bizə ə mr etdiyin kimi ə ncam ç ə kə bilmə rik. Biz satdı ğ ı mı z malları ə dalə tlə ö lç mə yə cə k və tə rə zidə dü z ç ə kə mə yə cə k və ə trafdakı lara haqları nı tam vermə ­yə cə yik. Biz ö z istə diyimiz kimi davranacağ ı q, ç ü nki bu mallar bizə mə xsusdur və sə nin bizim mü lkiyyə timizə cə rə ncam ç ə kmə yə haqqı n yoxdur. Doğ rudanmı ö z sə birliliyi və tə mkinliliyi ilə mə ş ­hur olan – sə nsə n? [87] Doğ rudanmı sə nin xislə tin alicə nablı qdı r? Deyirlə r ki, sə n hə miş ə doğ ru hə rə kə t edirsə n və ancaq doğ ru iş lə r gö rmə yi ə mr edirsə n. Bu, heç də belə deyil”. Onlar bu istehzalı ifadə lə ri ilə demə k istə yirdilə r ki, ə slində alicə nab peyğ ə mbə r (ə) tamamilə sadalananları n ə ksi olan keyfiyyə tlə rə malikdir. Onlar onu (ə) axmaqlı qda və yolunu azmaqda ittiham etmə k istə yir və belə deyirdilə r: “Ə gə r sə n dö zü mlü və ağ ı llı adamsansa, onda belə ç ı xı r ki, bizim ata-babaları mı z axmaq və azğ ı n insanlarmı ş lar. Bu necə ola bilə r?! ”

Onlar Allahı n Elç isini (ə) sə birli və ağ ı llı adam adlandı r­maqla onu (ə) mə sxə rə yə qoymaq istə yirdilə r. Onlar gö stə rmə k istə yirdilə r ki, ə slində hə r ş ey ə ksinə dir. Lakin doğ rudan da, hə r ş ey mə hz onları n sö ylə diklə ri kimi idi. Mə hz namaz alicə nab peyğ ə mbə ri (ə) ö z qə bilə daş ları nı, onları n azmı ş ata-babaları nı n sitayiş etdiklə ri bü tlə rə ibadə ti və bu vaxtadə k etdiklə ri kimi ö z malı na istə diklə ri kimi sə rə ncam ç ə kmə yi qadağ an etmə yə ruhlandı rı rdı. Hə qiqə tə n, namaz insanı yaramazlı qlardan və ç irkin ə mə llə rdə n saxlayı r. Saxta ilahlara ibadə tdə n və Allahı n qulları nı n ö lç ü də və ç ə kidə haqları nı kə smə klə malları nı mə nimsə mə kdə n daha yaramaz və ç irkin hansı gü nahlar var? Ş ü eyb peyğ ə mbə rə (ə) gə ldikdə isə, o (ə), hə qiqə tə n, sə birli, tə mkinli və ağ ı llı insan idi.

ﯛ ﯜ ﯝ ﯞ ﯟ ﯠ ﯡ ﯢ ﯣ ﯤ ﯥ ﯦ ﯧ ﯨ ﯩ ﯪ ﯫ ﯬ ﯭ ﯮ ﯯ ﯰ ﯱ ﯲ ﯳ ﯴ ﯵ ﯶ ﯷ ﯸ ﯹ ﯺ ﯻ ﯼ ﯽ ﯾ ﯿ ﰀ ﰁ ﰂ

Uuml; eyb dedi: “Ey qö vmü m! Bir deyin gö rə k, ə gə r mə n Rə b­bim­də n aç ı q-aydı n bir də lilə istinad edirə msə, O da Ö z tə ­rə fində n mə nə gö zə l ruzi veribsə, onda necə olsun? Sizə qadağ an etdi­yim ş eylə ri et­mə klə sizin ə leyhi­nizə ç ı xmaq istə mi­rə m. Mə n an­caq bacar­dı ğ ı m qə ­də r islah etmə k istə yi­rə m. Mə n ancaq Allahı n sa­yə sində uğ ur qazanı ram. Mə n yalnı z Ona tə və k­kü l edir və yalnı z Ona dua edirə m”[88].

Ş ü eyb peyğ ə mbə r (ə) dedi: “Ey mə nim qə bilə daş ları m! Mə n tamamilə sakitə m və ö z tə limimin doğ ruluğ una ə minə m. Allah mə nə hə r cü r zə nginlik bə xş etmiş dir və mə n sizi bu gü nahlardan ç ə kindirə rə k, insanları n ö lç ü də və ç ə kidə aldadı lması nı istə mirə m. Ə ks halda siz mə nə qarş ı ciddi ittihamlar irə li sü rə bilə rsiniz. Amma mə n ç alı ş ı ram ki, ö zü m ilk nö vbə də sizi tö vbə etmə yə ç ağ ı rdı ğ ı m bü tü n gü nahlardan ç ə kinim. Mə n aranı zda tə bliğ at aparı ram ki, ə mə llə riniz saleh olsun və sizə fayda versin. Mə n bundan mə nfə ə t gü dmü rə m və ö z imkanları m sayə sində heç bir ş eyi tə kcə ö z xeyrim ü ç ü n etmirə m. Elə dü ş ü nmə yin ki, mə n ö zü mü tə riflə yirə m. Hə qiqə tə n, mə n xeyirxah iş lə r gö rmə yə və cinayə tlə rdə n ç ə kinmə yə ancaq Fö vqə luca Allahı n yardı mı sayə ­sin­də nail oluram. Ə lbə ttə ki, bu mə nim sə ylə rimin və cə hdlə rimin nə ticə si deyildir. Bü tü n iş lə rimdə mə nn tə kcə Allaha tə və kkü l edirə m və Onun yardı mı mə nə bə sdir. Mə n tə kcə Ona dua edir və ibadə timi tə kcə Ona hə sr edirə m”.

Alicə nab peyğ ə mbə r (ə) bu sö zlə ri ilə vurğ ulamağ a ç alı ş ı r ki, o (ə), mü xtə lif xeyirxah ə mə llə rinin kö mə yi ilə Allaha yaxı nlaş ­mağ a cə hd gö stə rmiş dir. Ə gə r insan yardı mı Allahdan istə yirsə və sə mimiyyə tlə ancaq Ona dua edirsə, onda onun bü tü n hə rə kə tlə ri hö kmə n dü zgü n olacaqdı r. Mə hz buna gö rə Fö vqə luca Allah belə buyurur: “Gö ylə rin və yerin qeybi Allaha aiddir. Bü tü n iş lə r də Ona qayı ­dacaq­dı r. Elə isə yal­nı z Ona ibadə t et və yal­nı z Ona tə və kkü l et. Rə bbin nə et­dik­lə ­rinizdə n xə ­bə rsiz deyildir” (Hud, 11/123). Digə r bir ayə də isə deyir: “Biz yalnı z Sə nə ibadə t edir və yalnı z Sə ndə n kö mə k dilə yirik” (Fatihə, 1/5).

ﭑ ﭒ ﭓ ﭔ ﭕ ﭖ ﭗ ﭘ ﭙ ﭚ ﭛ ﭜ ﭝ ﭞ ﭟ ﭠ ﭡ ﭢ ﭣ ﭤ ﭥ ﭦ ﭧ ﭨ ﭩ ﭪ ﭫ ﭬ ﭭ ﭮ ﭯ ﭰ ﭱ ﭲ ﭳ

Ey xalqı m! Qoy mə ­nimlə olan ixtilafı nı z, Nuh qö v­mü nü n, yaxud Hud qö vmü nü n, yaxud Saleh qö vmü nü n baş ı na gə lə n­lə rin eynisini sizin də ba­ş ı ­nı za gə tirmə sin. Lut qö vmü də sizdə n uzaq deyildir”.