Onlar özlərinə zərər eləyənlərdir. Yalandan uydur­duqları bütlər də onlardan uzaqlaşıb qeyb olacaqlar”. 2 страница

ﯴ ﯵ ﯶ ﯷ ﯸ ﯹ ﯺ ﯻ ﯼ ﯽ ﯾ ﯿ ﰀ ﰁ ﰂ ﰃ ﰄ ﰅ ﰆ ﰇ ﰈ ﰉ ﰊ ﰋ ﰌ ﰍ ﰎ ﰏ ﰐ ﰑ ﰒ

Nuha belə və hy olundu: “Qö v­mü n­də n, daha ə vvə l iman gə tirə nlə r is­tisna olmaqla artı q heç kə s iman gə ­tir­mə yə cə k. Elə isə onları n etdiklə ri ə mə l­lə rə gö rə kə də rlə nmə ”.

Gö zlə rimizin ö nü ndə və və h­yi­miz ü zrə gə mini dü zə lt. Za­lı m olan­lar­dan ö trü Mə nə mü ­ra­ciə t etmə. Ş ü bhə siz ki, onlar suda batı rı lacaqlar”.

Allah Nuha (ə) bildirdi ki, onun (ə) hə mqə bilə lə ri arası nda ancaq ə vvə l iman gə tirə nlə r haqq dinə etiqad edə cə klə r. Qalanları n ü rə klə ri artı q daş a dö nmü ş dü r və peyğ ə mbə r onlara gö rə kə də r­lə n­mə mə li və onları n ə mə llə rinə ə hə miyyə t vermə mə lidir. Allah onun (ə) kafir qə bilə daş ları na nifrə t edir və onlar ü ç ü n heç kimin qarş ı sı nı ala bilmə yə cə yi cə za mü ə yyə mlə ş dirmiş dir. Allah peyğ ə mbə rinə (ə) bir bö yü k gə mi dü zə ltmə yi tapş ı rdı. Gə minin inş a edilmə si Rə bbin Ö zü nü n nə zarə ti altı nda hə yata keç irilirdi, O, gə mini qoruyurdu və itaə tkar qulları nı n hə rə kə tlə rində n razı qalmı ş dı. Bununla yanaş ı Allah Nuha (ə) cə zanı bir qə də r lə ngitmə k xahiş i ilə Ona mü raciə t etmə sini yasaqlamı ş dı, ç ü nki hö km artı q verilmiş di və Qə də r gerç ə klə ş mə liydi.

ﭑ ﭒ ﭓ ﭔ ﭕ ﭖ ﭗ ﭘ ﭙ ﭚ ﭛ ﭜ ﭝ ﭞ ﭟ ﭠ ﭡ ﭢ ﭣ ﭤ ﭥ ﭦ ﭧ ﭨ ﭩ ﭪ ﭫ ﭬ ﭭ ﭮ ﭯ ﭰ

Nuh) gə mini dü zə ldir, ü mmə tinin ə yan-ə ş rə fi isə yanı ndan ö tü b-keç dikcə onu mə sxə rə yə qoyurdular. (Nuh) onlara deyirdi: “Ə gə r (indi) siz bizi mə sxə rə yə qoyursunuzsa, biz də (Allahı n ə zabı gə ldikdə) sizi siz bizi mə sxə rə yə qoyduğ unuz kimi mə sxə rə yə qoyacağ ı q”.

(11.39) “Onda rü svayedici ə zabı n kimə gə lə cə yini və kimin ə bə di ə zaba dü ç ar olacağ ı nı bilə cə ksiniz! ”

Nuh (ə) Rə bbin iradə sinə itaə t edə rə k nə hə ng bir gə mi inş a etmə yə baş ladı. Zadə ganlar onun (ə) nə ilə mə ş ğ ul olduğ unu gö rdü kdə, onu (ə) mə sxə rə yə qoydular. Hə r də fə onlar onun (ə) yanı ndan keç dikdə, onu (ə) ə lə salı rdı lar, o (ə) isə belə deyirdi: “Bu gü n siz bizə istehza edib gü lü rsü nü z, lakin lap yaxı n vaxlarda bilə cə ksiniz ki, bizdə n kimə ə n rü svayç ı cə za nə sib olacaq və kimin qismə tinə ə bə di ə zab-ə ziyyə t dü ş ə cə kdir”. Allahı n cə zası onları haqlayan kimi, bunun hə qiqə t olduğ unu bildilə r.

ﭱ ﭲ ﭳ ﭴ ﭵ ﭶ ﭷ ﭸ ﭹ ﭺ ﭻ ﭼ ﭽ ﭾ ﭿ ﮀ ﮁ ﮂ ﮃ ﮄ ﮅ ﮆ ﮇ ﮈ ﮉ ﮊ ﮋ ﮌ

Nə hayə t, ə mrimiz gə l­diyi və tə n­dir qaynadı ğ ı zaman Biz Nuha dedik: “Heyvanları n hə r nö vü ndə n bir cü t, ba­rə ­­lə rində sö z keç miş kə slə r istis­na ol­maq­la, ö z ailə ni və bir də iman gə ti­rə n­lə ri gə miyə min­dir”. Ə slində, onunla bir­likdə az adam iman gə tirmiş di”.

Allahı n gü nahkarları cə zalandı rması ü ç ü n tə yin etdiyi vaxt ç atdı qda, gö ylə r yeri selə verdilə r və yerin hə r tə rə fində n su fə vvarə vurmağ a baş ladı. Su hə tta, adə tə n, od qalanan və su ü ç ü n uyğ unlaş dı rı lmamı ş sobalarda belə coş mağ a, gutuldamağ a baş ladı. Su hə r tə rə fdə n tö kü lü rdü – Rə bbin qə də ri belə idi. Allah peyğ ə mbə rə (ə) buyurdu: “Gə miyə bir diş i və bir erkə k olmaqla hə r nö v heyvanlardan mindir ki, onları sonradan yer ü zü ndə ç oxaltmaq mü mkü n olsun. Bü tü n qalan heyvanları isə gə mi onsuz da tutmayacaq. Qoy sə ninlə birlikdə ailə ü zvlə rin və o qə də r də ç oxsaylı olmayan iman gə tirmiş tayfadaş ları n gə minin gö yə rtə sinə qalxsı nlar. Gə midə kafirlə rə yer yoxdur”. Nuhun (ə) iman gə tirmə miş ailə ü zvlə rin­də n biri onun oğ lu idi ki, o da suda batmalı ydı.

ﮍ ﮎ ﮏ ﮐ ﮑ ﮒ ﮓ ﮔ ﮕ ﮖ ﮗ ﮘ ﮙ ﮚ

Nuh dedi: “Gə miyə mi­nin! Onun ü zü b getmə si də, da­yanması da Allahı n adı ilə dir. Ş ü bhə siz ki, Rə bbim Bağ ı ş la­yandı r, Rə hmlidir”.

Nuh (ə)ə mr aldı qdan sonra dedi: “Gə miyə minin! Bu gü n o, Allahı n adı ilə ü zə cə k və Onun iradə si ilə dayanacaqdı r. Hə qiqə tə n, mə nim Rə bbim – Bağ ı ş layan və Rə hmedə ndir. O, bizi bağ ı ş lamı ş, bizə rə hm etmiş və ə dalə tsiz xalqı n ə lində n xilas etmiş dir”.

ﮛ ﮜ ﮝ ﮞ ﮟ ﮠ ﮡ ﮢ ﮣ ﮤ ﮥ ﮦ ﮧ ﮨ ﮩ ﮪ ﮫ ﮬ ﮭ ﮮ

(11.42) “Gə mi onları dağ lar kimi (yü ksə k) dalğ aları n iç i ilə apardı ğ ı zaman Nuh (gə midə n) aralı olan oğ lunu (Kə nanı) haraylayı b dedi: “Oğ lum! Bizimlə birlikdə gə miyə min, kafirlə r­də n olma! ”

Allah gə minin hə rə kə tini elə tə svir etdi ki, sanki biz ö z gö zü mü zlə onu mü ş ahidə edirdik. Nuh (ə) və onunla birlikdə olanlar gə mi ilə nə hə ng dalğ aları n arası ndan ü zü b gedirdilə r, Allah isə gə minin və onda olanları n hamı sı nı n salamat qalması nı n qayğ ı sı nı ç ə kirdi. Nuh (ə) gə miyə qalxanda, onun gö yə rtə sinə qalxan mö minlə rdə n aralı da dayanmı ş oğ lunu gö rdü. O (ə), oğ lunu yanı na ç ağ ı rdı və tə klif etdi ki, gə miyə minsin. O (ə)dedi: “ Oğ lum! Bizimlə birlikdə gə miyə min, kafirlə rdə n olma, onları n hə r birini gö zlə yə naqibə t sə nin də baş ı na gə lə r”.

ﮯ ﮰ ﮱ ﯓ ﯔ ﯕ ﯖ ﯗ ﯘ ﯙ ﯚ ﯛ ﯜ ﯝ ﯞ ﯟ ﯠ ﯡ ﯢ ﯣ ﯤ ﯥ ﯦ ﯧ ﯨ ﯩ

Oğ lu ona) belə cavab verdi: “Mə n bir dağ a sı ğ ı naram, o da mə ni sudan qoruyar”. Nuh dedi: “Allahı n rə hm etdiklə rində n baş qa, bu gü n heç kə s Onun ə zabı ndan qoruna bilmə z! ” Nə hayə t, dalğ a ata ilə oğ ulun arası na girib onları bir-birində n ayı rdı və o da suda boğ ulanlardan oldu”.

Oğ lu yenə atası na inanmadı və ancaq gə miyə minə nlə rin xilas olacağ ı ilə razı laş madı. O dedi: “Mə n hü ndü r bir dağ a qalxı b orada sudan daldalanaram”. Belə olduqda, peyğ ə mbə r (ə) dedi: “Bu mü mkü n deyil! Bu gü n nə dağ lar, nə də digə r sı ğ ı nacaqlar Allahı n cə zası ndan qurtulmağ a kö mə k edə bilmə z”. Bu anda dalğ a onları bir-birində n ayı rdı və Nuhun (ə) oğ lu suda boğ ulanlardan oldu.

ﯪ ﯫ ﯬ ﯭ ﯮ ﯯ ﯰ ﯱ ﯲ ﯳ ﯴ ﯵ ﯶ ﯷ ﯸ ﯹ ﯺ ﯻ ﯼ

Allahdan bir ə mr olaraq:) “Ey yer! Suyunu ud! Ey gö y! (Yağ ı ş ı nı) saxla (aç ı l)! ” – deyildi. Su ç ə kildi. İ ş bitdi (Nuha iman gə tirmə ­yə n­lə rin mə hv edilmə si barə də Allahı n ə mri yerinə yetdi). Gə mi Cudi dağ ı ü zə rində oturdu və: “Zalı mlar mə hv (Allahı n mə rhə mə tində n uzaq) olsun! ” – deyildi”.

Mü ş riklə r suda qə rq edildikdə n, Nuh (ə) və onunla birlikdə olanlar isə xilas olduqdan sonra, Allah yerə, ö z tə rkində n pü skü rdü yü suyunu sə thində n udmağ ı, gö yə isə bol leysan yağ dı rmağ ı dayandı rmağ ı ə mr etdi. Onlar Allahı n hö kmü nə itaə t etdilə r: yer ö z sə thində n suyu ö zü nə ç ə kdi, gö y isə yağ ı ş ı nı kə sdi. Su yatdı, mü ş riklə r mə hv oldular, mö minlə r isə xilas edildilə r.

Bir mü ddə t keç dikdə n sonra gə mi Mosul[78] yaxı nlı ğ ı nda yer­lə ­ş ə n ə l-Cudi dağ ı na yanaş dı. Belə deyildi: “Mə hv olsun gü nahkar­lar! ” Onlar mə hv edildilə r. Lakin bunun ardı nca onları ə bə di lə nə t və bə dbə xtliklə r gö zlə yirdi.

ﯽ ﯾ ﯿ ﰀ ﰁ ﰂ ﰃ ﰄ ﰅ ﰆ ﰇ ﰈ ﰉ ﰊ ﰋ ﰌ

(11.45) “Nuh Rə bbini ç ağ ı rı b dedi: “Ey Rə b­bim! Axı oğ lum da mə ­nim ailə m­də ndir. Sə nin və din, ş ü bhə siz ki, haq­dı r. Sə n hakimlə ­rin ə n hikmə tlisisə n! ”

Ey Rə bbim! Sə n mə nə ə mr etdin ki, biri erkə k və digə ri diş i olmaqla hə r bir heyvan nö vü ndə n və mə nim ailə mi gə miyə mindirim, mə nim oğ lum (Kə nan) da mə nim ailə min bir hissə sidir. Hə qiqə tə n, Sə n heç vaxt Ö z və dini pozmursan. Sə n – hakimlə rin Ə n ə dalə tlisi və mü drikisə n!

Yə qin ki, Nuhun (ə) ö z ailə sinə ü rə yi yanı rdı və Allah ona (ə) ailə sini xilas etmə yi sö z verə ndə, Nuh (ə) elə zə nn etmiş di ki, bu və d onun (ə) bü tü n ailə ü zvlə rinə - hə m iman gə tirə nlə rə, hə m də kafirlə rə aiddir. Buna gö rə o (ə), belə bir dua ilə Allaha mü raciə t edir. Buna baxmayaraq, o (ə) qə ti qə rar qə bul edilə cə yini Onun kamil mü drikliyi ilə bağ lamı ş dı.

ﭑ ﭒ ﭓ ﭔ ﭕ ﭖ ﭗ ﭘ ﭙ ﭚ ﭛ ﭜ ﭝ ﭞ ﭟ ﭠ ﭡ ﭢ ﭣ ﭤ ﭥ ﭦ ﭧ ﭨ ﭩ ﭪ ﭫ

Allah buyurdu: “Ey Nuh! O, sə ­nin ailə n­də n deyil­dir. Doğ rusu, bu, pis bir iş dir. Elə isə bilmə ­diyin bir ş eyi Mə n­də n is­tə mə. Hə qiqə ­tə n də, Mə n sə nə cahil­lə r­də n olmamağ ı tö vsiyə edirə m”.

Ey Nuh! Sə nin oğ lun xilas olunacaqları və d edilmiş sə nin ailə ü zvlə rinə aid deyildir. Allaha və Onun elç isinə iman gə tirmə k­də n boyun qaç ı ran allahsı zı n bağ ı ş lanması haqqı nda dua etmə k isə ə dalə tsizlikdir. Nə ticə si sə nə mə lum olmayan ş eylə r haqqı nda isə Mə ndə n xahiş etmə, axı onlardan bə zilə ri xeyir verə bilə rsə, digə rlə ri sə nə zə rə r yetirə r. Mə n sə nə tə kidlə mə slə hə t gö rü rə m ki, sə n kamil qulları mdan biri olasan və cahil insanlara xas olan sifə t­lə ­rdə n xilas olasan.

ﭬ ﭭ ﭮ ﭯ ﭰ ﭱ ﭲ ﭳ ﭴ ﭵ ﭶ ﭷ ﭸ ﭹ ﭺ ﭻ ﭼ ﭽ ﭾ ﭿ ﮀ

(11.47) “(Nuh) dedi: “Ey Rə bbim! Bilmə diyim bir ş eyi Sə ndə n istə mə kdə n (belə bir iş ə cü rə t etmə kdə n) Sə nə sı ğ ı nı ram. Ə gə r mə ni bağ ı ş lamasan, rə hm etmə sə n, ziyana uğ rayanlardan olaram! ”

Nuh (ə) atdı ğ ı yalnı ş addı m haqqı nda bə rk tə ə ssü flə ndi və dedi: “Ey Rə bbim! Sə nə bilmə diyim bir ş eylə ə laqə dar dua etmə kdə n Sə nə sı ğ ı nı ram. Mə ni bağ ı ş la və rə hm et. Ə gə r mə ni bağ ı ş lamasan, mə n ziyana uğ ramı ş ları n arası nda olaram. Hə qiqə tə n, bö yü k ziyandan ancaq bağ ı ş lanma və rə hm edilmə si sayə sində qaç ı nmaq olar”.

Bu dua ona də lalə t edir ki, Nuh (ə) kafir oğ lu­nun xilas edilmə si haqqı nda Allahdan xahiş etmə yin ona qadağ an olundu­ğ unu bilmirmiş. Fö vqə luca ona belə buyurmuş du: “Gö zlə rimizin ö nü ndə və və h­yi­miz ü zrə gə mini dü zə lt. Za­lı m olan­lar­dan ö trü Mə nə mü ­ra­ciə t etmə. Ş ü bhə siz ki, onlar suda batı rı lacaqlar” (Nuh, 11/37).

“... Heyvanları n hə r nö vü ndə n bir cü t... və ö z ailə ni... gə miyə min­dir” (Nuh, 11/40).

Peyğ ə mbə r (ə) hə r iki hö kmü birlə ş dirə rə k, elə bilmiş di ki, oğ lu onun (ə) ailə sinin ü zvlə rinə aiddir. Lakin sonradan ona (ə) bə lli oldu ki, oğ lu kafirlə rə aid olduğ u ü ç ü n onun tə rə fini saxlamaq qadağ an edilmiş miş.

ﮁ ﮂ ﮃ ﮄ ﮅ ﮆ ﮇ ﮈ ﮉ ﮊ ﮋ ﮌ ﮍ ﮎ ﮏ ﮐ ﮑ ﮒ ﮓ ﮔ

(11.48) “(Sonra) belə deyildi: “Ey Nuh! Sə nə və sə ninlə birlikdə olan camaatdan tö rə nə cə k (mö min) ü mmə tlə rə Bizdə n ə min-amanlı q və bə rə kə tlə r bə xş edilmə klə (gə midə n) en! Bə zi ü mmə tlə rə də dolanı ş ı q verə cə k, sonra isə onları ş iddə tli bir ə zaba dü ç ar edə cə yik! ”

Ey Nuh! Sə nə və sə ninlə birlikdə olan xilqə tlə rə Bizim bə xş etdi­yimiz ə min-amanlı q və bə rə kə tlə gə midə n sahilə ç ı xı n və dü nyanı n bü tü n guş ə lə rinə yayı lı n! Amma bilin ki, sonrakı xalqları n nə sil­lə ri arası nda elə lə ri olacaq ki, Biz ə vvə lcə onlara maddi nemə tlə r verə cə k, sonra isə ş iddə tli cə zaya mə ruz qoya­cağ ı q. Biz sizi xilas etdik, lakin bu, Bizə sonrakı nə sillə ri kafirlik­lə rinə gö rə cə zalandı r­mağ a maneə olmayacaq. Onlar qı sa mü ddə tə nemə tlə rdə n hə zz alsalar da, haqq onları mü tlə q yaxalayacaqdı r.

Bu, tə kcə Allahı n peyğ ə mbə rlik bə xş etdiyi ş ə xsin bilmə yə qadir olduğ u ecazkar hekayə tin tə fsilatlı izahı bitdikdə n sonra, Fö vqə luca Allah Muhə mmə də (Allahı n ona salavatı və salamı olsun!) belə buyurdu:

ﮕ ﮖ ﮗ ﮘ ﮙ ﮚ ﮛ ﮜ ﮝ ﮞ ﮟ ﮠ ﮡ ﮢ ﮣ ﮤ ﮥ ﮦ ﮧ ﮨ ﮩ ﮪ ﮫ

(11.49) “Bunlar (bu ə hvalatlar) sə nə və hylə nazil etdiyimiz qeyb xə bə rlə rində ndir. Bundan qabaq onları nə sə n, nə də ü mmə tin bilirdi. Sə br et! Hə qiqə tə n, (gö zə l) aqibə t mü ttə qilə ­rindir! ”

Bundan qabaqnə sə n, nə də sə nin xalqı n bu hekayə ti bilirdi. Onlar deyə bilmə zlə r ki, onu ə vvə lcə də n bilirdilə r. Buna gö rə Allaha hə mdsə na et, Ona minnə tdarlı ğ ı nı bildir və dininin hö km­lə rini sə brlə yerinə yetir, doğ ru yolla get və insanları Ona də və t et! Hə qiqə tə n, xeyirli son gü nahlardan qorunanlar və itaə tsizlikdə n ç ə kinə nlə r ü ç ü n hazı rlanmı ş dı r. Nuh ö z xalqı ü zə ­rində zə fə r ç aldı, sə n isə kafirlə rə qalib gə lə cə ksə n.

ﮬ ﮭ ﮮ ﮯ ﮰ ﮱ ﯓ ﯔ ﯕ ﯖ ﯗ ﯘ ﯙ ﯚ ﯛ ﯜ ﯝ ﯞ ﯟ ﯠ

(11.50) “Ad tayfası na da qardaş ları Hudu (peyğ ə mbə r gö ndə rdik). O dedi: “Ey camaatı m! Allaha ibadə t edin. Sizin On­dan baş qa heç bir tanrı nı z yoxudr. Siz isə yalnı z iftiraç ı sı nı z! ”

Hud peyğ ə mbə r ö z xalqı Adlara (ə) gö ndə rildi. Bir zamanlar mə ş hur olan bu xalq Yə mə ndə yerlə ş ə n Ə hqaf adlı bir yerdə yaş ayı rdı. Allah Ö z peyğ ə mbə rini Adları n qardaş ı adlandı rı r, ç ü nki o (ə) hə min xalqı n iç ində n ç ı xmı ş dı. İ nsanlara onun (ə) doğ ru danı ş an olduğ u mə lum idi və Allah elç isi kimi mə hz onu (ə) seç miş di ki, insanlar onun (ə) tə limini rə dd etmə sinlə r. Hud (ə) onlara bir Allaha ibadə t etmə k hö kmü nü vermiş və Allaha ş ə rik qoş mağ ı yasaq etmiş di. O (ə) onlara xə bə r vermiş di ki, bü tü n qalan “ilahlar” uydurmadı r və belə “ilahlara” ibadə t bö yü k yanlı ş lı qdı r. O (ə) hə m də izah etmiş di ki, tə k Allaha ibadə t etmə k hö kmə n vacibdir və mü ş riklik[79] ə n də hş ə tli nə ticə lə rə sə bə b olacaqdı r. Sonra isə o (ə) qeyd etmiş di ki, onun (ə) tayfadaş ları nı n ona (ə) itaə t etmə mə sinə heç bir sə bə b yoxdur. O (ə) demiş di:

ﯡ ﯢ ﯣ ﯤ ﯥ ﯦ ﯧ ﯨ ﯩ ﯪ ﯫ ﯬ ﯭ ﯮ ﯯ ﯰ

(11.51) “Ey xalqı m! Mə n buna (peyğ ə mbə rliyə) gö rə sizdə n mü kafat istə ­mirə m, ç ü nki mə ni Yaradan mə nə Ö zü savab verə cə kdir. Niyə siz bunu anlamı rsı nı z? ”

Mə n sizin ü zə rinizə maddi mü kə llə fiyyə t qoymuram və mə ni mö izə lə rimə gö rə mü kafatlandı rmağ ı nı zı xahiş etmirə m. Ə ks tə qdirdə siz deyə bilə rdiniz ki, bu adam var-dö vlə timizə sahib ç ı xmaq istə yir. Hə qiqə tə n də mə n ö z mö izə lə rimə və nə sihə tlə rimə gö rə sizdə n haqq istə mirə m, axı mə ni tə kcə Fö vqə luca Yaradan savablandı ra bilə r. Doğ rudanmı siz mə nim mö izə lə rim ü zə rində dü ş ü nmə k istə mirsiniz? Onlar hə r bir insan ü ç ü n haqqa iman gə tir­mə yi zə ruri edir və onları n rə dd edilmə si ü ç ü n heç bir sə bə b qalmı r.

ﯱ ﯲ ﯳ ﯴ ﯵ ﯶ ﯷ ﯸ ﯹ ﯺ ﯻ ﯼ ﯽ ﯾ ﯿ ﰀ ﰁ ﰂ

Ey xalqı m! Rə bbiniz­də n bağ ı ş ­lan­ma dilə yin, sonra da Ona tö vbə edin ki, gö ydə n sizə bolluca yağ ı ş yağ dı rsı n və gü cü nü zü daha da artı rsı n. Gü ­nah­karcası na ü z ç evirmə yin”.

Keç miş də etdiyiniz gü nahlara gö rə bağ ı ş lanmanı zı dilə yin və sonradan tö rə də bilə cə klə rinizdə n tö vbə edin. Qoy tö vbə niz cə mimi olsun və o, ancaq Fö vqə luca Allaha yö nə ldilsin. Ə gə r siz belə etsə niz, onda Allah sizə gö ydə n bol yağ ı ş nazil edə r və onun sayə sində torpaq sizə ç oxsaylı hə diyyə lə r bə xş edə r və siz bol mə hsul yı ğ arsı nı z. Siz nə hə ng fiziki qü vvə yə maliksiniz və: “Qü cdə bizi kim ö tü b keç ə bilə r? ” (Fussilə t, 41/15) deyirsiniz. Lakin ə gə r siz mə nə qulaq assanı z, onda Allah qü vvə nizi artı rar. Ö z Rə bbinizdə n ü z dö ndə rmə yin və Allaha ibadə t etmə kdə n tə kə bbü rlə boyun qaç ı ran və kobud gü nahlar etmə yə cə sarə t gö stə rə n cinayə tkarlar olmayı n!

ﰃ ﰄ ﰅ ﰆ ﰇ ﰈ ﰉ ﰊ ﰋ ﰌ ﰍ ﰎ ﰏ ﰐ ﰑ ﰒ ﭑ ﭒ ﭓ ﭔ ﭕ ﭖ ﭗ ﭘ ﭙ ﭚ ﭛ ﭜ ﭝ ﭞ ﭟ ﭠ ﭡ ﭢ ﭣ ﭤ ﭥ ﭦ ﭧ ﭨ ﭩ ﭪ ﭫ ﭬ ﭭ ﭮ ﭯ ﭰ ﭱ ﭲ ﭳ ﭴ ﭵ ﭶ ﭷ ﭸ ﭹ ﭺ ﭻ ﭼ ﭽ ﭾ ﭿ ﮀ ﮁ ﮂ ﮃ ﮄ ﮅ ﮆ ﮇ ﮈ ﮉ ﮊ ﮋ ﮌ ﮍ ﮎ ﮏ ﮐ ﮑ ﮒ ﮓ ﮔ ﮕ ﮖ ﮗ ﮘ

(11.53) “Onlar da dedilə r: “Ey Hud! Sə n bizə aç ı q-aş kar bir mö cü zə gə tirmə din. Sə nin sö zü nlə tanrı ları mı zı tə rk edə n deyilik. Biz sə nə inanmı rı q! ”

(11.54) “Biz ancaq bunu deyirik ki, bə zi tanrı ları mı z (onlara tapı nmağ ı mı zı qadağ an etdiyinə gö rə) sə nə sə də mə (xə tə r) toxundurmuş dur (ona gö rə də ağ zı na gə lə ni danı ş ı rsan)”. (Hud) belə cavab verdi: “Allahı ş ahid tuturam və siz də ş ahid olun ki, mə n sizin (Rə bbinizə) qoş duğ unuz ş ə riklə rdə n uza­ğ am! ”

(11.55) “Bircə Ondan (Allahdan) baş qa! (Yalnı z Ona ibadə t edirə m). İ ndi hamı lı qla mə nə qarş ı nə hiylə qurursunuzsa, qurun və mə nə heç mö hlə t də vermə yin! ”

(11.56) “Mə n ö zü mü n və sizin Rə bbiniz olan Allaha tə və k­kü l etdim. Elə bir canlı yoxdur ki, onun ixti­yarı (Allahı n) ə lində olması n. Hə qiqə tə n, Rə bbim haqq (doğ ru) yolun Rə bbidir! ” [80]