Дуасынан арылуы, көріпкелдік қасиетінің ашылуы

1994-2000 жылдар аралығ ында Ержан қ атты ауырады. Ауруының себебін ешқ андай дә рігер таба алмайды. Ең ғ ажабы дә рігердің алдына барса қ ызуы қ алпында болады, ү йіне келсе ыстығ ы кө теріліп кетеді. Дә рігер ары-қ арап, бері қ арап денің сау деп ө тірік ауырып жү рсің, мұ ндай ауру болмайды деп қ айтарып жібереді. Ө зі қ у сү йегі қ алып, тірі ә руақ қ а айналады. Тамағ ы 1-2 кесе шә й, басқ а тамақ жү рмейді. Денесі лапылдап жанып тұ рады. Фарбер деген еврей дә рігер болғ ан, соғ ан барады. Ол дә рігерлер ауруың ды таппаса, сағ ан халық емшілеріне барғ аның жө н болар дейді.

Ержан осының алдында марқ ұ м ә ке-шешесін қ аратам деп бармағ ан тә уіптері қ алмайды. Борандайдағ ы Бү біханғ а, ө з ауылындағ ы Ә зімханғ а апарады. Ол тә уіптер Ержанның бойындағ ы қ асиеттерді кө ріп, біліп жолын жауып дуалап отырады екен. Ержан мұ ның бірін де білмейді. Тылсым дү ниені ә лі толық тү сіне алмай жү рген кезі.

Сол тү ні таң алдында тү сінде баяғ ы аталар ә руақ тары келіп: «Ә й, балам! Бар ана кісіге!», – деп арт жақ тарын нұ сқ айды. Қ араса Сыдық емші Ержанның артында отыр екен: «Ә й, бала! Сені кү ткеніме тө рт жыл болды ғ ой, неғ ып келмей жү рсің», – дейді. Аталары бар, ә кесі марқ ұ м бар бә рі қ айтадан: «Бар ана кісіге, сенің жаның ды сол алып қ алады», – дейді. Тү сінде Сыдық емші Ержанғ а: «Қ ошмамбетке барсаң бірінші кө шеден бұ рылғ анда, ү лкен ү йде жазулы тұ рғ ан 7 санын кө ресің, мен сол ү йде тұ рамын», – деп аян береді.

Қ азіргі Қ арасай ауданы, Шамалғ ан бекетінің жанындағ ы Қ ошмамбет ауылында тұ ратын Сыдық деген ұ йғ ыр кісіні ә кесі ауырып жатқ анда ағ алары ү йге алып келген, содан Ержан ол кісіні танитын. Аян бойынша Қ ошмамбетке барады. Бірінші кө шеден бұ рылады, келе жатса 7 деген дә у сан жазулы тұ р, ү йге кіреді. Кірсе 10-15 адам кезек кү тіп отыр екен.

– Сыдық деген кісі осы жерде тұ ра ма? – деп сұ рап ү лгергенше:

– Ә й, ана қ азір келген баланы кіргізің дер бері қ арай – деп іштен шақ ырды. Ү йге кіреді, сол кезде Сыдық емші:

– Ойбу балам-ай, сенің жолың ның бә рін жауып тастап, ә бден дуалап тастапты ғ ой қ арағ ым!

– Дуа деген немене?

– Дуа деген осылай адамды ауыртады. Оны дә рігер таба алмайды. Дуаны тек қ ана аталар ә руақ тарының кү шімен ғ ана табамыз. Сен 2-3 кү н осы жерде бол, мен сені емдеймін – дейді. Ержан келіседі.

Бір мезетте Сыдық емші: «Сен аталар жолындағ ы дайын адамсың. Мына кісінің жоғ алғ ан нә рсесін тауып берші», – деді.

– Оны қ айтіп тауып беремін?

– Аталар сенің аузың а не салады, соны айтсаң болды, табылады.

Сө йтсе ол кісілер 4000 доллар жоғ алтқ ан. Поезда проводник болып істейді екен. Сыдық емші Ержанның тү сінбей тұ рғ анын байқ ап:

– Ойың а келгенін айта бер, сол тура келеді.

– Жоғ алтқ ан кісі кім?

– Мен. 4 мың дай болатын, 1 мың ын дос жігітіме бердім, қ алғ ан 3 мың доллар жоқ. Қ ай жерге қ ойғ анымды білмеймін.

– Тө рт бұ рышты бірдеме, бірақ ү й емес. Дө ң гелектің ү стінде, вагон ба? Соның ішінде отырыпсыздар ғ ой, карта ойнапсыздар ғ ой.

– Иә, иә! Ойнағ анбыз. Іштік-жедік ойнадық.

– Терезе бар, соның астың ғ ы жағ ында жылыту батереясы бар екен. Соғ ан тығ ып қ ойыпсыз ғ ой.

– Ие, мү мкін, мү мкін! Бірақ жоқ, бір жеті болды таппай жү рмін. Ой! Ол поезд Москвағ а кетіп қ алды ғ ой. Бірақ кешкі сағ ат 6-да осы жерге келуі керек. Тапсам 100 доллары сенікі – деп екеуі апыл-ғ ұ пыл шығ ып кетеді.

Ержанның ө зі де, жан-жағ ындағ ы кісілер де аң -таң. Бірер сағ аттан кейін ә лгі екеуі алқ ұ м-жұ лқ ым қ айтып келді.

– Ақ шаны таптың ба?

– Таптым, тура сен айтқ ан жерде тұ р екен. Міне 100 доллар сағ ан – деп 100 долларды Ержанғ а береді де, қ айта-қ айта Ержанның бетінен шолпылдатып сү йе береді. Ержан ондайды жақ тырмайды. Осы кезде Сыдық емші:

– Қ абыл болсын қ абыл болсын – дейді.

– Сыдық ағ а, 100 доллар сіздікі – деп, Ержан емшіге 100 долларды ұ сынады.

– Тапқ ан сенсің ғ ой, сен ал.

– Жоқ ағ а болмайды – дейді. Сол кезде ақ ша жоғ алтқ ан адам қ алтасынан 100 доллар суырып алып, Ержанның қ алтасына салады.

Кеш батты. Сыдық емші: «Жү р балам, мен сені тауық пен ұ рып тастайын», – деп тірі қ ара тауық пен айландырып-айландырып бір-екі қ абат ұ рғ ылайды. Тауық ты жібере салып еді «бық -бық» деп ә лгі тауық ө ліп қ алады.

– Міне кө рдің бе, сенің дуаң ның кү ші қ андай. Сені кермет қ атты дуалапты. Енді ертең келесің.

Ержан ертең гісін келеді. Емшімен қ атар отырып ем жасайды. Сынық келеді оны орнына салып береді. Екінші кү ні тағ ы қ ара тауық пен ұ рады. Тауық ты жіберсе ө лмейді, бірақ ү шінші кү ні барса ә лгі тауық ө ліп қ апты.

Ержан тамақ ішпейтін. Қ ошмамбетте бажасының ү йінде жатады. Екінші кү ні кешке барып тамақ сұ райды. Ү йдің іші аң -таң қ алады. Бұ ғ ан не болды деп.

– Сен тамақ ішесің бе?

– Ішемін.

Тамақ мү лдем ішпейтін Ержан, екі табақ тамақ ты соғ ып алады. Ү шінші кү ні Сыдық емші Ержанды қ ара тауық пен тағ ы ұ рады. Сонан кейін Ержанның денсаулығ ы кү рт жақ сарып, ө з қ алпына келеді. Бірақ, ә лі болса да қ ысылады. Сыдық емші: «Сен адамдарды емдей бер, себебі тоғ ыз жолдың торабында жү рген адамсың. Аталардың ә руағ ы бір кү ні ө здері босатады. Тоғ ыз жыл сынақ қ а тү сесің. Сен сол сынақ та жү рсің, қ азір міне 2-3 жыл ө тіпті, енді 3-4 жылда бұ йырса жақ сы боласың», – дейді.