Partibrejkers

(Beograd)

Zoran Kostić Cane (rođ en 17. avgusta 1964. u Beogradu) pevač ku karijeru je za­poč eo u sastavu Urbana gerila da bi nastavio kao frontmen Radnič ke kontrole u kojoj su još bili bubnjar Ž ika Todorović, basista Srđ an Đ ile Marković i gitarista Darko Milojković. Sa snimcima " Dosada" i " TV u koloru" pojavi­li su se na kompilacijskom albumu " Artistič ka radna akcija" (Jugoton 1981,). Na tim snim­cima gostovali su gitarista Ljuba Sedlar (ali je svirao bubnjeve) i bubnjar Relja Obrenović iz grupe Petar i zli vuci. Radnič ka kon­trola je nastupila 1981. godine na smotri ABRS na Taš majdanu kada je zbog Canetovog provociranja publike koncert prekinut, a njegovo ponaš anje je izazvalo i moralno politič ke rasprave u dnevnim novinama. Na­stupali su kao predgrupa u Ljubljani na poslednjem nastupu Š arla akrobate oktobra 1981 godine š to je ujedno bio i njihov poslednji koncert. Avgusta 1982 Cane, bub­njar Goran Bulatović Manza (rođ en 1959), gitarista Nebojš a Antonijević Anton (rođ en 20. februara 1961. u Zemunu) i gitarista Ljubiš a Kostandinović (rođ en 1959) formiraju Partibrejkerse. Manza i Ljuba su svirali zajed­no u grupi Republika, a Anton je u drugoj polovini sedamdesetih svirao u grupama BG 5 (sa Ivkom Vdović em, Bojanom Pecarom), Butik i Š ine. Ujedno je gostovao na ploč ama drugih grupa, potpisujuć i se kao Riki Rif.

Shodno svom prilič no razuzdanom po­naš anju u to vreme, po Canetovom dož iv­ljaju samih sebe a u Manzinom prevodu, nazvali su se Partibrejkers (Ž urkolomci). Prvi nastup imali su 4 oktobra 1982. godine u Dadovu kao predgrupa sastavu The Fifties. Tokom sledeć e godine sviraju sve inten­zivnije. U Zagrebu su jednom prilikom za tri dana održ ali pet koncerata. Poš to ih je paž lji­vo sluš ao, za peti nastup zvuk je uradio Dž oni Š tulić i č ak se ponudio da im bude producent. Na ploč i " Ventilator 202" (PGP RTB 1983) bila je objavljena njihova pesma " Radio utopija", a na radio programima č esto su emitovani demo snimci pesama " Hiljadu godina" i " Več eras". Nove verzije tih pesama ubrzo se pojavljuju na singlu Prvi LP snima­ju u beogradskom studiju 0, a produkciju rade zajedno sa Kojom. Rhythm i blues u nji­hovom tumač enju, pojač an punk energijom, donosi im poš tovanje publike, a pesme " Ulič ni hodač ", " Ona ž ivi na brdu", " Gubit­nik", " Ako si..", " Stoj, Dž oni", nude š ture, ge­neracijski prepoznatljive iskaze. Na snima­nju su gostovali Branislav Petrović Banana (usna harmonika) i B. Trivić (saksofon). Omot ploč e je radio Anton a u pesmi " Stoj, Dž oni" iskoristili su prepev starog hita Caka Berija " Johnny B Good" koji je sredinom š ezdesetih godina uradio Tomi Sovilj. Uprkos dobrom prijemu debija, posle presluš avanja demo snimaka za drugi LP, u Jugotonu im zatva­raju vrata pod izgovorom da u pesmama nema dovoljno bunta. U leto 1985. godine Manza napuš ta grupu, pa Partibrejkersi jed­no vreme nastupaju sa Keletom (Disciplina kič me), a decembra 1985. godine prestaju sa radom. Posle krać eg Antonovog izleta sa grupom Plać enici, ponovo se okupljaju juna 1986. godine. Za bubnjevima je Vlada Fun­tek (ex Plać enici), a novi basista je Dime Todorov Mune (ex Radost Evrope) Ubrzo iz grupe odlazi Ljuba. U mestu Bukovac, u stu­diju Milana Ć irić a, snimaju materijal za novu ploč u koju ponovo niko ne ž eli da objavi, a traka mesecima stoji u PGP RTB-u. U beo­gradskom Lotos baru 1987. godine organizuju dva koncerta i od zarade kupuju š esna­est Aleksandar torti koje poklanjaju nezbri­nutoj deci u Zveč anskoj ulici. Maja 1988 godine grupu napuš ta Vlada Funtek, jedno vreme sa njima svira Marko Milivojević, a 1989 godine dolazi Igor Borojević (ex Po­top, Banana)

Marta 1988 godine najzad izlazi drugi album koji je trebalo da se zove " Kobila i pastuv preljubnik", ali je dizajner zaboravio da stavi naslov na omot. Ploč a donosi nove priloge za ozbiljnu karijeru: " Ja se ne vra­ć am", " Prsten", " Meseč eva kć i", " Pet ispod nule", " Nema cure". Pesmu " Put" su naknad­no snimili marta 1988. godine ukazujuć i na novi muzič ki put U to vreme MTV snima prilog o grupi. Februara 1989. godine rade nove demo snimke. Pomaž e im Srđ an Gojković Gile iz Električ nog orgazma u ulozi ritam gitariste. Novembra 1989 godine objavljuju treć u ploč u sa takođ e lepljivim pesama " Kreni prema meni", " Zemljotres", " Hipnotisana gomila", " Ono š to pokuš avam sad". Produkcijom se bavio Milan Ć irić a Anton peva glavni vokal u " Nema cure koja ne voli". Kao gost uč estvuje Pera Joe sa svo­jom nezaobilaznom usnom harmonikom. Tokom 1990. godine sviraju prvu veliku jugoslovensku turneju za koju se ubrzo ispostavilo da je bila i poslednja, bar u grani­cama SFRJ. Nastupaju i kao predgrupa na jugoslovenskim koncertima grupe Motorhead. Krajem 1990. godine iz grupe odlazi Igor, a zamenjuje ga Borko Petrović (ex Baby Kate). U toj postavi objavljuju ž ivu kasetu " Zabava još traje" snimljenu jula 1991 godi­ne na koncertima u Zrenjaninu i Vrš cu. Februara 1992 godine na njihovom koncertu u SKC-u uč eš ć e uzimaju Emir Kusturica (ex Zabranjeno puš enje), Dž oni Dep (ex Rock City Angels, The Kids) i Dž im Dž armuš (ex Del Byzantinees). U to vreme u grupi je ponovo Igor, juna 1992. godine iz grupe odlazi Mune, a na basu je Saš a Vlajsović (ex NBG), a vrać a im se Ljuba. Č lanovi Ekatarine

Velike, Električ nog orgazma i Partibrejkersa formiraju ad hoc bend Rimtutituki sa kojim snimaju cinič nu antiratnu pesmu " Sluš aj 'vamo". Promoviš u je 8. marta 1992. godine svirkom na kamionu koji kruž i beogradskim ulicama. Juna 1992 godine Rimtutituki svi­raju u Beč u na otvorenom prostoru u okviru antiratnog i antirasistič kog festivala. Sep­tembra 1992. godine u studiju O snimaju demo za sledeć u ploč u. Međ u prvim bendovima iz Srbije, nastupaju u Sloveniji, novembra iste godine. Bivaju odlič no prih­vać eni, a mediji su tome posvetili posebnu paž nju. Marta 1993 godine sviraju u Solu­nu, u klubu Miloš, a organizuju i turneju po Makedoniji. Septembra 1993. godine uč e­stvuju na zajednič kim koncertima u Pragu i Berlinu sa Električ nim Orgazmom, Ekatarinom Velikom i zagrebač kim Vješ ticama u okviru akcije " Ko to tamo pjeva". Aprila 1994 godine sviraju dva koncerta u Belgiji na mul­timedijalnom festivalu. Album " Kiselo i sla­tko" snimaju uz producentsku pomoć Vlade Negovanović a i brojne goste u studiju: Srđ an Todorović (bubnjevi), Zoran Radomirović Š vaba (bas), Milan Mladenović (vokal, gitara i usna harmonika). Š aš a Lokner (klavijature), Nenad Petrović (saksofon), Pera Joe (usna harmonika). Č avke (bubnjevi), Gile (gitara), Branka K (prateć i vokali), Puroni (udaraljke). Pesme kao " Molitva", " Ljudi nisu isti", " Hoć u da znam", nose peč at vremena u kome su nastajale.

Posle ploč e je usledila duž a pauza i bilo je neizvesno da li ć e nastaviti zajednič ki rad. Ipak, poč etkom 1996 godine Cane i Anton obnavljaju Partibrejkerse, ojač ani mlađ om ekipom iz Zrenjanina: basista Gojko Š evar (ex Gluve kuč ke), gitarista Srđ an Graovac (ex Gluve kuč ke) i bubnjar Darko Kurjak (ex Oruž jem protivu otmič ara), Objavljuju kompilacijski CD " Najbolje od najgoreg" na kome su i dve nove pesme " Ludo i brzo" i " Rođ en '°š ", snimljene februara 1996 godine. Na koncertu u Novom Sadu aprila meseca okupljaju 5 000 posetilaca. Rasprodat koncert, održ an na Taš majdanu 29. juna 1996. godi­ne predstavlja ujedno povratak rock'n'rolla u glavni grad. U isto vreme izlazi im video kaseta " Poslednji dani slobode" (u izdanju B 92), snimljena juna 1991, godine na kon­certu u dvoriš tu KST-a. Decembra 1996. godine sviraju u Frankfurtu u pozoriš nom prostoru i dož ivljavaju odlič an prijem, a 14., januara 1997. godine nastupaju na Trgu Republike povodom doč eka Nove Godine pred izuzetno velikim brojem posetilaca. U Londonu, u klubu Zlatni papagaj 17. febru­ara okupljaju oduš evljenu publiku sa pros­tora bivš e Jugoslavije. CD " Ledeno doba" ra­de u produkciji Koje, a na snimanju gostuju: Pera Joe (usna harmonika), Saš a Lokner (kla­vijature), Purani (udaraljke) i duvač ka linija grupe Deca loš ih muzič ara. Ploč u promoviš u velikim besplatnim koncertom koji su pod nazivom " Ne padaj pobednič e" održ ali 3. septembra 1997. godine u podnož ju Kalemegdana, u blizini Nebojš ine kule. Tim nas­tupom su ujedno obelež ili i petnaesti rođ en­dan grupe.

Cane je gostovao na snimanju solo ploč e " Eto sad vidiš da mož e" Srđ ana Gojković a, " Zaš to da ne" Električ nog orgazma, a Instant Karmi je ustupio pesmu " Ne mož eš mi niš ta" za njihov CD " Roll Over (Godine oktopoda 1987-1996)" (Take It Or Leave It 1996). Pesma " Hoć u da znam" upotrebljena je u filmu " Geto-tajni ž ivot grada". Anton je svirao na Giletovoj ploč i " Eto sad vidiš da mož e" i " Letim sanjam diš em" Električ nog orgazma, Igor Borojević od 1990 godine radi kao pro­ducent tako da je potpisao ploč e Bjesova, Kristala, Pilota, Dž a ili bu i drugih. Komponuje za pozoriš te, muzika za predstavu " Tramvaj zvani ž elja" objavljena je na isto­imenoj kaseti u izdanju Metropolis Records 1994. godine. Polovinom 1997. godine otvorio je studio Fabrika.