В) Уахидан қуат алу

Пайғ амбарымыз ғ ұ мыр кешкен бақ ыт ғ асырында бірінен кейін бірі келетін уахи кө ктен қ ұ йғ ан нө сердей сахабалар қ оғ амын кү н сайын берекеге бө леп жататын. Кө к пен жердің Иесінен, Ұ лы Жаратушыдан қ ұ дайдың қ ұ тты кү ні жаң а хабарлар мен ә мірлер келіп, сахабалар келген уахидың нұ рына шомылып, рухани тазарып, жігерленіп отыратын еді.

Бір кү ні азанғ а қ атысты шариғ ат ү кімі тү ссе, екінші кү ні қ аматқ а қ атысты ү кім белгіленіп жататын. Басқ а бір кү ні некенің шариғ ат ү кімі бекітіліп, тө рт ә йелмен шектелу жайында айтылса, енді бір кү ні бұ л ү кімге белгілі бір шарттар қ ойылып жатты. Сахабалар ішімдікке тыйым салынғ аны жө ніндегі ү кімді естіген сә тте қ олдарындағ ы шө лмектерін сындырып, содан бастап арақ -шарапты татып алмады. Міне, осының барлығ ы кө ктен тү скен уахидың берекетімен жайылғ ан «илаһ и дастархандай» олардың рухтарына азық, алғ ан бағ ытына қ азық болып жігерлендіретін.

Аллаһ тан уахи келген сайын ә ркім кейде ашық, кейде астарлы тү рде ө здеріне қ атысты мә н-жайларды ұ ғ ып, біліп, сезіп жататын. Ал енді кей жағ дайларда сахабалар осынау ізгі хабарлардан ө здерін танып жататын кездер де кездесетін. Мә селен, م ُ ح َ م ّ َ د ٌ ر َ س ُ و ل ُ ا ل ل ّ ٰ ه ِ «Мухаммадур-расулуллаһ» дегеннен кейін و َ ا ل ّ َ ذ ِ ي ن َ م َ ع َ ه ُ «уә ллә зинә мә аһ у» (онымен бірге болғ андар) делінгенде, жұ рттың назары кө біне Ә бу Бә кірге, أ َ ش ِ د ّ َ ا ء ُ ع َ ل َ ى ا ل ْ ك ُ ف ّ َ ا ر ِ «ә шиддау алә л-куффар» (кә пірлерге тым қ атаң) дегенде хазірет Омарғ а, ر ُ ح َ م َ ا ء ُ ب َ ي ْ ن َ ه ُ م «рухамау бә йнә һ ум» (ө з араларында ерекше мейірімді) дегенде хазірет Османғ а ауатын. م ِ ن َ ا ل ْ م ُ ؤ ْ م ِ ن ِ ي ن َ ر ِ ج َ ا ل ٌ ص َ د َ ق ُ و ا م َ ا ع َ ا ه َ د ُ و ا ا ل ل ّ ٰ ه َ ع َ ل َ ي ْ ه ِ «Минә л мумининә рижалун садақ у мә аһ ә дуллаһ ә алә йһ и» деген аят оқ ылғ анда, жұ рт Ә нә с ибн Надрдың қ аһ армандық пен шейіт болуын еске алатын. Тіпті мұ ндайда Ә нә с ибн Малик мазарындағ ы кө кесіне назар салатын еді.

Бірде Пайғ амбарымыз (саллаллаһ у алә йһ и уә сә ллә м) Убә й ибн Кағ ыбты шақ ырып: «Аллаһ сағ ан «Бә йинә» сү ресін оқ уымды ә мір етті», – дейді. Убә й: «Атымды да айтты ма, уа, Аллаһ расулы?!» – деп сұ рағ анда, Аллаһ елшісі: «Иә, атың ды да айтты», – деп жауап береді. Тағ ы бірде Аллаһ тағ ала: ف َ ل َ م ّ َ ا ق َ ض َ ى ز َ ي ْ د ٌ م ِ ن ْ ه َ ا و َ ط َ ر ا ً «Фә лә ммә қ ада Зә йдун минһ ә уатаран» аятында Аллаһ елшісінің азат етілген қ ұ лы, ең алғ ашқ ы мұ сылмандардың бірі Зә йд ибн Харисаның атын атағ ан еді.

Сахабалар ә рқ ашан Аллаһ ты, Аллаһ та оларды ә рдайым назарына алып, мейіріміне бө лейтін. Аллаһ елшісінің кө лең кесін кө рсек, бә лкім, соның ө зі біздерге талайғ а дейін рухани кү ш берер еді. Ал сахабалар ә рдайым Аллаһ елшісімен бірге болатын. Сонымен қ атар, Аллаһ елшісі (саллаллаһ у алә йһ и уә сә ллә м) арқ ылы Аллаһ пен (Оның Ұ лылығ ы мен Қ ұ діретіне сай) тығ ыз байланыста еді. Міне, сахабалар осындай жағ дайда терең тү сінік пен танымғ а, парасат пен мағ рифатқ а қ ол жеткізіп, осы дү ниетаным аясында мінсіз ғ ұ мыр кешті.

Қ ұ ран мен сү ннетті кейінгі ұ рпақ қ а дін аман жеткізген сахабалар адамгершіліктің осындай биігіне шық қ ан, жалғ анғ а жаны қ ас абзал жандар еді. Қ ұ ран мен сү ннет осындай кемел адамдардың қ ажыр-қ айратымен саф кү йінде сақ талып, ғ асырдан ғ асырғ а ө тіп, бү гінгі кү нге жетті.