Zalım Və Ya Məzlum Olsa Belə Din Qardaşına Yardım Etmək

ح َ د ي ث ُ ج َ ا ب ِ ر ِ ب ْ ن ِ ع َ ب ْ د ِ ا ل ل ه ر ض ي ا ل ل ه ع ن ه م ا. ق َ ا ل َ: ك ُ ن ّ َ ا ف ِ ي غ َ ز َ ا ة ٍ ، ف َ ك َ س َ ع َ ر َ ج ُ ل ٌ م ِ ن َ ا ل م ُ ه َ ا ج ِ ر ِ ي ن َ ر َ ج ُ ل ا ً م ِ ن َ ا ل أ َ ن ْ ص َ ا ر! ف ق َ ا ل َ ا ل أ َ ن ْ ص َ ا ر ِ ي ّ ُ: ي َ ا ل َ ل أ َ ن ص ا ر! و َ ق َ ا ل َ ا ل م ُ ه َ ا ج ِ ر ِ ي ّ ِ: ي َ ا ل َ ل ْ م ُ ه َ ا ج ِ ر ِ ي ن َ! ف َ س َ م ِ ع َ ذ َ ا ك َ ر َ س ُ و ل ُ ا ل ل ه ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ، ف ق َ ا ل َ: «م َ ا ب َ ا ل ُ د َ ع ْ و َ ى ج َ ا ه ِ ل ِ ي ّ َ ة ٍ ؟» ق َ ا ل ُ و ا: ي َ ا ر َ س ُ و ل َ ا ل ل ه! ك َ س َ ع َ ر َ ج ُ ل ٌ م ِ ن َ ا ل م ُ ه َ ا ج ِ ر ِ ي ن َ ر َ ج ُ ل ا ً م ِ ن َ ا ل أ َ ن ص َ ا ر ِ. ف َ ق َ ا ل َ: «د َ ع ُ و ه َ ا ، ف َ إ ِ ن ّ َ ه َ ا م ُ ن ْ ت ِ ن َ ة ٌ». ف َ س َ م ِ ع َ ب ِ ذ َ ل ِ ك َ ع َ ب ْ د ُ ا ل ل ه ب ْ ن ُ أ ُ ب َ ي ّ ِ ، ف َ ق َ ا ل َ: ف َ ع َ ل و ه َ ا ؟ أ َ م َ ا و َ ا ل ل ه! ل َ ئ ِ ن ْ ر َ ج َ ع ْ ن َ ا إ ِ ل ى ا ل م َ د ِ ي ن َ ة ِ ل َ ي ُ خ ْ ر ِ ج َ ن ّ َ ا ل أ َ ع َ ز ّ ُ م ِ ن ْ ه َ ا ا ل أ َ ذ َ ل ّ َ.ف َ ب َ ل َ غ َ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ َ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ. ف َ ق َ ا م َ ع ُ م َ ر ُ ، ف َ ق َ ا ل َ ي َ ا ر َ س ُ و ل َ ا ل ل ه! د َ ع ْ ن ِ ي أ َ ض ْ ر ِ ب ْ ع ُ ن ُ ق َ ه ا ذ َ ا ا ل م ُ ن َ ا ف ِ ق ِ. ف َ ق َ ا ل َ ا ل ن ّ َ ب ي ّ ُ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ: «د َ ع ْ ه ُ. ل ا َ ي َ ت َ ح َ د ّ َ ث ُ ا ل ن ّ َ ا س ُ أ َ ن ّ َ م ُ ح َ م ّ َ د ً ا ي َ ق ْ ت ُ ل ُ أ َ ص ْ ح َ ا ب َ ه ُ».

1670. Cabir İ bn Abdullah y deyir ki, dö yü ş lə rin birində (və ya bir orduda) idik. Mü hacirlə rdə n biri Ə nsardan birinin qı ç ı na vurdu. Ə nsar: “Ey Ə nsarlı lar! ” deyə qı ş qı rdı. Mü hacirdə: “Ey Mü hacirlə r” deyə qı ş qı rdı qda Peyğ ə mbə r r bu qı ş qı rı ş ı eş itdi və: “Bu nə cahiliyyə davası dı r? ” deyə buyurdu. Orada olanlar: “Ya Rə sulullah! Mü hacirlə rdə n kimsə Ə nsardan birinin qı ç ı na ayağ ı ilə vurmuş du” dedilə r. Peyğ ə mbə r: “Buraxı n bu adə ti. Ç ü nki ç irkin bir ş eydir” deyə buyurdu. Abdullah İ bn Ubey bu sö hbə ti eş itdi və: “Onlar bunu etdilə r hə! And olsun Mə dinə yə dö ndü kdə ə n ş ə rə fli və qü vvə tli olanları mı z oradan onları ç ı xaracağ ı q” dedi. Bu sö zlə r Peyğ ə mbə rə ç atdı. Ö mə r y ayağ a qalxaraq: “Ya Rə sulullah! Burax bu mü nafiqin boynunu vurum” dedi. Peyğ ə mbə r: “Burax onu, yoxsa insanlar Muhə mmə d r sə habə lə rini ö ldü rü r deyə rlə r” deyə buyurdu. Mü hacirlə r Mə dinə yə gə ldiklə ri zaman Ə nsar daha ç ox idi. Sonra bir mü ddə tdə n sonra mü hacirlə r ç oxaldı. (Buxari 4907, Muslim 6748, 2584/63)

ت َ ر َ ا ح ُ م ِ ا ل م ُ ؤ ْ م ِ ن ي ن َ و َ ت َ ع َ ا ط ُ ف ِ ه ِ م ْ و َ ت َ ع َ ا ض ُ د ِ ه ِ م ْ

Mö minlə rin Bir-Birilə rinə Qarş ı Mə rhə mə tli, Lə tafə tli Və Sı x Olmaları

ح َ د ِ ي ث ُ أ َ ب ِ ي م ُ و س ى ، ع َ ن ِ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ، ق َ ا ل َ: «إ ِ ن ّ َ ا ل م ُ ؤ ْ م ِ ن َ ل ِ ل ْ م ُ ؤ ْ م ِ ن ِ ك َ ا ل ب ُ ن ْ ي َ ا ن ِ ي َ ش ُ د ّ ُ ب َ ع ْ ض ُ ه ُ ب َ ع ْ ض ً ا» و َ ش َ ب ّ َ ك َ أ َ ص َ ا ب ِ ع َ ه ُ.

1671. Ə bu Musa y rə vayə t edir ki, Peyğ ə mbə r r buyurdu: “Mö minlə r bir bina kimidirlə r, bir-birilə rini də stə klə yirlə r” dedi və barmaqları nı bir-birinə keç irtdi.” (Buxari 481, Muslim 6750, 2585/65)

ح َ د ِ ي ث ُ ا ل ن ّ ُ ع ْ م َ ا ن ِ ب ْ ن ِ ب َ ش ِ ي ر. ق َ ا ل َ: ق َ ا ل َ ر َ س ُ و ل ُ ا ل ل ه ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ: «ت َ ر َ ى ا ل م ُ ؤ ْ م ِ ن ِ ي ن َ ف ِ ي ت َ ر َ ا ح ُ م ِ ه ِ م ْ ، و َ ت َ و ا د ّ ِ ه ِ م ْ ، و َ ت َ ع َ ا ط ُ ف ِ ه ِ م ْ ، ك َ م َ ث َ ل ِ ا ل ْ ج َ س َ د ِ. إ ِ ذ َ ا ا ش ْ ت َ ك َ ى ع ض ْ و ً ا ، ت َ د َ ا ع َ ى ل َ ه ُ س َ ا ئ ِ ر ُ ج َ س َ د ِ ه ِ ب ِ ا ل س ّ َ ه َ ر ِ و ا ل ح ُ م ّ َ ى».

1672. Numə n İ bn Bə ş ir y rə vayə t edir ki, Peyğ ə mbə r r buyurdu: “Sə n mö minlə rin bir-birilə rinə mə rhə mə t gö stə rmə kdə, bir-birilə rini sevmə kdə və bir-birilə rinə can yandı rmaqda bir bə də n kimi olduğ unu gö rü rsə n. Belə ki, (bə də nin) bir ə zası na xə stə lik ü z verdikdə bü tü n bə də n yuxusuzluqdan və qı zdı rmadan ə ziyyə t ç ə kir.” (Buxari 6011, Muslim 6751, 2586/66)

م ُ د َ ا ر َ ا ة ِ م َ ن ْ ي ُ ت ّ َ ق َ ى ف ُ ح ْ ش ُ ه ُ

Fahiş liyində n Qorxulan Kimsə ylə Yumş aq Davranmaq Haqda

ح َ د ِ ي ث ُ ع َ ا ئ ِ ش َ ة َ ر َ ض ي ا ل ل ه ع ن ه ا ، ق َ ا ل َ ت ِ: ا س ْ ت َ أ ْ ذ َ ن َ ر َ ج ُ ل ٌ ع َ ل َ ى ر َ س ُ و ل ِ ا ل ل ه ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ، ف َ ق َ ا ل َ: «ا ئ ْ ذ َ ن ُ و ا ل َ ه ُ ، ب ِ ئ ْ س َ أ َ خ و ا ل ع َ ش ِ ي ر َ ة ِ ، أ َ و ا ب ْ ن ُ ا ل ع َ ش ِ ي ر َ ة ِ» ف َ ل َ م ّ َ ا د َ خ َ ل َ ، أ َ ل ا َ ن َ ل َ ه ُ ا ل ك َ ل ا َ م َ. ق ُ ل ْ ت ُ: ي َ ا ر َ س ُ و ل َ ا ل ل ه! ق ُ ل ْ ت َ ا ل ّ َ ذ ِ ي ق ُ ل ْ ت َ ، ث ُ م ّ َ أ َ ل َ ن ْ ت َ ل َ ه ُ ا ل ك َ ل ا َ م َ! ق َ ا ل َ: «أ َ ي ْ ع َ ا ئ ِ ش ة ُ! إ ِ ن ّ َ ش َ ر ّ َ ا ل ن ّ َ ا س ِ م َ ن ْ ت َ ر َ ك َ ه ُ ا ل ن ّ َ ا س ُ (أ َ و ْ و َ د َ ع َ ه ُ ا ل ن ّ َ ا س ُ) ا ت ّ ِ ق َ ا ء َ ف ُ ح ْ ش ِ ه ِ».

1673. Aiş ə O rə vayə t edir ki, bir kiş i Peyğ ə mbə rin r yanı na girmə k ü ç ü n izin istə di. O: “Ona icazə verin! ” deyə tayfanı n oğ lu nə pisdir. Yaxud bu tayfanı n adamı nə pisdir! ” deyə buyurdu. Kiş i onun yanı na girincə Peyğ ə mbə r r onunla yumş aq danı ş dı ”. Aiş ə, Peyğ ə mbə rə: “Ey Allahı n Elç isi, onun haqqı nda sö ylə diyini sö ylə din. Sonra onunla yumş aq danı ş dı n?! ” dedim. Peyğ ə mbə r: “Ey Aiş ə! Ş ü bhə siz ki, Qiyamə t gü nü ndə Allah də rgahı nda insanları n ə n pisi insanları n (onun) fahiş liyində n qorxaraq tə rk etdiklə ri, qarş ı laş maq istə mə diklə ri kimsə dir” deyə buyurdu. (Buxari 6054, Muslim 6761, 2591/73)

م َ ن ْ ل َ ع َ ن َ ه ُ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ ُ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ أ َ و ْ س َ ب ّ َ ه ُ أ َ و ْ د َ ع َ ا ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ ل َ ي ْ س َ ه ُ و َ أ َ ه ْ ل ا ً ل ِ ذ َ ل ِ ك َ ، ك َ ا ن َ ل َ ه ُ ز َ ك َ ا ة ً و َ أ َ ج ْ ر ً ا و َ ر َ ح ْ م َ ة ً

Peyğ ə mbə rin r Bir Kimsə ni Haqq Etmə diyi Halda Lə nə t Edə rsə, Tə hqir Edə rsə Və Ya Bə d Dua Edə rsə Bu O, Kimsə Ü ç ü n Zə kat, Ə cr Və Rə hmə t Olması dı r

ح َ د ِ ي ث ُ أ َ ب ِ ي ه ُ ر َ ي ْ ر َ ة َ ر ض ي ا ل ل ه ع ن ه ، أ َ ن ّ َ ه ُ س َ م ِ ع َ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ َ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ي َ ق ُ و ل ُ: «ا ل ل ه ُ م ّ َ! ف َ أ َ ي ّ ُ م َ ا م ُ ؤ ْ م ِ ن ٍ س َ ب َ ب ْ ت ُ ه ُ ، ف َ ا ج ْ ع َ ل ْ ذ َ ل ِ ك َ ل َ ه ُ ق ُ ر ْ ب َ ة ً إ ِ ل َ ي ْ ك َ ، ي َ و ْ م َ ا ل ق ِ ي َ ا م َ ة ِ».

1674. Ə bu Hureyra y rə vayə t etmiş dir ki, o, Peyğ ə mbə rin r belə dediyini eş itmiş dir: “Allahı m, hansı bir mö mini tə hqir etmiş ə msə, bunu Qiyamə t gü nü onun Sə nə yaxı nlaş ması ü ç ü n bir vasitə et! ” (Buxari 6361, Muslim 6788, 2601/92)

ت َ ح ْ ر ِ ي م ِ ا ل ك َ ذ ِ ب ِ و َ ب َ ي َ ا ن ِ م َ ا ي ُ ب َ ا ح ُ م ِ ن ْ ه ُ

Yalanı n Haram Olması Və Mü bah Olan Yalanı n Bə yanı

ح َ د ِ ي ث ُ أ ُ م ّ ِ ك ُ ل ْ ث ُ و م ٍ ب ِ ن ْ ت ِ ع ُ ق ْ ب َ ة َ ، أ َ ن ّ َ ه َ ا س َ م ِ ع َ ت ْ ر َ س ُ و ل َ ا ل ل ه ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ، ي َ ق ُ و ل ُ: «ل َ ي ْ س َ ا ل ك َ ذ ّ َ ا ب ُ ا ل ذ ِ ي ي ُ ص ْ ل ِ ح ُ ب َ ي ْ ن َ ا ل ن ّ َ ا س ِ ، ف َ ي َ ن ْ م ِ ي خ َ ي ْ ر ً ا ، أ َ و ْ ي َ ق ُ و ل ُ خ َ ي ْ ر ً ا».

1675. Ü mmü Gü lsü m Bint Uqbə O demiş dir: “Mə n Peyğ ə mbə rin r belə dediyini eş itmiş ə m: “İ nsanları n arası nı dü zə ltmə k mə qsə dilə yaxş ı lı q etmə k istə yə n və ya yaxş ı sö z danı ş an adam yalanç ı deyildir.” (Buxari 2692, Muslim 6799, 2605/101)

ق ُ ب ْ ح ِ ا ل ك َ ذ ِ ب ِ و َ ح ُ س ْ ن ِ ا ل ص ّ ِ د ْ ق ِ و َ ف َ ض ْ ل ِ ه ِ