Alış-Verişdə And İçməkdən Nəhy

ح د ي ث أ َ ب ِ ي ه ُ ر َ ي ْ ر َ ة َ ر ض ي ا ل ل ه ع ن ه ، ق َ ا ل َ: س َ م ِ ع ْ ت ُ ر َ س ُ و ل َ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ي َ ق ُ و ل ُ: ا ل ْ ح َ ل ِ ف ُ م َ ن ْ ف َ ق َ ة ٌ ل ِ ل س ّ ِ ل ْ ع َ ة ِ ، م َ م ْ ح َ ق َ ة ٌ ل ِ ل ْ ب َ ر َ ك َ ة ِ

1035. Ə bu Hureyra y demiş dir: “Mə n Peyğ ə mbə rin r belə dediyini eş itmiş ə m: “(Yalandan) and iç mə k malı n satı lması na rə vac versə də, onun bə rə kə tini aparı r.” (Buxari 2087, Muslim 4209, 1606/131)

ا ل ش ف ع ة

Riklik

ح د ي ث ج َ ا ب ِ ر ِ ب ْ ن ِ ع َ ب ْ د ِ ا ل ل ه ِ ، ق َ ا ل َ: ق َ ض ى ر َ س ُ و ل ُ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ب ِ ا ل ش ّ ُ ف ْ ع َ ة ِ ف ِ ي ك ُ ل ّ ِ م َ ا ل َ م ْ ي ُ ق ْ س َ م ْ ، ف َ إ ِ ذ َ ا و َ ق َ ع َ ت ِ ا ل ْ ح ُ د ُ و د ُ و َ ص ُ ر ّ ِ ف َ ت ِ ا ل ط ّ ُ ر ُ ق ُ ف َ ل ا َ ش ُ ف ْ ع َ ة َ

1036. Cabir İ bn Abdullah y rə vayə t edir ki, Peyğ ə mbə r r bö lü nmə yə n hə r bir ş eydə ş ə riklik hö kmü verdi. Sə rhə dlə r bö lü nü bsə, yollar tə yin edilibsə artı q ş ə riklik haqqı yoxdur”. (Buxari 2257, 2496, Muslim 4213, 1608/134)

غ ر ز ا ل خ ش ب ف ي ج د ا ر ا ل ج ا ر

Qonş unun Divarı na Ağ ac Salmaq

ح د ي ث أ َ ب ِ ي ه ُ ر َ ي ْ ر َ ة َ ر ض ي ا ل ل ه ع ن ه ، أ َ ن ّ َ ر َ س ُ و ل َ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ، ق َ ا ل َ: ل ا َ ي َ م ْ ن َ ع ُ ج َ ا ر ٌ ج َ ا ر َ ه ُ أ َ ن ْ ي َ غ ْ ر ِ ز َ خ َ ش َ ب َ ه ُ ف ِ ي ج ِ د َ ا ر ِ ه ِ ، ث ُ م ّ َ ي َ ق ُ و ل ُ أ َ ب ُ و ه ُ ر َ ي ْ ر َ ة َ: م َ ا ل ِ ي أ َ ر َ ا ك ُ م ْ ع َ ن ْ ه َ ا م ُ ع ْ ر ِ ض ِ ي ن َ و َ ا ل ل ه ِ ل أ َ ر ْ م ِ ي َ ن ّ َ ب ِ ه َ ا ب َ ي ْ ن َ أ َ ك ْ ت َ ا ف ِ ك ُ م ْ

1037. Ə bu Hureyra y rə vayə t edir ki, Peyğ ə mbə r r buyurdu: “Heç kə s ö z qonş usuna onun divarı dibində ağ ac basdı rmağ ı na mane olmamalı dı r.” Sonra Ə bu Hureyra y (onu dinlə yə nlə rə) dedi: “Nə ü ç ü n siz bu iş də n bo­yun qaç ı ­rı rsı nı z? Vallahi, mə n bunu sizə daim xatı rladacağ am.” (Buxari 2463, Muslim 4215, 1609/136)

ت ح ر ي م ا ل ظ ل م و غ ص ب ا ل أ ر ض و غ ي ر ه ا

Zü lm, Yer Qə sb Etmə k Və S. Haram Olması

ح د ي ث س َ ع ِ ي د ِ ب ْ ن ِ ز َ ي ْ د ِ ب ْ ن ِ ع َ م ْ ر ِ و ب ْ ن ِ ن ف َ ي ْ ل ٍ ، أ َ ن ّ َ ه ُ خ َ ا ص َ م َ ت ْ ه أ َ ر ْ و ى ف ِ ي ح َ ق ّ ِ ، ز َ ع َ م َ ت ْ أ َ ن ّ َ ه ُ ا ن ْ ت َ ق َ ص َ ه ُ ل َ ه َ ا ، إ ِ ل َ ى م َ ر ْ و َ ا ن َ ، ف َ ق َ ا ل َ س َ ع ِ ي د ٌ: أ َ ن َ ا أ َ ن ْ ت َ ق ِ ص ُ م ِ ن ْ ح َ ق ّ ِ ه َ ا ش َ ي ْ ئ ً ا أ َ ش ْ ه د ُ ل َ س َ م ِ ع ْ ت ُ ر َ س ُ و ل َ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ي َ ق و ل ُ: م َ ن ْ أ َ خ َ ذ َ ش ِ ب ْ ر ً ا م ِ ن َ ا ل أ َ ر ْ ض ِ ظ ل ْ م ً ا ف َ إ ِ ن ّ َ ه ُ ي ُ ط َ و ّ َ ق ُ ه ُ ي َ و ْ م َ ا ل ْ ق ِ ي َ ا م َ ة ِ م ِ ن ْ س َ ب ْ ع ِ أ َ ر َ ض ِ ي ن َ

1038. Sə id İ bn Zeyd İ bn Amr İ bn Nofə l y deyir ki, Ə rva Bintu Uveys iddia etdi ki, Sə id İ bn Zeyd y onun haqqı nı tapdalamı ş dı r deyə Mə dinə və lisi Mə rvan İ bn Hə kə mə ş ikayə t etdi. Bu ş ikayə t gö rə Sə id: “Mə n bu qadı nı n haqqı sı tapdalamı ş am? Ş ə hadə t edirə m mə n Rə sulullahdan r belə buyurduğ unu eş itdim: “Hə r kim zü lm edə rə k bir qarı ş yer belə alarsa heç ş ü bhə yox ki, Qiyamə t gü nü (hə mə n yer parç ası) yeddi qat onun boynuna halqa (forması nda) salı nacaqdı r”. (Buxari 3198, Muslim 4220, 1610/140)

ح د ي ث ع َ ا ئ ِ ش َ ة َ ع َ ن ْ أ َ ب ِ ي س َ ل َ م َ ة َ ، أ َ ن ّ َ ه ُ ك َ ا ن َ ت ْ ب َ ي ْ ن َ ه ُ و َ ب َ ي ْ ن َ أ ُ ن َ ا س ٍ خ ُ ص ُ و م َ ة ٌ ، ف َ ذ َ ك َ ر َ ل ِ ع َ ا ئ ِ ش َ ة َ ، ف َ ق َ ا ل َ ت ْ: ي َ ا أ َ ب َ ا س َ ل َ م َ ة َ ا ج ْ ت َ ن ِ ب َ ا ل أ َ ر ْ ض َ ، ف َ إ ِ ن ّ َ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ َ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ق َ ا ل َ: م َ ن ْ ظ َ ل َ م َ ق ِ ي د َ ش ِ ب ْ ر ٍ م ِ ن َ ا ل أ َ ر ْ ض ِ ط ُ و ّ ِ ق َ ه ُ م ِ ن ْ س َ ب ْ ع ِ أ َ ر َ ض ِ ي ن َ

1039. Ə bu Sə lə mə İ bn AbdurRahman İ bn Auf y, ö zü ilə qö vmü ndə n bə zi kimsə lə r arası nda mü naqiş ə yarandı ğ ı zaman bunu Aiş ə yə ə rz etdi. Aiş ə: “Ey Ə bu Sə lə mə! Yer (torpaq) qə sb etmə kdə n ç ə kin. Peyğ ə mbə r buyurmuş du: “Hə r kim zü lm edə rə k bir qarı ş yer belə alarsa heç ş ü bhə yox ki, Qiyamə t gü nü (hə mə n yer parç ası) yeddi qat onun boynuna halqa (forması nda) salı nacaqdı r”. (Buxari 2453, Muslim 4222, 1612/142)

ق د ر ا ل ط ر ي ق إ ِ ذ ا ا خ ت ل ف و ا ف ي ه

Yol Haqqı nda İ xtilaf Edildikdə Yolun Nə qə də r Olacağ ı

ح د ي ث أ َ ب ِ ي ه ُ ر َ ي ْ ر َ ة َ ر ض ي ا ل ل ه ع ن ه ، ق َ ا ل َ: ق َ ض َ ى ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ ُ ، إ ِ ذ َ ا ت َ ش َ ا ج َ ر ُ و ا ف ِ ي ا ل ط ّ َ ر ِ ي ق ِ ، ب ِ س َ ب ْ ع َ ة ِ أ َ ذ ْ ر ُ ع ٍ

1040. Ə bu Hureyra y demiş dir: “Peyğ ə mbə r r hö km vermiş dir ki, ə gə r yol ü stü ndə mü bahisə dü ş ə rsə, keç id ü ç ü n yeddi ə rə ş enində yol saxlamaq lazı mdı r.” (Buxari 2473, Muslim 4224, 1613/143)

Hg

Dc

ك ت ا ب ا ل ف ر ا ئ ض

Miras Kitabı

Ab

Ef

أ ل ح ق و ا ا ل ف ر ا ئ ض ب أ ه ل ه ا ، ف م ا ب ق ي ف ل أ و ل ى ر ج ل ذ ك ر

Mirası Ə hlinə Vermə k, Yerdə Qalanı Ə n Yaxı n Olan Kiş iyə Vermə k

ح د ي ث ا ب ْ ن ِ ع َ ب ّ َ ا س ٍ ، ع َ ن ِ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ق َ ا ل َ: أ َ ل ْ ح ِ ق ُ و ا ا ل ْ ف َ ر َ ا ئ ِ ض َ ب ِ أ َ ه ْ ل ِ ه َ ا ، ف َ م َ ا ب َ ق ِ ي َ ف َ ه ُ و َ ل أ َ و ْ ل َ ى ر َ ج ُ ل ٍ ذ َ ك َ ر ٍ

1041. İ bn Abbas y rə vayə t edir ki, Peyğ ə mbə r r buyurdu: “Miras payları nı sahiblə rinə verin[81]. Yerdə qalanı isə (ata tə rə fdə n) ə n yaxı n olan kiş iyə verilir.” (Buxari 6732, 6735, Muslim 4226, 1615/2)

م ي ر ا ث ا ل ك ل ا ل ة

Valideyni Və Ö vladı Olmayanı n Mirası

ح د ي ث ج َ ا ب ِ ر ِ ب ْ ن ِ ع َ ب ْ د ِ ا ل ل ه ِ ، ق َ ا ل َ: م َ ر ِ ض ْ ت ُ م َ ر َ ض ً ا ف َ أ َ ت َ ا ن ِ ي ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ ُ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ي َ ع ُ و د ُ ن ِ ي و َ أ َ ب ُ و ب َ ك ْ ر ٍ ، و َ ه ُ م َ ا م َ ا ش ِ ي َ ا ن ِ ، ف َ و َ ج َ د َ ا ن ِ ي أ ُ غ ْ م ِ ي َ ع َ ل َ ي ّ َ ، ف َ ت َ و َ ض ّ َ أ َ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ ُ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ، ث ُ م ّ َ ص َ ب ّ َ و َ ض ُ و ء َ ه ُ ع َ ل َ ي ّ َ ، ف َ أ َ ف َ ق ْ ت ُ ، ف َ إ ِ ذ َ ا ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ ُ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ف َ ق ُ ل ْ ت ُ: ي َ ا ر َ س ُ و ل َ ا ل ل ه ِ ك َ ي ْ ف َ أ َ ص ْ ن َ ع ُ ف ِ ي م َ ا ل ِ ي ك َ ي ْ ف َ أ َ ق ْ ض ِ ي ف ِ ي م َ ا ل ي ف َ ل َ م ْ ي ُ ج ِ ب ْ ن ِ ي ب ِ ش َ ي ْ ء ٍ ح َ ت ّ َ ى ن َ ز َ ل َ ت ْ آ ي َ ة ُ ا ل ْ م ِ ي ر َ ا ث ِ

1042. Cabir İ bn Abdullah y rə vayə t edir ki, bir xə stə liyə tutulmuş dum. (Və da hə cci zamanı) Peyğ ə mbə r r Ə bu Bə kr y ilə bə rabə r yanı ma xə stə ziyarə tinə gə lmiş dilə r. Onlar mə ni huş umu itirmiş halda gö rdü lə r. Peyğ ə mbə r də stə maz aldı və də stə maz suyundan mə nim ü zə rimə ç ı rpdı. Ayı ldı m və Peyğ ə mbə ri r gö rə n kimi: “Ya Rə sulullah! Mə n malı m haqqı nda necə edim? Malı m barə də necə hö km edim? dedim. Miras ayə si nazil olana qə də r Peyğ ə mbə r r mə nə bir ş ey demə di (ə n-Nisa 11, 12, 176) ”. (Buxari 5651, Muslim 4230, 1616/5)

آ خ ر آ ي ة أ ن ز ل ت آ ي ة ا ل ك ل ا ل ة

Son Olaraq Nazil Olan Ayə Kə lə lə Ayə sidir

ح د ي ث ا ل ْ ب َ ر َ ا ء ِ ر ض ي ا ل ل ه ع ن ه ، ق َ ا ل َ: آ خ ِ ر ُ س ُ و ر َ ة ٍ ن َ ز َ ل َ ت ْ ب َ ر َ ا ء َ ة ٌ ، و َ آ خ ِ ر ُ آ ي َ ة ٍ ن َ ز َ ل َ ت ْ ي َ س ْ ت َ ف ْ ت ُ و ن َ ك َ

1043. Bə ra İ bn Azim y rə vayə t edir ki, ə n son nazil olan surə Bə raə ( ə t-Tö vbə ) surə sidir. Ə n son nazil olan ayə: “Sə ndə n fə tva istə rlə r...” ayə sidir” dedi. (Buxari 4605, Muslim 4237, 4238, 4239, 1618/14)

م ن ت ر ك م ا ل ا ً ف ل و ر ث ت ه