Man Əhlinin İmanda Bir-birilərindən Fərqlənməsi Və Yəmən Əhlinin Bu Barədə Üstünlükləri

ع َ ن ْ ع ُ ق ْ ب َ ة َ ب ْ ن ِ ع َ م ْ ر ٍ و أ َ ب ِ ى م َ س ْ ع ُ و د ٍ y ق َ ا ل َ: أ َ ش َ ا ر َ ر َ س ُ و ل ُ ا ل ل ّ َ ه ِ r ب ِ ي َ د ِ ه ِ ن َ ح ْ و َ ا ل ْ ي َ م َ ن ِ ف َ ق َ ا ل َ: «ا ل إ ِ ي م َ ا ن ُ ي َ م َ ا ن ٍ ه َ ا ه ُ ن َ ا ، أ َ ل ا َ إ ِ ن ّ َ ا ل ْ ق َ س ْ و َ ة َ و َ غ ِ ل َ ظ َ ا ل ْ ق ُ ل ُ و ب ِ ف ِ ى ا ل ْ ف َ د ّ َ ا د ِ ي ن َ ع ِ ن ْ د َ أ ُ ص ُ و ل ِ أ َ ذ ْ ن َ ا ب ِ ا ل إ ِ ب ِ ل ِ ، ح َ ي ْ ث ُ ي َ ط ْ ل ُ ع ُ ق َ ر ْ ن َ ا ا ل ش ّ َ ي ْ ط َ ا ن ِ ف ِ ى ر َ ب ِ ي ع َ ة َ و َ م ُ ض َ ر َ».

31. Uqbə İ bn Amr və Ə bu Mə sud y demiş dir: “(Bir də fə) Peyğ ə mbə r r (ə li ilə Yə mə nə tə rə f iş arə edib dedi: “İ man bax orada – Yə mə ndə dir[10] Daş ü rə klilik və qabalı q isə kobud danı ş ı ğ ı ilə seç ilə n, də və lə rinin quyruğ undan yapı ş mı ş [11] bə də vilə rə aiddir. (Bu xasiyyə tlə r isə) ş eytanı n iki buynuzu ç ı xan[12] yerdə – Rə biə və Mudə r (qə bilə lə rində) ö zü nü bü ruzə verir.” (Buxari 3302, Muslim 72, 190)

ق َ ا ل َ أ َ ب ُ و ه ُ ر َ ي ْ ر َ ة َ y ق َ ا ل َ ر َ س ُ و ل ُ ا ل ل ّ َ ه ِ r «أ َ ت َ ا ك ُ م ْ أ َ ه ْ ل ُ ا ل ْ ي َ م َ ن ِ ه ُ م ْ أ َ ض ْ ع َ ف ُ ق ُ ل ُ و ب ً ا و َ أ َ ر َ ق ّ ُ أ َ ف ْ ئ ِ د َ ة ً ا ل ْ ف ِ ق ْ ه ُ ي َ م َ ا ن ٍ و َ ا ل ْ ح ِ ك ْ م َ ة ُ ي َ م َ ا ن ِ ي َ ة ٌ».

32. Ə bu Hureyra y rə vayə t edir ki, Allah Elç isi r buyurdu: “Yə mə nlilə r sizin yanı nı za gə lmiş lə r. Onlar ə n yumş aq qə lbli və ə n incə ü rə kli (insanlardı r). Fiqh Yə mə nə aiddir, hikmə t də Yə mə nə (yə mə nlilə rdə dir) aiddir”[13] (Buxari 4390, Muslim 74, 193)

ع َ ن ْ أ َ ب ِ ى ه ُ ر َ ي ْ ر َ ة َ y أ َ ن ّ َ ر َ س ُ و ل َ ا ل ل ّ َ ه ِ r ق َ ا ل َ: «ر َ أ ْ س ُ ا ل ْ ك ُ ف ْ ر ِ ن َ ح ْ و َ ا ل ْ م َ ش ْ ر ِ ق ِ ، و َ ا ل ْ ف َ خ ْ ر ُ و َ ا ل ْ خ ُ ي َ ل ا َ ء ُ ف ِ ى أ َ ه ْ ل ِ ا ل ْ خ َ ي ْ ل ِ و َ ا ل إ ِ ب ِ ل ِ ، و َ ا ل ْ ف َ د ّ َ ا د ِ ي ن َ أ َ ه ْ ل ِ ا ل ْ و َ ب َ ر ِ ، و َ ا ل س ّ َ ك ِ ي ن َ ة ُ ف ِ ى أ َ ه ْ ل ِ ا ل ْ غ َ ن َ م ِ».

33. Ə bu Hureyra y rə vayə t edir ki, Peyğ ə mbə r r buyurdu: “Kü frü n ə sas mə nbə yi ş ə rq istiqamə tində dir. Lovğ alı q və tə kə bbü rlü k (adə tə n) at ilxı sı na və də və sü rü sü nə sahib olan kimsə lə rdə, habelə kobud danı ş ı ğ ı olan bə də vilə rdə ö zü nü bü ruzə verir. Qoyun sü rü sü nə sahib olan kimsə lə r isə dinc adam olurlar.” (Buxari 3301, Muslim 75, 194)

ع َ ن ْ أ َ ب ِ ى ه ُ ر َ ي ْ ر َ ة َ yق َ ا ل َ س َ م ِ ع ْ ت ُ ر َ س ُ و ل َ ا ل ل ّ َ ه ِ r ي َ ق ُ و ل ُ «ا ل ْ ف َ خ ْ ر ُ و َ ا ل ْ خ ُ ي َ ل ا َ ء ُ ف ِ ى ا ل ْ ف َ د ّ َ ا د ِ ي ن َ أ َ ه ْ ل ِ ا ل ْ و َ ب َ ر ِ و َ ا ل س ّ َ ك ِ ي ن َ ة ُ ف ِ ى أ َ ه ْ ل ِ ا ل ْ غ َ ن َ م ِ ا ل إ ِ ي م َ ا ن ُ ي َ م َ ا ن ٍ و َ ا ل ْ ح ِ ك ْ م َ ة ُ ي َ م َ ا ن ِ ي َ ة ٌ».

34. Ə bu Hureyra y demiş dir: “Mə n Allah Elç isinin r belə dediyini eş itdim: “Lovğ alı q və tə kə bbü rlü k kobud danı ş ı ğ ı ilə seç ilə n bə də vilə rdə ö zü nü biruzə verir. Qoyun sü rü sü nə sahib olan kimsə lə r isə dinc adam olurlar. İ man Yə mə ndə dir, hikmə t Yə mə nlilə rdə dir”. (Buxari 3499, Muslim 77, 196)

ب ي ا ن أ ن ا ل د ي ن ا ل ن ص ي ح ة

Dinin Nə sihə t Olması nı n Bə yanı

ع َ ن ْ ج َ ر ِ ي ر ٍ yق َ ا ل َ ب َ ا ي َ ع ْ ت ُ ا ل ن ّ َ ب ِ ى ّ َ r ع َ ل َ ى ا ل س ّ َ م ْ ع ِ و َ ا ل ط ّ َ ا ع َ ة ِ ف َ ل َ ق ّ َ ن َ ن ِ ى «ف ِ ي م َ ا ا س ْ ت َ ط َ ع ْ ت َ». و َ ا ل ن ّ ُ ص ْ ح ِ ل ِ ك ُ ل ّ ِ م ُ س ْ ل ِ م ٍ.

35. Cə rir y demiş dir: “Mə n (buyuruqları) dinlə yib itaə t edə cə yimə və hə r bir mü sə lmana nə sihə t edə cə yimə dair Peyğ ə mbə rə r beyə t etdim. O da: “Bacardı ğ ı n iş lə rdə ” deyə mə nə nə sihə t etdi. (Buxari 7204, Muslim 85, 210)

ع َ ن ْ أ َ ب ِ ي ه ُ ر َ ي ْ ر َ ة َ y إ ِ ن ّ َ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ َ r ق َ ا ل َ: ل ا َ ي َ ز ْ ن ِ ي ا ل ز ّ َ ا ن ِ ي ح ِ ي ن َ ي َ ز ْ ن ِ ي و َ ه ُ و َ م ُ ؤ ْ م ِ ن ٌ و َ ل ا ي َ ش ْ ر َ ب ُ ا ل ْ خ َ م ْ ر َ ح ِ ي ن َ ي َ ش ْ ر َ ب ُ ه َ ا و َ ه ُ و َ م ُ ؤ ْ م ِ ن ٌ و َ ل ا َ ي َ س ْ ر ِ ق ُ ا ل س ّ َ ا ر ِ ق ُ ح ِ ي ن َ ي َ س ْ ر ِ ق ُ و َ ه ُ و َ م ُ ؤ ْ م ِ ن ٌ. و ز َ ا د َ ف ي ر ِ و ا ي َ ة ٍ: و َ ل ا َ ي َ ن ْ ت َ ه ِ ب ُ ن ُ ه ْ ب َ ة ً ذ َ ا ت َ ش َ ر َ ف ٍ ي َ ر ْ ف َ ع ُ ا ل ن ّ َ ا س ُ إ ِ ل َ ي ْ ه ِ أ َ ب ْ ص َ ا ر َ ه ُ م ْ ف ِ ي ه َ ا ح ِ ي ن َ ي َ ن ْ ت َ ه ِ ب ُ ه َ ا و َ ه ُ و َ م ُ ؤ ْ م ِ ن ٌ.

36. Ə bu Hureyra y rə vayə t edir ki, Peyğ ə mbə r r buyurdu: “Zina edə n adam zi­na etdiyi vaxt mö min sayı la bilmə z. Ş ə rab iç ə n adam ş ə rab iç diyi vaxt mö min sayı la bilmə z. Oğ urluq edə n adam oğ urluq etdiyi vaxt mö min sayı la bilmə z.” Digə r rə vayə tdə belə ə lavə vardı r: “....insanları n gö zü ö nü ndə (birisinin) də yə rli bir ş eyini zor gü cü nə gö tü rə n adam onu gö tü rdü yü vaxt mö min sayı la bilmə z.” (Buxari 2475, 5578, 6772, 6782, 6810, Muslim 86, 87, 211)

ب ي ا ن خ ص ا ل ا ل م ن ا ف ق

Mü nafiqlə rin Xü susiyyə tlə rinin Bə yanı

ع َ ن ْ ع َ ب ْ د ِ ا ل ل ه ِ ب ْ ن ِ ع َ م ْ ر ٍ و y: أ َ ن ّ َ ا ل ن ّ َ ب ِ ى ّ َ r ق َ ا ل َ: أ َ ر ْ ب َ ع ٌ م َ ن ْ ك ُ ن ّ َ ف ِ ي ه ِ ك َ ا ن َ م ُ ن َ ا ف ِ ق ً ا خ َ ا ل ِ ص ً ا ، و َ م َ ن ْ ك َ ا ن َ ت ْ ف ِ ي ه ِ خ َ ص ْ ل َ ة ٌ م ِ ن ْ ه ُ ن ّ َ ك َ ا ن َ ت ْ ف ِ ي ه ِ خ َ ص ْ ل َ ة ٌ م ِ ن َ ا ل ن ّ ِ ف َ ا ق ِ ح َ ت ّ َ ى ي َ د َ ع َ ه َ ا إ ِ ذ َ ا ا ؤ ْ ت ُ م ِ ن َ خ َ ا ن َ و َ إ ِ ذ َ ا ح َ د ّ َ ث َ ك َ ذ َ ب َ و َ إ ِ ذ َ ا ع َ ا ه َ د َ غ َ د َ ر َ ، و َ إ ِ ذ َ ا خ َ ا ص َ م َ ف َ ج َ ر َ.

37. Abdullah İ bn Amr y rə vayə t edir ki, Peyğ ə mbə r r buyurdu: “Dö rd (xislə t) vardı r ki, bunlar kimdə olsa, ə sl mü nafiq sayı lar və hə r kimdə bunlardan biri olsa belə, onu tə rk edincə yə qə də r ö zü ndə mü nafiqlik xislə ti qalmı ş sayı lar: ona ə manə t verildiyi zaman xə yanə t edə r; danı ş dı ğ ı zaman yalan danı ş ar; ə hd bağ ladı ğ ı zaman (ə hdini) pozar; mü bahisə etdiyi zaman haqsı zlı q edə r.” (Buxari 34, Muslim 88, 219)

ع َ ن ْ أ َ ب ِ ي ه ُ ر َ ي ْ ر َ ة َ y ع َ ن ِ ا ل ن ّ َ ب ِ ى ّ ِ r ق َ ا ل َ: آ ي َ ة ُ ا ل ْ م ُ ن َ ا ف ِ ق ِ ث َ ل ا َ ث ٌ إ ِ ذ َ ا ح َ د ّ َ ث َ ك َ ذ َ ب َ ، و َ إ ِ ذ َ ا و َ ع َ د َ أ َ خ ْ ل َ ف َ ، و َ إ ِ ذ َ ا ا ؤ ْ ت ُ م ِ ن َ خ َ ا ن َ.

38. Ə bu Hureyra y rə vayə t edir ki, Peyğ ə mbə r r buyurdu: “Mü nafiqin ə lamə ti ü ç dü r: danı ş dı ğ ı zaman yalan danı ş ar; və d verdiyi zaman (və dinə) xilaf ç ı xar; ona ə manə t verildiyi zaman xə yanə t edə r.” (Buxari 33, 2682, 2749, 6095, Muslim 89, 220)

ب ي ا ن ح ا ل إ ي م ا ن م ن ق ا ل ل أ َ خ ي ه ا ل م س ل م ي ا ك ا ف ر

Mü sə lman Qardaş ı na: “Ey Kafir! ” Deyə n Kimsə nin İ manı nı n Bə yanı

ع َ ن ْ ع َ ب ْ د ِ ا ل ل ّ َ ه ِ ب ْ ن ِ ع ُ م َ ر َ y أ َ ن ّ َ ر َ س ُ و ل َ ا ل ل ّ َ ه ِ r ق َ ا ل َ أ َ ي ّ ُ م َ ا ر َ ج ُ ل ٍ ق َ ا ل َ ل ِ أ َ خ ِ ي ه ِ ي َ ا ك َ ا ف ِ ر ُ ف َ ق َ د ْ ب َ ا ء َ ب ِ ه َ ا أ َ ح َ د ُ ه ُ م َ ا

39. Abdullah İ bn Ö mə r y rə vayə t edir ki, Allah Elç isi r buyurdu: “Kiş i (din) qardaş ı na: “Ey kafir! ” desə, ikisində n biri bu gü nahla geri dö nə r”. (Buxari 6104, Muslim 91, 92, 224, 225)

ب ي ا ن ح ا ل إ ي م ا ن م ن ر غ ب ع ن أ ب ي ه و ه و ي ع ل م

Bildiyi Halda Atasdan Ü z Dö ndə rə n Kimsə nin İ manı nı n Bə yanı

ع َ ن ْ أ َ ب ِ ى ذ َ ر ّ ٍ y أ َ ن ّ َ ه ُ س َ م ِ ع َ ا ل ن ّ َ ب ِ ى ّ َ r ي َ ق ُ و ل ُ: «ل َ ي ْ س َ م ِ ن ْ ر َ ج ُ ل ٍ ا د ّ َ ع َ ى ل ِ غ َ ي ْ ر ِ أ َ ب ِ ي ه ِ و َ ه ُ و َ ي َ ع ْ ل َ م ُ ه ُ إ ِ ل ا ّ َ ك َ ف َ ر َ ، و َ م َ ن ِ ا د ّ َ ع َ ى ق َ و ْ م ً ا ل َ ي ْ س َ ل َ ه ُ ف ِ ي ه ِ م ْ ف َ ل ْ ي َ ت َ ب َ و ّ َ أ ْ م َ ق ْ ع َ د َ ه ُ م ِ ن َ ا ل ن ّ َ ا ر ِ».

40. Ə bu Zə rr y rə vayə t edir ki, Peyğ ə mbə rin r belə dediyini eş itdim: “Kim bilə rə kdə n doğ ma atası nı n deyil, baş qa birisinin oğ lu olduğ unu iddia edə rsə, kü fr etmiş olar. Kim ö zü nü n heç bir qohumluq ə laqə si olmadı ğ ı bir qə bilə yə mə nsub olduğ unu iddia edə rsə, qoy Cə hə nnə mdə ki yerini tutsun.” (Buxari 3508, Muslim 93, 226)

ع َ ن ْ أ َ ب ِ ي ه ُ ر َ ي ْ ر َ ة َ y ع َ ن ْ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ ِ r ق َ ا ل َ: ل ا َ ت َ ر ْ غ َ ب ُ و ا ع َ ن ْ آ ب َ ا ئ ِ ك ُ م ْ ف َ م َ ن ْ ر َ غ ِ ب َ ع َ ن ْ أ َ ب ِ ي ه ِ ف َ ه ُ و َ ك ُ ف ْ ر ٌ.

41. Ə bu Hureyra y rə vayə t edir ki, Peyğ ə mbə r r buyurdu: “Ataları nı zdan imtina etmə yin! Kim atası ndan imtina etsə, nankor olar.” (Buxari 6768, Muslim 94, 227)

ع َ ن ْ س َ ع ْ د ٍ و َ أ َ ب ِ ى ب َ ك ْ ر َ ة َ N ك ِ ل ا َ ه ُ م َ ا ي َ ق ُ و ل ُ س َ م ِ ع َ ت ْ ه ُ أ ُ ذ ُ ن َ ا ى َ و َ و َ ع َ ا ه ُ ق َ ل ْ ب ِ ى م ُ ح َ م ّ َ د ً ا -ص ل ى ا ل ل ه ع ل ي ه و س ل م - ي َ ق ُ و ل ُ «م َ ن ِ ا د ّ َ ع َ ى إ ِ ل َ ى غ َ ي ْ ر ِ أ َ ب ِ ي ه ِ و َ ه ُ و َ ي َ ع ْ ل َ م ُ أ َ ن ّ َ ه ُ غ َ ي ْ ر ُ أ َ ب ِ ي ه ِ ف َ ا ل ْ ج َ ن ّ َ ة ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ ح َ ر َ ا م ٌ»

42. Sə d və Ə bu Bə kr N hə r ikisi belə rə vayə t etmiş dir: “Mə n Muhə mmə d Peyğ ə mbə rin belə dediyini (bu) iki qulağ ı mla eş itmiş ə m və onu qə lbimə hə kk etmiş ə m: “Kim bilə rə kdə n yad bir adamı n ö z atası olduğ unu iddia edə rsə, Cə nnə t ona haram edilə r”. (Buxari 6766, 6767, Muslim 96, 229)

ب ي ا ن ق و ل ا ل ن ب ي ّ ص ل ى ا ل ل ه ع ل ي ه و س ل م س ب ا ب ا ل م س ل م ف س و ق و ق ت ا ل ه ك ُ ف ر

Peyğ ə mbə rin r: “Mü sə lmanı Sö ymə k Fasiqlik, Onunla Vuruş mağ ı n Kü fr Olması nı n” Bə yanı

ع َ ن ْ ع َ ب ْ د ِ ا ل ل ه ِ ب ْ ن ِ م َ س ْ ع ُ و د ٍ y: أ َ ن ّ َ ر َ س ُ و ل َ ا ل ل ه ِ r ق َ ا ل َ: «س ِ ب َ ا ب ُ ا ل ْ م ُ س ْ ل ِ م ِ ف ُ س ُ و ق ٌ و َ ق ِ ت َ ا ل ُ ه ُ ك ُ ف ْ ر ٌ»

43. Abdullah İ bn Mə suddan y rə vayə t edilmiş dir ki, Peyğ ə mbə r r buyurdu: “Mü sə lmanı sö ymə k gü nah, ona qarş ı vuruş maq isə kü frdü r.” (Buxari 48, 6044, 7076, Muslim 97, 230)

ل ا ت ر ج ع و ا ب ع د ي ك ف ا ر ً ا ي ض ر ب ب ع ض ك م ر ق ا ب ب ع ض