Möminlər orada sınağa və güclü sarsıntıya məruz qal­dılar”. 4 страница

- Allah bildirir ki, Peyğ ə mbə r (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) Zeynə bə bə slə diyi hisslə rini insanlardan gizlə dirdi, bu isə o demə k idi ki, baş qası nı n zö vcə sinə vurulmuş insan ö zü nü yolverilmə z hə rə kə tlə rdə n saxlayı rsa, onda gü nah sahibi olmur. Ə gə r o, sevdiyi qadı n ə rində n boş andı qdan sonra, onunla evlə nmə yə ü mid bə slə yirsə, yenə gü nah bir iş tutmuş olmur. Lakin o, ə r-arvadı boş anmağ a mə cbur etmə k və ya onları bir-birində n ayı rmağ a cə hd gö stə rmə k haqqı na malik deyil. Mə hz buna gö rə, Peyğ ə mbə r (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) ö z ə sil hisslə rini gizlə dirdi.

- Allahı n Elç isinin (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) davranı ş ı onu gö stə rir ki, o (s.ə.s.) ö z və zifə sini qü sursuz olaraq yerinə yetirmiş və Və hyi bə ş ə riyyə tə bü tö vlü klə ç atdı rmı ş dı r. O (s.ə.s.), Allahı n nazil etdiyi ayə lə rində n heç bir ş eyi, hə tta Allah onu (s.ə.s.) bu və ya digə r hə rə kə t­lə rinə gö rə ayə lə rdə mə zə mmə t etdikdə belə, insanlardan gizli saxlama­mı ş dı r. Bu ona də lalə t edir ki, Muhə mmə d Peyğ ə mbə r (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) Allahı n ə sil Elç isi idi və Allahı n Tə limini tə bliğ edir və bu elmin sayə sində ö zü nü digə r insanlardan ü stü n tutmağ a ç alı ş mı rdı.

- Allahı n Elç isinin (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) ona mə s­lə hə t almaq ü ç ü n mü raciə t edilə ndə gö stə rdiyi sə mimiyyə ti tə sdiq edir ki, mə slə hə t alı nması ü ç ü n mü raciə t edilə n mö min, bu onun ö z mə nafelə rinə, mə qsə dlə rinə və istə klə rinə zidd olsa da belə, qardaş ı na ə n faydalı və dü zgü n saydı ğ ı mə slə hə ti vermə lidir.

- Elç i (s.ə.s.), boş anmaq istə yə n bü tü n ə r-arvadlara bü tü n imkanları vasitə si ilə nikahı pozmamağ a sə y gö stə rmə yi mə slə hə t gö rmü ş dü r, ç ü nki ailə nin davam etdirilmə si boş anmadan daha yaxş ı dı r.

- Fö vqə luca Allah qulları na ə mr etmiş dir ki, Onun qulları ndansa, Rə bbin Ö zü ndə n daha mö hkə m qorxsunlar.

- Allah mö minlə rin anası Zeynə bin (A.o.r.) taleyini tə yin etmiş və onu (A.o.r.) Ö z Elç isinə (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) ş ahidlə rin iş tirakı ilə niş anlanmadan və nikah bağ lamadan ə rə vermiş dir. Zeynə b hə miş ə bununla Allahı n Elç isinin (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) digə r zö vcə lə ri qarş ı sı nda ç ox fə xr edə rdi və belə deyə rdi: “Sizi qohumla­rı nı z ə rə vermiş dir, mə ni isə Allah Ö zü yeddi sə manı n ardı ndan evlə ndir­miş dir”.

- Zeynə bin (A.o.r.) hekayə ti inandı rı cı ş ə kildə tə sdiq edirdi ki, ə gə r ə ri ö z arvadı nı qə ti olaraq boş amazsa, heç kim evli qadı nla evlə nmə k haqqı na malik ola və hə tta bu yö ndə hə r hansı bir cə hd belə edə bilmə z. Qə ti boş anma isə iddə t mü ddə tinin sona ç atması ilə bağ lı dı r ki, bu mü ddə t ə rzində boş anmı ş qadı n ö z ə rinə mə nsub olmaqda davam edir və onun hakimiyyə ti altı nda qalı r, baxmayaraq ki, bu halda ə r boş adı ğ ı arvadı na aid heç bir hü quqa malik olmur.

ﮞ ﮟ ﮠ ﮡ ﮢ ﮣ ﮤ ﮥ ﮦ ﮧ ﮨ ﮩ ﮪ ﮫ ﮬ ﮭ ﮮ ﮯ ﮰ ﮱ ﯓ ﯔ ﯕ ﯖ ﯗ

Allahı n Peyğ ə mbə rə fə rz qı ldı qları na gö rə ona gü nah gə lmə z. Ə vvə lkilə rin barə sində də Allahı n qanunu belə dir. Allahı n ə mri – tə yin etdiyi Qə də rdir”.

Fö vqə luca Ö z Elç isini (s.ə.s.) ç oxarvadlı lı ğ a gö rə mə zə mmə t edə n­lə rin ittihamı ndan xilas etmiş dir. Hə qiqə tə n də, bu ittihamlar ə sassı zdı r, ç ü nki Allahı n Elç isi (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) Allahı n ona (s.ə.s.) bir neç ə qadı nla evlə nmə sinə icazə verdiyinə gö rə mə suliyyə t daş ı ­mı r. Rə bbin qə də ri ə vvə lki peyğ ə mbə rlə r və elç ilə r ü ç ü n də belə ymiş. Hə qiqə tə n, Onun hö kmü mü tlə q icra edilir.

ﯘ ﯙ ﯚ ﯛ ﯜ ﯝ ﯞ ﯟ ﯠ ﯡ ﯢ ﯣ ﯤ ﯥ ﯦ

(33. 39) “Onlar Allahı n və hyini ç atdı rar və Ondan qorxardı lar, Allahdan baş qa heç kimdə n qorxmazdı lar. Hesabç ə kə n olaraq Allah kifa­yə tdir! ”

Sonra Allah ə vvə llə r yaş amı ş elç ilə rin mə ziyyə tlə rində n xə bə r verir. Onlar Allahı n qulları na Ş ə rə fli Kitabları n ecazkar misraları nı oxuyur, Rə b­bin mö vcudlu­ğ unu və fö vqə lqü drə tini tə sdiq edə n də lillə r gö stə rir və on­ları doğ ru yola gə lmə yə də və t edirdilə r. Bu zaman onlar tə kcə Allahdan qorxur və Onunla bə rabə r heç kimdə n qorxmurdular. Bü tü n bunlar onu gö stə rir ki, hə r bir peyğ ə mbə rin və zifə si insanları doğ ru yola ç ağ ı rmaq və Rə bdə n qorxmaq, Onun hö kmlə rini qü sursuz yerinə yetirmə k və Onun haramları nı pozmamaq idi. Allahı n Ö z qulları nı n ə mə llə rinə nə zarə ti və onları mə suliyyə tə cə lb edə cə yi kifayə tdir. Bu sö zlə rdə n aydı n olur ki, Allah Ö z Elç isinin (s.ə.s.) ə mə llə rində n agahdı r və ə vvə lki peyğ ə mbə rlə rə də bir neç ə arvadla evlə nmə yə icazə verilmiş miş.

ﯧ ﯨ ﯩ ﯪ ﯫ ﯬ ﯭ ﯮ ﯯ ﯰ ﯱ ﯲ ﯳ ﯴ ﯵ ﯶ ﯷ ﯸ ﯹ

Muhə mmə d – sizin kiş ilə rinizin heç birinin atası deyil, Allahı n Elç isi və peyğ ə mbə rlə rin sonuncusudur. Allah hə r ş eyi Bilə ndir”.

Bu – bü tü n mü sə lmanlara mü raciə t və Zeyd b. Harisə nin (A.o.r.) Allahı n Elç isinin (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) oğ lu olmaması na bir iş arə dir. Bu ayə ü mumi sə ciyyə lidir və Muhə mmə d Peyğ ə mbə rin (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) kiş ilə rdə n heç kimə nə doğ ma ata, nə də ö vlad gö tü rmə k yolu ilə atalı q deyildir. Lakin ö ncə biz qeyd etmiş dik ki, Allahı n Elç isi (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) bü tü n mö minlə rin atası hesab olunur, onun zö vcə lə ri isə mö minlə rin anası dı r. Mü sə lmanları n Muhə mmə d Peyğ ə mbə rin mə hz belə atalı q olması nı inkar etmə mə lə ri ü ç ü n Fö vqə luca Allah bildirmiş dir ki, Muhə mmə d Allahı n elç isi və sonuncu peyğ ə mbə ridir (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!). Hə r bir mü sə lman ona (s.ə.s.) itaə t etmə li və onun (s.ə.s.) yolu ilə getmə li, ona (s.ə.s.) inam gə tirmə li və nə sihə tlə rinə ə saslanmalı və hə mç inin onu (s.ə.s.), kim olması ndan ası lı olmayaraq, hamı dan ç ox sevmə lidir. Peyğ ə mbə r (s.ə.s.) o də rə cə də sə mimi və xeyirxah nə sihə tç i idi ki, mö minlə rlə - ata ö vladları ilə davranan kimi davranardı.

Allah isə hə r bir mə xluqatdan xə bə rdardı r. Onun ilahi elmi bü tü n varlı ğ ı ə hatə edir və O (Pak və Mü qə ddə s Olan), ilahi və hyini kimə etibar edə cə yini və kimin Allahı n mə rhə mə tinə layiq olduğ unu hamı dan yaxş ı bilir.

ﯺ ﯻ ﯼ ﯽ ﯾ ﯿ ﰀ ﰁ ﰂ ﰃ ﰄ ﰅ

(33. 41) “Ey iman gə tirə nlə r! Allahı ç oxlu-ç oxlu xatı rlayı n”

(33. 42) “və Onu sü bh ç ağ ı və gü n batmazdan ö ncə ş ə rə flə ndirin! ”

Fö vqə luca mö minlə rə buyurur ki, onlar ö z Rə bbini tez-tez yada sal­sı nlar, ucaltsı nlar, ş ə rə flə ndirsinlə r və tə riflə sinlə r və onları ö z Rə bbinə yaxı nlaş dı ra bilə n gö zə l sö zlə r danı ş sı nlar. Buna gö rə mü sə lmanlar gü nə ş hə m ç ı xmazdan və hə m də batmazdan ə vvə l, beş fə rz namazdan sonra, mü sibə t anı nda və xeyirxah iş lə ri baş lamazdan ö ncə Allahı yada salmalı ­dı rlar. Bu, mö min tə rə fində n Fö vqə lucanı n bu hö kmü nü qü sursuz yerinə yetirə bilə cə yinin az bir hissə sidir, ç ü nki Allahı n qulu ö z Rə bbini hə r an və istə nilə n ş ə raitdə xatı rlamalı dı r. Allahı yadasalma elə bir ibadə tdir ki, insan onu hə tta istirahə t etdiyi vaxtda da yerinə yetirmə lidir. Bu ibadə t mö minə Rə bbi daha yaxş ı də rk etmə yə, Onu daha mö hkə m sevmə yə və hə mç inin bö yü k nemə t ə ldə etmə yə və dilini yaramaz sö zlə rdə n və yararsı z nitqlə r­də n qorumağ a kö mə k gö stə rir. Ə n yaxş ı sı isə, Allahı gü nü n ə vvə lində və sonunda, dan yeri aç ı landan və gü nə ş batmazdan ö ncə yad etmə kdir. Bu vaxtlar ə n ş ə rə fli və mü barə k vaxtlardı r və bu vaxtda baş lanan istə nilə n tə ş ə bbü s xü susi ç ə tinlik ç ə kilmə də n hə yata keç ir.

ﰆ ﰇ ﰈ ﰉ ﰊ ﰋ ﰌ ﰍ ﰎ ﰏ ﰐ ﰑ ﰒ ﰓ ﰔ ﭑ ﭒ ﭓ ﭔ ﭕ ﭖ ﭗ ﭘ ﭙ ﭚ

Odur sizə mə lə klə ri ilə birgə Salavatgö ndə rə n və sizi zü lmə tdə n İ ş ı ğ aç ı xaran. O, mö minlə rə Rə hmedə ndir.

Onları n Ona qovuş acaqları Hə min gü n bir-birinə dilə ­yə cə klə ri: “Salam! ” olacaqdı r. O isə onlara bol mü kafat hazı rlamı ş ­dı r”.

Allah Ö z xeyirxahlı ğ ı və mə rhə mə ti sayə sində mö minlə rə mə rhə mə ­tini və bə rə kə tini nazil edir və hə m də mə lə klə rinə buyurur ki, onlar da mö min mü sə lmanlara xeyirxahlı q dilə yib, onlar ü ç ü n dua etsinlə r. Bunun sayə sində gö ylə rin sakinlə ri Ondan xahiş edirlə r ki, insanları gü nahları n və nadanlı ğ ı n zü lmə tində n imanı n və haqq elmin nuruna qovuş dursun. Ö z ç iyinlə rində Rə hmanı n Ə rş ini daş ı yan mə lə klə r və onları ə hatə edə n mə lə klə r Ona: “Ey Rə bbimiz! Sə n bü tü n hə r ş eyi mə rhə mə tin və elminlə qapsamı ş san. Tö vbə edib, Sə nin yolunla gedə nlə ri bağ ı ş la və onları Cə ­hə n­­nə m ə zabı ndan qoru. Ey Rə bbimiz! Onları və hə mç inin onları n saleh­lə rdə n olan ataları nı, zö vcə lə rini və nə sillə rini, və d etdiyin Ə də m bağ ­ları na daxil et. Hə qiqə tə n, Sə n – Fö vqə lqü drə tlisə n, Mü driksə n. On­ları gü ­nahlardan mü dafiə et, axı Hə min gü n gü nahlardan qoruduqları nı yal­nı z Sə n ə fv edə cə ksə n. Bö yü k uğ ur da elə budur! ” (Ğ afir, 40/7-9).

Allahı n Ö z qulları haqqı nda belə qayğ ı ç ə kmə si Onun onlara bə slə ­diyi bö yü k mə rhə mə tinin tə zahü rü dü r və onlara Onu daha tez-tez yada salmalı olduqları nı xatı rladı r. Allahı n mö minlə rin maddi hə yatı nı Ö z hima­yə sinə gö tü rmə si ilə bağ lı olan mə rhə mə ti belə dir. Axirə t hə yatı na gə ldikdə isə, orada mö minlə ri ə n gö zə l və ə n ş ə rə fli mü kafat gö zlə yir. Onlar ö z Rə bbinin iltifatı nı qazanmağ ı bacardı qları na gö rə bə xtə və r ola­caqlar. Onlar Onun salamlaş ması ndan və cdə gə lə cə k və Onun ecazkar nitqini dinlə yib hə zz alacaq, Onun ilahi Ü zü nü gö rmə k haqqı na malik olacaq və bö yü k mü kafatdan lə zzə t duyacaqlar ki, onun bü tü n digə r gö zə lliklə ri Fö vqə luca Bə xş edə ndə n baş qa heç kimə mə lum deyil.

ﭛ ﭜ ﭝ ﭞ ﭟ ﭠ ﭡ ﭢ ﭣ ﭤ ﭥ ﭦ ﭧ ﭨ ﭩ

(33. 45) “Ey Peyğ ə mbə r! Biz sə ni ş ahid, mü jdə ç i və xə bə rdarlı q edə n nə sihə tç i kimi gö ndə rdik”