O, istədiyinə əzab verir və istədiyinə də mərhəmət göstərir və siz Ona qaytarılacaqsınız”.

O (Pak və Mü qə ddə s Olan), Ö z mə xluqları nı tə kbaş ı na mü hakimə edir: mü ti mö minlə rini mü ka­fatlandı rı r və onları n qayğ ı sı na qalı r, itaə t­sizlik gö stə rə nlə ri isə cə zalandı rı r. Qə ti hö km ç ı xarı ldı qdan sonra hə r bir insan ya Sə adə t yurdunda, ya da Odpü skü rə n Cə hə nnə mdə ö z yerinə nail olur. Bunu yadda saxlayı n və sizə Rə bbinizin iltifat gö stə rmə sinə kö mə k olacaq xeyirxah ə mə llə r edin. Hə mç inin itaə tsizlik gö stə r­mə kdə n və dikbaş ­lı q etmə kdə n ç ə kinin, ç ü nki bunlar gü nahkarı bö yü k ə zab-ə ziyyə tə mə h­kum edir.

ﯤ ﯥ ﯦ ﯧ ﯨ ﯩ ﯪ ﯫ ﯬ ﯭ ﯮ ﯯ ﯰ ﯱ ﯲ ﯳ ﯴ ﯵ ﯶ

Siz nə yerdə, nə də gö ydə heç yana qaç a bilmə zsiniz və sizin Allah­­dan baş qa nə dostunuz, nə də kö mə kç iniz olmayacaqdı r”.

Ey Fö vqə luca Allaha itaə tsizlik gö stə rmə yə cə sarə t edə n kafirlə r! Elə dü ­ş ü nmə yin ki, gü nahları nı za diqqə t yetirilmə yə cə kdir və siz yerdə və ya gö ydə Rə bbinizin cə zalandı rması ndan qaç a bilə cə ksiniz. Ö z gü cü nü zə aldanmayı n və amansı z cə zadan xilas edilə cə yiniz barə də xə yalə tə qapı l­ma­yı n, ç ü nki siz heç vaxt Hə rş eydə n Xə bə rdarolan Rə bbin nə zarə ti altı n­dan qaç mağ a nail ola bilmə yə cə k­siniz. Allahdan baş qa heç kim sizə kö mə k edə bilmə yə cə k və heç kim sizi himayə si altı na almaq istə mə yə cə k, ancaq O (Pak və Mü qə ddə s Olan), sizə maddi və mə ­nə vi zə nginlik ə ldə etmə yə və sizi hə r hansı ş ə rdə n qorumağ a kö mə k gö stə rə bilə r.

ﯷ ﯸ ﯹ ﯺ ﯻ ﯼ ﯽ ﯾ ﯿ ﰀ ﰁ ﰂ ﰃ ﰄ

Allahı n ayə lə rinə və Onunla gö rü ş ə cə klə rinə iman gə tir­mə ­­yə nlə r Mə nim mə rhə mə timə ü midini itirə nlə rdir. Mə hz onlara mə ş ə q­qə tli ə zab hazı r­lanmı ş dı r”.

Fö vqə luca bu ayə də xeyirdə n mə hrum edilib, mü sibə ti dadacaq bə d­bə xtlə r haqqı nda xə bə r verir. Onlar Allahı n elç ilə rini və peyğ ə mbə rlik tə ­lim­lə rini rə dd edə n kafirlə r olacaqdı r. Onlar ö z Rə bbi ilə gö rü ş ə cə klə rini gü man etmirdilə r və ancaq dü nya hə yatı haqqı nda dü ş ü nü rdü lə r. Onlar tö rə tdiklə ri cinayə tlə rin bə hrə ­sini dadacaqları ndan ehtiyat etmirdilə r və bu onları gü nah iş lə tmə yə və mü ş rik­liyə sö vq edirdi. Onlar Allahı n mə rhə mə ­tini qazanmaq ü ç ü n bir addı m belə atmı r­dı lar və buna gö rə Fö vqə luca Allah bə yan edir ki, onlar Onun rə hm edə cə yinə ü midlə rini itirmiş lə r. Ə gə r bu belə olmasaydı, ə gə r onlar ö z Rə bbinin mə rhə mə ­tinə ü mid bə slə sə ydilə r, onda onlar bunun xatirinə mü tlə q xeyirxah iş lə r gö rə rdi­lə r. Buna gö rə mü sə lman bilmə lidir ki, Allahı n mə rhə mə t gö stə rə ­cə yinə naü mid olmaq ə n tə hlü kə li sə hvlə rdə n biridir. Bu yanlı ş lı q iki formada tə zahü r edir: kafirlə r Allahı n mə rhə mə tinə ü midlə rini, Rə bbə yaxı nlaş ­mağ a ü mumiy­yə tlə cə hd gö stə rmə diklə rinə gö rə itirirlə r, gü nahkar mö minlə r isə onları n ü rə klə rinə qə m-qü ssə salan və onları nurlu ü middə n mə hrum edə n ç oxsaylı cinayə t­lə ri və gü ­nahları ü zü ndə n ü midsizlə ş irlə r. Ə gə r insanlar yuxarı da sadala­nan keyfiyyə tlə rə malik olsalar, onlar ağ rı lı -acı lı cə zaya mə ruz qalacaqlar. Ə vvə lki və sonrakı ayə ­lə rdə İ brahimin (ə) qə bilə daş ­ları nı n ö z peyğ ə mbə ri ilə ç ə kiş mə lə ri xatı rlanı lı rsa, Fö vqə luca Rə bb bu ayə ilə inadkar kafirlə rin iddiaları nı tə kzib edir. Bu barə də Allah daha yaxş ı bilir!

ﭑ ﭒ ﭓ ﭔ ﭕ ﭖ ﭗ ﭘ ﭙ ﭚ ﭛ ﭜ ﭝ ﭞ ﭟ ﭠ ﭡ ﭢ ﭣ ﭤ ﭥ ﭦ

Qə bilə daş ları nı n ona cavabı: “Onu ö ldü rü n və ya yandı ­rı n! ” - oldu. Lakin Allah onu oddan xilas etdi. Hə qiqə tə n, bunda – mö ­min insanlar ü ç ü n bir də lil vardı r”.

İ brahim (ə) ö z xalqı arası nda tə bliğ atı nı davam etdirirdi. O (ə) onları Rə bbə iman gə tirmə yə, onun (ə) sə mimi nə sihə tlə rinə qulaq asmağ a və onlara elç i Gö ndə rə n Allahı n mə rhə mə ti ü zə rində dü ş ü nmə yə də və t edirdi. Lakin onun (ə) qə bilə daş ları nı n cavabı də hş ə tli oldu. Onlar qə rara aldı lar ki, onu (ə) ə n ə zablı tə rzdə edam etsinlə r və bundan ö trü onlar kifayə t qə də r hakimiyyə tə malik idilə r. Onlar peyğ ə mbə ri (ə) oda atdı qda, Fö vqə luca Allah onu (ə) odun alovlu ş ö lə lə ­rində n qorudu. Hə qiqə tə n, bu, iman gə ­tirmiş insanlar ü ç ü n bir də lil oldu. Bu mö cü zə Allahı n elç ilə rinin doğ ru­ç uluğ una, xeyirxahlı ğ ı na və sə mimi­liyinə və hə mç inin elç ilə rə mü qavimə t gö stə rə n və bir-birini daha bö yü k kü frə ç ağ ı ran kafirlə rin niyyə tlə rinin yanlı ş lı ğ ı na də lalə t etmə kdə dir.

ﭧ ﭨ ﭩ ﭪ ﭫ ﭬ ﭭ ﭮ ﭯ ﭰ ﭱ ﭲ ﭳ ﭴ ﭵ ﭶ ﭷ ﭸ ﭹ ﭺ ﭻ ﭼ ﭽ ﭾ ﭿ ﮀ ﮁ ﮂ ﮃ

O dedi: “Siz ancaq bu dü nyada bir-birinizə bə slə diyiniz mə hə b­bə tə gö rə Allahı n ə və zinə bü tlə rə ibadə t etmə yə baş ladı nı z. Lakin sonra, Qiya­mə t gü nü, sizdə n bir qisminiz digə rlə rini inkar edib, lə nə tlə ­yə cə k. Sı ğ ı naca­ğ ı nı z – Oddur, kö mə k edə nlə riniz isə olmayacaqdı r”.

İ brahim peyğ ə mbə r (ə) ö zü nü n moizə lə rinin birində ö z xalqı na belə dedi: “Bü tpə rə stlik tə rə fdarı olmağ ı nı z sayə sində siz, ç ox tezliklə varlı ğ ı na son qoyula­caq və yox olacaq bu dü nyada bir-birinizi mü dafiə edə bilə rsiniz. Qiyamə t gü nü baş ladı qda isə, sizin bir qisminiz digə r qisimlə rinizdə n ə l ç ə kə cə klə r. Bə s niyə siz sizin ibadə tinizdə n boyun qaç ı ranlara və sizi lə nə t­lə yə nlə rə ü mid bə slə mə kdə davam edirsiniz? ”

Bu o demə kdir ki, bü tlə r və bü tpə rə stlə r bir-birilə rində n ü z dö ndə rib, bir-birilə rini danacaqlar. Qı zmar Cə hə nnə m hə m bü tlə r ü ç ü n, hə m də bü t­pə rə stlə r ü ç ü n sı ğ ı nacaq olacaqdı r və bir nə fə r belə onları Allahı n cə zası n­dan xilas edə bilmə yə cə kdir. Fö vqə luca buyurur: “Allahı n ə və zinə, onlara Qiyamə t gü nü nə qə də r cavab verə bilmə yə nlə rə və onları n duası ndan belə xə bə rlə ri olmayan­lara dua edə nlə rdə n daha ç ox azğ ı nlı ğ a dü ş ə n kim ola bilə r?!.. İ nsanlar bir yerə top­landı qda isə, onlar bir-birinin dü ş mə ninə ç evrilə cə k, onları n ibadə tini inkar edə cə klə r” (Ə hqaf, 46/5-6).

ﮄ ﮅ ﮆ ﮇ ﮈ ﮉ ﮊ ﮋ ﮌ ﮍ ﮎ ﮏ ﮐ ﮑ ﮒ ﮓ

Sonra Lut ona iman gə tirdi, o isə dedi: “Mə n Rə bbimin xatirinə hicrə t edə cə yə m. Hə qiqə tə n, O – Fö vqə lqü drə tlidir, Mü drikdir”.

İ brahim peyğ ə mbə rin (ə) qə bilə daş ları ö z inadcı llı qları nda və onun (ə) də və tində n boyun qaç ı rmaqda davam edirdilə r və tə kcə Lut alicə nab peyğ ə mbə rə (ə) iman gə tirdi. Sonradan Fö vqə luca Allah bu mö min bə ndə ­sini Ö z elç isi edə cə k və onu ö z qə bilə daş ları nı n arası na dini tə bliğ at ü ç ü n gö ndə rə cə kdi. İ brahim peyğ ə mbə r (ə) dedi: “Mə n qə rara almı ş am ki, ş ə rin və zalı mlı ğ ı n hö km sü rdü yü bu ö lkə ni tə rk edib, mü barə k Ş am torpaq­ları na kö ç edim. Hə qiqə tə n, Allah bü tü n varlı qlar ü zə rində hö kmrandı r və mə nim xalqı mı doğ ru yola yö nə ltmə yə qadirdir, lakin Allahı n hikmə ti bu­nu etmə yə yol vermə miş dir”.

İ brahim (ə) ö z kafir qə bilə daş ları nı tə rk etdi və Fö vqə luca Allah bundan sonra onun (ə) xalqı nı n baş ı na gə lə n ə zab-ə ziyyə tli cə za haqqı nda xə bə r vermir. Lakin İ srail oğ ulları nı n rə vayə tlə rində n mə lumdur ki, Fö vqə lqü drə tli Rə bb fasiq­lə rin ü stü nə mı ğ mı ğ a gö ndə rmiş dir və o hə ş ə ­ratlar onları n bə də nlə rini diş lə k-diş lə k etmiş, qanları nı sovurmuş və onları axı rı ncı nə fə rinə kimi hə lak etmiş dir. Buna baxmayaraq, biz birmə nalı olaraq bu rə vayə tin sə hihliyini tə sdiq edə bil­mə rik, ç ü nki bu barə də İ slam dini mə tnlə rində xə bə r verilmə miş dir. Ə gə r İ brahim peyğ ə mbə rin (ə) xalqı mə hv edilsə ydi, Fö vqə luca Allah baş qa kafir xalq­ları n mə hv edilmə si haqqı nda xə bə r verdiyi kimi, bu barə də də bildirə rdi. Ola bilsin ki, bü tü n bunlar İ brahimin (ə) ə n ü rə yiyanan, lə yaqə tli, sə birli və alicə nab insan olması na də lalə t edir. Ola da bilsin ki, Fö vqə luca Allahı n onun (ə) xalqı nı n kö kü nü kə smə ­mə yinin sə bə bi, bir ç ox digə r elç ilə rdə n fə rqli olaraq, onun (ə) ö z qə bilə daş ları nı lə nə tlə mə msdir. Belə ehtimalları n doğ ruluğ unu İ brahim peyğ ə mbə rin (ə) Lut peyğ ə mbə rin (ə) xalqı nı mə hv etmə yə yollanan mə lə klə ri geri qaytarmağ a cə hd gö stə rmə si də tə sdiq edir. O (ə) mə lə klə rlə mü bahisə edə rə k var qü vvə si ilə ç alı ­ş ı rdı ki, hə tta onun qə bilə sində n olma­yan insanları da mü dafiə etsin. Hə qiqə tə n, bü tü n baş vermiş hadisə lə ri bilə n yalnı z Fö vqə luca Allahdı r!

ﮔ ﮕ ﮖ ﮗ ﮘ ﮙ ﮚ ﮛ ﮜ ﮝ ﮞ ﮟ ﮠ ﮡ ﮢ ﮣ ﮤ ﮥ ﮦ ﮧ

Biz ona İ shaqı və Yə qubu, onun nə slinə peyğ ə mbə rlə r və Kitab bə xş etdik. Biz ona mü kafatı nı bu dü nyada ə ta etdik və ş ü bhə siz ki, Axirə tdə o, salehlə rdə n olacaqdı r”.

Bu, İ brahim peyğ ə mbə r (ə) Ş ama hicrə t etdikdə n sonra baş vermiş di. Bun­dan sonra Fö vqə luca Allahı n gö ndə rdiyi bü tü n peyğ ə mbə rlə r və elç ilə r İ brahim peyğ ə mbə rin (ə) alicə nab nə slinə mə nsub olurdular, bu seç ilmiş ­lə rin sonuncusu isə Muhə mmə d Peyğ ə mbə r (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) olmuş dur. Bunun sayə sində İ brahim peyğ ə mbə rin (ə) nə sli ilahi rə h­bə rlik, rə hmdillik, xoş ­bə xtlik və mü və ffə qiyyə t mə nbə yinə ç evrilmiş dir. Onlar doğ ru yola gə lmə kdə, iman gə tirmə kdə, xeyirxah iş lə r gö rmə kdə in­sanlara kö mə k gö stə rir və bü tü n bunlar İ brahim peyğ ə mbə rin (ə) ə n bö yü k mə ziyyə tlə rində ndir.

Allah ona (ə) bu dü nyada layiq olduğ unu bə xş etmiş dir. O (ə) heyranedici qü vvə yə malik olan qadı nla evlə nmiş, bö yü k var-dö vlə tə sahib olmuş, ona (ə) ç oxlu sevinc bə xş edə n uş aqları n atası olmuş dur. Bundan baş qa, o (ə) Fö vqə luca Rə bbi də rk etmə yi, Onu sevmə yi və doğ ru yola gə l­mə yi bacarmı ş dı r. Buna gö rə Axirə t hə yatı nda o (ə) mö minlə r arası nda ola­caqdı r. Bundan baş qa, o (ə) və onun birbaş a nə slində n olan Muhə mmə d (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) saleh mö minlə rin ə n yaxş ı ları ndan olacaqlar və Cə nnə t mə kanı nda ə n gö zə l yerlə ri tutacaqlar. Belə liklə, Fö vqə luca Allah xə bə r verir ki, İ brahim peyğ ə mbə r (ə) hə m bu dü nyada ikə n və hə m də ö lü mü ndə n sonra Sə adə tə nail olmuş dur.

ﮨ ﮩ ﮪ ﮫ ﮬ ﮭ ﮮ ﮯ ﮰ ﮱ ﯓ ﯔ ﯕ ﯖ ﯗ ﯘ ﯙ ﯚ ﯛ ﯜ ﯝ ﯞ ﯟ ﯠ ﯡ ﯢ ﯣ ﯤ ﯥ ﯦ ﯧ ﯨ ﯩ ﯪ ﯫ ﯬ ﯭ ﯮ ﯯ ﯰ ﯱ ﯲ ﯳ ﯴ ﯵ ﯶ ﯷ

Bir vaxt Lut ö z xalqı na dedi: “Hə qiqə tə n, siz elə bir fahi­ş ə lik edirsiniz ki, sizdə n ə vvə lki alə mlə rdə n heç kim bunu etmə miş dir.

(29. 29) Siz hə lə də kiş ilə rə yaxı nlı q edir, yolları kə sir və ö z yı ğ ­naq­ları ­nı zda ç irkin hə rə kə tlə r tö rə dirsiniz? ” Ona cavab verə n camaat belə dedi: “Ə gə r sə n doğ ru danı ş anlardansansa, tez ol, Allahı n ə zabı nı ü stü ­mü zə gö ndə r! ”

(29. 30) “O dedi: “Ey Rə bbim! Ş ə rə fsizlik yayan insanlara qalib gə l­mə k­də mə nə kö mə k et! ”

Bundan ö ncə Fö vqə luca Allah artı q Lutun İ brahim peyğ ə mbə rə (ə) iman gə ­tir­mə sini və dö ğ ru yola gə lmə sini xə bə r vermiş di. İ slam ilahiyyat­ç ı ları belə hesab edirlə r ki, o (ə) İ brahimin (ə) nə slində n deyildi, ç ü nki onun (ə) qardaş ı nı n ö ğ lu idi. Lakin bu heç də Fö vqə luca Allahı n İ brahimin (ə) nə sillə rinə peyğ ə m­bə rlik və Kitab ə ta etmə sinə zidd deyildir. Fö vqə luca Allah bu barə də xə bə r vermə klə sadə cə Ö zü nü n sevimli qulunun ü stü n­lü yü nü vurğ ulayı r, ç ü nki Lut peyğ ə mbə r (ə) mə hz onun (ə) moizə lə ri sayə ­sində haqq dinə gə lmiş di. Ş ü bhə siz ki, insanı doğ ru yola yö nə ltmə k qabi­liyyə ti, saleh nə sillə rə malik olmaqdan daha bö yü k ş ə rə f gə tirir. Bu barə də ə n yaxş ı bilə n Allahdı r!

Sonra Fö vqə luca Rə bb xə bə r verir ki, alicə nab peyğ ə mbə r Lut (ə) elə insan­ları n arası na dini tə bliğ etmə yə gö ndə rilmiş di ki, onlar bü tlə rə ibadə t edir, kiş ibaz­lı qla[159] mə ş ğ ul olur, sə fə rə ç ı xanlara yollarda basqı n edib soy­ğ unç uluq tö rə dir və ö z yı ğ naqları nda yaramaz hə rə kə tlə rə yol verirdilə r. Lut (ə) qə bilə daş ları nı tö rə t­diklə ri cinayə tlə rə gö rə tö vbə etmə yə ç ağ ı rı r və onlara izah edirdi ki, tö rə tdiklə ri gü nahlar iyrə nc hə rə kə tlə rdir və sarsı dı cı cə za ilə nə ticə lə nə cə kdir. Lakin qə bilə ­daş ­ları onun (ə) sö zlə rinə qulaq asma­dı lar və nə sihə tlə ri ü zə rində dü ş ü nmə dilə r. Onlar sə mimi tə bliğ atı na cavab olaraq belə dedilə r: “Ə gə r sə n doğ ru deyirsə nsə, onda Allahı n cə zası nı ü s­tü ­mü zə gö ndə r”. Nə hayə t, peyğ ə mbə r (ə) onları n doğ ru yola gə lə cə yində n ü midini itirdi və baş a dü ş dü ki, onlar hə qiqə tə n, ə n amansı z cə zaya layiq­dirlə r. Onları n kafirliyi onu (ə) bə rk narahat etdi və belə olduqda, o (ə) ö z qə bilə daş ları nı lə nə tlə di. Allah Ö z elç isinin (ə) duası nı qə bul etdi və fasiq­lə ri mə hv etmə k ü ç ü n mə lə klə ri onun (ə) yanı na gö ndə rdi.

ﭑ ﭒ ﭓ ﭔ ﭕ ﭖ ﭗ ﭘ ﭙ ﭚ ﭛ ﭜ ﭝ ﭞ ﭟ ﭠ ﭡ ﭢ ﭣ ﭤ ﭥ ﭦ ﭧ ﭨ ﭩ ﭪ ﭫ ﭬ ﭭ ﭮ ﭯ ﭰ ﭱ ﭲ ﭳ ﭴ

Elç ilə rimiz mü jdə ilə İ brahimin yanı na gə ldikdə, onlar dedilə r: “Biz bu mə skə nin ə halisini mə hv edə cə yik. Hə qiqə tə n, onun sakinlə ri zalı m­dı rlar”.

O dedi: “Axı Lut oradadı r! ” Onlar dedilə r: “Orada kimin olma­sı ­nı biz yaxş ı bilirik! Biz onu və ailə sini, dala qalanları n arası nda olacaq arva­dı ndan baş qa, mü tlə q xilas edə cə yik”.

Mə lə klə r yol ü stü İ brahimin (ə) yanı na gə ldilə r və ona (ə) mü jdə verdilə r ki, yaxı n vaxtlarda İ shaq doğ ulacaq və onun da sonradan Yə qub adı nda oğ lu dü nya­ya gə lə cə k. İ brahim peyğ ə mbə r (ə) mə lə klə rdə n haraya getdiklə rini soruş ­duqda, onlar ona (ə) Lutun (ə) xalqı nı mə hv etmə yə hazı r­laş dı qları nı bildirdilə r. Bunu eş itdikdə, İ brahim peyğ ə mbə r (ə) cə zanı lə n­gitmə lə ri ü ç ü n mə lə klə ri razı salmağ a cə hd gö stə rdi, lakin onları fikrində n dö ndə rmə k mü mkü n deyildi.

ﭵ ﭶ ﭷ ﭸ ﭹ ﭺ ﭻ ﭼ ﭽ ﭾ ﭿ ﮀ ﮁ ﮂ ﮃ ﮄ ﮅ ﮆ ﮇ ﮈ ﮉ ﮊ ﮋ ﮌ ﮍ ﮎ ﮏ ﮐ ﮑ ﮒ ﮓ ﮔ ﮕ ﮖ ﮗ ﮘ ﮙ ﮚ

Elç ilə rimiz Lutun yanı na gə ldikdə, o, mə yus oldu və ç arə ­siz­liyini hiss etdi. Onda onlar dedilə r: “Qorxma və qə m yemə! Biz sə ni və ailə ni, dala qalanları n arası nda olacaq arvadı ndan baş qa, mü tlə q xilas edə cə yik”.

Biz bu mə skə nin ə halisinin ü stü nə, gü nah iş lə diklə rinə gö rə, gö ylə rdə n cə za yağ dı racağ ı q”.

Sonra mə lə klə r yolları na davam edə rə k Lut peyğ ə mbə rin mə skə ninə gə l­di­lə r. O (ə), ç ağ rı lmamı ş qonaqları gö rdü kdə, ovqatı bə rk tə lx oldu və onlar­dan ö trü narahatlı q keç irmə yə baş ladı. Onda o (ə) hə lə mə lə klə ri tanı ­ma­mı ş dı və elə bil­miş di ki, qonaqları adi mü safirlə rdir. O (ə) ehtiyat edirdi ki, qə bilə daş ları onlara zə rə r toxundura bilə rlə r, lakin mə lə klə r dedilə r: “Qorxma və qə m yemə! ” Onlar ona (ə) anlatdı lar ki, onlar Fö vqə lqü drə tli Allahı n elç ilə ridir və sonra da ona (ə) gecə qaranlı ğ ı nı n pə rdə si altı nda ş ə hə ri tə rk etmə yi tapş ı rdı lar, sə hə r isə artı q Fö vqə luca Allah bə dbə xtlə rin mə skə ­nini alt-ü st etdi və fasiqlə rin ü stü nə biş miş gildə n daş yağ muru yağ dı rdı ki, bunlar, bü tü n gü nahkarlar mə hv edilə nə də k, gö ydə n bir-birinin ardı nca dü ş ü rdü. Bunun nə ticə sində Lutun (ə) xalqı nı n rə vayə ti bir ibrə t də rsi və nü munə si oldu.

ﮛ ﮜ ﮝ ﮞ ﮟ ﮠ ﮡ ﮢ