Biz onu gəmidə olanlarla birlikdə xilas etdik və onu aləmlərə bir dəlil etdik”.

Nuh peyğ ə mbə r (ə) və daha bir neç ə iman gə tirə nlə rgə miyə otur­dular və onlar mə ş ə qqə tli cə zadan xilas olan yeganə insanlar oldular. Buna gö rə də Fö vqə luca Rə bb bu gə mini və bu peyğ ə mbə rin (ə) hekayə tini alə mlə rin mə skunları ü ç ü n bir də lil edir. İ nsanlar və cinlə r bu hekayə tdə n ibrə t almalı dı rlar və yadda saxlamalı dı rlar ki, Allahı n elç ilə rinə (onlara salam olsun!) imansı zlı q gö stə rmə k hə miş ə hə lak olmaqla nə ticə lə nir, haqq din isə hə miş ə qayğ ı lardan qurtulmağ a ü mid bə slə mə yə və ə n ç ə tin ş ə rait­də n ç ı xı ş yolu tapmağ a imkan verir. İ nsanlar və cinlə r hə mç inin Fö vqə luca Rə bbin də lillə ri və Onun mə rhə mə tinin xatı rladı lması olan gə milə rə xü susi diqqə t yetirmə lidirlə r. Mə hz Allahı n mə rhə mə ti sayə sində insanlar gə milə ri inş a etmə yi ö yrə ndilə r ki, onları n vasitə si ilə də nizlə rin arxası nda qalan ö lkə lə rə sə fə r edə və ağ ı r yü klə r daş ı ya bilsinlə r.

ﭘ ﭙ ﭚ ﭛ ﭜ ﭝ ﭞ ﭟ ﭠ ﭡ ﭢ ﭣ ﭤ ﭥ ﭦ

Budur, İ brahim də xalqı na dedi: “Allaha ibadə t edin və Ondan qorxun! Bunu bilsə ydiniz sizin ü ç ü n daha yaxş ı olardı ”.

Bu ayə də Fö vqə luca Ö z sevimlisi İ brahimin (ə) peyğ ə mbə rliyi haq­qı nda xə ­bə r verir. Rə bb onu (ə) Allahı n dinini yaymaq ü ç ü n ö z xalqı nı n yanı na gö ndə r­miş di və o (ə) demiş di: “Tə k Allaha ixlasla ibadə t edin və Onun hö kmlə rini layiqincə yerinə yetirin! Allahı n qə zə bində n ehtiyat edin və gü nah iş lə tmə yin ki, iş gə ncə li cə za sizi yaxalaması n. Ə gə r siz bunu də rk edə bilsə niz, bu sizin ü ç ü n daha yaxş ı olardı. Tə k Allaha ibadə t və tə q­valı lı q sizə hə r ş eydə n daha ç ox fayda verə r”.

Bu Quran ayə sində mü qayisə də rə cə sində n istifadə edilmə si[158] ü s­tü nlü k də rə cə si mə nası nı bildirir, ç ü nki onda Allaha ibadə tlə və tə qva­lı lı qla mə hz nə yin mü qayisə edildiyi gö stə rilmir. Hə qiqə tə n, tə k Allaha ibadə tdə n və tə qvalı lı qdan imtina etmə insana heç bir fayda vermir, ç ü nki yalnı z tö vhid tə rə fdarı və dindar olmaq sayə sində hə m bu dü nyada, hə m də ö l­dü k­də n sonra Axirə tdə sə adə tə nail olmaq mü mkü ndü r. Hə m bu dü nyada, hə m də Axirə t hə yatı nda istə nilə n nemə t­lə r mə hz bu gö zə l keyfiyyə tlə rin nə ticə si olacaqdı r. İ nsanlara bu hə qiqə ti də rk etmə yə, ö z fitrə ti haqqı nda dü ş ü nmə yə və doğ rudan da layiq olana ü stü nlü k ver­mə yə mane olan gö rə sə n nə dir?

Tə k Allaha və tə qvalı lı ğ a etiqad etmə k hö kmü ndə n sonra İ brahim peyğ ə m­bə r (ə) ö z qə bilə daş ları na, ç oxsaylı qü surları olan və ilahlaş dı rı l­ma­ğ a layiq olma­yan bü tlə rə ibadə t etmə yə qadağ a qoydu. O (ə) dedi:

ﭧ ﭨ ﭩ ﭪ ﭫ ﭬ ﭭ ﭮ ﭯ ﭰ ﭱ ﭲ ﭳ ﭴ ﭵ ﭶ ﭷ ﭸ ﭹ ﭺ ﭻ ﭼ ﭽ ﭾ ﭿ ﮀ ﮁ ﮂ ﮃ ﮄ ﮅ ﮆ ﮇ ﮈ ﮉ ﮊ ﮋ ﮌ ﮍ ﮎ ﮏ ﮐ ﮑ ﮒ ﮓ

Siz Allahı n ə və zinə bü tlə rə ibadə t edir və yalan uydu­rursunuz. Hə qiqə tə n, Allahı n yerinə ibadə t etdiklə riniz, sizə ruzi ver­mə yə qadir deyillə r. Ruzini Allahı n də rgahı nda arayı n, Ona ibadə t edin və Ona ş ü kü r edin. Siz Onun yanı na qaytarı lacaqsı nı z”.

Siz bunu yalan saysanı z, bilin ki, sizə qə də r bir sı ra xalq­lar da yalan saymı ş dı lar, lakin elç inin və zifə si yalnı z aç ı q-aş kar tə bli­ğ atdı r”.

Siz yalan uydurur, daş heykə llə r dü zə ldir, onları ilahi adlarla adlan­dı ­rı rsı nı z və insanları ö z “ilahları nı za” ibadə t etmə yə və dininizə etiqad bə slə mə yə ç ağ ı rı r­sı nı z. Lakin uydurduğ unuz “ilahlar” onları n ilahlaş dı rı l­ması nı tə lə b edə n sifə tlə rə malik deyillə r. Onlar fayda gə tirmə yə və ş ə rdə n qorumağ a qadir deyillə r. Onlar hə yat, ö lü m və dirilmə ü zə rində hakimiy­yə tə malik deyillə r. Onlar ibadə tin və ya ilahlaş dı rı lmanı n hə tta zə rrə ciyinə belə layiq olmayan mə xluqları n keyfiyyə tlə rinə malikdirlə r, ç ü nki ilah yalnı z o kə s adlandı rı la bilə r ki, ondan yardı m və xilas ü ç ü n xahiş etmə k mü mkü n olsun. Bax elə buna gö rə də İ brahim peyğ ə mbə r (ə) ö z hə mqə bi­lə ­lə rini Vahid Haqq Allaha ibadə t etmə yə ç ağ ı raraq demiş dir: “Ruzini Allah­ı n də rgahı nda arayı n, Ona ibadə t edin və Ona ş ü kü r edin. Tə kcə Fö vqə luca Allah sizə ruzi nazil edə bilə r, ç ü nki tə kcə O (Pak və Mü qə ddə s Olan) Ö z qulları na zə ruri ehtiyacları nı ə ldə etmə yə yardı m gö stə rir, onları n bu dü n­yadakı nə sibini mü ə yyə nlə ş dirir və Ona maddi və mə nə vi iş lə ri ilə bağ lı dua edə n insanları n dadı na ç atı r. Yalnı z O (Pak və Mü qə ddə s Olan) ibadə tə layiqdir, ç ü nki tə kcə O (Pak və Mü qə ddə s Olan) qü sur və nö qsan­lardan xalidir, nemə t nazil etmə k və ya zə rə r vurmaq iqtidarı na sahibdir. O (Pak və Mü qə ddə s Olan), Kainatı tə kbaş ı na idarə edir və sizin Ona sə mi­miyyə tlə minnə tdarlı q etmə nizə layiqdir, ç ü nki tə kcə O (Pak və Mü qə ddə s Olan) mə xluq­ları na bol-bol nemə tlə r ə ta edir və onları bə dbə xt­liklə rdə n və mə hrumiyyə t­lə r­də n qoruyur. Siz Onun də rgahı na qaytarı la­caq­­sı nı z və o zaman O (Pak və Mü qə ddə s Olan) sizin hə r birinizə etdiyiniz ə mə l­lə rə gö rə ə və z verə cə k və sizə gizlə tdiyiniz və ya aş kar etdiyiniz bü tü n ə mə llə ­rinizi xə bə r verə cə k. Onun hü zurunda mü ş riklə r və ya kafirlə r kimi dayana bilə ­cə yinizdə n ehtiyat edin və var qü vvə nizlə ç alı ş ı n ki, bol mü ka­fatı nı almaqdan ö trü Ona yaxı nlaş ası nı z”.

ﮔ ﮕ ﮖ ﮗ ﮘ ﮙ ﮚ ﮛ ﮜ ﮝ ﮞ ﮟ ﮠ ﮡ ﮢ

Mə gə r onlar gö rmü rlə r ki, Allah ə zə ldə n mə xluqu necə yaradı r və sonra onu necə tə krar xə lq edir? Hə qiqə tə n də bu Allah ü ç ü n asandı r”.

Ayə də Qiyamə t gü nü mə xluqları n dirildilmə sində n bə hs edilir. Quranı n di­gə r bir ayə sində isə deyilir: “O – mə xluqları ilk də fə yaradı r, sonra onları yeni­də n xə lq edir, bunu etmə k isə Onun ü ç ü n daha asandı r” (30/27).

ﮣ ﮤ ﮥ ﮦ ﮧ ﮨ ﮩ ﮪ ﮫ ﮬ ﮭ ﮮ ﮯ ﮰ ﮱ ﯓ ﯔ ﯕ ﯖ ﯗ ﯘ ﯙ

De: “Yer ü zü ndə gə zib dolaş ı n və Onun mə xluqları ilk də ­fə necə yaratdı ğ ı na nə zə r salı n. Sonra Allah onları Axirə t ü ç ü n dirildə ­cə kdir. Hə qiqə tə n, Allah hə r ş eyə Qadirdir”.

Ə gə r siz dirildilmə nin gerç ə kliyinə ş ü bhə edirsinizsə, onda bu dü n­yaya nə zə r salı n və dü ş ü nü n və siz mü tlə q gö rə cə ksiniz ki, insanlar doğ u­lur və ö lü rlə r, bitkilə r gü l aç ı r və solur, buludlar toparlaş ı r və parç alanı r, kü lə klə r isə gü clə nir və zə iflə yib sakitlə ş ir. Bü tü n varlı qlar yaradı lı r və son­radan yenə zü hur etmə k ü ç ü n ö lü r. İ nsanı n yuxusu ü zə rində dü ş ü nü n – onu kiç ik bir ö lü m kimi adlandı rmaq olar. Gecə insanları ö z pə rdə si ilə ə ha­tə edir, gü ndü zü n vurnuxmaları nı n arası kə silir və insan sə slə ri eş idilmə z olur. İ nsanlar yatmaq ü ç ü n isti yataqları na uzanı rlar ki, burada onlar daha ç ox meyidi xatı rladı rlar. Lakin gecə bitmə yə macal tapmamı ş, insanlar artı q yuxudan oyanı rlar, kiç ik ö lü mdə n sonra canlanaraq belə deyirlə r: “Hə md olsun Allaha ki, ö lü mdə n sonra bizi hə yata qaytardı və biz Ona qaytarı ­lacağ ı q! ” Sonra isə Allah insanları Axirə t ü ç ü n sonuncu də fə bə rpa edir və bundan sonra insanlar artı q bir də heç vaxt ö lü mü və yuxunu dadma­ya­caq­lar – onları n hə r biri iki mə kandan birində ə bə dilik qazanı rlar. Fö vqə luca Rə bb ü ç ü n mü mkü n olmayan heç bir ş ey yoxdur, ə gə r O, bir də fə insanları xə lq etmiş dirsə, onda onları n varlı ğ ı nı yenidə n bə rpa etmə k Onun ü ç ü n heç də ç ə tinlik yarada bilmə z.

ﯚ ﯛ ﯜ ﯝ ﯞ ﯟ ﯠ ﯡ ﯢ ﯣ