GЬNLƏR цtьr

Gьnlə r və hə ftə lə r цtdь. Ьzeyir цz ş ə hə rinə qayı tmadı. Oğ lanları onu axtarmağ a baş ladı lar. Amma, heз kə s onu tapa bilmə di. Bağ a getdilə r. Heз bir faydası olmadı. Hə r halda zamanı n цtmə si ilə camaat Ьzeyiri unutdular. Ondan sonra daha heз kə s onu xatı rlamı rdı.

Aylar-illə r keзdi. Ьzeyir цz yerində o ağ acı n kцlgə sində dьnyadan getmiş və ulağ ı da цlmьş dь.

Onun ulağ ı nı n yalnı z bir skeleti qalmı ş dı. Sьmьklə ri зьrьmьş, onun bir hissə si torpağ a зevrilmiş di. Amma, qə ribə bu idi ki, ьzьmьn suyu elə cə tə zə qalmı ş dı və on illə r keзmə sinə baxmayaraq də yiş ilmə miş di.

Ьzeyirin цvladları dьnyadan kцзdьlə r. Onun nə və lə ri bцyьdь. Ьzeyirin itmə sində n yьz il цtdь.

Ьzeyiri tanı yan adamlardan yalnı z yaş lı, qoca bir qarı qalmı ş dı. O Ьzeyir itə n vaxt iyirmi yaş ı nda idi. Amma, indi onun цmrьndə n yьz iyirmi il keзirdi.

RUHUN QAYı TMASı

Bir gьn gцydə buludlar toplaş dı lar. Gцy guruldamağ a, ildı rı m зaxmağ a baş ladı. Yağ ı ş yağ dı. Allahı n цz bə ndə lə ri ьзьn rə hmə t seзdiyi hə min anda Cə brayı l o ağ acı n yanı na, o ş ə hə rin və kцhnə qə biristanlı ğ ı n xarabalı qları arası na endi.

Ьzeyirin ruhu onun bə də ninə qayı tdı. Oyandı. Yenidə n - yьz il keзdikdə n sonra nə fə s almağ a baş ladı.

Ьzeyir yuxudan oyandı. Ora iş ı qla dolmuş du. Bir mə lə yin sə si eş idilirdi. O deyirdi:

-Ey Ьzeyir, nə qə də r yatı bsan?

Ьzeyir gцzlə rini ovduğ u halda dedi:

-Ya bir gьn, ya da ondan bir qə də r az.

Mə lə k dedi:

-Yox sə n yьz il yatmı san.

-Yьz il?!

-Bə li. Allah iradə edib ki, sə nə hə yat və yaş ayı ş ı qaytarsı n. O sə ni qiyamə t və qayı dı ş gьnьnь qə bul etmə yə nlə r ьзьn bir niş anə etmə k istə yir.

Ey Ьzeyir! Yemə yinə bax! On illə r keзmə sinə baxmayaraq hə lə də xarab olmamı ş dı r.

Ey Ьzeyir! Bə də nin elə cə цz halı nda qalmı ş dı r və də yiş ilmə miş dir. Hə qiqə tə n Allah onu qorumuş dur.

Daha sonra o mə lə k Ьzeyirə dedi:

-Ulağ ı na bax!

Ьzeyir ulağ ı na baxdı. Gцrdь ki, зьrьmьş sьmьklə rə зevrilmiş və onun bir hissə si torpağ a qarı ş mı ş dı r.

-Ey Ьzeyir! Yaxş ı bax! İ ndi Allah-tə ala sə nin ulağ ı nı hə yata qaytaracaqdı r.

Ьzeyir tə ə ccьblə macə raya baxı rdı. Gцrdь ki, зьrьmьş sьmьklə r yenidə n toplaş dı. Ulağ ı n bцyьk bir skeleti tə ş kil olundu və sonra sьmьklə r ьzə rində ə tlə r bitdi. Onda damarlar gцrьndь. Sonra də ri ə mə lə gə ldi. Tьklə ri ə vvə lki halı na qayı tdı. Bir neзə an bundan ə vvə l цlь olan ulaq yenidə n nə fə s almağ a baş ladı.

Birdə n ulağ yerində n qalxdı. O hьndьr sə slə anqı rı b, ot axtarmağ a getdi.

Ьzeyir ьrə yinin də rinliklə rində fə ryad etdi:

«Allahu Ə kbə r! Bilirə m ki, Allah bьtьn iş lə rə qadirdir».

Hə r ş ey Allahı n ə mri ilə dir. Allah hə r ş eyə qadir və bacarı qlı dı r. Dirildir və цldьrьr. O Hə zrə t tə vazц və tə `zim halı nda namaz və ibadə tə baş ladı. Allaha olan eş q və mə hə bbə t və onun gцrьş ьnə olan hə və slə ağ layı rdı. Ьzeyir yemə yində n bir neзə tikə yedi. O hə min hadisə nin gьclь tə `siri altı na dьş mьş dь. Bьtьn bu illə r ə rzində yemə yin dadı ə sla də yiş ilmə miş di. Ьzьmьn suyu bir neзə saat isti bir yerdə qaldı qda dadı də yiş ildiyi halda, zamanı n gə rdiş ində n bir ə sr keзmə sinə baxmayaraq hə lə də tə zə qalmı ş dı.

QAYı Dı Ş

Ьzeyir ayağ a qalxdı. Ulağ ı na minib, цz ş ə hə rinə tə rə f yollandı.

Heз ş ьbhə siz, ulaq nə baş verdiyini bilmirdi. Ona gцrə də ş ə hə rə gedə n yolu unutmamı ş dı.

Ş ə hə r uzaqdan gцrьndь. Amma, Ьzeyir fikirlə ş di ki, bu, baş qa bir ş ə hə rdir. Burada hə r ş ey də yiş ilmiş dir; insanları n xarici gцrkə mi, paltarları və evlə ri.

Ьzeyirin getmə li olduğ u ev yox idi.

Ьzeyirin macə rası bir dastana зevrilmiş di. Atalar onu цz цvladları ьзьn danı ş ı rdı lar:

«Pak və tə qvalı peyğ ə mbə r olan Ьzeyir isti bir gьndə цz bağ ı na tə rə f getdi. Amma, daha qayı tmadı. Heз kə sin ondan xə bə ri yoxdur. Elə bil yer onu udmuş dur. Tцvratı bilə n yalnı z Ьzeyir idi. Tцvrat aradan getmiş di. Ьzeyir onu yenidə n topladı. Ə sil Tцvratı n Allahı n Musaya nazil etdiyi formada olan yeganə nьsxə si Ьzeyirdə idi.»

Ьzeyir ş ə hə rin ortası nda dayanı b, dedi:

-Ey hə myerlilə r! Mə n Ьzeyirə m; Yьz il bundan цncə itə n Ьzeyir.

Ş ə hə rin camaatı ora toplaş dı. Vьqar və ə zə mə tli və nurani simalı bir kiş i gцrdьlə r; ə lli yaş lı bir kiş i.

Bə `zilə ri mə sxə rə yə baş ladı lar. Onlar gьman etdilə r ki, bu kiş i də lidir. Цz-цzlə rinə dedilə r: «Hə tta ə gə r Ьzeyir də olsa, gə rə k yьz ə lli yaş lı bir qoca ola. Amma, bu kiş i orta yaş lı və ə lli yaş ı nda bir insandı r.

Ьzeyir buyurdu:

-Mə ni evimə və цvladları mı n yanı na aparı n!

Onları n biri dedi:

-Ьzeyirin цvladları uzun illə r bundan qabaq dьnyadan kцзmьş lə r.

Ьzeyir buyurdu:

-Nə və lə rim necə? Mə ni onları n evinə aparı n.

Цmrьndə n yetmiş il keзmiş bir kiş i dedi:

-Ьzeyirin nə və lə rində n biri qalı r. Onun sə ksə n yaş ı vardı r.

Ьzeyir buyurdu:

-Mə ni onun yanı na aparı n.

Baba ilə nə və bir-birlə rini gцrdьkdə hə r ikisinin ьzьndə heyrə t və tə ə ccьb cizgilə ri gцrьndь.

Nə və si dedi:

-Siz necə mə nim babamsı nı z ki, mə ndə n зox kiзiksiniz.

Ьzeyir buyurdu:

-Bu, Allahı n bir mц`cьzə sidir. Allah bizə anlatmaq istə yir ki, insanı yaratmı ş Allah, dьnyadan kцзdьkdə n və sьmьyə зevrildikdə n sonra yenidə n onu dirildə bilə r.

Ьzeyir nə və sinin evində qaldı. O, цz hə yə canlı sə rgьzə ş tini onlara danı ş dı.

Цzьnьn ş ə hə rin зцlьndə olan bağ və bostanı na getmə sində n, ьzьmlə doldurduğ u iki sə bə tdə n, ş ə hə rin qə dim xarabalı qları ndan keзmə sində n, necə ьzьmьn suyunu зı xarması ndan, necə yatması ndan, yuxunun yьz ilə qə də r uzanması ndan, o və ulağ ı цldьkdə n sonra Allah-tə alanı n onları diriltmə sində n və onları bьtьn insanlar ьзьn mц`cьzə və niş anə etmə sində n sцhbə t aзdı.

Hə min zaman yьz iyirmi yaş lı qoca bir qarı gə ldi. O, Ьzeyiri tanı yan yeganə insan idi. Ьzeyirin itdiyi gьn o iyirmi yaş ı nda idi. O, ə sanı n kцmə yilə gə ldi və dedi:

-Ьzeyirdə n də m vuran bu ş ə xs kimdir? Halbuki, camaat onu unudublar.

Qoca qarı Ьzeyirin sцzlə rini eş itdikdə onun sə sini yadı na saldı. Amma, uzun illə r nə ticə sində kor olduğ undan ьzьnь gцrmьrdь. Ona gцrə də dedi:

-Ə gə r gцzlə rim gцrsə ydi bu kiş ini tanı yardı m.

Ьzeyir Allah yanı nda ə ziz idi. Ona gцrə də ağ layaraq, Allah də rgahı ndan istə di ki, onun sцzlə rinin haqq olması na ş ahid durması ьзьn hə min qadı na gцz versin.

Allah-tə ala o qadı nı n gцzlə rini aзdı. Gцrdь ki, Ьzeyirin qarş ı sı nda durmuş dur.

-Qə ribə dir. Ьzeyirin цzьdьr. Yьz il bundan цncə itə n Ьzeyir.

Ьzeyirin nə və si dedi:

-Atam mə nə deyib ki, Ьzeyir Tцvratı n yerini bilir. O, Tцvratı heз kə sin bilmə diyi bir yerdə gizlə dib. Biz onu зox axtardı q. Amma, heз bir faydası olmadı. Tцvratı n digə r nьsxə lə ri dцyьş də tə lə f olduğ u ьзьn biz onu зox axtardı q.

Ьzeyir buyurdu:

-Mə n Musanı n kitabı nı n yerini sizə deyə rə m. Tцvrat filan yerdə Zeytun ağ acı nı n budağ ı ndadı r.

Hamı ora yollandı. Kцhnə bir Zeytun ağ acı gцrdьlə r.

Orada зoxlu otlar bitmiş di. Ьzeyir ağ acla onun yaxı nlı ğ ı ndakı arxı n arası na doğ ru getdi. Taxta sandı ğ ı зı xarmaq ьзьn yeri qazdı. Sandı ğ ı n зox hissə si зьrьmьş dь. Amma, Tцvratı n nьsxə si hə lə də salamat qalmı ş dı.

Hamı sı o mц`cьzə yə iman gə tirdilə r. Ьzeyir itdikdə n və bir dastana зevrildikdə n sonra yenidə n qayı tmı ş dı.

Allah-tə ala Ьzeyirin dьnyadan kцзmə sində n yьz il sonra onu yenidə n diriltdi. Diriltdi ki, onu bə ndə lə ri ьзьn, цlьlə ri diriltmə yə və qiyamə t gьnь insanları hazı r etmə yə qadir olması na bir niş anə etsin.

Bə `zilə ri o mц`cьzə yə iman gə tirdilə r. Зьnki, ьrə klə ri цlьmə və цlьlə rin dirilmə sinin haqq olması na ş ə hadə t verirdi. Allah hə r bir ş eyə qadirdir.

Bə `zilə ri isə yavaş cadan deyirdilə r:

-Ьzeyir Allahı n oğ ludur.

Bə `zilə ri ona inanı rdı lar. Bə `zilə rinin isə sьkutları razı lı qları nı gцstə rirdi.

Ьzeyir bu sцzlə ri rə dd edə rə k qı ş qı rdı:

-Mə n Allahı n bə ndə si və onun elзisiyə m. Allah mə ni sizin ьзьn bir niş anə etmiş dir.

Ьzeyirin sə si «Ьzeyir Allahı n oğ ludur» - deyə ş ьar verə n yə hudilə rin sə s-kьylə ri arası nda itdi.

Onlar цz gцzlə ri gцrdьklə ri ş eyə ibadə t etmə k istə diklə ri ьзьn bu sцzь deyirdilə r.

Ьzeyir dьnyadan kцзdь. Amma, yə hudilə r ondan «Allahı n oğ lu» ə fsanə sini dьzə ltdilə r. Sonralar Allah-tə ala Hə zrə t Mə hə mmə d peyğ ə mbə ri (s) peyğ ə mbə rliyə seзdi. O Hə zrə t bu bцyьk hə qiqə ti bizim ьзьn ə rmə ğ an gə tirdi: «Ьzeyir yьz il dьnyadan kцзmьş və sonra Allah onu diriltmiş dir».

Ьzeyir Allahı n peyğ ə mbə rlə rində n və onun elзilə rində n biri idi. Allah-tə ala onu diriltmiş di ki, insanlar qiyamə tə inansı nlar və ona iman gə tirsinlə r. Amma, yə hudilə r ə manə ti qorumadı lar. Yolları nı azdı lar və ьrə klə ri daş kimi bə rkidi. İ man ruhundan ayrı ldı lar.

Hicri Qə mə ri tarixi ilə yьz altmı ş birinci ildə Suriyanı n romalı hakimi M. Antyukyus onları n mə mlə kə tinə yьrьş edə rə k, Tцvratı n nьsxə lə rini odladı.

Belə liklə, hə qiqi Tцvrat aradan getdi: Musanı n gə tirdiyi və Ьzeyirin yenidə n topladı ğ ı, onu də yiş ilmə kdə n və tə hrif olunmaqdan qoruduğ u və bu yolda bьtьn зə tinliklə rə dцzdьyь Tцvrat.

Salam olsun Allahı n peyğ ə mbə ri, onun elзisi və mц`cьzə si olan Ьzeyirə!

YARANı Ş MЦ`CЬZƏ Sİ