Həqİqİ tцvbəkar

Hə zrə t Ə yyubun ə hvalatı

2500 il цncə Hə vran torpaqları nda Yusifin nə və lə rində n olan bir kiş i yaş ayı rdı. O kiş i pak fitrə tli Ə yyub idi. O, Yusifin digə r nə və lə rində n olan Rə himə adlı qı zla evlə nmiş di.

Onlar ş adlı qla цmьr sьrьrdьlə r. Allaha və onun elзisinə iman gə tirmiş dilə r.

Allah-tə ala Ə yyuba bol ne`mə tlə r ə ta etmiş di. Ona oğ lan və qı z цvladlar vermiş di. O hə zrə tin ə kin sahə lə ri, inə k, qoyun və keзi sьrьlə rinin otladı ğ ı geniş otlaqları var idi.

Bir gьn mə lə klə r onun yanı na gə lib, peyğ ə mbə r olması xə bə rini зatdı rdı lar. Ə yyub bu ne`mə tlə rə ş ьkr etmə k mə qsə di ilə Allaha sə cdə etdi.

Hamı Ə yyubu sevirdi. O qə lbə n pak insan idi. Allah onu peyğ ə mbə rlik mə qamı na yьksə ltmiş di.

Ə yyubun bцyьk və geniş evi, зoxlu oğ lan və qı z цvladları vardı. Onun evində зoxlu ə rzaq mə hsulları və xцrə klə r olardı. O hə zrə t yoxsulları sevirdi. Onlara yemə k və paltar verirdi. Sьfrə sində yetim, yoxsul və ya bir kası b olmasaydı, yemə k yemə zdi.

Kası b və yoxsul insanlar uzaq yerlə rdə n Ə yyubun evinə gə lir, цzlə ri, цvladları və ailə lə ri ьзьn yemə k və paltar gцtьrьb, ş ad halda цz ş ə hə rlə rinə qayı dı rdı lar. İ nsanlar Allahı n peyğ ə mbə ri Ə yyubu sevirdilə r. Зьnki, o, heз kə si ьmidsiz etmir və heз kə sə də minnə t qoymurdu.

Ə YYUBUN EVİ

Bir gьn qoca bir kiş i o diyara daxil oldu. Ə yyubun evinə getdi. Ona salam verib dedi:

-Salam olsun Allahı n peyğ ə mbə ri Ə yyuba!

-Allahı n salam və rə hmə ti olsun sə nə! Buyurun, ev sizin ixtiyarı nı zdadı r.

-Allah Ə yyubun izzə tini artı rsı n! Gцrdьyьnьz kimi mə n imkansı z bir qocayam, цvladları m acdı rlar. Allahı n peyğ ə mbə ri aclara yemə k verir və зı lpaqları geyindirir.

Ə yyub naharat oldu və dedi:

-Ey qoca, mə ncə sə n qə ribsə n.

-Yox, ey Allahı n peyğ ə mbə ri, mə n Hə vran ə halisində nə m.

Ə yyub daha зox naharat oldu və dedi:

-Mə nim ьзьn зox ağ ı rdı r ki, evim yemə klə doludur, amma, sə n acsan.

Qoca kiş i dedi:

-Mə nim цz gьnahı mdı r. Mə n ehtiyacı mı bundan цncə sizə demə miş ə m.

Ə yyub dedi:

-Mə n цzьm sizi axtarmalı idim.

Ə yyub oğ lanları na ьzьnь tutub, dedi:

-Allahı n qə zə bində n qorxmursunuzmu? Necə tox yatmağ a razı oldunuz, halbuki, Hə vran ş ə hə rində ac qocalar və uş aqlar var.

Oğ lanları ьzr istə dilə r və dedilə r:

-Biz зox axtarı ş etdik, amma, Hə vranda ehtiyaclı bir insan tapmadı q.

Ata narahat olub, dedi:

-Bə s bu qoca kiş i kimdir?

-Ata, bizi bağ ı ş la!

-İ ndi tez olun! Onun ьзьn xцrə k və geyim gцtьrьn və onu evinə aparı n!

-Baş ьstə!

Ə yyub daş dan tikilmiş evdə belə cə yaş ayı rdı. O hə zrə t tarlada və ə kin sahə lə rində iş lə yir, yoldaş ı un hazı rlayı r, qı zları və kə nizlə ri ona kцmə k edirdilə r. Ə yyubun oğ lanları цzlə ri ilə yemə k və geyim gцtьrьb, Hə vranda yoxsul və kası bları n axtarı ş ı na baş ladı lar. Fə hlə lə r və xidmə tзilə r tarlada iş lə mə ş ğ ul idilə r. Meyvə lə ri və də nlə ri anbarlara daş ı yı rdı lar.

Зobanlar heyvanları otlaqlara aparı rdı lar. Ə yyub ona зoxlu mal və цvlad ə ta etmiş Allaha ş ьkr edirdi. Camaat Ə yyub peyğ ə mbə ri sevirdilə r. Зьnki, onun Allaha imanı vardı və ne`mə tlə rinə gцrə ona ş ьkr edirdi. O hamı ya kцmə k edirdi. Amma, зoxlu mallar, tarlalar, ə kin sahə lə ri, heyvanlar və цvladları onu Allaha ş ьkr etmə kdə n saxlamı rdı. O elə cə iş lə yib, зalı ş ı rdı.

Ə yyub rifah iзində yaş aya bilə rdi, amma, o цz ə linin zə hmə ti ilə dolanı rdı. Yoldaş ı Rə himə də zə hmə t зə kirdi. Onlar inanı rdı lar ki, bьtьn var-dцvlə tlə ri bцyьk Allahı n lьtfьndə ndir. Ona gцrə də hə miş ə Allahı yad edir və ona зox ş ьkr edirdilə r.

İ nsanlar Ə yyubu sevirdilə r. Onlar bilirdilə r ki, o xeyir və bə rə kə tli insan, hə mзinin Allahı n peyğ ə mbə rlə rində n biridir. Ona gцrə də Allah-tə alaya iman gə tirdilə r. Kimə istə sə зoxlu ruzi verə n və kimi istə sə sə falə tdə saxlayan odur.

EYTAN

Ş eytan Ə yyuba hə sə d apardı. O hə zrə t insanları hidayə t etmə yə зalı ş ı r və onları n xeyrini istə yirdi. Amma, Ş eytan onları fə sada və azğ ı nlı ğ a зə kirdi. Buna gцrə də camaata və svə sə edir və onlara deyirdi: «Ə yyub qorxur ki, Allah onun malları nı və ə kin sahə lə rini ondan alar. Ona gцrə də ona ibadə t edir. Ə gə r Ə yyub yoxsullaş sa, daha Allaha ibadə t və sə cdə etmə z».

Camaat Ş eytanı n və svə sə lə rinə qulaq ası r və ona inanı rdı lar. Onları n Ə yyub barə sində fikirlə ri də yiş ildi: «Bə li, ə gə r o, Allaha ibə də t edirsə, bu yalnı z ona gцrə dir ki, ona də yə rli ne`mə tlə r vermiş dir. O, Allahı n ne`mə tlə ri ondan alması ndan qorxur. Ona gцrə də ə gə r Ə yyuba hə r hansı bir bə la və mьsibə t ьz versə, Allaha ibadə tdə n ə l зə kə r. Ə gə r ildı rı m onun ə kin sahə lə rini yandı rsa, o nalə edib, ağ layacaqdı r. Ə gə r Allah ne`mə tlə rini ondan alsa, daha Allaha sə cdə etmə yə cə kdir».

Ş eytan belə cə Hə vran camaatı nı зaş dı rı rdı.

MTAHAN

Allah-tə ala Ş eytanı n yalanı nı insanlar ьзьn gцstə rmə k istə di. İ stə di ki, Ə yyubun doğ ruluğ unu, onun sə bir, dцzьm və imanı nı onlara aydı nlaş dı rsı n. Ona gцrə də Ə yyubun də rd və bə laları baş landı. Ona bir-birinin ardı nca mьxtə lif bə la və mьsibə tlə r gə ldi. İ ndi gцrə k Ə yyub necə sə bir edib, цzьndə n dцzьm gцstə rə cə kdir?

Bьtьn iş lə r цz qaydası ilə gedirdi. Ə yyub Allaha sə cdə edir və ne`mə tlə rinə gцrə ona minnə tdarlı q gцstə rirdi. Onun oğ lanları цzlə ri ilə yemə k dolu xurcunlar gцtьrьb, kası b, yoxsul, yolзu və yolda qalmı ş insanları n kцmə yinə tə lə sirdilə r. Xidmə tзilə r isə tarlalarda зalı ş ı r və buğ daları anbarlara aparı rdı lar.

Ə yyubun hə yat yoldaş ı Rə himə də yirmanla un hazı rlayı rdı. Baş qaları odun də stə lə ri hazı rlayı r, bə `zilə ri isə bulaqdan su gə tirirdilə r.

Зobanlar heyvan sьrьlə rini otlamaq ьзьn yaş ı llı qlara aparı rdı lar. Hə r ş ey цz tə bii axarı ilə gedirdi.

Qə flə tə n, зobanları n biri tə ngnə fə s daxil olub, qı ş qı rdı:

-Allahı n peyğ ə mbə ri Ə yyub haradadı r?

-Nə olub? Danı ş gцrə k!

-Onları цldьrdьlə r. Bьtьn yoldaş ları mı цldьrdьlə r. Bьtьn зoban və ə kinзilə ri цldьrdьlə r. Qanları nı tцkdьlə r.

-Nə ьзьn?

-Quldurlar bizə hьcum etdilə r. Qoyun sьrьlə rini oğ urladı lar. İ nə k və qoyunları mı zı gцtьrьb, getdilə r.

Dağ lar heз zaman tufan qarş ı sı nda titrə mir. Ə yyub nigaran oldu. Amma, dцzdь. Dцzьmlə və sə birlə dedi:

-İ nna lillah və inna ilə yhi raci`un (Hə qiqə tə n, biz Allah tə rə fində nik və ona doğ ru qayı dacağ ı q).

Allah-tə ala Ə yyubu daha bir imtahana зə kdi. Onun, alə mlə rin rə bbinə olan imanı nı yoxladı. Gцrə sə n, o sə bir edib, dцzə cə k, yoxsa kьfr edə cə kdi?

İ kinci gьn qə ribə bir hadisə baş verdi. Sə mada qara buludlar gцrьndь. İ ldı rı m зaxdı, gurultu sə slə ri ucaldı. Ə kinзilə rin biri iзə ri daxil oldu. Paltarı yanmı ş dı. Ьzь alov və tьstьdə n qaralmı ş dı. Ə yyub dedi:

-Nə olub?

-Alov! Ey Allahı n peyğ ə mbə ri, alov!

-Bu daha bir mьsibə tdirmi?

-Hə, ey Allahı n elзisi. Hə r ş ey odda yandı. Bə la nazil oldu. İ ldı rı m ə kin sahə lə rini yandı rdı. Ey allahı n peyğ ə mbə ri, torpaqları mı z kьlə зevrildi. Bьtьn dostları m yanı b, dьnyadan kцзdьlə r.

Rə himə dedi:

-Dьnyanı n bьtьn mьsibə tlə ri bizə doğ ru gə lirlə r.

-Ey Rə hmə t, sə bir et! Allah belə istə miş dir.

-Allah istə miş dir?!

-Hə. İ ndi imtahan zamanı зatmı ş dı r. Allah bьtьn peyğ ə mbə rlə rinin ьrə yini imtahan edib, yoxlayı r.

Ə yyub sə maya bir nə zə r saldı. Dedi: «İ lahi! Mə nə sə bir ver!»

O gьn Ə yyub цz xidmə tзilə rinə tapş ı rdı ki, onun evində n getsinlə r. Mehribanlı qla onlara dedi:

-Цz ailə lə rinizə qayı dı n. Ya da цzьnьzə baş qa bir yer tapı n! Зьnki, Allah-tə ala mə ni imtahan edir.

Xidmə tзilə rin biri dedi:

-Biz ə kin sahə lə rini və tarlaları bə rpa etmə yə зalı ş arı q. Biz sizdə n ayrı lmaq istə mirik. Ey Allahı n peyğ ə mbə ri, biz sə nə iman gə tirmiş ik. Sə ni sevirik.

-Цvladları m, bilirə m. Amma, bə la və mьsibə tlə r artacaqdı r. İ stə mirə m ki, siz gцzьmьn qabağ ı nda yanası nı z. Цvladları m, gedin! Mə ni tə k qoyun ki, yalqı z halda imtahan olunum.

Ə YYUBUN SƏ Bİ Rİ

Ə yyubun mьsibə tlə ri bunlarla bitmə di. Onun tə kcə tarlaları yanı b, kьlə зevrilmə di və tə kcə heyvanları mə hv olmadı. O baş qa bir mьsibə tə də dьзar oldu.

Onun bьtьn oğ lan və qı z цvladları dьnyadan kцзdьlə r. Mehriban hə yat yoldaş ı Rə himə də n baş qa onunla heз kə s qalmadı.

Ə yyubun evi boş aldı. Artı q onun heз bir цvladı yox idi. O, yalnı z qoca bir kiş i idi. Zavallı hə yat yoldaş ı ağ layı rdı.

-Bu, Allahı n istə yidir və biz onun ə mrinə tabe olmalı yı q.

Ş eytan Ə yyubu цz halı nda buraxmadı və onun yanı na gə lib, və svə sə etdi:

-Necə bцyьk mьsibə tdir! Yeddi oğ ul və ьз qı z bir anda can verdilə r.

Onlar ataları nı n ьmid və arzuları idilə r. İ nsan necə цzьnə tə sə lli versin?

Ə yyub ulduzla dolu olan sə maya baxı b dedi: «İ lahi, bilirə m ki, bьtьn xeyir və bə rə kə tlə rin mə nş ə yi sə nsə n! İ lahi mə nə sə bir və dцzьm ver!»

Ş eytan uzaqlara qaзdı. Heз bir ş ey, Allahı yad etmə k qə də r Ş eytanı qorxutmur. Ş eytan Allahı n adı ndan qorxduğ u kimi heз nə də n qorxmur.

İ nsan, «Ş eytanı n ş ə rində n Allaha pə nah aparı ram» - dedikdə Allah onu qoruyur, ona arxa durur və ьrə yini tə mizlə yir. Allah-tə ala цz bə ndə lə rini sevir və onları n xeyrini istə yir.

Ona gцrə də Ə yyub bə la və mьsibə tlə rin qarş ı sı nda sə bir edirdi. O bilirdi ki, Allah bьtьn xeyir və yaxş ı lı qları n mə nş ə yidir. O xeyirxahdı r. Pis və ş ə r iş lə r isə Ş eytan tə rə fində ndir. O, insanı kafir etmə k istə yir.