AllahIn bİrlİyİnə də`vət

Bir gьn insanlar Nuhun (ə) uca sə slə belə dediyini gцrdьlə r:

-Ey camaat! Mə n Allahı n sizə gцndə rdiyi elзisiyə m. Allah-tə ala yaradan və sizə ruzi verə ndir. Allahdan bağ ı ş lanmaq istə yin. O sizi bağ ı ş layar. Mehriban Allah sizə yağ ı ş gцndə rə n, ili xeyir və bə rə kə tli edə n, torpağ ı yaş ı llaş dı ran Allahdı r. Sizə oğ ul və qı z ə ta edə n odur. Elə isə siz niyə yeganə Allahı n ibadə tində n ьz зevirib, daş lara pə rə stiş edirsiniz?

Geniş sə maya və onun ulduzları na, gьnə ş ə və aya baxı n. Gцrьn insanlar necə yaş ayı rlar və nə sillə r bir-birinin ardı nca dьnyadan kцзьrlə r. Heз ağ ı lla uyğ undurmu ki, bir sцz danı ş a bilmə yə n daş lar - adları nı Vudd, Sьva`, Yə ğ us, Yə `uq və Nə sr qoyduğ unuz o daş lar sizə ruzi yetirsin, sizə цvlad ə ta etsin, sizin ьзьn yağ ı ş gцndə rsin, sizi ildı rı mlardan, sel və tufanlardan qorusun? Niyə Allaha hцrmə t qoymursunuz?

Camaat Nuhun (ə) sцzlə rinə tə ə ccьb etdilə r. Bu dьlgə r hansı cьr`ə tlə onları n allahları na, Vudd, Sьva`, Yə ğ us, Yə `uq və Nə srə tə hqiramiz sцzlə r deyir.

Gьclьlə r ona kin bə slə dilə r. Onlar o hə zrə tin sцzlə rini, onun də `və tlə rini xoş lamı rdı lar. O, camaatı qardaş lı ğ a və bə rabə rliyə зağ ı rı rdı. İ nsanları n azad yaş aması nı, sə rvə tli və gьclьlə rin kası b və zə iflə rə hakim olmaması nı istə yirdi. Ona gцrə də onunla mьbarizə yə baş ladı lar. Onu də li adlandı rı b, dedilə r:

-O kası b dьlgə rdə n baş qa bir ş ey deyildir. Ə gə r Allahı n elзisi olsaydı, yerin bьtьn xə zinə lə ri onun ixtiyarı nda olardı. Niyə Allah bizim ьзьn bir mə lə k gцndə rmir? Niyə цzьmьz kimi bir insanı gцndə rir? Nuh (ə) bizim hamı mı zdan ə skikdir. Bizim malı mı z, цvladı mı z və qьdrə timiz ondan зoxdur.

Sadə lцvh insanlar gьclь və qьdrə tli insanlardan qorxurdular. Gьman edirdilə r ki, haqq onlarladı r və allahlar da onları n tə rə fində dirlə r. Elə bilirdilə r ki, bu qьdrə t və hakimiyyə ti onlara hə min allahlar vermiş lə r.

Ona gцrə də Nuh (ə) və onun də `və tində n ьz зevirdilə r. Onlar Nuhun (ə) sцzlə rini eş itmə sinlə r deyə, barmaqları ilə qulaqları nı tuturdular. Gьman edirdilə r ki, ə gə r Nuhun (ə) sцzьnə qulaq assalar allahları onlara qə zə blə nə r, gьclьlə r və hakimlə r onlardan intiqam alarlar. Цz-цzlə rinə deyirdilə r:

-Bir yazı q dьlgə r olan Nuhun bizə nə xeyri olacaqdı r?

Nuha (ə) iman gə tirib, onun sцzlə rinə inananları n sayı isə зox az idi. Yoxsul kiş i və qadı nları n bə `zisi Nuhun (ə) evinə gə lib, onun sцz və nə sihə tlə rini dinlə yirdilə r. Qə lblə ri Yeganə Allaha imanla dolurdu.

Onlar зox kası b və zьlm altda inlə yə n insanlar idilə r. Onlar цz və hş i və zalı m ə rbabları ndan intiqam almağ a qorxurdular. Buna gцrə də Nuh (ə) daima цz qцvmьnь yeganə Allaha ibadə t etmə yə və bьtpə rə stlikdə n зə kinmə yə də `və t edirdi. Gecə və gьndьz, gizli və aş kar onları Allaha tə rə f зağ ı rı rdı. Lakin, зox az insanlardan baş qa heз kə s Nuha (ə) iman gə tirmə di. Зox az və onlar da zьlm altı nda inlə yə n yoxsul ş ə xslə r idilə r.

Nuh (ə) onlara gцrə narahat idi. O istə yirdi ki, qə bilə si hidayə t olunsun, rahat yaş ası n; Onları n gьclьlə ri zə iflə rə zьlm etmə sinlə r. O, onları n gцzə l hə yata qə də m qoymaları nı istə yirdi: Kiзiklə r bцyьklə rə hцrmə t etsin, bцyьklə r kiзiklə rlə mehriban olsunlar və insanlar bir-birlə rinə zьlm etmə sinlə r.

Bьtpə rə stlə r onun də `və tini rə dd edə rə k tцvhid və tə kallahlı ğ ı qə bul etmə dilə r və Nuhu (ə) dьlgə r və yoxsul kiş i adı ilə mə sxə rə etdilə r. Nuhun (ə) qцvmьndə ki mьlkə darları nı n mal, цvlad və qьdrə tlə ri зox olduğ undan цzlə rini Nuhdan (ə) ьstьn bilirdilə r.

Bir gьn kafirlə r Nuhun (ə) yanı na gə lə rə k ona dedilə r:

-Necə bizim sə nə iman gə tirmə yimizi istə yirsə n? Halbuki, bu sə viyyə siz yoxsullardan baş qa, heз kə s sə nə itaə t etmir.

Hə mзinin ona dedilə r:

-Ə gə r onları цz yanı ndan qovsan iman gə tirib, sə nin yolunla gedə rik.

Nuh (ə) buyurdu:

-Necə onları цz yanı mdan qovum? Necə mц`minlə ri цz yanı mdan uzaqlaş dı rı m? Allah belə bir ş eyi sevmə z və bu iş bə yə nilmə z bir iş dir.

Nuh (ə) onlara dedi:

-Hansı ə sasla onları alзaq, sə viyyə siz və nцkə r adlandı rı rsı nı z. Onlar bizim qardaş ları mı zdı rlar. İ nsanlar bir-birlə ri ilə qardaş dı rlar.

Bьtpə rə stlə r Nuha (ə) dedilə r:

-Sə n yalanзı san, biz sə nə iman gə tirmə rik. Ə gə r sə n Allahı n gцndə rdiyi olsaydı n, bizdə n зox sə rvə tə malik olardı n və yerin xə zinə lə ri sə nin ixtiyarı nda olardı.

Ona dedilə r:

-Allahı n sə ndə n baş qa bir adamı yox idi ki, bizim ьstьmьzə gцndə rsin? Sə n yoxsul və kası bsan.

Nuh (ə) buyurdu:

-Ey qə bilə! Allahı n risalə tini yalan adlandı rmayı n. Allah sizə bə la gцndə rə r.

Qə bilə si Nuha (ə) dedilə r:

-Sə n bizimlə зox inadkarlı q edirsə n. Ə gə r doğ ru deyirsə nsə bizə bə la gцndə r. Biz sə nin hə də lə rində n qorxmuruq. Зьnki, sə n yalanзı bir insansan.

Nuh (ə) цz qцvmьnь tцvhid və tə kallahзı lı ğ a də `və t etmə kdə davam edirdi.

Yьz illə r keзdi. Camaat dьnyadan gedir, yeni uş aqlar doğ ulub, bцyьyьrdьlə r. Nuh (ə) onları da yeganə Allaha ibadə t etmə yə зağ ı rı rdı. Lakin, uş aqlar da cavanlı q yaş ı na зatdı qda kьfr edib, bьtlə rə sə cdə edir və Allahı n ibadə tində n зə kinirdilə r.

Heз bilirsinizmi ki, Nuhun (ə) tə bliğ i neзə il davam etdi? O hə zrə tin tə bliğ i 950 il зə kdi. Nuh (ə) qocalmı ş və yaş laş mı ş dı, lakin, qьdrə tli idi. Kafirlə rdə n zə rrə qə də r də qorxmurdu. Də fə lə rlə onu цlə nə qə də r dцymьş dьlə r. Bir neзə də fə onu цldьrmə k planı hazı rlamı ş dı lar. Hə tta hə yat yoldaş ı da kafirlə rlə ə lbir idi. O, Nuhun (ə) yanı na get-gə l edə n mц`minlə r haqqı nda kafirlə rə xə bə r verirdi. Nuh (ə) nə qə də r цz qцvmьnь də `və t edib, nə sihə t versə də, heз bir faydası olmurdu.

Onlar Nuhu (ə) mə sxə rə edib, ə lə salı rdı lar. Nuh (ə) цz qцvmьnь sevdiyində n, onları n hidayə t olması nı istə yirdi. Ona gцrə də onlar ьзьn ağ layı rdı. Onları n acı nacaqlı və pis taleyinə acı yı rdı. Зьnki, onlar tezliklə kafir olduqları halda цlə cə kdilə r.

Bir gьn Nuh (ə) цz evində idi. Qoca bir kiş i цz ə sası nı n kцmə yi ilə onun yanı na gə ldi. Цz kiзik nə və sini də gə tirmiş di. Qoca kiş i nə və sinə dedi:

-Oğ lum! Gцrdьyьn bu qoca kiş i də lidir. Bцyьyьb, cavanlı q yaş ı na зatanda ehtiyatlı ol ki, sə ni aldatması n və sə ni Vudd, Sьva`, Yə ğ us, Yə `uq, və Nə sr bьtlə rinin pə rə stiş ində n зə kindirmə sin.

Uş aq babası nı n ə sası nı gцtьrьb, Nuha (ə) tə rə f irə lilə di və ə sanı onun baş ı na vurdu. Nuh (ə) ağ rı hiss etdi, amma, hə miş ə ki kimi sə bir edib, dцzdь. O, bir gьn onları n qə flə tdə n oyanacaqları na, hə yatı n, insanları n, ağ acları n və зayları n yaradanı və hə r ş eyin xaliqi olan yeganə Allaha iman gə tirə cə klə rinə ьmid bə slə yirdi.

Nuh (ə) belə yaş ayı rdı. Hə tta hə yat yoldaş ı onun ziddinə зı xı b, kafirlə rlə ə lbir olmuş du. Bir oğ lundan baş qa bьtьn цvladları ona iman gə tirmiş dilə r. Hə min oğ lu da zahirdə цzьnь imanlı gцstə rir, hə qiqə tdə isə bьtpə rə st və imansı z idi.