Студопедия

Главная страница Случайная страница

Разделы сайта

АвтомобилиАстрономияБиологияГеографияДом и садДругие языкиДругоеИнформатикаИсторияКультураЛитератураЛогикаМатематикаМедицинаМеталлургияМеханикаОбразованиеОхрана трудаПедагогикаПолитикаПравоПсихологияРелигияРиторикаСоциологияСпортСтроительствоТехнологияТуризмФизикаФилософияФинансыХимияЧерчениеЭкологияЭкономикаЭлектроника






Onların ardınca yer üzünün varisləri sizi təyin etdik ki, görək özünüzü necə aparacaqsınız”. 13 страница






Allah bu mö minlə rin layiq olduqları mü jdə ni də qiqlə ş dirmir. Bu isə o demə kdir ki, onlara hə m bu dü nyada və hə m də Axirə tdə onlar ü ç ü n hazı rlanmı ş istə nilə n maddi və mə nə vi savablandı rı lmalar haqqı nda mü jdə vermə k olar. Bu hə m də onu gö stə rir ki, mü jdə bü tü n iman gə tirə nlə rə aiddir. Lakin onun mə zmunu mö minlə rin ə mə llə rində n və imanı nı n gü cü ndə n ası lı olaraq fə rqlə nir.

ﭣ ﭤ ﭥ ﭦ ﭧ ﭨ ﭩ ﭪ ﭫ ﭬ ﭭ ﭮ ﭯ ﭰ ﭱ ﭲ ﭳ ﭴ ﭵ ﭶ ﭷ

Mü ş riklə rin Cə hə nnə m sa­kin­lə ­ri olduqları onlara bə lli ol­duq­dan son­ra, qohum olsalar belə, Peyğ ə mbə rə və mö min­lə rə onlar ü ç ü n bağ ı ş lanma di­lə ­mə k yaraş maz”.

Peyğ ə mbə rə və mö minlə rə, Allaha iman gə tirmə kdə n imtina edə n və saxta ilahlara ibadə t edə n mü ş riklə r ü ç ü n, onlar hə tta ö z yaxı n qohumları belə olsalar da, Allahdan bağ ı ş lanmağ ı xahiş etmə k yaraş maz. Onlar ü ç ü n bağ ı ş lanma haqqı nda dualar dü zgü n deyil və faydası zdı r və buna gö rə Peyğ ə mbə r (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) və mö minlə r belə etmə mə lidirlə r. Ə gə r insan mü ş rik kimi ö lmü ş dü rsə və ya ə gə r adamlara mə lum olduqda ki, o, mü ş rik kimi ö lə cə k, onda o[45], mü tlə q layiq olduğ u cə zaya mə ruz qalacaq və ə bə di olaraq Cə hə nnə mdə mə ş ə qqə t iç ində olacaq. Belə insana nə havadarları nı n xahiş i, nə də onun ü ç ü n dua edib bağ ı ş lanma istə yə nlə rin xahiş i fayda vermə z.

Peyğ ə mbə r (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) və mö minlə r ö z Rə bbi ilə birlikdə sevinmə li və qə zə blə nmə lidirlə r. Onlar Onun sevdiyini sevmə li, Onun dü ş mə nç ilik etdiklə ri ilə dü ş mə nç ilik etmə lidirlə r. Bu isə, Cə hə nnə m odunun sakinlə ri arası na dü ş ə cə klə ri ö zlə rinə mə lum olandan sonra, gü nahkar olanlar ü ç ü n bağ ı ş lanma haqqı nda dua etmə klə uyğ un gə lmir.

 

ﭸ ﭹ ﭺ ﭻ ﭼ ﭽ ﭾ ﭿ ﮀ ﮁ ﮂ ﮃ ﮄ ﮅ ﮆ ﮇ ﮈ ﮉ ﮊ ﮋ ﮌ ﮍ ﮎ ﮏ

Brahimin ö z atası ü ç ü n bağ ı ş lanma dilə mə si isə ancaq ona verdiyi bir və də gö rə idi. Atası nı n Allaha dü ş mə n olması İ brahimə aydı n olduqda o ö z atası ndan uzaqlaş dı. Hə qiqə tə n, İ brahim yalvarı b-yaxaran və yumş aq xasiyyə tli idi”.

 

Rə himli Allahı n sevimlisi olan İ brahim (ə) ö z atası ü ç ü n bağ ı ş lanma istə miş di ki, ona verdiyi və dini yerinə yetirsin. O (ə) dedi: “Sə nə salam olsun! Mə n Rə bbimdə n sə nin bağ ı ş lanmağ ı nı dilə yə cə yə m. O mə nə qarş ı ç ox mehribandı r” (Mə ryə m, 19/47). O (ə) bu sö zlə ri deyə n zanan atası nı n taleyinin necə olacağ ı ndan hə lə xə bə ri yox idi. O (ə) atası nı n Allahı n dü ş mə ni olduğ unu, onun kafir kimi ö lə cə yini, də və tdində n və nə sihə tlə rində n heç bir fayda gö tü r­mə ­yə cə yini bildikdə, sevimli Peyğ ə mbə r (ə) atası ndan ə lini ü zdü ki, Allahı n iradə sinə mü xalif olması n. Doğ rudan da, İ brahim Peyğ ə mbə r (ə) hə r bir tə ş ə bbü sü ndə Allaha mü raciə t edirdi, Onu tez-tez yad edirdi, Ona bağ ı ş lanması haqqı nda dua və tö vbə edirdi. O (ə) mö hkə m insan idi və mə xluqlara mə rhə mə tlə yanaş ı rdı. O (ə) onları n sə hvlə rini bağ ı ş layı r, onları n nadanlı ğ ı ndan ç ə kinmir və haqsı zlı ğ a və tə hqirə qarş ı pisliklə cavab vermirdi. Hə tta atası onu daş qalaq edə cə yini bildirə ndə, o (ə) demiş di: “Sə nə salam olsun! Mə n Rə bbimdə n sə nin bağ ı ş lanmağ ı nı dilə yə cə yə m...” (Mə ryə m, 19/47).

 

ﮐ ﮑ ﮒ ﮓ ﮔ ﮕ ﮖ ﮗ ﮘ ﮙ ﮚ ﮛ ﮜ ﮝ ﮞ ﮟ ﮠ ﮡ ﮢ ﮣ

(9.115) “Allah bir tayfanı doğ ru yola yö nə ltdikdə n sonra qorxub ç ə kinmə li olduqları ş eylə ri ö zlə rinə bildirmə də n onları hə min yoldan azdı rmaz! Hə qiqə tə n, Allah hə r ş eyi Bilə ndir! ”

Ey mü sə lmanlar! Siz İ brahimin (ə) dininə etiqad etmə li və ondan (ə), ö z kafir atası ü ç ü n bağ ı ş lanma dilə mə si və dində n baş qa, qalan hə r ş eydə nü munə gö tü rmə lisiniz. Rə bbiniz sizə mə hz belə davranmağ ı ə mr etmiş dir. Ə gə r Fö vqə luca Allah insanlara doğ ru yol bə lə dç isi nazil edirsə və onlara bu yolla getmə yi buyurursa, onda O, Ö z lü tfkarlı ğ ı nı axı ra ç atdı rı r və qulları na nə yə ehtiyacları olduğ unu izah edir. O, onları dinin hö kmlə rində n xə bə ri olmayan yolu azmı ş nadanlar kimi tə rk etmir və bu da ona də lalə t edir ki, Allahı n mə rhə mə ti kamildir və Allahı n ş ə riə ti isə qulları nı n ə sas və fə rdi dini mə sə lə lə rinə dair suallara cavab verir.

Bir rə yə gö rə bu ayə nin mahiyyə ti ondan ibarə tdir ki, insanlar, onlara nə də n qorunmalı olduqları izah edildikdə n sonra Allaha itaə tdə n imtina etdikdə, Fö vqə luca Allah onları cə zaya mə hkum edir və azğ ı nlı ğ a salı r. Belə lə rinə ə və z, onlar haqqı aç ı q-aş kar inkar etdiklə rinə gö rə verilir. Lakin birinci ş ə rh daha ü stü ndü r.

 

ﮤ ﮥ ﮦ ﮧ ﮨ ﮩ ﮪ ﮫ ﮬ ﮭ ﮮ ﮯ ﮰ ﮱ ﯓ ﯔ ﯕ ﯖ ﯗ ﯘ

 

(9.116) “Hə qiqə tə n, gö ylə rin və yerin mü lkü Allaha mə x­susdur. Dirildə n də, ö ldü rə n də Odur. Sizin Allahdan baş qa havadarı nı z və kö mə yə ç atanı nı z yoxdur! ”

 

Allah gö ylə rin və yerin hö kmdarı dı r. O, qulları na hə yat bə xş edir və onları ö ldü rü r və hə mç inin Ö zü nə mə xsus digə r ə mə llə ri hə yata keç irir. Ə gə r O, Kainatı n mö vcudluğ unun ə saslandı ğ ı qanunları pozmursa, onda mə gə r O, Ö zü nü n ilahlı ğ ı na və Ö zü nə ibadə t edilmə si haqqı ilə sı x ə laqə dar olan ş ə riə t hö kmlə rini pozarmı? Mə gə r Bö yü k Hö kmdar qulları nı unudar və onları azmı ş nadanlar kimi tə rk edə rmi?!! Hə qiqə tə n, tə kcə O, qulları na havadarlı q edə, onlara fayda verə, yardı m gö stə rə və onları bə dbaxtlı qlardan xilas edə bilə r.

 

ﯙ ﯚ ﯛ ﯜ ﯝ ﯞ ﯟ ﯠ ﯡ ﯢ ﯣ ﯤ ﯥ ﯦ ﯧ ﯨ ﯩ ﯪ ﯫ ﯬ ﯭ ﯮ ﯯ ﯰ ﯱ ﯲ ﯳ ﯴ ﯵ

(9.117) “Allah, onlardan bə zi­lə ri­nin qə lbi ya­yı n­maq ü zrə olduqda, Pey­ğ ə mbə rin və ç ə tin saatda onun ardı nca gedə n mü hacir­ və ə n­­sarları n tö v­bə sini qə ­bul et­di, sonra da on­ları bağ ı ş ladı. Ç ü nki O, on­lara qarş ı Ş ə fqə t­li­dir, Rə hmlidir”. [46]

 

Fö vqə luca Allah ayə də xə bə r verir ki, Ö z mə rhə mə ti sayə sində O, Muhə mmə d Peyğ ə mbə rin (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!), mü hacir və ə nsarları n tö vbə sini qə bul etdi. O, onları n yol verdiyi sə hvlə ri bağ ı ş ladı, onlara ağ ı r və zə hmə t tə lə b edə n hö kmlə ri yerinə yetirmə lə ri sayə sində bol savab verdi və onları bö yü k yü ksə kliklə rə ucaltdı. Ə n ağ ı r anlarda onlar Muhə mmə d Peyğ ə mbə rlə (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) birlikdə Tə buka yü rü ş etdilə r. Hə min gü nlə rdə ş iddə tli istilə r var idi və mü sə lmanlar ə rzaq və minik heyvanları cə hə tdə n korluq ç ə kirdilə r. Mü sə lmanları evdə qalmağ a sö vq edə n hə ddə n ç ox amillə r mö vcud idi. Lakin onlar yardı m ü ç ü n Fö vqə luca Allaha mü raciə t etdilə r və onlar, bə zilə rinin qə lbi az qala kə nara meyl etmə kdə olduğ u bir andan sonra, ə mri yerinə yetirdilə r. Onlar evdə qalmağ a hazı r idilə r, lakin Allah onlara yardı m gö stə rdi və onları gü clə ndirdi və mə tinlə ş dirdi.

İ nsan dü z yoldan sapanda qə lbi də yan tə rə fə ə yilmə yə meyl edir. Ə gə r bu, imanı n ə sas mə sə lə lə rinə toxunursa, onda belə tə mayü l kafirliyə sə bə b olur. Ə gə r bu ayrı -ayrı dini hö kmlə rə aid olursa, onda onun ağ ı rlı ğ ı, insanı n tamamilə sapdı ğ ı və ya qismə n və layiqincə yerinə yetirmə diyi ş ə riə t hö kmü nü n mü hü mlü k də rə cə sində n ası lı olur. Allah mü sə lmanlara rə hm edə rə k onlara tö vbə etdirmiş, onları n tö vbə sini qə bul etmiş və onları bu yolda mə tinlə ş dirmiş dir.

 

ﭑ ﭒ ﭓ ﭔ ﭕ ﭖ ﭗ ﭘ ﭙ ﭚ ﭛ ﭜ ﭝ ﭞ ﭟ ﭠ ﭡ ﭢ ﭣ ﭤ ﭥ ﭦ ﭧ ﭨ ﭩ ﭪ ﭫ ﭬ ﭭ ﭮ ﭯ ﭰ ﭱ

(9.118) “Hə mç inin (Tə buk dö yü ş ü ndə n) geri qalmı ş ü ç nə fə rin də (tö vbə lə rini qə bul etdi). Belə ki, dü nya onlara dar olmuş, ü rə klə ri (qə m-qü ssə də n) tə ngə gə lib sı xı lmı ş dı. Onlar Allahdan (Allahı n ə zabı ndan) yalnı z Onun Ö zü nə sı ğ ı nmağ ı n mü mkü n olduğ unu baş a dü ş dü lə r. Ş ü bhə siz ki, Allah Tö vbə Qə buledə n və Rə hmlidir! ”

 

Allah Tə buk yü rü ş ü nə digə r mü sə lmanlara birgə gedə n ü ç nə fə r kiş inin də yö vbə sini qə bul etdi. Burada Kə ə b b. Malik və onun iki yoldaş ı ndan bə hs edilir. Onları n baş ı na gə lə nlə r yaxş ı mə lumdur və mü xtə lif hə dis topluları nda tə svir olunmuş dur.

Onlar o də rə cə də kə də rlə nmiş dilə r ki, hə tta yer kü rə si, ö z ucsuz-bucaqsı z geniş liyinə baxmayaraq, onlara dar gə lmiş di. Hə tta onları n ö z ü rə klə ri də, insan ü ç ü n necə ə ziz olması na baxmayaraq, onları sı xı rdı. Bü tü n ə traf alə m və, adə tə n, insanı darı xdı rmayan nə varsa, hamı sı onlara dar gə lirdi. Bu hal insanı n son də rə cə narahat və hə yə can keç irə n vaxtları nda baş verir ki, bu narahatç ı lı ğ ı sö zlə ifadə etmə k mü mkü n olmur. Bunun sə bə bi isə onları n Allahı n və Onun Elç isinin (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) lü tfkarlı ğ ı nı hə r ş eydə n ü stü n tutmaları ndaydı. Onlar baş a dü ş mü ş dü lə r ki, ancaq ş ə riki olmayan Allah onları bə dbə xtlikdə n xilas edə bilə r və buna gö rə də mə xluqlara ü mid etmə kdə n ə l ç ə kmiş dilə r. Onlar ö z ü midlə rini ö z Rə bbi ilə bağ ladı lar, Ona doğ ru yö nə ldilə r və tə xminə n ə lli gü n ə rzində sı nağ a mə ruz qaldı lar. Sonra Allah onlara tö vbə etmə k imkanı verdi, bunda onlara kö mə k etdi və onları n tö vbə lə rini qə bul etdi. O, Ö z qulları nı n tö vbə sini tez-tez qə bul edir və etdiklə ri sə hvlə ri və xə taları onlara bağ ı ş layı r. Onun mə rhə mə ti o qə də r geniş dir ki, O, hə r anda və hə r lə hzə də onunla Ö z qulları nı himayə edə rə k onları n dü nyə vi və dini iş lə rini sahmana salı r.

Bu ayə də n bir neç ə fayldalı nə ticə lə r ç ı xarmaq olar.

Birincisi, bu ayə ona də lalə t edir ki, qulları n ə n bö yü k mə qsə di – Allahı n onları bağ ı ş laması nı dilə mə lə ri olmalı dı r. Seç ilmiş qullar hə miş ə bu mə qsə də can atı rdı lar və Allah da onlara istə diklə rinə nail olmaqda kö mə k gö stə rmiş və onları Ö zü nü n xoş ladı ğ ı və razı qaldı ğ ı ə mə llə rə ruhlandı rmı ş dı r.

İ kincisi, insan ü ç ü n ç ə tin olan ibadə t ayinlə ri, digə r ibadə t ayinlə rinə nisbə tə n, ü stü nlü yə malikdir və hə min ibadə ti icra etmə k nə qə də r ağ ı r olarsa, savabı da bir o qə də r ç ox olur.

Ü ç ü ncü sü, Allahı n bağ ı ş laması qulun tö vbə sinin və peş man­ç ı lı ğ ı nı n də rə ­cə sində n ası lı dı r və ə gə r insan ö z xə ta və nö qsan­la­rı na ə hə miyyə t vermirsə və Ona itaə tsizlik etdikdə n sonra ö zü ndə sı xı ntı hiss etmirsə, onda onun tö vbə si kamil deyildir, hə tta o, onu qə bul edilmiş saysa da.

Dö rdü ncü sü, ə gə r insan bü tü n qə lbi ilə Fö vqə luca Allaha mü raciə t edirsə və ü midlə rini mə xluqlara bağ lamaqdan ə l ç ə kirsə, onda bu xeyirli sonluğ un və bə dbə xtliklə rin qurtarması nı n ə lamə tidir.

Beş incisi, Allah Ö z lü tfkarlı ğ ı sayə sində ü ç mü sə lmanı, onları heç də utandı r­mayacaq keyfiyyə tlə rlə sə ciyyə lə ndirmiş dir. Fö vqə luca Allah demiş dir ki, onları n tö vbə sinin qə bul olunması və ya rə dd edilmə si aydı nlaş ana qə də r onlara vaxt verilmiş di. Bu ifdə nin yeganə mü mkü n olan iki tə rcü mə sində n birini seç mə mə cburiyyə tinə uyğ un olaraq, onlar mü sə lmanlardan sonraya saxlanı lmı ş, ya da ü zü rlü sə bə blə ri qə bul edilmiş lə rdə n fə rqlə nmiş ­dilə r. Hə rç ə nd onlar yü rü ş də iş tirak etmə miş dilə r, amma onları n ə mə li hə lə xeyirxahlı qdan imtina etmə k deyildi və buna gö rə, Allah onları n yü rü ş də iş tirak etmə kdə n imtina etmə lə ri barə də bir sö z iş lə tmir.

Altı ncı sı, Fö vqə luca Allah bu ü ç nə fə r mü sə lmanı sə mi­miyyə tlə yad etmiş, onları doğ ru danı ş an adlandı rmı ş və bü tü n mö minlə rə onlardan nü munə gö tü rmə yi ə mr etmiş dir. Mə hz buna gö rə, Quranda daha sonra deyilir:

 

ﭲ ﭳ ﭴ ﭵ ﭶ ﭷ ﭸ ﭹ ﭺ

(9.119) “Ey iman gə tirə nlə r! Allahdan qorxun və sə daqə tli olanlarla birlikdə olun! ”

Ey Allaha və Onun bü tü n hö kmlə rinə iman gə tirə nlə r! Dininizin tə lə blə rinə uyğ un olaraq davranı n, tə qvalı lı ğ a etiqad edin və sizə haram buyurulan hə r ş eydə n uzaq olun! Sö zlə rinə və ə mə llə rinə sadiq olanlarla, tə kcə hə qiqə ti danı ş ı b, tə nbə llik və yorğ unluq bilmə yə n saleh ə mə llə r iş lə yə nlə rlə, tə miz və sə mimi niyyə tli və tamahkarlı q fikirlə rində n uzaq olanlarla birgə olun! Doğ rudan da sadiqlik mö minliyə aparı r, mö minlik isə Cə nnə t bağ ları na!

Fö vqə luca Allah buyurur: “... “Bu (Qiyamə t gü nü) elə bir gü n­dü r ki, sadiqlə rə sə daqə ti fayda verə cə k. Onları zə minində n ç aylar axan Cə nnə t bağ ları gö zlə yir. Onlar orada ə bə di qalacaqlar. Allah onlardan, onlar da Allahdan razı dı rlar. Bu, bö yü k qurtu­luş dur! ” [47] (Maidə, 5/119).

 

 

ﭻ ﭼ ﭽ ﭾ ﭿ ﮀ ﮁ ﮂ ﮃ ﮄ ﮅ ﮆ ﮇ ﮈ ﮉ ﮊ ﮋ ﮌ ﮍ ﮎ ﮏ ﮐ ﮑ ﮒ ﮓ ﮔ ﮕ ﮖ ﮗ ﮘ ﮙ ﮚ ﮛ ﮜ ﮝ ﮞ ﮟ ﮠ ﮡ ﮢ ﮣ ﮤ ﮥ ﮦ ﮧ ﮨ ﮩ ﮪ ﮫ ﮬ ﮭ ﮮ ﮯ ﮰ ﮱ

(9.120) “Mə dinə lilə rə və onları n ə trafı nda olan bə də vilə rə (dö yü ş də) Allahı n Peyğ ə mbə rində n geri qalmaq, ondan (ona ü z verə n mə ş ə qqə tlə rdə n) ö zlə rini kə nara ç ə kmə k (belə ç ə tinliklə rin ö zlə rinə ü z vermə sini istə mə mə k, belə liklə də, ö zlə rini Peyğ ə mbə rdə n ü stü n tutmaq) yaraş maz. Ç ü nki Allah yolunda onlara elə bir susuzluq, yorğ unluq və aclı q ü z vermə z, kafirlə rin qə zə binə sə bə b olan elə bir yerə onlar ayaq basmaz və dü ş mə ndə n elə bir bə la, mü sibə t gö rmə zlə r ki, bunları n mü qabilində onlara yaxş ı bir ə mə l yazı lmamı ş olsun! Hə qiqə tə n, Allah yaxş ı iş lə r gö rə nlə rin savabı nı itirmə z! ”

 

Fö vqə luca Allah nurlu Mə dinə də yaş ayan mü hacir və ə nsarları və habelə ş ə hə rin ə trafı nda yaş ayan, İ slamı qə bul edib nü munə vi mü sə lman olan bə də vilə ri xeyirxah ə mə llə rə ruhlandı rı r. Belə insanlara Allahı n Elç isinin ö zü nü n (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) iş tirak etdiyi yü rü ş də iş tirakdan imtina etmə k yaraş maz. Onlara hə mç inin rahatlı q axtarmaq, Elç inin (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) alicə nab və ş ə rə fli hə yatı qarş ı sı nda ö z hə yatı na ü stü nlü k vermə k yaraş maz. O (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!), mö minlə rə onları n ö zlə rində n yaxı ndı r və buna gö rə hə r bir mü sə lman onun (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) xatirinə ö z hə yatı nı qurban vermə yə hazı r olmalı dı r. Ə gə r mü sə lman Peyğ ə mbə rə (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) doğ rudan da ehtiram bə slə yirsə və onu (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) sevir və ona (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) layiqincə iman gə tirirsə, onda o, heç vaxt onunla (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) birlikdə hə rbi yü rü ş də iş tirak etmə kdə n boyun qaç ı rmaz.

Sonra Fö vqə luca Allah mö minlə ri mü qə ddə s mü haribə də iş tiraka ruhlandı ran savablandı rı lma haqqı nda bə hs edir. Dö yü ş ç ü lə ri Allah yolunda haqlayan susuzluq, yorğ unluq və aclı q, dü ş mə n torpaqları nı n alı nması, dü ş mə n qoş unları nı n mə ğ lubiyyə tə uğ radı lması və dö yü ş də ə lə keç irilə n qə nimə tlə r – bü tü n bunlar mü sə lmanlar ü ç ü n xeyirxah ə mə llə r kimi hesablanı r, ç ü nki onlar mö minlə rin saleh ə mə llə rinin nə ticə lə ridir. Allah xeyirxahlı q edə nlə ri, Onun hö kmlə rini yerinə yetirmə yə tə lə sə nlə ri və Onun qarş ı sı nda və Onun mə xluqları qarş ı sı nda ö z və zifə lə rini vicdanla yerinə yetirə nlə ri savabsı z qoymur. Ayə də xatı rlanan ə mə llə r Onun yolunda mü barizlə rin saleh ə mə llə rinin nə ticə lə ridir.

 

ﯓ ﯔ ﯕ ﯖ ﯗ ﯘ ﯙ ﯚ ﯛ ﯜ ﯝ ﯞ ﯟ ﯠ ﯡ ﯢ ﯣ ﯤ ﯥ

(9.121) “Onları n ç ə kdiklə ri az-ç ox elə bir xə rc, keç diklə ri elə bir vadi olmaz ki, Allah ə mə llə rinin qarş ı lı ğ ı nı n daha artı ğ ı nı vermə klə, ə və zində onlara (savab) yazı lmamı ş olsun! ” [48]

Allah yolunda sə də qə vermə k və hə rbi yü rü ş lə rdə iş tirak etmə k saleh ə mə llə rə daxildir və mü sə lmanlar onlara gö rə savab alacaqlar və onları n hə ddi, ə gə r ə mə llə r sə mimiyyə tlə Fö vqə luca Allah xatirinə edilmiş sə, mö minlə rin etdiklə ri ə mə llə ri də fə lə rlə ü stə lə yə cə kdir. Bu və bundan ə vvə lki ayə lə r mü sə lmanları cihadda iş tirak etmə yə, bu yolda rastlaş acaqları istə nilə n ç ə tinliyə gö rə savab alacaqları na ü mid bə slə mə yə ç ağ ı rı r, ç ü nki mə hz bunun sayə sində onlar bö yü k yü ksə kliklə rə ucala bilə cə klə r. Bu ayə lə rdə n hə m də mə lum olur ki, insan hə tta ö zü nü n adi xeyirxah ə mə llə rinə gö rə belə ç ox bö yü k savablar ala bilə cə kdir.

 

ﯦ ﯧ ﯨ ﯩ ﯪ ﯫ ﯬ ﯭ ﯮ ﯯ ﯰ ﯱ ﯲ ﯳ ﯴ ﯵ ﯶ ﯷ ﯸ ﯹ ﯺ ﯻ ﯼ ﯽ ﯾ

(9.122) “Mö minlə rin hamı sı birdə n (dö yü ş ə) ç ı xmamalı dı r. Barı, hə r tayfadan bir də stə (elm ö yrə nmə k, sonra da onu dindaş ları na ö yrə tmə k ü ç ü n) qalsı n ki, camaatı (dö yü ş də n) qayı tdı ğ ı zaman onları (Allahı n ə zabı ilə) qorxutsun. Bə lkə, onlar (yaramaz iş lə rdə n) ç ə kindilə r! ”

 

Fö vqə luca Allah Ö z iman sahibi olan qulları na nə edə cə k­lə rini xə bə r verir. Onlar cihada hamı lı sı birdə fə lik getmə mə lidir, ç ü nki bu onlar ü ç ü n ç oxlu problemlə r yarada bilə r və onları digə r nemə tlə ri ə ldə etmə kdə n mə hrum qoya bilə r. Yaxş ı olar ki, hə r ş ə hə rdə n, hə r qə bilə də n dü ş mə nlə dö yü ş mə k ü ç ü n dö yü ş ə mə liyyatları nı aparmaq və qarş ı ya qoyulan mə qsə də nail olmaq ü ç ü n kifayə t qə də r dö yü ş ç ü lə r gö ndə rilsin.






© 2023 :: MyLektsii.ru :: Мои Лекции
Все материалы представленные на сайте исключительно с целью ознакомления читателями и не преследуют коммерческих целей или нарушение авторских прав.
Копирование текстов разрешено только с указанием индексируемой ссылки на источник.