Лага, шэрага, карычневага, чорнага коле-

ру), што характэрна як для славян, так і

іншых народаў Еўропы — прыбалтаў,

Г.П а л яшч у к. Фрагмент дэкору посцілкі.

1980. Бавоўна, воўна, ткацтва. Макраны

Капыльскага раёна.

Ткацтва і вышыўка

скандынаваў і інш. Аднак ужо ў канцы 19

ст. пашырэнне новых ткацкіх тэхнік (шмат-

нітовай, пераборнай) і рост дэкаратыўнасці

народнага мастацтва, што паўплывала

перш за ўсё на ткацтва, вылучылі яго ў ін-

тэр'еры беларускага народнага жылля. Гэ-

тая роля захоўваецца за ім і сёння. Тканіны

сталі паліхромнымі, разнастайнымі па ма-

люнку і характары дэкору. Набылі папуляр-

насць новыя віды вырабаў: вязанне з

тэкстыльных абрэзкаў і тасьмы, мазаіка з

лапікаў тканін і інш. У большасці выпадкаў

яны носяць інтэрнацыянальны характар, але

гэтая з'ява аб'ектыўная, характэрная і для

іншых відаў сучаснай народнай творчасці.

Такія змены — вынік як натуральнага раз-

віцця традыцый, так і міжэтнічных перай-

манняў, перапрацоўкі і пераасэнсавання

прамысловых узораў і г.д.

Такім чынам, сучасныя мастацкія тканіны

ўяўляюць сабою складанае і разнастайнае

спалучэнне традыцыйнай асновы і новых

праяваў, з'яўляючыся адным з найбольш

папулярных і жыццяздольных відаў сучас-

нага народнага мастацтва Беларусі.

В.Цу 6 а. Ручнік. 1960-я гады. Лён, бавоў-

На, ткацтва, вязанне кручком. Груздава

Салігорскага раёна.

Онеркн по археологнн Бепорусснк. Мн., 1970.

С.103.

Тамсама. С.146, 175.

Штыхов Г.В. Древннй Полоцк, IX—XIII вв. Мн.,

1975. С. 7 7 — 7 8; Тарасаў С. Арнамент мінскіх чараві-

каў / / МБ. 1985. № 12.

4 Россмя: Полн. геогр. опнсамме нашего отечества.

СПб., 1905. Т.9. С.527; Палеес А. Ткацтва на Беларусі

/ / Беларусь. 1947. N2 3; Грнцкевнч А. Частновла-

дельческне города в Белорусспп в XVI—XVIII вв.:

(с о ц. - э к о н. нсслед. мсторнн городов). Мн., 1975.

С. 8 7 — 9 4.

А к т ы Вмлемской археографнческой коммсспп. Вм-

Льна, 1887. Т.14. С.347, 365, 415.

Тамсама. С.357, 437.

7 Жывапіс Беларусі XII XVIII стагоддзяў: (Аль-

б о м). Мм., 1980. Іл. 33, 66.

ГБМ. М н., 1989. Т.З. С.254.

Докумемты н матермалы по нстормн Белорусснн

(1900—1917 гг.). Мм., 1953. Т.З. С.131; Смородскнй

A. П. Географня Мннской губерммн. М н., 1894.

Адзначаючы значмае пашырэнне ткацтва,

B.П.Сямёмаў удакпадняе, што «вытворчасць практы-

Куецца не як саматужны промысел, а амаль выключна

для хатняга карыстаммя» (Россмя. Т.9. С.286).

11 Руткоўскі Е.С. Шляхі развіцця саматужнага тка-

цтва ў БССР / / Зап. аддз. прыроды і народмай гаспа-

даркі. М н., 1929. Т.2. С.125—130.

12 Трызна Д. С. Беларускія дываны і габелены. Мн.,

С.15.

13 Наша ніва. 1908. № 19.

Ткачыха Г.Паляшчук з Макранаў Капыль-

скага раёна. 1987.

№ШЖ

Народнае мастацтва Беларусі

14 Наша ніва. 1913. № 21.

15 Наша ніва. 1913. № 38.

Каталог экспонатов, собранных кустарным ко-

мнтетом Вмленского обідества сельского хозяйства: 2

Всеросснйская кустарная выставка. СПб., 1913.

С. 1 3 — 1 9, 24—30.

17 Лабачэўская В. Зберагаючы самабытнасць / /

МБ. 1988. Ns 6. С.68.

Тамсама. С.69.