Родным фоне вылучаецца шзраг прыкме-

тных дасягненняў, як, напрыклад, посуд з

папьмавых лістоў на Корсіцы (Італія) ці кон-

ская збруя Венгрыі, плеценая са скураных

раменьчыкаў. Аднак без перабольшання

выдатным дасягненнем у гэтай галіне мо-

жна лічыць беларускае саломапляценне.

Здаўна звязанае са старажытнымі аграр-

нымі абрадамі, характэрнымі для ўсіх зе-

мляробчых народаў Еўропы, у Беларусі яно

змагло ўзняцца на недасягальную вышыню.

У першую чаргу гзта датычыць плеценага

саламянага ўбрання інтэр'ераў палескіх

цэркваў — унікальнай з'явы сярод падо-

бных відаў народнага мастацтва Еўропы. У

тым, што гэтая з'ява невыпадковая, пера-

конвае развіццё сучаснага саломапляцення

Беларусі — як утылітарна-дэкаратыўнага,

так і скульптурна-пластычнага характару.

Як бы ні адрозніваліся вырабы сучасных

майстроў ад умоўнай пластыкі аграрна-

абрадавага і гульнёвага прызначэння, пра-

мая ці апасродкаваная сувязь з ёю ўсё ж

Несумненная. Яшчэ больш прыкметныя па-

ралелі ў сучасных вырабах утылітарна-дэка-

ратыўнага прызначзння і ўзорах саламяных

царскіх брамаў двухсотгадовай даўніны,

куфзркаў і інш. Беларускае сапомапляцен-

не ў мастацтве народаў Еўропы — такое ж

яркае дасягненне, як руская размалёўка па

дрэве, метале, пап'е-машэ, гуцульскія пі-

санкі, венгерская вышыўка, польскія вы-

цінанкі.

Прыкметным дасягненнем беларускага

народнага мастацтва можна лічыць таксама

аплікацыю сапомай па дрэве і тканіне. Хоць

гэта параўнаўча позняя з'ява, аднак разві-

валася яна на аснове народных традыцый і

ў адпаведнасці з народнымі густамі, не ды-

саніруючы сваім характарам з іншымі тра-

дыцыйнымі відамі народнага мастацтва. Па-

цвярджае гэта таксама працяг і развіццё

традыцый аплікацыі ў сучасным мастацкім

промыспе, які набыў шырокую папуля-

рнасць далёка за межамі Беларусі.

1 Кларк Д ж. Г. Д. Донсторнческая Европа: Экон.

очерк: Пер. с англ. М., 1953. С.227.

Вахрос П.С. Нанменоваммя обувн в р у с с к ом

Языке. Хельсммкн, 1959. Т.1. С.16.

Очеркм по археологнп Белоруссмм. Мм., 1970.

С.129.

Соколова В.К. Весенне-летнне калемдарные

Обряды русскмх, украмнцев м белорусов, XIX — на-

Чало XX в. М., 1979. С.27.

5 Ф р э з е р Д ж. Золотая ветвь: Нсслед. магмм н ре-

лнгнн: Пер. с англ. 2 нзд. М., 1986. С. 1 6 1 — 1 7 7; Ка-

Пендармые обычан м обряды в страмах зарубежной

Европы, комец XIX — мачало XX в.: Летне-осеннне

Праздммкн. М., 1978. С.84.

Соколова В.К. Весенне-летнне калемдармые

Обряды русскнх, украннцев н бепорусов, XIX — на-

Чало XX в. С.219.

Frys-Pietraszkowa Е., Kunczynska-lracka A.,

Pokropek М. Sztuka ludowa w Polsce. Warszawa, 1988.

S.242—265, ІІ.406, 425, 429, 430; Hasalova V., Vajdis J.

Die Volkskunst in der Tschechoslowakei. Prague, 1974. II.

188.

8 Россмя: Лолм. геогр. опнсанпе нашего отечества.

СПб., 1905.

Довнар-Запольскмй М.В. Мсследовання н статьн.