Азақ тілі

Ақ берді Ақ мырза

ПОВТ-2010 тобы

Ана тілім – қ азақ тілді, ө з тілімді сү йемін,

Тілім ү шін суғ а батып, отына да кү йемін.

Ана тілін қ ұ рметтемей, сыйламайтын адамды

Жақ атпайды мына менің жү регім мен сү йегім.

Қ азақ тілі – ө з ұ лтының ө зіндегі қ азына,

Бұ л туралы талай жырлар жазылғ ан.

Жай емес, бұ л бай қ азына аманаты бабаң ның,

Аманатын жалғ астыру – менің басты парызым!

Ана тілім – қ азақ тілі, осы менің тірегім,

Туғ ан тілмен, қ азақ тілмен бақ ытты ө мір сү ремін,

Қ азақ тілі болмаса егер, мына байтақ ғ аламда,

Қ айтіп соғ ар кеудемдегі мына менің жү регім?!

Қ азақ тілін қ орғ аймын, жаурамасын, тоң басын,

Ана тілін ә р қ азақ Отанындай қ орғ асын,

Қ азақ тілін қ астерлең дер, қ ұ рметтең дер ағ айын,

Қ азақ тілі - ә лі жасар, ә лі жасар сан ғ асыр.

Қ азақ тілі ешқ ашанда ө шпейді де, ө лмейді,

Кейбір қ улар қ азақ тілін басқ а тілден кем дейді.

Қ азақ барда, халық барда қ азақ тілі мә ң гілік,

Қ азақ барда, қ азақ тілі тек биікке ө рлейді.

Жаң ылғ аным

Алтанбек Байжан

ПОВТ-2010 тобы

Жалғ анды «жазық ты» деп жамандадым,

Ол кү нә дан ө зімді амандадым.

Ойлап-ойлап отырып, ақ ырында,

Бұ л жалғ аннан жақ сыны таба алмадым.

«Адам таза, ө мір қ у, тиме!» деген,

Ездің ісі ө з басын билемеген.

Тасырлар кө п, талант аз бұ л жалғ анда,

Жоқ нә рсеге соқ тығ ып кимелеген.

Кінә менде, кеп менде, жазық менде,

Байлап шешер тү йінді қ азық менде.

Сабақ алып ө мірден ой тү йетін,

Рухани жігер мен азық менде.

Шалыс басып кейде мен жаң ылыппын,

Кең дү ниеге симастай тарылыппын.

Қ арап тұ рсам барлығ ы ө ткінші екен,

Бостан босқ а тү ң іліп қ амығ ыппын.

О, Махаббат!

Ақ қ у Теміржанова,

ПОВТ-2007-1 тобы.

О, Махаббат! Жалын атқ ан жас жү рек,

Кеудесінде от боп жандың жас тү лек.

Ынтық болып аймаласар ғ ашық тар,

Ай астында бір- біріне бақ тілеп.

О, Махаббат! Кеуде керген қ уаныш,

Іздеп жү рген қ ұ шағ ың нан жұ баныш.

Сыйла мағ ан сү ттей таза сезімді,

Ғ ашық адам болып келер сұ ранғ ыш.

О, Махаббат! Ұ шқ ының ның ө зі мұ ң,

Талып барад қ ос жанары кө зімнің.

Сағ ынайын, сарғ айып сағ ынайын,

Бой алдырып тылсымына сезімнің.

Кө рініс

Сымбат Рахметова,

ПОВТ – 2010 тобы.

Терезеден сырттағ ы кө рініске кө з салдым,

Ары-бері ағ ылғ ан адамдарғ а таң қ алдым.

Біреулері барады жылдам басып, асығ ып,

Біреулері тым баяу сө мкелерін асынып.

Қ арап тұ рсаң кө шенің қ ыбырлағ ан, қ имылы,

Қ ұ жынағ ан кә дімгі қ ұ мырсқ аның тірлігі.

Ө мір ү шін тайталас, тірлік ү шін қ арекет,

Ә ркімнің ө з жолы бар, қ айталамас бір-бірін.

Мына қ иын заманда қ алмайық деп мү діріп,

Таң нан тұ рып асығ ып, кешке қ айтар сү рініп,

Алшаң басып байлар жү р қ арындары қ абақ тай,

Қ оң ыр қ алта кедей жү р сің іріне ілініп.

Кү ні бойы жө ң кілген адамдардың ағ ынын,

Қ арап тұ рып тамсанып аласың бір тағ ылым.

Ай мен кү ні ауысқ ан ө мір де сол толассыз,

Жылжып ө тіп барады табиғ и заң ғ а бағ ынып.