Г) дзяржаўную незалежнасць.

86. І. Абдзіраловіч бачыў “трагедыю народнага духа” беларусаў у наступным:

а) у прыняцці каталіцтва насупярэк праваслаўнай традыцыі народа.

б) у пошуку новага рэлігійнага выяўлення нацыі.

В) у “падвойнасці”, “падзеленасці” беларускай культуры на два цывілізацыйных тыпа: заходнекаталіцкі і ўсходнеправаслаўны.

г) у наяўнасці язычаскага святапогляду.

д) у атэізме, як рысе ўласцівай народу.

87. І. Абдзіраловіч (Канчэўскі) бачыў будучыню за наступнай формай аб’яднання грамадзян:

а) саветы.

б) калгасы.

в) прафсаюзы.

Г) кааператывы.

88. 1У Усебеларускі з’езд Саветаў падтрымаў наступную форму аб’яднання савецкіх рэспублік:

А) ленінскую - аб’яднанне ў саюз на аснове роўнасці і добраахвотнасці.

б) сталінскую – “аўтанамізацыі”.

в) утварэнне часовай канфедэрацыі савецкіх дзяржаў на перыяд пабудовы сацыялізма.

89. Згодна з канцэпцыяй беларусізацыі кадравая палітыка савецкага беларускага ўрада атрымала назву:

а) “беларусізацыя”.

б) “русіфікацыя”.

в) “інтэрнацыяналізацыя”.

Г) “карэнізацыя”.

90. У Крымінальным кодэксе БССР 1922 г. злачыннае дзеянне вызначалася як:

а) “выступ з права”.

Б) грамадска небяспечнае дзеянне або бяздзеянне, пагражаючае асновам савецкага ладу і правапарадку, усталяванага рабоча-сялянскай уладай на пераходны да камунізма перыяд часу.

в) небяспечнае дзеянне або бяздзеянне, прадугледжанае крымінальным заканадаўствам, якое пасягае на грамадскі лад дзяржавы, яго палітычную і эканамічную сістэму, на ўласнасць, асобу, яе правы і свабоды.

91. Назавіце элементы склада злачынства, якія адсутнічалі ў вызначэнні злачынства ў Крымінальным кодэксе БССР 1922 г.:

А) віна.

б) грамадская небяспечнасць.

в) супрацьпраўнасць, супрацьзаконнасць.

92. У. Самойла лічыў “найменш трывалай” наступную форму дзяржавы:

а) прававую.

б) манархічную.

в) арыстакратычную.

г) тэакратычную.

Д) паліцэйскую.

93. У пасляваенны перыяд у грамадска-палітычнай думцы Беларусі аднавілася наступная тэндэнцыя:

а)накіраваная на засяроджанне сіл дзеля пабудовы “развітога” сацыялістычнага грамадства.

б) накіраваная на барацьбу з ворагамі сацыялізма і савецкай дзяржавы.

в) накіраваная на пашырэнне кантроля дзяржавы за рознымі бакамі жыцця савецкіх людзей.

Г)накіраванае на адраджэнне нацыянальная свядомасці і абарону нацыянальных і дэмакратычных правоў і свабод.

94. Носьбітам дэмакратычнай тэндэнцыі ў 60-х гадах ХХ ст. была група творчай і навуковай інтэлігенцыі, якая называлася:

а) дэсідэнты.

б) апаненты.

в) цэнтрысты.

г) лібералы.

Д) шэстьдзесятнікі.

95. Дэсідэнтамі ў БССР 1970-х гадоў ХХ ст. называлі:

а) вернікаў не праваслаўнай канфэсіі.