Derse nasil çaliŞiriz

İ ki candan dostum var: İ skender ve Mustafa. Ü ç ü mü z yabancı dilleri ö ğ reniyoruz. Asya — Afrika ü lkeleri (yü ksek) okulunda. Ev ö devlerimizi de arası ra beraber yapı yoruz. Bö ylece daha iyi ç alı ş ı lı r. Derslerden sonra arkadaş ları m, kimi vakit, bana uğ ruyor. Bunun nedeni (sebebi) aç ı k: hem evim okula ç ok yakı n bulunur, hem de ç alı ş mak iç in koş ullar (ş artlar) mü sait: oldukç a rahat bir odam var.

Dü n de birlikte geldik. Annem konuklanma: «Hoş geldiniz, ç ocuklar!» Dedi. Bunlar da doğ al «Hoş bulduk!» Dediler, Hoş beş ten sonra odama geç tik, sedire oturduk. Hemen ç alı ş maya baş lamadı k elbet. Ö nce bir mü ddet dinlenildi, bir parç a konuş uldu, hattâ bir ara susuldu. Masamda gazetemin bugü nkü sayı sı vardı. Ş ö yle gö zden geç irdim, dikkate değ er (lâ yı k) bir iki yazı yı seç tim, burada verilen bilgiyi (malû matı) arkadaş lara anlattı m. Yakı n Doğ uda bilmem kaç zamandanberi (kaç zamandı r) durum (vaziyet) iyi değ il, kimsenin hoş una

gitmiyor, herkes ü zü lü yor. Kuş kusuz, durumu bir parç a kontrol altı na almak, az ç ok iyileş tirmek tamamiyle olanaksı z değ il ama, herkes durum hemen yarı ndan itibaren iyileş sin, istiyor. Bu da olmuyor... Ancak biz bu tartı ş mayı (konuş mayı) kı sa kestik. Ç ü nkü ası l isteğ imiz Tü rkç e'ye ç alı ş maktı.

Ö nce metni¹ okumaya karar verdik. Hemen elimi kaldı rdı m, mü saade (izin) istedim: «Ben okusam olur mu?» Dedim. İ skender: «Aman, Mustafa okusun. Dedi. Su gibi okur ya! Sonra sı ra ile biz de okuruz. Haydi oku, Mustafa!»

Herkes yü ksek sesle metni yansı na kadar okuduktan sonra grameri tekrarlamaya baş ladı k. Bunu daha ç ok İ sk. iç in yaptı k, Mus. ile ben, ikimiz, grameri oldukç a iyi biliriz. İ sk. İ se tembelliğ inden dolayı (ö tü rü) elinden geleni yapmı yor, hiç bir kuralı gereğ i gibi bilmiyor. Bu nedenle de ö ğ retmenimizi ikide bir ü zü yor.

Sonra kelimelere¹ geç tik. Yirmiden fazla sö zcü ğ ü

ezberlemek¹ gerekti. Mus. son derece anı k (istidatlı) bir adanı.

Beş yedi dakika geç ti geç medi, artı k yanı t vermeye hazı r. Sı kı

bir kontrole baş ladı k. Sö zcü klerin hemen hepsini biliyor. Ş aş tı m

doğ rusu. Hattâ ara vermek istedim. «Sizi bilmiyorum, dedim,

fakat ben epeyce yoruldum. Ş imdi bir kahve iç sek olmaz mı?»

- Doğ al (doğ aca) olur. Ancak ben ş ekerli, sü tlü kahve

iç mem, sade kahve yeğ lerim. (Bunu sö yleyen İ sk.)-

İ ç ilen kahveden sonra «Ş imdi bir parç a Tü rkç e konuş sak...» dedim. İ sk. itiraz etti: «Hayı r, gereklik yok. Her ş eyden ö nce yazı lı temrini¹ yapalı m. Alt tarafı kolay». Derken Mustafa'nı n sesi:

«Bense tam aksini dü ş ü nü yorum. Dilde mevcut sö zcü k ezberlemek kâ fi değ il, Ası l gü ç lü k bunları yerinde kullanmak. Bunun iç in de ç ok konuş mak gerek. Yazı lı temrini de yalnı z yapacaksı n. Bu yol daha doğ ru olur. Haydi, anlat bize ilginç bir ş ey».

Bende: «Haklı sı n. Dedim. Amin!» Ve İ sk. de dahil, hep birden konuş maya koyulduk (baş ladı k).

¹ См. список спец. терминов в конце текста.