Революциялық демократтар философиясы

В.Г. Белинскийдің (1811-1848) Гегель мен Фейербах философиясына, Сен-симонның утопиялық социализм идеяларына қ атынасы. «Гогольге хат» оның Ресейдегі идеологиялық қ ұ рестегі тарихи мә ні. Утопиялық социализм идеяларының революциялық демократиямен бірігуі. ө лтшылдық пен космополитизм сыны. В.Г. Белинский отан сұ йгіштігі. Славянофилдер мен О.Конт позитивизмінің діни-мистикалық теорияларының сыны. Материалистік таным теориясы, агностицизм мен скептицизм сыны. В.Г.Белинский атеизмі.

А.И.герценнің (1821-1870) кө ркем шық армашылық пен философия қ атынастарындақ ы мұ расы. А.И.Герценнің философиялық ең бектері: «Дилетантизм в науке», «Письма об изучении природы», «Опыт бесед с молодыми людьми» жә не олардың маң ызы. А.И.герценнің неміс классикалық философиясын бақ алауы. Материализмнің негізделуі мен дамуы. Герцен философияның пә ні мен міндеті, философия мен жаратылыстану қ ылымдарының ө зара қ атынасы туралы. Болмыс пен ойлау, табиғ ат пен сана, қ исындық пен тарихилық, мазмұ н мен тұ р мә селелері. «Революция алгебрасы» есебіндегі Герцен диалектикасының негізгі белгілері. А.И. Герцен терістеуді терістеулер жә не қ айшылық, қ арама-қ арсылық тар кү ресі арқ ылы даму туралы. А.И. Герценнің философия тарихы сұ рақ тарын зерттеуі. А.И.Герценнің атеизмі. Ә леуметтаным кө зқ арасы. «Орыс социализмі» теориясы. Эстетикалық пайымдаулары.

Н.П.Огарев (1813-1877). Философиялық материализм зерттеуі. Философия пә нінің анық тамасы. Таным теориясы мен анностицизм сыны. Н.П. Огаревтің Шеллинг, Гегель, Фейербах жә не Конт философияларына сыни қ атынасы ә діс мә селесі. Ә леуметтану мә селелері тү сіндірмесі. Орыс шаруалары социализмі теориясы. Н.П. Огарев қ оқ ам ө міріндегі географиялық ортаның ролі туралы.

Петрашевцевтердің философиялық жә не ә леуметтанымдық кө зқ арастары

Петрашевцевтердің басты идеологтары – М.В.Буташевич-Петрашевский (1812-1886), Н.А. Спешнев (1811-1882). Петрашевцевтік екі ақ ым – революциялық жә не реформаторлық. Утопиялық социализм жә не оның ерекшеліктері. Адамның тұ лғ алық жә не қ оғ амның бостандығ ы принциптері. Адам жә не табиғ ат. Петрашевцевтердің атеизмі мен философиялық материализмінің негізгі белгілері.

Н.Г.Чернышевский (1828-1889)

Н.Г.Чернышевский философияның пә ні, философияның саяси партиялармен жә не ө з уақ ыты идеяларымен қ атынасы туралы. Н.Г. Чернышевскийдің Фейербах антропологизмі мен Гегель философиясын сыни ө ң деуі. Диалектика заң дарын (сандық жә не сапалық ө згерістер; дамудың қ айшылық арқ ылы, қ арама-қ арсылық тардың кұ ресі; терістеуді терістеу заң дары) ө ң деуі, байытуы. Таным теориясын зерттеуі мен теизм, Кант жә не Кантшылар агностицизмін, позитивизм философиясын сынауы. Теория мен практика мә селелері, абстрактылы жә не нақ ты ақ иқ аттар. Н.Г. Чернышевскийдің ә леуметтаным кө зқ арастары. Социализм туралы ілімдері. Эстетикалық теориялар зерттеуі.

Н.А.Добролюбов (1836-1861)

Н.А. Добролюбовтың ә деби сынында философиялық, ә леуметтаным, этикалық, эстетикалық идеялардың ө згеше тұ сіндірілуі. Адам табиқ аты мен сананың пайда болуына материалистік кө зқ арастары. Н.А.Добролюбовтың ә леуметтаным кө зқ арастары жә не ондақ ы материалистік болжамның этикалық кө зқ арастарының революциялы- демократиялық бақ ыттылық ы.

Д.И. Писарев ( 1840-1868)

Д.И.Писаревтің философиялық материализмі жә не оның ө зіндік ерекшеліктері. XIX ғ асыр ұ лы жаң алық тарын насихаттауы. Д.И.писарев жаратылыстану қ ылымдарының методологиялық маң ызы туралы; оның таным теориясы. Д.И.Писаревтің атеизмі. Оның философия тарихына арналқ ан ең бектері. Д.И.Писаревтің ә леуметтаным кө зқ арастары. Социализм жә не оның ерекшеліктері. Оның ең бектеріндегі капитализм мен жұ мысшылар мә селесі. Д.И. Писаревтің этикалық принциптері. Оның қ анаушы қ оқ ам моралін сынауы. Д.И. Писаревтің эстетикалық кө зқ арастары жә не «таза ө нер» теориясына қ арсы шық уы.

Ресейдегі XIX ғ. екінші жартысындақ ы революцияшыл-демократтардың кө рнекті ө кілдерінің философиялық жә не социологиялық кө зқ арастары

Н.В. Шелгунов (1824-1891), М.А. Антонович (1835-1918), В.В. Берви-Флеровский (1824-1918), Н.А. Серно-Соловьеич (1834-1866), М.И. Салтыков-Щедрин (1826-1889) – Ресейдегі революцияшыл демократтардың рассизм мен мальтус іліміне қ арсы кұ ресі.